Uitspraken

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat de verdachte van het onder feit 1 primair, subsidiair en meer subsidiair tenlastegelegde moet worden vrijgesproken. De officier van justitie heeft in dit kader naar voren gebracht dat uit het dossier en het verhandelde ter terechtzitting blijkt dat de verdachte op geen enkele wijze betrokken is geweest bij het overlijden van [slachtoffer] .

De officier van justitie is verder van oordeel dat feit 2, de diefstal van de laptop uit de woning van [slachtoffer] , wel wettig en overtuigend bewezen kan worden verklaard. Uit de verklaringen van medeverdachten [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] blijkt dat op de betreffende avond een laptop in de woning van [slachtoffer] aanwezig was. De politie heeft deze laptop bij de doorzoeking niet meer aangetroffen in de woning. Op de camerabeelden, afkomstig van een camera nabij het flatgebouw waar [slachtoffer] woonde, is te zien dat de verdachte op

28 mei 2017 omstreeks 01.08 uur, kort nadat hij het levenloze lichaam van [slachtoffer] heeft aangetroffen, met iets rechthoekigs in zijn rechterhand het flatgebouw verlaat. Uit deze camerabeelden blijkt ook dat medeverdachten [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] geen laptop of een soortgelijk voorwerp bij zich droegen toen zij het flatgebouw verlieten. Aanwijzingen dat nog iemand anders na de verdachte in de woning van [slachtoffer] is geweest, ontbreken. Gelet op het vorenstaande acht de officier van justitie bewezen dat de verdachte de laptop uit de woning heeft gestolen.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft zich op het standpunt gesteld dat de verdachte van feit 1 primair, subsidiair en meer subsidiair moet worden vrijgesproken, nu wettig en overtuigend bewijs voor de betrokkenheid van de verdachte bij het overlijden van [slachtoffer] ontbreekt.

Ten aanzien van feit 2 heeft de raadsman eveneens vrijspraak bepleit. De raadsman heeft hiertoe aangevoerd dat de verdachte vanaf het begin openheid van zaken heeft gegeven over wat er zich die avond heeft afgespeeld en consequent de diefstal van de laptop heeft ontkend. Op basis van de ter terechtzitting getoonde camerabeelden kan niet worden vastgesteld welk voorwerp de verdachte bij zich droeg toen hij het flatgebouw verliet, laat staan dat kan worden vastgesteld dat het een laptop betreft. Op de camerabeelden is weliswaar geen voorwerp in de handen van medeverdachten [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] te zien, maar zij kunnen de laptop onder hun kleding hebben verstopt. Daar komt nog bij dat de politie op diverse verblijfplaatsen van de verdachte heeft gezocht naar de betreffende laptop, maar dat deze laptop nergens is aangetroffen. Ook navraag bij het vaste pandjeshuis van de verdachte heeft niets opgeleverd in de zoektocht naar de laptop.

Feit 1 primair, subsidiair en meer subsidiair

Op dinsdag 30 mei 2017 omstreeks 10.37 uur kregen de verbalisanten [verbalisant 1] en [verbalisant 2] de opdracht te rijden naar het [adres] te Maastricht. De heer [naam vader slachtoffer] probeerde al drie dagen tevergeefs contact te krijgen met zijn zoon genaamd [slachtoffer] (ook wel [slachtoffer] of [slachtoffer] genoemd). De huismeester van het flatgebouw had eerder al geconstateerd dat de ruit van de voordeur van de woning van [slachtoffer] vernield was.

Omstreeks 10.43 uur werd ook door de politiemensen ter plaatse geconstateerd dat het glas van de voordeur vernield was en dat er kleine bloedspatten aan de buitenzijde van de voordeur zaten en grotere bloedvlekken op de ruit aan de binnenzijde. Via het kleine gat in de ruit van de voordeur werd door de verbalisanten gezien dat een man achter de voordeur lag. De verbalisanten hebben vervolgens de woning betreden. Achter de voordeur, op de vloer in de hal van de woning, werd het levenloze lichaam van een man aangetroffen. Hij werd door de politiemensen herkend als zijnde [slachtoffer] , geboren op [geboortegegevens slachtoffer] .

Naar aanleiding van het aantreffen van het levenloze lichaam van [slachtoffer] is de politie een uitgebreid onderzoek gestart. Zo is forensisch onderzoek in en om de woning verricht. In de woning werd onder meer een bebloed mes aangetroffen. Ook is sectie op het lichaam van [slachtoffer] verricht, waaruit blijkt dat [slachtoffer] is overleden aan de gevolgen van meerdere steekwonden. De politie heeft in het kader van het onderzoek de camerabeelden, afkomstig van meerdere camera’s in en nabij het flatgebouw van [slachtoffer] bekeken. Ook heeft zij met een spoedtap de mobiele telefoon van [slachtoffer] proberen op te sporen, omdat uit onderzoek bleek dat deze nog steeds in gebruik was. De opsporing van deze mobiele telefoon heeft uiteindelijk geleid tot de aanhouding van (mede)verdachten [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] in Den Haag. De politie heeft daarnaast meerdere getuigen gehoord, waaronder de getuige [getuige] . Al dit onderzoek heeft uiteindelijk ook tot de aanhouding van de verdachte geleid.

