Uitspraken

Zittingsplaats Maastricht

Strafrecht

Parketnummers: 03/721498-14 + 03/702525-15

Tegenspraak

in de strafzaak tegen

geboren te [geboortegegevens verdachte] ,

wonende te [adresgegevens verdachte] .

De verdachte wordt bijgestaan door mr. W.J.J. Lunsingh Tonckens en mr. F.F. Driessen, advocaten, kantoorhoudende te Maastricht.

De tenlastelegging is als bijlage aan dit vonnis gehecht.

De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat de verdachte:

03/721498-14 (feiten 1 t/m 3) + 03/702525-15)

primair

samen met een ander of anderen brand heeft gesticht in/aan twee panden, twee auto’s, strobalen en een coniferenhaag, waardoor onder meer gemeen gevaar voor deze panden en auto’s en de zich in de panden en in de auto’s bevindende goederen is ontstaan, dan wel gemeen gevaar is ontstaan voor een oplegger en voor de zich in de omgeving van de coniferenhaag bevindende goederen;

subsidiair

samen met een ander of anderen voormelde goederen opzettelijk heeft vernield.

03/721498-14 (feit 4)

samen met een ander of anderen opzettelijk pallets in brand heeft gestoken waardoor onder meer gemeen gevaar voor een loods is ontstaan.

De officier van justitie acht de primair tenlastegelegde feiten wettig en overtuigend bewezen. De officier van justitie verwijst naar de volgende bewijsmiddelen.

03/721498-14

Feit 1 (BMW 320d): de aangifte van brandstichting, de gedetailleerde verklaring van de medeverdachte [medeverdachte 1] , de uitrukgegevens van de brandweer, de verklaring van de getuige [getuige 1] die een persoon met de schoenen aan en een persoon op zijn sokken ziet wegrennen. Ook maakt deze getuige melding van een wit busje, hetgeen strookt met de verklaring van [medeverdachte 1] dat ze met het witte busje van de verdachte waren.

Feit 2 (Strobalen): de aangifte van brandstichting en de gedetailleerde verklaring van [medeverdachte 1] . [medeverdachte 1] verklaart tevens dat [medeverdachte 2] op de hoogte was van hun plannen en dat hij hem en de verdachte heeft gereden naar de plek van bestemming. Verder zijn er nog de uitrukgegevens van de brandweer en de verklaring van de getuige [getuige 2] . Tot slot verwijst de officier van justitie naar pagina 355 van het dossier, waarin melding wordt gemaakt van een telefoongesprek tussen verdachte en [medeverdachte 1] dat ging om hooibalen in een weiland, waaruit blijkt dat verdachte een bijzondere interesse voor hooibalen had.

Feit 3 (Coniferenhaag): de aangifte van brandstichting, de gedetailleerde verklaring van [medeverdachte 1] , de uitrukgegevens van de brandweer en de verklaring van de getuige [getuige 3] .

Feit 4 (Palletfabriek): de aangifte van brandstichting, de verklaring van [medeverdachte 1] en de uitrukgegevens van de brandweer. [medeverdachte 1] was er zelf niet bij. De verdachte en [medeverdachte 2] zouden de brand hebben gesticht. [medeverdachte 1] heeft een gesprek gehad met de verdachte over deze brandstichting, waarin verdachte heeft toegegeven dat hij de brand met [medeverdachte 2] heeft gesticht. De verdachte had voorts tegen [medeverdachte 1] zijn bezorgdheid geuit over de eventuele aanwezigheid van camera’s op het terrein van de palletfabriek. De getuige [getuige 5] heeft daar ook een verklaring over afgelegd. Daarnaast is er nog de verklaring van de getuige [getuige 8] , die verklaard heeft dat de verdachte ‘opvallende’ vragen aan hem had gesteld. Het vorenstaande in samenhang met de bevindingen van de telecomgegevens, maakt dat er wettig en overtuigend bewijs voorhanden is.

