Uitspraken

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat het feit wettig en overtuigend bewezen kan worden. De verdachte heeft bijgedragen aan het vervaardigen van kinderpornografische foto’s van haar dochter.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft betoogd dat de verdachte dient te worden vrijgesproken. Hij heeft daartoe aangevoerd dat de in het eerste deel van de tenlastelegging genoemde foto’s niet kunnen worden aangemerkt als kinderporno. Ten aanzien van de genoemde foto’s in het tweede deel van de tenlastelegging kan niet worden vastgesteld dat de verdachte wist dat deze foto’s zijn gemaakt. Evenmin was er sprake van een bewuste en nauwe samenwerking.

Mocht de rechtbank daar anders over denken, dan heeft de raadsman verzocht [slachtoffer] als getuige te horen.

Inleiding

In maart 2012 ontving het Team Bestrijding Kinderporno en Kindersekstoerisme van de nationale recherche (hierna: TBKK) afbeeldingen van de Deense politie, waarop onder andere een man, een vrouw, drie jongens en twee meisjes in wisselende samenstellingen te zien waren. Een aantal van die afbeeldingen werd aangemerkt als kinderporno. Op de afbeeldingen waren aanwijzingen te zien dat deze in Nederland zouden zijn gemaakt. Door het TBKK werd een onderzoek ingesteld naar de herkomst van die foto’s. Op de foto’s werden onder andere de verdachte, haar dochter [slachtoffer] en haar partner [medeverdachte] , herkend. Op 17 juni 2013 werden de verdachte en [medeverdachte] aangehouden.

Bewijs

Tijdens het onderzoek werden de foto’s bekeken. De afbeeldingen met de bestandsnamen [bestandsnaam 1] , [bestandsnaam 2] en [bestandsnaam 3] , werden als kinderpornografisch aangemerkt. Op deze afbeeldingen zijn te zien de verdachte en [slachtoffer] . [slachtoffer] ligt rechts van de verdachte en [slachtoffer] heeft de tepel van de rechter borst van de verdachte in haar mond. De verdachte heeft met haar rechter hand het hoofd van haar dochter vast. [slachtoffer] bovenlichaam is ontbloot.2

Uit onderzoek op basis van zogenaamde exif-informatie is gebleken dat de afbeeldingen [bestandsnaam 2] en [bestandsnaam 3] werden gemaakt op - respectievelijk - 2004-01-09 om 07:35:15 uur en 2004-01-09 om 07:35:28 uur.3 De verdachte heeft verklaard dat zij aanwezig was bij het maken van de twee hiervoor genoemde foto’s, die werden gemaakt op de [adres] te Sittard. De verdachte heeft verder verklaard dat zij met [medeverdachte] en hun gezin vanaf mei 2006 tot en met januari 2007 op de [adres] te Sittard hebben gewoond.4 [medeverdachte] heeft verklaard dat hij de foto’s heeft gemaakt.5 [medeverdachte] heeft verder nog verklaard dat hij een onderbroeken fetisj had.6 Uit de verklaringen van [verdachte] en [medeverdachte] volgde dat zij elkaar in 2004 (nog) niet kenden.

Nader onderzoek naar [slachtoffer] wees uit dat zij is geboren op [geboortedatum] .7

Naast de hiervoor genoemde foto’s, werden er nog meer foto’s van [slachtoffer] aangetroffen. Uit de exif-informatie blijkt dat op 2004-01-09 tussen 07:15:40 uur en 07:50:54 uur in totaal (tenminste) 14 foto’s van [slachtoffer] werden gemaakt.8 Al deze foto’s werden in het politieonderzoek als kinderpornografisch aangemerkt.9 Hieronder volgt een beschrijving van enkele foto’s:

Overwegingen rechtbank

De rechtbank stelt vast dat in een tijdsbestek van zo’n 35 minuten 14 foto’s van [slachtoffer] werden gemaakt, welke foto’s door de politie als kinderpornografisch werden aangemerkt.

