Uitspraken

Om een voorziening te kunnen treffen zoals gevorderd, dient met een redelijke mate van zekerheid te kunnen worden aangenomen dat een rechter in een aanhangig te maken bodemprocedure een met de gevraagde voorziening overeenstemmende vordering zal toewijzen. Die beoordeling geschiedt op basis van hetgeen in deze korte procedure naar voren is gebracht en aannemelijk is gemaakt. Daarnaast dient uiteraard sprake te zijn van een spoedeisend belang.

Ter zitting heeft de kantonrechter reeds te kennen gegeven zijn twijfels te hebben over de vraag of in dit geval wel voldaan is aan het criterium van de spoedeisendheid. Normaliter heeft weliswaar te gelden dat loonvorderingen naar hun aard reeds als spoedeisend worden aangemerkt, maar dan gaat het toch voornamelijk om zaken waarbij van de ene op de andere dag helemaal geen loon meer wordt betaald. In casu is echter sprake van een loonverlaging van ongeveer € 360,00 bruto per maand die reeds veertien maanden geleden is doorgevoerd. Onder deze omstandigheden had van [eiser] verwacht mogen worden dat hij het door hem (eerst ter zitting) gestelde spoedeisend belang bij zijn vordering van in ieder geval een begin van een onderbouwing zou voorzien, doch dit heeft hij nagelaten. In het exploot staat letterlijk niet één woord omtrent de spoedeisendheid van zijn vordering en ter zitting is hij desgevraagd niet verder gekomen dan te stellen dat hij ‘inmiddels door zijn spaarcenten heen is’, evenwel zonder dit ook maar op enige wijze met verifieerbare bescheiden nader te onderbouwen. Op die wijze is een spoedeisend belang niet vast komen te staan en dringt zich veeleer de vraag op waarom [eiser] - gelet op het feit dat gebleken is dat het principiële verschil van inzicht tussen partijen aangaande de onderhavige kwestie reeds lange tijd speelt - niet al veel eerder een bodemprocedure heeft gestart.

Daarbij komt dat áls de kantonrechter al de hobbel van gebrek aan spoedeisendheid zou hebben genomen, de voor het treffen van een voorziening benodigde redelijke mate van zekerheid over de uitkomst van een bodemprocedure thans nog niet aanwezig is. Voor de beantwoording van de vraag of Lumière het loon vanaf 1 november 2017 al dan niet mocht verlagen op de wijze zoals zij heeft gedaan, is immers nader feitenonderzoek nodig en het zou daarom veel te ver gaan om reeds thans op een voor [eiser] gunstige uitkomst van een dergelijke procedure vooruit te lopen, mede gelet op het restitutierisico.

Op grond van bovenstaande overwegingen zal de vordering worden afgewezen.

[eiser] zal als de in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld tot betaling van de proceskosten, aan de zijde van Lumière tot de datum van dit vonnis begroot op € 600,00 aan salaris gemachtigde.