Uitspraken

Polycel is niet ter zitting van 27 juni 2019 verschenen en heeft zich evenmin door een gemachtigde laten vertegenwoordigen. Polycel heeft aldus haar verweer niet nader toegelicht. Uit het niet verschijnen van Polycel ter zitting kan de kantonrechter de gevolgtrekking maken die hij geraden acht.

[verzoeker] grondt zijn verzoek op het feit dat het Polycel niet was toegestaan om de arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd tussentijds op te zeggen. Polycel voert daartegen in haar conclusie van antwoord aan – samengevat – dat er hooggespannen verwachtingen waren ten aanzien van [verzoeker] en dat al snel bleek dat hij die niet kon waarmaken. [verzoeker] was aangetrokken om op korte termijn verbetering te brengen in de financiële positie van Polycel. [verzoeker] heeft de verwachtingen die er bij Polycel waren niet waar kunnen maken en Polycel heeft om financiële redenen direct een einde gemaakt aan het dienstverband. De kantonrechter overweegt op dit punt als volgt.

Als niet weersproken staat tussen partijen vast dat de tussen hen gesloten arbeidsovereenkomst geen proeftijd- en/of tussentijds opzegbeding bevat. Daaruit volgt dat Polycel het dienstverband met [verzoeker] niet per direct kon beëindigen en dat er naar het oordeel van de kantonrechter sprake is van een situatie als bedoeld in artikel 7:677 lid 4 BW. Nu Polycel de arbeidsovereenkomst met [verzoeker] onregelmatig heeft opgezegd, maakt dit haar schadeplichtig. Polycel is dan ook op grond van voormeld artikel een vergoeding verschuldigd gelijk aan het bedrag van het in geld vastgestelde loon over de termijn dat de arbeidsovereenkomst geduurd zou hebben indien deze van rechtswege zou zijn geëindigd. Tussen partijen is niet in debat dat de arbeidsovereenkomst is aangegaan voor de duur van 6 maanden. Polycel is in beginsel dan ook gehouden aan [verzoeker] zes bruto maandsalarissen uit te keren.

Artikel 7:677 lid 4 BW geeft de kantonrechter de bevoegdheid de hiervoor bedoelde vergoeding matigen, indien hem dit met het oog op de omstandigheden billijk voorkomt. Op dat punt wordt als volgt overwogen.

Polycel voert bij antwoord aan dat het bedrijf er slecht voor staat en dat de jaarcijfers 2018 laten zien dat er geen ruimte is om aan [verzoeker] een ontslagvergoeding in welke vorm dan ook te betalen. De kantonrechter leest in dit verweer een beroep op matiging zoals hiervoor omschreven. Polycel heeft dit verzoek onderbouwd met de accountantsrapportages over de jaren 2017 en 2018. De kantonrechter stelt vast dat uit deze cijfers blijkt van een verliesgevende situatie in 2018 terwijl in 2017 een kleine winst werd gemaakt. Echter, op enkel deze stukken kan de kantonrechter niet vaststellen dat Polycel in het geheel niet aan enige betalingsverplichting kan voldoen. Door deze cijfers wordt immers slechts een deel van de financiële positie van het bedrijf duidelijk gemaakt. Er is echter niets bekend over zaken als mogelijke herfinanciering, zekerheden, (voorgenomen) wijziging van de bedrijfsstrategie etc. Dergelijke zaken kunnen van groot belang zijn voor de draagkracht van het bedrijf en de toekomstige winstgevendheid. Nu Polycel niet ter zitting is verschenen en haar financiële situatie niet nader heeft toegelicht blijven deze vragen onbeantwoord en daarmee het “habe nichts” verweer onvoldoende onderbouwd. Aan het verzoek tot matiging van de verschuldigde vergoeding als bedoeld in artikel 6:677 lid 4 BW zal de kantonrechter voorbijgaan.

Ten aanzien van de door [verzoeker] gevorderde billijke vergoeding overweegt de kantonrechter het volgende.

Polycel heeft [verzoeker] ontslagen zonder dat de tussen partijen gesloten arbeidsovereenkomst daartoe mogelijkheden bood. Het van de ene op de andere dag onregelmatig opzeggen van de arbeidsovereenkomst, zoals hier aan de orde is, valt Polycel ernstig aan te rekenen en leidt tot ernstige verwijtbaarheid aan die kant. Reeds om die reden is Polycel een billijke vergoeding verschuldigd. Met inachtneming van de beschikking van de Hoge Raad van 30 juni 2017, bekend als het New Hairstyle-arrest (ECLI:NL:HR:2017:1187), en de daaruit voortvloeiende gezichtspunten, houdt de kantonrechter bij het bepalen van de hoogte van de billijke vergoeding met de volgende omstandigheden rekening.

Het vorenstaande leidt ertoe dat de door [verzoeker] verzochte vergoedingen integraal aan hem zullen worden toegewezen.

Polycel zal als de in het ongelijk gestelde partij in de kosten van deze procedure worden veroordeeld. Deze kosten worden tot aan deze uitspraak begroot op een bedrag van € 681,00 (griffierecht € 81,00 en salaris gemachtigde € 600,00).