Gelet op de verklaring van de verdachte, dat een deel van de foto’s werden gemaakt op de [adres] , waar zij vanaf mei 2006 tot en met januari 2007 woonde, kan de tijdsaanduiding “2001-01-09”, zoals blijkt uit de exif-informatie, niet kloppen. Kennelijk is de camera waarmee de foto’s werden gemaakt, niet ingesteld op de juiste datum.

Wel kan uit deze exif-informatie worden afgeleid dat de foto’s kort na elkaar zijn gemaakt: de eerste foto om 07:15 uur en de laatste om 07:50 uur. De foto’s werden gemaakt ergens in de periode van mei 2006 tot en met januari 2007, zo blijkt uit de verklaring van de verdachte. [slachtoffer] was toen acht jaar oud.

De verdachte was uiteraard aanwezig bij het maken van de foto’s, waarbij [slachtoffer] de tepel van de verdachte in haar mond heeft en zij heeft toegegeven dat ze welbewust heeft meegewerkt aan het maken van de foto’s. [medeverdachte] heeft verklaard dat hij deze foto’s heeft gemaakt. Ook was de verdachte volgens haar eigen verklaring aanwezig bij het maken van de foto waarbij wordt ingezoomd op de billen van [slachtoffer] , terwijl zij voorover leunt en haar onderbroek op haar knieën draagt.

De verdediging heeft ten aanzien van de foto’s, waarop [slachtoffer] de tepel van de verdachte in haar mond heeft, betoogd dat deze foto’s niet als kinderporno kunnen worden aangemerkt. De rechtbank overweegt daartoe als volgt.

Uit jurisprudentie van de Hoge Raad blijkt dat artikel 240b Sr ziet op een afbeelding van een gedraging van expliciet seksuele aard, zoals die aan de hand van de afbeelding zelf kan worden vastgesteld, waaronder begrepen het op zinnenprikkelende wijze tonen van de geslachtsdelen of de schaamstreek. Het gaat hierbij om een gedraging die reeds door haar karakter strekt tot het opwekken van seksuele prikkeling. Voorts ziet artikel 240b Sr op een afbeelding die weliswaar niet een gedraging van expliciet seksuele aard in de hiervoor aangegeven zin toont, maar die, gelet op de wijze waarop zij is tot stand gekomen eveneens strekt tot het opwekken van seksuele prikkeling. Hierbij kan het gaan om een afbeelding van iemand in een houding of omgeving die weliswaar op zichzelf of in andere omstandigheden "onschuldig" zouden kunnen zijn, maar die in het concrete geval een onmiskenbaar seksuele strekking heeft.25

Gelet op deze beoordelingscriteria is de rechtbank van oordeel dat de foto’s, waarbij [slachtoffer] de tepel van de verdachte in haar mond heeft, wel degelijk kinderpornografisch van aard zijn. De rechtbank overweegt daartoe dat de foto’s deel uitmaken van een reeks van in totaal 14 foto’s. Op deze reeks komen enkele foto’s voor, waarbij [slachtoffer] naakt wordt gefotografeerd en waarbij haar vagina expliciet in beeld wordt gebracht. Bij enkele foto’s betast [slachtoffer] haar vagina. Het gaat hierbij om een gedraging die expliciet seksueel van aard is.

Bij de overige foto’s gaat het om afbeeldingen van [slachtoffer] waarvan de seksuele aard minder nadrukkelijk naar voren komt. Zo heeft de verdachte verklaard dat de foto’s waarbij [slachtoffer] verdachtes tepel in haar mond heeft, zijn gemaakt tijdens een “gek moment”. Er was kennelijk geen seksuele intentie. De rechtbank ziet dit anders. Doordat deze foto’s deel uitmaken van een reeks waarbij ook foto’s werden gemaakt die expliciet seksueel van aard waren, hebben ook deze foto’s een onmiskenbaar seksuele strekking. Daarbij heeft de rechtbank acht geslagen op het feit dat [slachtoffer] in deze fotoreeks drie verschillende onderbroekjes draagt en er op verschillende locaties, in verschillende poses, foto’s van [slachtoffer] worden gemaakt. Hieruit blijkt allerminst van een spontaan, “gek” fotomoment. Naar het oordeel van de rechtbank is er sprake van het doelbewust poseren van een minderjarig kind met de intentie om kinderporno te vervaardigen. De rechtbank merkt daarbij nog op dat met name het steeds wisselen van onderbroekjes opvallend is, nu [medeverdachte] heeft verklaard een onderbroeken fetisj te hebben. Ook bleek [medeverdachte] in het bezit te zijn van een groot aantal afbeeldingen welke als kinderporno werden aangemerkt. De rechtbank acht het dan ook aannemelijk dat [medeverdachte] de fotoreeks uit seksuele motieven heeft gemaakt en dat de verdachte daaraan heeft meegewerkt.