03/702525-15

Feit 1 (VW Caddy): de aangifte van brandstichting, de gedetailleerde verklaring van [medeverdachte 1] , de uitrukgegevens van de brandweer en de verklaring van de getuige [getuige 4] . [getuige 4] verklaarde dat hij tegelijkertijd met de P2000 brandmelding op zijn telefoon een whatsapp-bericht van de medeverdachte [verdachte] ontving over de brand, hetgeen daderkennis bij [verdachte] betekent.

Feit 2 ( [naam café] ): de aangifte van brandstichting, de uitrukgegevens van de brandweer en de gedetailleerde verklaring van de [medeverdachte 1] , die ondersteund wordt door de bevindingen naar aanleiding van het telecomonderzoek. Verder is de telefoon van de verdachte gebruikt voor de 112 melding. Uit onderzoek naar de 112 melding is gebleken dat het evident is dat een tweede persoon tijdens het inbellen door [medeverdachte 1] erbij is geweest. Het vorenstaande, in samenhang met de bevindingen van de telecomgegevens, maakt dat er wettig en overtuigend bewijs voorhanden is.

Feit 3 (verenigingsgebouw hondenvereniging): de aangifte van brandstichting, de gedetailleerde verklaring van medeverdachte [medeverdachte 1] , de getuige [getuige 5] (partner van [medeverdachte 1] ) heeft daarover ook verklaard en de uitrukgegevens van de brandweer. De verklaring van [getuige 5] is betrouwbaar te achten omdat de verklaringen tot stand zijn gekomen toen [medeverdachte 1] in beperkingen zat.

De verdediging is van oordeel dat er in deze zaak onvoldoende (betrouwbaar) wettig bewijs is om tot de overtuiging te komen dat de verdachte degene is geweest die telkens de tenlastegelegde branden zou hebben gesticht, of die daarbij een zodanig aandeel heeft gehad dat hij als medepleger van een of meerdere brandstichtingen is aan te merken. Daartoe voert zij aan dat er allereerst geen enkel objectief (technisch/forensisch) bewijs is dat de branden (telkens) zijn ontstaan door brandstichting. Verder is er geen sprake van voldoende wettig, betrouwbaar en overtuigend (objectief) bewijs waaruit niet anders dan kan worden afgeleid dat de beweerdelijke brandstichtingen, in hun ‘uiterlijke verschijningsvorm’ en/of naar de ‘aard’ en het ‘brandverloop’, zijn gepleegd door meer dan één persoon. Er is geen sprake van een specifieke modus operandi. Er is geen voldoende wettig bewijs op grond waarvan boven redelijke twijfel verheven de vermeende betrokkenheid van de verdachte bij de hem tenlastegelegde feiten komt vast te staan. Er wordt niet voldaan aan het zogenaamde ‘bewijsminimum’: de verklaring van de medeverdachte [medeverdachte 1] staat ‘alleen’. De verklaringen van getuige [getuige 5] kunnen niet als steunbewijs dienen. Ze zien op verklaringen van ‘horen zeggen’ van [medeverdachte 1] .

Ten aanzien van de resultaten van het onderzoek naar de telecomgegevens acht de verdediging de resultaten van het onderzoek van [telecommunicatie expert] en de conclusies/analyse van [verbalisant] onbetrouwbaar, te stellig en (bovendien) ingegeven door tunnelvisie en reeds daarmee niet bruikbaar als (steun-)bewijs. Dit standpunt wordt ondersteund door de rapportage van het NFI. De processen-verbaal ter zake kunnen niet voor het bewijs worden gebezigd.

De verdediging stelt zich ten aanzien van de tenlastegelegde autobrand van een Volkswagen Caddy op 7 augustus 2014, de palletbrand van 16 augustus 2014 en de coniferenbrand van 19 augustus 2014 telkens op het standpunt dat de verdachte een ‘alibi’ heeft. Verdachte zou volgens zijn moeder en/of zijn vader thuis zijn geweest op het moment dat de branden zouden zijn ontstaan.

Ten aanzien van de ‘ [naam café] -brand’ heeft de verdachte ter terechtzitting een aannemelijke verklaring afgelegd met betrekking tot de ‘112-telefoon’. De verdachte heeft de mobiele telefoon aan [medeverdachte 1] uitgeleend. Dat verdachte deze telefoon vaker uitleende, blijkt ook uit de verklaringen van de getuigen [getuige 6] en [getuige 7] .

