Uitspraken

Het ouderlijk gezag over [minderjarige] wordt uitgeoefend door de moeder.

Bij beschikking van 8 april 2020 is [minderjarige] onder toezicht gesteld tot 8 april 2021.

De kinderrechter heeft bij deze beschikking tevens machtiging verleend tot uithuisplaatsing van [minderjarige] voor de duur van de ondertoezichtstelling in een accommodatie jeugdzorgaanbieder (gezinsvervangende omgeving).

Op 10 juli 2020 werd [verzoekster 2] overvallen door een delegatie van de William Schrikker Stichting en zijn vier kinderen weggehaald. Later is bekend geworden dat de veiligheid van die kinderen niet meer gegarandeerd zou zijn. Er zouden veel negatieve verhalen zijn over [verzoekster 2] . Die verhalen zijn echter niet geverifieerd en niet schriftelijk met feiten onderbouwd. Tegenover die negatieve verhalen staan ook positieve verklaringen over [verzoekster 2] . Deze verklaringen zijn allemaal op schrift gesteld.

Op 17 juli 2020 heeft Jeugdbescherming Brabant kinderen weggehaald bij [verzoekster 2] en nu wil de GI [minderjarige] ook weghalen.

[minderjarige] woont nu ruim acht maanden bij [verzoekster 2] en zij voelt zich daar thuis. Als zij voor de zoveelste keer weer naar een andere plek moet, zal ze onherstelbaar beschadigd raken. In het rapport van de raad voor de kinderbescherming, ten behoeve van de ondertoezichtstelling, staat nergens vermeld dat de plek bij [verzoekster 2] niet goed zou zijn voor [minderjarige] . Er staat wel duidelijk in het rapport dat [minderjarige] niet meer verplaatst dient te worden.

Professionals zoals een jeugd- en kinderpsychiater en een psycholoog, hebben aangegeven dat [minderjarige] op haar plek is bij [verzoekster 2] en dat het van groot belang is dat [minderjarige] zich eindelijk eens ‘veilig’ kan gaan voelen en haar talenten kan gaan ontwikkelen. Zij staan niet achter een 24-uurs behandeling van [minderjarige] , zoals de GI van plan is.

[minderjarige] dient op korte termijn duidelijkheid te krijgen over haar verblijf bij [verzoekster 2] . De GI wil [minderjarige] weghalen uit haar vertrouwde omgeving, zonder enige gegronde aanleiding en zonder enige onderbouwing met feiten waarom een verplaatsing noodzakelijk zou zijn.

Verzoeksters zijn van mening dat de wijze waarop de GI uitvoering geeft aan de ondertoezichtstelling met spoed aan de kinderrechter moet worden voorgelegd.

Verzoeksters beroepen zich op toepassing van artikel 1:262b BW, waarbij het belang van [minderjarige] voorop dient te staan.

De GI stemde niet in met plaatsing van [minderjarige] op de Vrije School, terwijl [minderjarige] het hier heel goed doet. De GI dient te kijken naar de [minderjarige] van nu, niet hoe [minderjarige] in het verleden was. Verzoeksters wijzen behandeling van [minderjarige] ook niet af, maar wensen die behandeling niet op de (intensieve) wijze zoals het de GI voor ogen staat.

Voor het geval dat de rechtbank er niet geheel van overtuigd is dat [verzoekster 2] de geschikte plaats is voor [minderjarige] , wensen verzoeksters de mogelijkheid te krijgen dit nog nader aan te tonen.

Overigens heeft de voorzitter van de raad van toezicht van [verzoekster 2] een schriftelijk verzoek ingediend bij de Inspectie Gezondheid en Jeugd, om zo de onderste steen boven te krijgen.

Voorts heeft de moeder van [minderjarige] twee maanden geleden aan [naam bestuurder 1] en [naam bestuurder 2] verzocht of zij de voogdij over [minderjarige] willen overnemen. De moeder wenst dat [minderjarige] in alle rust op [verzoekster 2] kan opgroeien.

Verzoeksters menen dat er in deze ook grond is voor de benoeming van een bijzondere curator, op grond van artikel 1:250 BW.

Ook wordt verzocht de minderjarige [minderjarige] te horen. Ze is weliswaar pas 11 jaar, maar kan zich heel goed uitdrukken.

Tot slot wordt verzocht een onafhankelijk onderzoek ex artikel 810a Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Rv) te laten uitvoeren.

De GI concludeert tot afwijzing van de verzoeken van verzoeksters, met dien verstande dat zij zich refereert aan het oordeel van de rechtbank voor wat betreft het horen van [minderjarige] .

Bij wege van zelfstandig verzoek vraagt de GI om verzoekster 2 te veroordelen tot medewerking aan de overplaatsing van [minderjarige] , door [minderjarige] en haar persoonlijke eigendommen over te dragen aan de uitvoerende gecertificeerde professionals op locatie van Bureau Jeugdzorg op maandag 17 augustus om 11.00 uur dan wel verzoekster 2 te bevelen tot medewerking aan de overdracht van [minderjarige] op een dusdanige datum en tijdstip, binnen drie dagen na de in dezen te wijzen beschikking, als de rechtbank in goede justitie zal vermenen te behoren.

De GI geeft aan dat zij bij de zitting van de ondertoezichtstelling al bezwaren heeft geuit tegen de benoeming van haar als uitvoerende instantie, vanwege de plek waar [minderjarige] verbleef (en verblijft), [verzoekster 2] . Dit vanwege een (groot) verschil van inzicht in pedagogisch handelen tussen de GI en [verzoekster 2] .

