Uitspraken

loon en vakantiegeld

[eisende partij] stelt zich op het standpunt dat hij aan het einde van zijn dienstverband bij [X] B.V. nog het salaris over juli 2016 (€ 2.893,91 bruto), vakantiegeld over de periode mei tot en met juli 2016 (€ 463,20 bruto), alsook verlofuren voor een bedrag van € 817,57 bruto te goed heeft.

[X] erkent de verschuldigdheid van deze bedragen, die volgens haar in totaal een netto bedrag van € 2.788,90 vertegenwoordigen. De berekening daarvan en het totaalbedrag is verder niet door [eisende partij] betwist, zodat de kantonrechter dat als vaststaand aanneemt. [X] betwist niet dat zij dit totaalbedrag na het einde van het dienstverband niet aan [eisende partij] heeft uitbetaald.

betalingen

[X] B.V. stelt verder dat vanwege het feit dat er beslag lag op het loon van [eisende partij] en op voorlopige belastingteruggave in die periode, afgesproken is dat [X] B.V. aan [eisende partij] de onder 4.3. genoemde betalingen zou doen, om [eisende partij] toch te laten beschikken over een bedrag gelijk aan zijn reguliere salaris en belastingteruggave. [X] B.V. stelt zich daarbij op het standpunt dat deze door haar gedane betalingen geldleningen zijn die terugbetaald moeten worden.

Omdat [X] B.V. van het totale aan leningen uitbetaalde bedrag van € 5.875,28 maar een netto bedrag van € 2.788,90 aan [eisende partij] verschuldigd is (vanwege loon, vakantiegeld en vakantiedagen) en dat in conventie wenst te verrekenen, vordert [X] B.V. in reconventie terugbetaling van een restantbedrag van € 3.086,38 als zijnde onverschuldigd betaald.

[eisende partij] ontkent dat de gedane betalingen in het kader van een lening zijn verstrekt dan wel dat er sprake is van onverschuldigde betalingen. [eisende partij] stelt dat hij en [X] B.V. een afspraak hebben gemaakt die inhoudt dat eventuele financiële gevolgen die voor [eisende partij] zouden voortvloeien uit het relatie- en /of concurrentiebeding van [eisende partij] ’ vorige werkgever, zouden worden gedragen door [X] B.V. en door deze zouden worden terugverdiend uit de winst die door toedoen van [eisende partij] zou ontstaan in de onderneming van [X] B.V.

Dat afgesproken zou zijn dat deze uitgeleende bedragen verrekend zouden worden met de winst van de onderneming wordt door [X] B.V. ontkend. En al zou die afspraak gemaakt zijn, dan geldt nog dat die leningen terugbetaald moeten worden omdat de onderneming geen winst heeft gemaakt, aldus [X] B.V.

verrekening loon en vakantiegeld

onverschuldigde betaling

In reconventie is onder a aan de orde de gevorderde verklaring voor recht dat [X] B.V. het bedrag van € 5.875,28 onverschuldigd heeft voldaan aan [eisende partij] . Deze verklaring voor recht is gegrond op het bepaalde in artikel 6:203 BW dat spreekt over het “zonder rechtsgrond geven van een goed door de een aan de ander”. [X] B.V. heeft deze vordering echter onderbouwd door te stellen dat er wél een rechtsgrond aanwezig was, namelijk een tussen partijen gemaakte afspraak, inhoudende betaling door [X] B.V. aan [eisende partij] ter compensatie van ten nadele van [eisende partij] gelegde beslagen.

Dat er een betalingsafspraak bestond is ook door [eisende partij] erkend, zodat er daarmee naar het oordeel van de kantonrechter geen sprake kan zijn van het “zonder rechtsgrond geven”. Met andere woorden: er is geen sprake van onverschuldigdheid.

Dat partijen van mening verschillen over het vervolg van die betalingen (terugbetalen (lenen) naderhand of niet) doet immers aan de afspraak om die bedragen in eerst instantie te betalen niet af. Dat die betaalde bedragen in de optiek van [X] B.V. [eisende partij] niet blijvend toekomen en die bedragen ‘retour moeten’ naar [X] B.V. komt voort uit haar standpunt dat er sprake is van een lening. Het “gevoelsmatig” onverschuldigd zijn, is echter een andere kwalificatie dan het juridisch onverschuldigd zijn in de zin van het zonder rechtsgrond betaald hebben. Een verklaring voor recht dat er sprake was van een lening, is echter niet ingesteld. Nu ook de onder b gevorderde terugbetaling uitdrukkelijk is gegrond op onverschuldigde betaling terwijl wel door [X] B.V. erkend is dat die grond aanwezig was, dient de gehele reconventionele vordering te worden afgewezen.

wettelijke rente

bruto/netto specificatie

buitengerechtelijke kosten

[eisende partij] maakt aanspraak op de vergoeding van buitengerechtelijke incassokosten.

De kantonrechter stelt vast dat het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten (hierna: het Besluit) van toepassing is nu het verzuim op/na 1 juli 2012 is ingetreden. [eisende partij] heeft voldoende gesteld en onderbouwd dat buitengerechtelijke incassowerkzaamheden zijn verricht. Het ter zake gevorderde bedrag wordt toegewezen.

wettelijke verhoging

proceskosten

Gelet op hetgeen hierboven is overwogen is [X] B.V. aan te merken als de in het ongelijk gestelde partij. Zij dient dan ook in de kosten van deze procedure te worden veroordeeld.

De kosten aan de zijde van [eisende partij] worden begroot op:

totaal € 765,58,

waarbij van de gevorderde verschotten slechts eenmaal de kosten Kamer van Koophandel worden toegekend en de kosten terzake “BRP informatie” worden afgewezen, nu niet gebleken is dat deze informatie noodzakelijk was voor één besloten vennootschap als gedaagde.

[X] B.V. zal eveneens in de nakosten worden veroordeeld, die conform de aanbevelingen van het LOVCK&T worden vastgesteld als hierna opgenomen.