Kortom, de verdediging stelt zich op het standpunt dat de verdachte van alle tenlastegelegde feiten dient te worden vrijgesproken.

Het oordeel van de rechtbank 1

3.3.1

De rechtbank spreekt de verdachte integraal vrij van de aan hem tenlastegelegde feiten 2 (strobalen), 3 (coniferenhaag) en 4 (palletfabriek) onder parketnummer 03/721498-14 en van het aan hem tenlastegelegde feit 1 (VW Caddy) onder parketnummer 03/702525-15.

Het procesdossier bevat ten aanzien van de tenlastegelegde brandstichtingen met betrekking tot de strobalen, een coniferenhaag en een Volkswagen Caddy, uitsluitend één bewijsmiddel dat de verdachte rechtstreeks koppelt aan de tenlastegelegde brandstichtingen, te weten de belastende verklaring van medeverdachte [medeverdachte 1] . In algemene zin merkt de rechtbank op dat naar het oordeel van de rechtbank de enkele verklaring van [medeverdachte 1] onvoldoende is om tot een bewezenverklaring van de betrokkenheid van de verdachte te komen, tenzij de verklaring voldoende gedetailleerd is én voldoende steun vindt in andere bewijsmiddelen. Naar het oordeel van de rechtbank is dit hier niet het geval.

Met betrekking tot de Caddy overweegt de rechtbank nog dat zij in tegenstelling tot de officier van justitie geen steunbewijs vindt in de verklaring van [getuige 4] nu hij verklaart over een auto die in brand zou staan bij zijn moeder om de hoek. Zijn moeder woont op de [adres 4] te Brunssum, terwijl deze Caddy in brand stond op de Klingbemden te Brunssum, zijnde op zo’n 2,7 km afstand van de [adres 4] . Gelet hierop gaat de rechtbank ervan uit dat de verklaring op een andere brand betrekking heeft.

De verklaring van [medeverdachte 1] is ten aanzien van de brandstichting op het terrein van de palletfabriek (feit 4) weinig concreet en bevat informatie die [medeverdachte 1] niet zelf heeft waargenomen, maar verkregen heeft van de verdachte. [medeverdachte 1] verklaart namelijk dat hij van de verdachte heeft gehoord dat laatstgenoemde met de medeverdachte [medeverdachte 2] brand zou hebben gesticht bij de palletfabriek. Over hoe de brand precies is gesticht en wat de rol van de verdachte daarbij is geweest, kan [medeverdachte 1] niet verklaren. Daarnaast vindt de verklaring van [medeverdachte 1] onvoldoende bevestiging in andere (onafhankelijke) bewijsmiddelen. De getuige [getuige 5] verklaart immers met betrekking tot de betrokkenheid van de verdachte alleen over hetgeen zij van [medeverdachte 1] en de verdachte heeft gehoord, maar niet over de wijze waarop de brand is gesticht en welke rol de verdachte daarbij daadwerkelijk heeft vervuld. Hetgeen zij van verdachte zelf heeft gehoord betreft namelijk enkel de zorgen die verdachte nadien zou hebben gehad over de eventuele aanwezigheid van camera’s ter plaatse, hetgeen geen direct bewijs van betrokkenheid van de verdachte oplevert. Ditzelfde geldt voor de verklaring van de getuige [getuige 8] .

Ook het proces-verbaal onderzoek telecommunicatie brandstichtingen van verbalisant [verbalisant] , in combinatie met het rapport van bevindingen van telecommunicatie-interceptie expert van de politie [telecommunicatie expert] , bevat richting de verdachte onvoldoende belastend bewijsmateriaal, gelet op de kritische bevindingen en opmerkingen van de getuige-deskundige NFI-deskundige [NFI-deskundige] daarover.

