Uitspraken

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd aan de verdachte op te leggen een voorwaardelijke gevangenisstraf van 6 maanden met een proeftijd van 2 jaren en met als bijzondere voorwaarden reclasseringstoezicht en ambulante behandeling overeenkomstig het reclasseringsadvies. Daartoe heeft hij – kort gezegd – aangevoerd dat achteraf wel duidelijk is dat verdachte geen kwade bedoelingen had, maar dat ten tijde van de 112-melding terecht actie werd ondernomen. Een dergelijke melding dient altijd serieus genomen te worden en een dergelijke melding zorgt door de impact ervan ook direct voor een gevoel van onveiligheid in de omgeving. Een positief aspect is dat verdachte uiteindelijk hulp heeft gekregen. Een taakstraf in combinatie met een voorwaardelijke gevangenisstraf zou gerechtvaardigd zijn. Gelet op de verminderde toerekeningsvatbaarheid en de omstandigheid dat de verdachte niet in staat is om een taakstraf te verrichten, wordt enkel een voorwaardelijke gevangenisstraf geëist.

Het standpunt van de verdediging

De raadsvrouw heeft verzocht om aan de verdachte op te leggen een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van gelijke duur als het ondergane voorarrest. Daartoe heeft zij – kort gezegd – aangevoerd dat verdachte inmiddels de ernst van zijn handelen begrijpt, doch dat in hem helemaal geen kwaad zit. Bovendien heeft verdachte 11 dagen in voorarrest verbleven op een speciale afdeling, terwijl hij first offender is. Daarbij in aanmerking genomen dat de kwetsbaarheid van verdachte een grote rol speelde, maakt dat het voorarrest voldoende is qua afdoening.

Het oordeel van de rechtbank

Bij de bepaling van de op te leggen straf heeft de rechtbank gelet op de aard en ernst van hetgeen bewezen is verklaard, op de omstandigheden waaronder het bewezenverklaarde is begaan en op de persoon van de verdachte, zoals een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting naar voren is gekomen.

De rechtbank overweegt in het bijzonder als volgt.

Verdachte heeft bij de 112-meldkamer gedreigd met een terroristisch misdrijf door – kort gezegd – te zeggen dat hij namens IS sprak, een bomgordel droeg en zichzelf wilde opblazen. Een melding als deze vergt uiteraard uiterste alertheid bij de hulpdiensten en adequate interventie. Hoewel kennelijk vaker valse meldingen gedaan worden, kan geen risico worden genomen. In hoeverre sprake is van een reële dreiging is op het moment van de melding veelal niet dan wel onvoldoende duidelijk en zorgt in het bijzonder in de nabije omgeving voor onrust, hetgeen ook in deze zaak is gebleken. Kortom, een ernstig feit.

Het feit kan echter niet los worden gezien van de context waarbinnen de melding is gedaan en met name ook de persoon van de verdachte. Ook de rechtbank ziet dat onmiskenbaar sprake is van een schreeuw om hulp aan de zijde van verdachte, veroorzaakt door spanningen op allerlei vlakken die de verdachte niet onder controle kreeg en de gedachte anders geen hulp te zullen krijgen.

De psycholoog heeft geconcludeerd dat bij verdachte sprake is en was van een autismespectrumstoornis die in aanzienlijke mate van invloed is geweest op zijn gedrag. Onder invloed van die problematiek trad als gevolg van oplopende spanningen op allerlei vlakken, zoals een verbouwing, financiële onduidelijkheid en relatiestress, een overbelasting op waarbij verdachte geen andere uitweg zag dan de politie te bellen.

Onder deze omstandigheden, mede in aanmerking genomen dat verdachte vanwege zijn persoonlijkheidsproblematiek niet in staat is om een taakstraf te verrichten, is de rechtbank van oordeel dat een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee maanden passend en geboden is. Naar het oordeel van de rechtbank komen de voormelde bijzondere strafverminderende omstandigheden van deze zaak, de verminderde toerekeningsvatbaarheid en het blanco strafblad van verdachte, onvoldoende tot uitdrukking in de eis van de officier van justitie. De rechtbank ziet geen aanleiding een (gedeeltelijke) onvoorwaardelijke gevangenisstraf op te leggen.

De rechtbank neemt hierbij ook in aanmerking dat, hoewel de melding sec ernstig is, de strafoplegging in dit geval in het bijzonder in het teken dient te staan van voorkoming van herhaling.. Zo blijkt uit het reclasseringsadvies d.d. 24 april 2018 dat – anders dan ten tijde van onderhavig delict – verdachte inmiddels schuldenvrij is, de relatie goed verloopt, de bouwwerkzaamheden zijn afgerond en het contact met buurtgenoten beter is. Naar het oordeel van de rechtbank dient deze situatie bestendigd te worden teneinde een terugval in gevoelens van onzekerheid, onbegrip en controleverlies te voorkomen. Om dit te bereiken sluit de rechtbank zich aan bij het advies van de reclassering tot toezicht en verplichte behadeling voor de verdachte. Het hulpverleningstraject dat sinds de schorsing van de voorlopige hechtenis is opgetuigd, heeft een positieve bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van verdachte en dient te worden voorgezet.

Aldus zal de rechtbank verdachte veroordelen tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee maanden met een proeftijd van 2 jaren en met als bijzondere voorwaarden reclasseringstoezicht en ambulante behandeling via FPP de Horst en/of het FACT team van FPP de Horst, dan wel een vergelijkbare instelling.

Nu de verdachte niet veroordeeld zal worden tot een onvoorwaardelijke gevangenisstraf en de rechtbank ook voor het overige geen termen aanwezig acht om het (geschorste) bevel tot voorlopige hechtenis te laten voortduren, zal de rechtbank het (geschorste) bevel tot voorlopige hechtenis met ingang van heden opheffen.