Uitspraken

De kantonrechter stelt vast dat tussen partijen niet in geschil is dat er tot 1 januari 2016 een zorgverzekeringsovereenkomst heeft bestaan.

Wel twisten partijen erover of [gedaagde partij] nog een bedrag van € 137,05 ter zake een medische behandeling in het ziekenhuis aan VGZ verschuldigd is, nu deze declaratie onder het eigen risico van [gedaagde partij] zou vallen.

De kantonrechter merkt allereerst op dat de brieven die VGZ als producties heeft overgelegd bij dagvaarding slechts – naar eigen zeggen van VGZ – voorbeelden zijn van de brieven zoals die aan [gedaagde partij] gestuurd zouden zijn. De brieven zijn niet voorzien van een naam, adres, datum en klantnummer. De datum die vermeld staat onder het kopje ‘Om welk bedrag gaat het?” is dan ook een fictieve datum en heeft geen betrekking op de periode waarop de onderhavige vordering ziet. Hoewel het de kantonrechter niet duidelijk is waarom VGZ dergelijke nietszeggende brieven heeft overgelegd, blijkt uit productie 3 bij conclusie van repliek dat de declaratie betrekking heeft op een behandeling die heeft plaatsgevonden in de periode van 21 september 2015 t/m 21 september 2015. Aangezien [gedaagde partij] op die datum nog bij VGZ verzekerd was, heeft VGZ – weliswaar geruime tijd later – getracht de declaratie op [gedaagde partij] te verhalen.

Nu [gedaagde partij] voorts niet betwist heeft dat deze behandeling daadwerkelijk heeft plaatsgevonden en/of dat de declaratie onder het eigen risico van [gedaagde partij] zou vallen, ziet de kantonrechter hierin aanleiding om de hoofdsom toe te wijzen zoals gevorderd. Daarbij merkt de kantonrechter overigens nog op dat wanneer [gedaagde partij] daadwerkelijk geen idee had waar de aanmaningsbrieven betrekking op hadden, het in ieder geval op zijn weg had gelegen zich hierover met VGZ in verbinding te stellen om een en ander te verduidelijken.

Ten aanzien van de gevorderde buitengerechtelijke incassokosten overweegt de kantonrechter als volgt.

Teneinde de gevorderde hoofdsom van [gedaagde partij] te kunnen incasseren heeft VGZ in eerste instantie een aanmaningsbrief gestuurd op 23 juli 2016 (productie 5 bij conclusie van repliek). In deze brief vermeldt VGZ echter:

“Het gaat om een bedrag van € 137,05 voor de periode juli 2016 van de zorgverzekering.”

Naar het oordeel van de kantonrechter heeft VGZ hier de verkeerde periode vermeld, namelijk een die ligt na de periode dat partijen een overeenkomst met elkaar hadden. Hierdoor is er mogelijk onduidelijkheid ontstaan aan de zijde van [gedaagde partij] , terwijl VGZ in al haar volgende aanmaningen geen datum meer noemt waarop de vordering betrekking zou hebben, maar enkel naar een declaratienummer verwijst. Gelet hierop én op het feit dat VGZ zelfs bij dagvaarding nog geen stukken heeft overgelegd waardoor de vordering inzichtelijk wordt gemaakt, terwijl zij hiertoe volgens de regels van het procesrecht wel gehouden is, komt het de kantonrechter geraden voor om VGZ de gevorderde buitengerechtelijke incassokosten zelf te laten dragen, zodat dit deel van de vordering zal worden afgewezen.