Anders dan bij feit 4 is de verklaring van medeverdachte [medeverdachte 1] ten aanzien van de feiten met betrekking tot de brandstichting van de strobalen, de coniferenhaag en de Volkswagen Caddy wel gedetailleerd. [medeverdachte 1] verklaart dat hij samen met de verdachte de branden heeft gesticht en verklaart welk aandeel de verdachte hierin heeft gehad. De verklaring van [medeverdachte 1] staat wat de betrokkenheid van de verdachte betreft desalniettemin ook hier op zichzelf en wordt niet ondersteund door ander bewijsmateriaal uit het procesdossier, reden waarom de rechtbank de verklaring van [medeverdachte 1] ook hier onvoldoende acht om te komen tot een bewezenverklaring van de betrokkenheid van de verdachte bij het in brand steken van de strobalen, de coniferenhaag en de Volkswagen Caddy.

Gelet op het voorgaande spreekt de rechtbank de verdachte vrij van voormelde tenlastegelegde feiten.

Inleiding

In de periode juli en augustus 2014 vinden in en rond de omgeving van de gemeente Onderbanken diverse (grote) branden plaats, waar normaal zelden branden zijn. Op 11 augustus 2014 komt via één informant de volgende TCI (Team Criminele Inlichtingen) melding binnen:

“Ene [verdachte] en ene [medeverdachte 1] zijn beiden lid van de vrijwillige brandweer Onderbanken. [medeverdachte 1] en [verdachte] stichten opzettelijk branden in het gebied van de gemeente Onderbanken. [verdachte] is in het bezit van een witte bestelbus.”

Onderzoek wijst uit dat het gaat om de medeverdachte [medeverdachte 1] en de verdachte [verdachte] en dat [verdachte] een wit bestelbusje bezit. In de nacht van zaterdag 23 op zondag 24 augustus 2014 worden beide verdachten geobserveerd, getapt, gevolgd en aangehouden. Op maandag 25 augustus 2014 volgt een TCI melding voor de medeverdachte [medeverdachte 2] , waarop ook hij wordt aangehouden.

De medeverdachte [medeverdachte 1] heeft verklaard dat hij de BMW samen met de verdachte heeft aangestoken. Zij waren met de bus van de verdachte, een witte Opel Vivaro, in de buurt aan het rondrijden toen zij de auto zagen staan. De verdachte zei dat de auto daar al zeker twee maanden stond en dat het wel een gestolen auto zou zijn. Zij dachten toen dat dit een leuke uitruk zou kunnen opleveren. De verdachte heeft vervolgens de aanmaakblokjes aangestoken en op de auto gelegd, terwijl [medeverdachte 1] op de uitkijk stond. Uit zichzelf heeft [medeverdachte 1] verklaard dat hij op zijn sokken heeft gelopen en dat de verdachte gewoon op zijn schoenen is weggerend.3

De getuige [getuige 1] heeft verklaard dat hij die nacht, voordat hij de brandende auto ontdekte, twee personen langs zijn woning zag rennen. Eén persoon rende op zijn sokken en de ander op zijn schoenen. Hij zag dat ze in een wit bestelbusje stapten en wegreden, de bestuurder was degene met de schoenen nog aan.4

De rechtbank acht, gelet op de aangifte van [naam aangever] en de gedetailleerde verklaring van de medeverdachte [medeverdachte 1] , die wordt ondersteund door de verklaring van de getuige [getuige 1] - in onderlinge samenhang beschouwd - wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte samen met de medeverdachte [medeverdachte 1] door middel van aanmaakblokjes de BMW 320d in brand heeft gestoken, waardoor gemeen gevaar voor deze auto en de zich daarin bevindende goederen te duchten was.