De verdachte heeft – kort en zakelijk weergegeven – verklaard dat hij op 27 mei 2017 samen met [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] naar de woning van [slachtoffer] is gegaan, omdat [medeverdachte 1] drugs wilde kopen. In de woning hebben de verdachte, [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] vervolgens cocaïne gebruikt. Op enig moment heeft de verdachte de woning verlaten om met de pinpas van [medeverdachte 1] te gaan pinnen. Omdat hier onvoldoende saldo op stond, heeft de verdachte vervolgens voor een tweede keer de woning verlaten. Deze keer om met de pinpas van [medeverdachte 2] te gaan pinnen. Toen bij de pinautomaat bleek dat aan de verdachte een onjuiste pincode was verstrekt, heeft de verdachte naar [slachtoffer] gebeld. Zijn telefoon stond echter uit en de verdachte kreeg meteen de voicemail. De verdachte is vervolgens terug naar het flatgebouw gefietst en heeft bij [slachtoffer] aangebeld. Er deed echter niemand open en ook telefonisch was het niet mogelijk contact met [slachtoffer] te krijgen. De verdachte is vervolgens met een andere flatbewoner mee naar binnen gegaan en heeft bij de voordeur van [slachtoffer] aangebeld. Er deed niemand open. De verdachte zag toen aan de binnenzijde van de ruit van de voordeur een bloedveeg. De verdachte is vervolgens naar beneden gelopen en heeft buiten een steen gepakt. De verdachte heeft met deze steen de ruit van de voordeur van [slachtoffer] ingeslagen en heeft zodoende de voordeur kunnen openen. Hij zag [slachtoffer] in de gang op de grond liggen en kreeg direct de indruk dat hij dood was. [slachtoffer] was lijkbleek. De verdachte heeft tegen hem aangeduwd en zijn naam geroepen. Maar dat was tevergeefs. De verdachte zag nog een mes liggen en heeft zijn jas, portemonnee en een fles drank gepakt en is vertrokken. Er was niemand anders meer in de woning aanwezig.

Medeverdachte [medeverdachte 1] heeft bekend dat hij [slachtoffer] die avond meermalen met een mes heeft gestoken. [medeverdachte 1] heeft verder verklaard dat de verdachte en medeverdachte [medeverdachte 2] op dat moment de woning al hadden verlaten.

Met de officier van justitie en de raadsman is de rechtbank van oordeel dat niet is gebleken dat de verdachte betrokken is geweest bij het overlijden van [slachtoffer] . De verdachte zal dan ook worden vrijgesproken van de feiten 1 primair, subsidiair en meer subsidiair.

Feit 2

Onder feit 2 is aan de verdachte tenlastegelegd dat hij na het aantreffen van het levenloze lichaam van [slachtoffer] een laptop uit de woning heeft gestolen.

De politie heeft tijdens het onderzoek in de woning van [slachtoffer] op het balkon een lege doos aangetroffen. Op deze doos stond het merk ‘Acer’.2 De politie heeft op de woonkamervloer in de woning, naast het televisiekastje, een tweetal kabels aangetroffen, onder meer een voedingskabel. Er is geen laptop in de woning aangetroffen.3

[naam vader slachtoffer] , de vader van [slachtoffer] , heeft verklaard dat [slachtoffer] in het bezit was van een laptop van het merk ‘Acer’. Deze laptop had [naam vader slachtoffer] aan zijn zoon geschonken, ongeveer acht maanden geleden.4

[medeverdachte 1] heeft bij de politie verklaard dat toen ze op 27 mei 2017 in de woning van [slachtoffer] waren, er via een laptop muziek werd afgespeeld.5

De camerabeelden, opgenomen door verschillende camera’s in en nabij het flatgebouw alwaar [slachtoffer] woonachtig was, zijn aan het dossier toegevoegd. Dit zijn de beelden die op de zitting zijn afgespeeld. De rechtbank heeft op die camerabeelden waargenomen dat wanneer medeverdachten [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] op 28 mei 2017 om 00.47 uur de flat verlaten, zij niets in hun handen dragen. Ook heeft de rechtbank waargenomen dat wanneer de verdachte op 28 mei 2017 om 01.08 uur het flatgebouw verlaat, hij een relatief groot voorwerp voor zijn borst houdt. Dit neemt de rechtbank waar door de positie van de handen van de verdachte aan de onderzijde van dat voorwerp en de horizontale afscheiding tussen dat voorwerp aan de bovenzijde met het witte T-shirt van de verdachte.6

De rechtbank is van oordeel dat, gelet op bovenstaande bewijsmiddelen in onderlinge samenhang bezien, wettig en overtuigend bewezen is dat de verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan de diefstal van de laptop uit de woning. Uit deze bewijsmiddelen volgt dat [slachtoffer] een laptop in zijn bezit had en dat die laptop op de betreffende avond in de woning aanwezig is geweest. Nadien is deze laptop niet meer in de woning aangetroffen, terwijl op de camerabeelden te zien is dat de verdachte bij het verlaten van de woning een voorwerp, passend bij de vorm van een laptop, voor zijn borst houdt.

Alles overwegende acht de rechtbank feit 2 dan ook wettig en overtuigend bewezen, met dien verstande dat de rechtbank niet bewezen acht dat de verdachte zich de toegang tot de plaats van het misdrijf heeft verschaft door middel van braak. Immers niet is gebleken of aannemelijk geworden dat de verdachte de ruit van de deur heeft ingeslagen met het doel om de woning binnen te komen om de laptop te gaan stelen.

De bewezenverklaring

De rechtbank acht bewezen dat de verdachte

feit 2

op 28 mei 2017 in de gemeente Maastricht met het oogmerk van wederrechtelijke

toe-eigening uit een woning (gelegen aan het [adres] ) heeft weggenomen

een laptop, toebehorende aan [slachtoffer] .

De rechtbank acht niet bewezen hetgeen meer of anders is ten laste gelegd. De verdachte zal daarvan worden vrijgesproken.