Uitspraken

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht bewezen dat de verdachte de tenlastegelegde feiten heeft begaan. De inmiddels bekende inkomsten van de verdachte en haar echtgenoot kunnen de verkrijging van zoveel contante geldbedragen niet verklaren. De verdachte en haar echtgenoot zijn er niet in geslaagd om aannemelijk te maken dat deze contante geldbedragen afkomstig zijn uit legale bron of zijn verkregen door besparingen. Om die reden kan er geen andere conclusie getrokken worden dan dat de geldbedragen onmiddellijk of middellijk uit enig misdrijf afkomstig zijn. Uit het feit dat de verdachte geen openheid geeft over de herkomst van deze contante bedragen kan worden afgeleid dat zij weet dat het geld afkomstig is uit enig misdrijf.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft zich op het standpunt gesteld dat niet bewezen is dat de verdachte de tenlastegelegde feiten heeft begaan. Er zijn naar het oordeel van de raadsman geen aanwijzingen dat de geldbedragen, welke in de tenlasteleggingen worden genoemd, afkomstig zijn uit enig misdrijf. De verdachte heeft bovendien een min of meer verifieerbare en niet op voorhand volstrekt onaannemelijke verklaring gegeven over de herkomst van de contante gelden en zij heeft laten zien dat de schatting van de uitgaven, zoals deze in de kasopstelling is opgenomen, onjuist is. Deze kasopstelling kan dan ook niet de grondslag vormen voor het strafrechtelijk bewijs dat er gelden zijn witgewassen.

Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank stelt voorop dat het in de onderhavige zaak draait om de uitleg van het in artikel 420bis, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht genoemde bestanddeel `afkomstig uit enig misdrijf'.

Uit de wetgeschiedenis blijkt dat de doelstelling van de witwasbepaling is om te voorkomen c.q. te bestraffen dat een uit een misdrijf verkregen voorwerp (waaronder geld) op enigerlei wijze als ware het legaal verkregen in de legale economie wordt gebruikt (geïnvesteerd). Voor de kwalificatie ‘witwassen’ moet er bewijs zijn dat tot de conclusie leidt, dat het desbetreffende voorwerp uit enig misdrijf (gronddelict) afkomstig is. De vraag is of in deze casus die conclusie kan worden getrokken.

In mei 2015 blijkt uit de gegevens van de Belastingdienst Limburg dat de verdachte en haar echtgenoot in de periode van 2010 tot en met 2014 stortingen van contant geld bij de bank hebben verricht ten gunste van bankrekeningen waarvan zij zelf de rekeninghouder waren. Naar het oordeel van de Belastingdienst konden de verdachte en haar echtgenoot, enkele uitzonderingen daargelaten, telkens geen redelijke verklaring geven voor de herkomst van deze gelden.

Vervolgens zijn er twee verklaringen afgegeven van (een) anonieme getuige(n), die onder andere inhielden dat de echtgenoot van de verdachte zich zou bezig houden met weedhandel en dat zij met haar echtgenoot een groot huis aan het Ballatonmeer zou bezitten, dat meer dan 500.000 euro waard zou zijn. Op het advies van het Regionale Informatie en Expertise Centrum Limburg is een strafrechtelijk onderzoek ingesteld. Het onderzoek heeft zich uitgestrekt over de periode van 1 januari 2010 tot 1 april 2016. De politie heeft meerdere bijzondere opsporingsbevoegdheden ingezet om deze beweringen van de(ze) anonieme getuige(n) op hun juistheid te onderzoeken. Zo zijn er telefoongesprekken afgeluisterd, de verdachte en haar echtgenoot zijn geobserveerd en de bankgegevens van de verdachte, haar echtgenoot en hun kinderen zijn onderzocht. Tevens is het e-mailverkeer van de echtgenoot van de verdachte in de gehele onderzoeksperiode op zijn werk bij de Gemeente Brunssum onderzocht. Voorts zijn de personen met wie de verdachte en haar echtgenoot contact hadden getraceerd en zijn enkele van deze personen ook nog verhoord.

Van enige betrokkenheid van de verdachte, dan wel haar echtgenoot bij de weedhandel, dan wel bij enig ander strafbaar handelen in de onderzoeksperiode, is op grond van dit onderzoek niet gebleken.

Uit het onderzoek is echter wel gebleken dat de verdachte en/of haar echtgenoot meermaals grote geldbedragen hebben gestort op hun eigen rekeningen, dan wel de rekeningen van hun kinderen, genaamd [naam 1] en [naam 2] . De verdediging heeft ter terechtzitting van 7 maart 2018, verwijzende naar de uitgebreide zienswijze, een verklaring gegeven voor de herkomst van de bedragen die zijn gestort, alsmede voor de aankoopbedragen van de voertuigen. Naar het oordeel van de rechtbank heeft de verdachte daarmee voor een deel van deze geldbedragen een concrete, min of meer verifieerbare en op voorhand niet hoogst onwaarschijnlijke verklaring gegeven.

De verdachte heeft daardoor niet de herkomst van alle geldbedragen kunnen verklaren. Dit is echter naar het oordeel van de rechtbank, bij gebreke aan andere feiten of omstandigheden die wijzen op een criminele herkomst van het geld, niet voldoende om te concluderen dat het niet anders kan zijn, dan dat de geldbedragen uit enig misdrijf afkomstig zijn.

Nu de rechtbank niet kan vaststellen dat de geldbedragen - middellijk of onmiddellijk - van enig misdrijf afkomstig zijn, moet de rechtbank de verdachte vrijspreken van witwassen.