De medeverdachte [medeverdachte 1] heeft over deze brand verklaard dat hij deze samen met de verdachte heeft gesticht. [medeverdachte 1] heeft verklaard dat de verdachte had gezegd dat het pand afgebroken zou worden. De verdachte en [medeverdachte 1] zijn het pand binnengegaan, waarop de verdachte aanmaakblokjes bij het keukenblok en op een aantal vuilniszakken heeft neergelegd. [medeverdachte 1] is zelf naar de meterkast gelopen en heeft daar wat hout, een houten mandje en wat andere rotzooi tegenaan gezet. Daar heeft [medeverdachte 1] aanmaakblokjes bij gelegd. [medeverdachte 1] en de verdachte hebben dit aangestoken en zijn weggegaan. Ze zijn richting Duitsland gereden, teruggekomen, nog een keer Duitsland ingereden, teruggekomen en toen naar de woning van [medeverdachte 1] gereden.6 In zijn vijfde verhoor heeft [medeverdachte 1] verklaard dat hij daarna zelf 112 heeft gebeld, omdat ze bang waren dat het een Duitse uitruk zou worden. Dit zou betekenen dat zij zelf geen melding zouden krijgen van de brandweer om de brand te blussen. [medeverdachte 1] heeft de melding gedaan met de telefoon van de verdachte. Hij heeft gebeld hebben onder de naam [naam] .7 Deze 112-melding is nader onderzocht. Uit dit onderzoek volgt dat er inderdaad om 02:24 uur een melding is gedaan onder de naam [naam] .8Volgens rechercheurs is tijdens deze melding op de achtergrond te horen dat iemand zegt dat er een redvoertuig wordt ingezet. [medeverdachte 1] heeft hierover verklaard dat dit de verdachte is.9

Uit de historische gegevens van de 112 alarmcentrale te Driebergen blijkt dat er met een Iphone voorzien van het Imei-nummer [imei-nummer] gebeld is.10 Uit onderzoek blijkt dat hierin de simkaart met het telefoonnummer [telefoonnummer 1] van [getuige 6] heeft gezeten van begin 2014 tot 8 juni 2014. [getuige 6] heeft hierover verklaard dat zij de telefoon van de verdachte had gekregen, omdat het hare defect was. Na het verbreken van de relatie heeft zij de telefoon aan verdachte teruggegeven.11 Vanaf 7 juli 2014 blijkt in de Iphone een simkaart met het telefoonnummer [telefoonnummer 2] van [getuige 7] te zitten. Dit blijkt [meisjesnaam getuige 7] , gescheiden van [naam ex-echtgenoot getuige 7] , te zijn. Ook zij werd als getuige in dit onderzoek gehoord. Zij verklaarde met de verdachte een relatie te hebben gehad en dat zij de telefoon in juni of juli 2014 van hem heeft gekregen, omdat haar telefoon defect was. Zij had de telefoon nog in haar bezit.12 Het Imei-nummer kwam overeen met het nummer uit de historische gegevens.13

De rechtbank acht, gelet op de aangifte van [benadeelde partij 4] en de gedetailleerde verklaring van de medeverdachte [medeverdachte 1] , die wordt ondersteund door het onderzoek naar de 112-melding en het onderzoek naar de historische gegevens van de telefoon waarmee de melding is gedaan - in onderlinge samenhang beschouwd - wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte, samen met de medeverdachte [medeverdachte 1] , de brand in [naam café] heeft aangestoken, waardoor gemeen gevaar voor deze [naam café] en de zich daarin bevindende goederen te duchten was. Aan de verklaring van de verdachte ter terechtzitting dat hij zijn telefoon had uitgeleend aan de medeverdachte [medeverdachte 1] , hecht de rechtbank - gelet op hetgeen hiervoor is overwogen - geen geloof, temeer niet nu de verdachte pas ter terechtzitting met deze verklaring komt en deze verklaring geen steun vindt in het dossier.

De medeverdachte [medeverdachte 1] heeft over deze brand verklaard dat hij de brand samen met de verdachte heeft aangestoken. Het initiatief kwam van hen samen. Zij reden met de auto van [medeverdachte 1] de berg op en zagen de blokhut. Vervolgens heeft [medeverdachte 1] de verdachte daar afgezet. [medeverdachte 1] heeft verklaard dat hij niet precies weet hoe het pand in brand is gestoken, omdat hij zelf met zijn auto op en neer heeft gereden terwijl de verdachte de brand stichtte. Volgens [medeverdachte 1] heeft de verdachte gezegd dat hij een heel pak aanmaakblokjes in een hoek had gelegd en had aangestoken.15

