Uitspraken

Allereerst dient beoordeeld te worden of het beding van artikel 10 van de arbeidsovereenkomst niet nietig is. De kantonrechter overweegt als volgt.

Vast staat dat [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] door I-Workx werd uitgeleend. Eerst bij Volta en na beëindiging van de raamovereenkomst met Volta, bij de Koninklijke BAM Groep. Naar het oordeel van de kantonrechter is het de uitlener, in casu I-Workx, ingevolge artikel 6 lid 2 van de Europese Uitzendrichtlijn (Richtlijn 2008/104/EG van het Europees Parlement en de Raad van 19 november 2008 betreffende uitzendarbeid) niet toegestaan belemmeringen op te werpen voor de werknemer om in dienst te treden bij de opdrachtgever die hem inleent. Dit belemmeringsverbod is geïmplementeerd in artikel 9a Wet Allocatie Arbeidskrachten door intermediairs (Waadi).

Het doel van de bepaling - en de achterliggende bepaling in de Uitzendrichtlijn - is om de toegang tot vast werk voor de werknemer te verbeteren. Naar het oordeel van de kantonrechter betekent ‘vast werk’ in dit kader niet zozeer een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd, maar ‘vast werk’ in de zin van zekerheid om werkzaam te zijn op een vaste locatie, voor een vaste werkgever en vaste arbeidsomstandigheden. Zoals nu ook in de praktijk gebleken is, betekent een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd bij een uitlener geen zekerheid; [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] werd na beëindiging met de raamovereenkomst tussen I-Workx en Volta geconfronteerd met een uitzending gelegen ver van zijn eigen woonplaats, waarbij hij geen aanspraak had op een vergoeding van de reistijd, en in een werkomgeving waarin [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] zich niet op zijn plaats voelde.

Artikel 9a lid 1 Waadi is ruim geformuleerd en verbiedt iedere belemmering van de arbeidskracht om een arbeidsverhouding aan te gaan met de opdrachtgever (inlener). Naar het oordeel van de kantonrechter is artikel 10 van de arbeidsovereenkomst tussen partijen dan ook nietig.

Het enige beding dat nog rechtsgeldig kan worden overeengekomen tussen een uitlener en inlener is dat de inlener een redelijke vergoeding verschuldigd is aan de uitlener voor de door die uitlener verleende dienst in verband met terbeschikkingstelling, werving en/of opleiding van de arbeidskracht. Dit betekent naar het oordeel van de kantonrechter dat de uitlener voor het tot stand komen van een arbeidsverhouding/overeenkomst tussen inlener en arbeidskracht na afloop van de uitzending hooguit een bedrag voor daadwerkelijk gemaakte wervingskosten, vermeerderd met een redelijke winstopslag, in rekening mag brengen, waarbij vervolgens niet uit het oog mag worden verloren dat de uitlener reeds in de vergoeding voor de terbeschikkingstelling een deel van de gedane investering en gemaakte kosten voor de werving van de arbeidskracht heeft kunnen terugverdienen. Of sprake is van een dergelijk beding tussen I-Workx en Volta is onduidelijk, maar is voor de beoordeling van dit geschil tussen I-Workx en [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] irrelevant.

in reconventie

Als onbetwist staat vast dat [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] nog aanspraak heeft op een deugdelijke eindafrekening. I-Workx becijfert deze eindafrekening op € 1.127,27 netto. [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] heeft de juistheid van dit bedrag niet betwist. I-Workx zal daarom worden veroordeeld tot uitbetaling van dit bedrag aan [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] , welke uitbetaling vergezeld zal dienen te gaan van een deugdelijke bruto/netto-specificatie.

Nu [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] de door I-Workx becijferde eindafrekening niet heeft betwist, kan de gevorderde veroordeling tot het opmaken van een deugdelijke eindafrekening achterwege blijven. Wel zal, zoals hiervoor reeds is overwogen, de bruto/netto specificatie van de eindafrekening nog aan [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] afgegeven dienen te worden.

in conventie en in reconventie