De verdachte was aanwezig bij het maken van de foto’s waarbij [slachtoffer] verdachtes tepel in haar mond heeft. [medeverdachte] heeft deze foto’s gemaakt. Ook was de verdachte aanwezig bij het maken van de foto waarbij werd ingezoomd op de blote billen van [slachtoffer] . Van de overige foto’s zeggen de verdachte en [medeverdachte] niets te weten. De rechtbank is echter van oordeel dat, gelet op het korte tijdsbestek waarin de foto’s werden gemaakt, de verdachte en [medeverdachte] ook betrokken waren bij het maken van de overige foto’s. Gelet op die samenwerking is er sprake van medeplegen bij het vervaardigen van kinderporno.

Partiele vrijspraak

In het tweede deel van de tenlastelegging is aan de verdachte nog ten laste gelegd dat zij, al dan niet samen met een ander of anderen, de foto’s met bestandsnamen [bestandsnaam 8] , [bestandsnaam 9] en [bestandsnaam 10] , welke als kinderpornografisch werden aangemerkt, heeft vervaardigd. Op deze foto’s is te zien dat [slachtoffer] op haar rug ligt met gespreide benen. Met de camera is ingezoomd op de schaamstreek. Boven de vagina zijn met balpen kleine blauwkleurige streepjes getrokken, zodat het lijkt alsof het schaamhaar is. Deze foto’s, met tijdsaanduiding 2004-01-01, komen niet uit dezelfde reeks als de eerdergenoemde serie. Van voornoemde afbeeldingen kan niet worden vastgesteld wie deze foto’s heeft gemaakt en of de verdachte daarbij een rol heeft gespeeld. De verdachte zal daarom van het tweede deel van de tenlastelegging worden vrijgesproken, nu dit deel is toegespitst op de drie hiervoor genoemde afbeeldingen.

Verzoek van de verdediging

Ter zitting heeft de raadsman, indien de rechtbank de verdachte niet zal vrijspreken, nog het verzoek gedaan om [slachtoffer] te horen als getuige. Hij heeft daarbij te kennen gegeven dat de raadkamer daarover bij vonnis kan beslissen. De rechtbank ziet, mede in het licht van haar motivering van de afwijzing van het verzoek de getuige te horen zoals gedaan ter zitting van 28 juni 2016, geen noodzaak de getuige te horen.

De bewezenverklaring

De rechtbank acht bewezen dat de verdachte

in de periode van mei 2006 tot en met januari 2007 te Sittard, tezamen en in vereniging met een ander, meermalen afbeeldingen, te weten foto's heeft vervaardigd,

terwijl op die afbeeldingen seksuele gedragingen zichtbaar zijn, waarbij telkens een persoon die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet had bereikt, te weten [slachtoffer] , geboren op [geboortedatum] , was betrokken,

welke voornoemde seksuele gedraging - zakelijk weergegeven - bestond uit:

het betasten en/of aanraken van de borsten van een ander persoon door die [slachtoffer] , met de mond,

(te weten een afbeelding met bestandsnaam [bestandsnaam 1] en [bestandsnaam 2] en [bestandsnaam 3] ).

De rechtbank acht niet bewezen hetgeen meer of anders is ten laste gelegd. De verdachte zal daarvan worden vrijgesproken.