Op 29 augustus 2014 heeft de getuige [getuige 5] verklaard dat [medeverdachte 1] en de verdachte gezamenlijk tegen haar hebben verteld dat ze dit samen hebben gedaan.16

De rechtbank acht, gelet op de aangifte van [naam aangever 3] en de gedetailleerde verklaring van de medeverdachte [medeverdachte 1] , die wordt ondersteund door de verklaring van de getuige [getuige 5] - in onderlinge samenhang beschouwd - wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte, samen met de medeverdachte [medeverdachte 1] , door middel van het aansteken van aanmaakblokjes brand heeft gesticht aan het verenigingsgebouw, waardoor gemeen gevaar voor dit verenigingsgebouw en de zich daarin bevindende goederen te duchten was.

De rechtbank acht niet bewezen hetgeen meer of anders is ten laste gelegd. De verdachte zal daarvan worden vrijgesproken.

Feiten 1 primair (03/721498-14), 2 primair (03/702525-15) en 3 primair (03/702525-15):

medeplegen van opzettelijk brand stichten, terwijl daarvan gemeen gevaar voor goederen te duchten is.

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de feiten uitsluiten.

De verdachte is strafbaar, omdat geen feiten of omstandigheden aannemelijk zijn geworden die zijn strafbaarheid uitsluiten.

De verdachte heeft zich in een periode van twee maanden schuldig gemaakt aan het samen met de medeverdachte [medeverdachte 1] in de nachtelijke uren opzettelijk in brand steken van twee panden en een auto. Brandstichting behoort tot één van de ernstigste misdrijven die het Wetboek van Strafrecht kent, omdat als gevolg van dit delict onbeheersbare, zeer gevaarzettende situaties voor personen of goederen kunnen ontstaan. In casu was er zeker sprake van gemeen gevaar voor goederen: de ‘ [naam café] ’ is volledig afgebrand en de BMW alsook het verenigingsgebouw van de hondenvereniging gedeeltelijk. Dergelijke branden, elkaar in korte tijd opvolgend, veroorzaken grote angst en onrust in de samenleving, in de gemeente Onderbanken en Brunssum specifiek, en bij de slachtoffers in het bijzonder. Te meer, nu de branden telkens in de nachtelijke uren zijn gesticht.

In het bijzonder vindt de rechtbank strafverzwarend dat de verdachte als lid van de vrijwillige brandweer zelf de branden heeft aangestoken. Brandweerlieden hebben een voorbeeldfunctie en zijn bij uitstek de personen die onder meer bij (uitslaande) branden ervoor zorgen dat, met gevaar voor eigen leven, de veiligheid van personen en goederen wordt beschermd door met de geëigende middelen de branden tegemoet te gaan. De maatschappij moet en mag kunnen vertrouwen op brandweerlieden wanneer hun belangrijke inzet benodigd is. Dat vertrouwen wordt door de handelwijze van de verdachte ernstig aangetast. Verder heeft de verdachte misbruik gemaakt van de publieke middelen die de brandweer ten dienste staan om mensen of goederen te beschermen tegen een brand. Deze middelen hadden immers niet ingezet hoeven te worden als verdachte geen branden had gesticht. Bovendien heeft verdachte er niet bij stilgestaan dat ook elders branden hadden kunnen uitbreken, met mogelijk desastreuze gevolgen omdat de middelen inzet daar niet (of niet tijdig) konden worden ingezet.

De ernst van de feiten, in combinatie met het gevaar en de angst die de branden hebben veroorzaakt, rechtvaardigen naar het oordeel van de rechtbank een forse onvoorwaardelijke gevangenisstraf. Een andere strafsoort is niet aan de orde. De rechtbank wil met het oog op de generale preventie een duidelijk en krachtig signaal afgeven aan de samenleving dat brandstichtingen, zeker door brandweerlieden, niet licht worden opgevat.

De rechtbank heeft acht geslagen op het strafblad van verdachte waaruit blijkt dat verdachte niet eerder voor soortgelijke feiten in aanraking is gekomen met justitie.

De rechtbank heeft verder bij de straftoemeting rekening gehouden met het feit dat verdachtes recht op een behandeling van zijn proces binnen een redelijke termijn als bedoeld in artikel 6, eerste lid, van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, is geschonden, nu de zaak pas ruim drie jaren na de aanhouding van verdachte leidt tot een eindvonnis in eerste aanleg. De rechtbank vindt in deze termijnoverschrijding aanleiding een lagere straf op te leggen dan zij zonder deze verdragsschending zou hebben opgelegd.

De rechtbank zal afwijken van de eis van de officier van justitie nu hij meer feiten dan de rechtbank bewezen achtte. Alles afwegende zal de rechtbank aan verdachte een gevangenisstraf opleggen voor de duur van 18 maanden met aftrek van het voorarrest. De rechtbank ziet geen reden voor het opleggen van een voorwaardelijk gedeelte van de straf.

De vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij 1] (feit 1 primair (03/721498-14))

De benadeelde partij [benadeelde partij 1] vordert een schadevergoeding van € 4.280,03. De schade bestaat uit de dagwaarde van de BMW 320dA (bouwjaar 2004) en de stallings- en bergingskosten. Zij vordert geen wettelijke rente of oplegging van de schadevergoedingsmaatregel.

De vordering van de benadeelde partij [naam vof benadeelde partij 2] v.o.f. (feit 2 primair (03/721498-14))

De benadeelde partij [naam vof benadeelde partij 2] v.o.f. vordert een schadevergoeding van € 5.267,20, geheel bestaande uit materiële schade. De schade bestaat uit de schadekosten die niet zijn vergoed door de schadeverzekeraar. Daarnaast vordert zij de wettelijke rente en verzoekt zij oplegging van de schadevergoedingsmaatregel.

De vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij 3] (feit 3 primair (03/721498-14))

De benadeelde partij [benadeelde partij 3] vordert een schadevergoeding van € 1.860,00. De schade bestaat uit het vervangen en aanplanten van coniferen en het vervangen van een tuinhuisje. Zij vordert geen wettelijke rente of oplegging van de schadevergoedingsmaatregel.

De vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij 6] (feit 4 (03/721498-14))

De benadeelde partij [benadeelde partij 6] vordert een schadevergoeding van € 188.166,19, bestaande uit € 184.666,19 materiële schade en € 3.500,00 immateriële schade. Zij verzoekt daarbij betaling van de wettelijke rente. Ook verzoekt de benadeelde partij vergoeding van de proceskosten van € 6.414,71.

De vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij 4] (feit 2 primair (03/702525-15))

De benadeelde partij [benadeelde partij 4] vordert een schadevergoeding van € 188.250,00. De schade bestaat uit vermogensverlies door de vernietiging van het pand (de opstalwaarde) en uit sloop- en saneringskosten. Daarnaast vordert zij de wettelijke rente.

De vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij 1] (feit 1 primair (03/721498-14))

De officier van justitie stelt zich op het standpunt dat de vordering voldoende is onderbouwd en voor toewijzing gereed ligt, met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel. Hij verzoekt de vordering en de schadevergoedingsmaatregel hoofdelijk op te leggen, aangezien deze vordering tevens is ingediend in de strafzaak van de medeverdachte.

De vordering van de benadeelde partij [naam vof benadeelde partij 2] v.o.f. (feit 2 primair (03/721498-14))

De officier van justitie stelt zich op het standpunt dat de vordering voldoende is onderbouwd en voor toewijzing gereed ligt. Hij verzoekt de rechtbank om de verdachte tevens te veroordelen tot het betalen van de wettelijke rente en om de schadevergoedingsmaatregel op te leggen. Daarnaast verzoekt hij de vordering en de schadevergoedingsmaatregel hoofdelijk op te leggen, aangezien deze vordering tevens is ingediend in de strafzaak van de medeverdachte.

De vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij 3] (feit 3 primair (03/721498-14))

De officier van justitie stelt zich op het standpunt dat de vordering, wat betreft de aanschafkosten voor nieuwe coniferen, voldoende is onderbouwd en voor toewijzing gereed ligt. Hij verzoekt de rechtbank om de verdachte tevens te veroordelen tot het betalen van de wettelijke rente en om de schadevergoedingsmaatregel op te leggen. Daarnaast verzoekt hij de vordering en de schadevergoedingsmaatregel hoofdelijk op te leggen, aangezien deze vordering tevens is ingediend in de strafzaak van de medeverdachte. De kosten voor het nieuwe tuinhuis moeten volgens de officier van justitie nog nader worden onderzocht, omdat de vermeende schade nog niet concreet is, reden waarom hij meent dat de benadeelde partij in dit deel van de vordering niet-ontvankelijk dient te worden verklaard.

De vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij 6] (feit 4 (03/721498-14))

De officier van justitie stelt zich op het standpunt dat de vordering voldoende is onderbouwd en voor toewijzing gereed ligt, met uitzondering van de aanschaf van de nieuwe vrachtwagen. Hij vordert de benadeelde partij voor dit gedeelte niet-ontvankelijk te verklaren in de vordering. De officier van justitie verzoekt de rechtbank om de verdachte tevens te veroordelen tot het betalen van de wettelijke rente en om de schadevergoedingsmaatregel op te leggen.

De vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij 4] (feit 2 primair (03/702525-15))

De officier van justitie stelt zich op het standpunt dat de vordering ten aanzien van de opstalwaarde te complex is en een onevenredige belasting oplevert van het strafgeding. De officier van justitie vordert de benadeelde partij voor dit gedeelte van de vordering niet-ontvankelijk te verklaren. De sloop- en saneringskosten acht hij wel voor toewijzing vatbaar. Hij verzoekt de rechtbank om de verdachte tevens te veroordelen tot het betalen van de wettelijke rente. Daarnaast verzoekt hij de vordering en de schadevergoedingsmaatregel hoofdelijk op te leggen, aangezien deze vordering tevens is ingediend in de strafzaak van de medeverdachte.

De vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij 1] (feit 1 primair (03/721498-14))

De rechtbank is van oordeel dat de benadeelde partij [benadeelde partij 1] schade heeft geleden die een rechtstreeks gevolg is van het bewezenverklaarde en acht verdachte aansprakelijk voor die schade. De verdediging heeft de vordering als zodanig niet betwist, waardoor de rechtbank de vordering van € 4.280,03 in zijn geheel zal toewijzen.

Om te bevorderen dat de schade door verdachte wordt vergoed, zal de rechtbank de maatregel van artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht opleggen op de hierna te noemen wijze.

De rechtbank zal de vordering van de benadeelde partij hoofdelijk toewijzen en de schadevergoedingsmaatregel hoofdelijk opleggen, aangezien deze vordering tevens is ingediend in de strafzaak van de medeverdachte. Verdachte wordt aldus veroordeeld tot betaling aan de benadeelde partij van het toegewezen bedrag, te voldoen voor zover deze vordering niet reeds door of namens de medeverdachte is betaald.

De vordering van de benadeelde partij [naam vof benadeelde partij 2] v.o.f. (feit 2 primair (03/721498-14))

De rechtbank is van oordeel dat nu verdachte wordt vrijgesproken van het in brand steken dan wel vernielen van strobalen van Reumkens, de benadeelde partij niet-ontvankelijk is.

De vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij 3] (feit 3 primair (03/721498-14))

De rechtbank is van oordeel dat nu verdachte wordt vrijgesproken van het in brand steken dan wel vernielen van de coniferenhaag van [benadeelde partij 3] , de benadeelde partij niet-ontvankelijk is.

De vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij 6] (feit 4 (03/721498-14))

De rechtbank is van oordeel dat nu verdachte wordt vrijgesproken van de brandstichting op het terrein van de palletfabriek, de benadeelde partij niet-ontvankelijk is.

De vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij 4] (feit 2 primair (03/702525-15))

De rechtbank is van oordeel dat de behandeling van de vordering een onevenredige belasting van het strafgeding oplevert. De rechtbank bepaalt daarom dat de benadeelde partij niet-ontvankelijk is en dat zij haar vordering slechts bij de burgerlijke rechter kan aanbrengen.