De GI heeft echter het belang van [minderjarige] leidend laten zijn. Bij aanvang van de ondertoezichtstelling is een behandelsetting overwogen, maar omdat [minderjarige] al zo veel onrust heeft gekend en vanaf de plaatsing bij verzoekster 2 enige stabiliteit heeft ervaren, is besloten uit te gaan van de huidige plaatsing bij [verzoekster 2] . De GI had de hoop om te kunnen samenwerken met verzoekster 2, om datgene te doen wat voor de ontwikkeling van [minderjarige] noodzakelijk is.

De GI is van mening dat, op basis van alle voorhanden zijnde informatie over [minderjarige] , de indrukken van [minderjarige] en kennis en wetenschappelijke inzichten over kinderen met trauma, [minderjarige] ambulante dagbehandeling nodig heeft. Dit is besproken met verzoekster 2. Zij gaf aan achter behandeling te staan, maar dat het advies van MET-GGZ zou zijn om niet te behandelen, maar enkel medicamenteus te handelen om enige rust te brengen in het hoofdje van [minderjarige] . Verzoekster 2 zou daarin het advies van MET-GGZ volgen. De GI was een andere mening toegedaan over de behandeling en is met MET-GGZ in gesprek gegaan. In dit gesprek is gebleken dat er geen visieverschil tussen MET-GGZ en de GI is op het behandelen van getraumatiseerde kinderen, maar dat verzoekster 2 eerder heeft aangegeven niet achter een behandeling te staan waardoor MET-GGZ heeft besloten niet in te steken op behandeling. Voor een goede behandeling is het nodig dat verzoekster 2 achter de GGZ-behandeling staat en dit is niet het geval. Behandeling is dan ook niet van de grond gekomen, terwijl dit wel in het belang van [minderjarige] is.

Voorts heeft verzoekster 2, tegen het advies van de GI in, [minderjarige] geplaatst op de Vrije School. Het advies van de GI was om [minderjarige] op dagbehandeling te plaatsen alvorens de weg naar school bewandeld kon worden.

Naar aanleiding van het weghalen van de kinderen bij verzoekster 2 door de William Schrikker Stichting en Jeugdbescherming Brabant, wilde het crisisteam van de GI in gesprek gaan met [minderjarige] . Verzoekster 2 stond hier echter niet voor open. Op 23 juli 2020 heeft een gesprek met [minderjarige] plaatsgevonden. Verzoekster 2 stond dit alleen toe in aanwezigheid van mr. Oudenhoven. De gezinsvoogden zagen een angstig en bedrukt meisje en het was niet mogelijk om met [minderjarige] goed in gesprek te gaan over de uithuisplaatsing van de andere kinderen.

Tijdens een Team rondom de Jeugdige (TRJ) zijn de signalen vanuit de William Schrikker Stichting en Jeugdbescherming Brabant gedeeld met de GI, in het bijzijn van Veilig Thuis. Deze signalen bevestigen de vroegere ervaringen van de GI rondom het verschil van inzicht over het pedagogisch handelen. Naar aanleiding van het bovenstaande en het feit dat er geen overeenstemming kwam rondom behandeling en onderwijs voor [minderjarige] , heeft de GI besloten dat [minderjarige] overgeplaatst dient te worden. Bij dit besluit is zeker meegenomen dat [minderjarige] zelf aangeeft bij verzoekster 2 te willen blijven, net als de moeder en dat de school aangeeft dat het goed gaat. De reden dat de GI een overplaatsing toch noodzakelijk vindt, heeft te maken met het patroon dat de GI bij verzoekster 2 en kinderen die daar hebben verbleven, ziet.

Nadat de zorgen over de plek van [minderjarige] bij [verzoekster 2] zijn toegenomen heeft de GI in multidisciplinair overleg besloten om [minderjarige] over te plaatsen. De GI heeft deze overplaatsing aangekondigd en [minderjarige] niet aangetroffen bij [verzoekster 2] .

Er is geen sprake van onrechtmatig handelen door de GI, om [minderjarige] over te willen plaatsen. Op grond van de verleende machtiging uithuisplaatsing heeft de GI de bevoegdheid om [minderjarige] te plaatsen bij een accommodatie jeugdzorgaanbieder. De GI bepaalt welke aanbieder dit is.

Indien verzoekster 2, althans [naam bestuurder 1] en [naam bestuurder 2] , meent dat zij moeten worden aangemerkt als pleegouders en dat de GI toestemming nodig heeft van de kinderrechter om [minderjarige] over te plaatsen, wordt opgemerkt dat dit niet juist is. Nog los van de vraag of [naam bestuurder 1] en [naam bestuurder 2] als pleegouders moeten worden aangemerkt, is het een feit dat [minderjarige] nog geen jaar bij verzoekster 2 verblijft en er derhalve geen toestemming van de kinderrechter nodig is.

De GI wenst echter een “klopjacht” op [minderjarige] te voorkomen. De GI kiest daarom niet voor een onaangekondigd bezoek aan verzoekster 2.

De GI kiest ervoor om in het kader van de geschillenregeling over de uitvoering van de ondertoezichtstelling, verzoekster 2 te bewegen om medewerking te verlenen aan een overplaatsing van [minderjarige] .

Onaangekondigd verschijnen met de sterke arm, om [minderjarige] zo over te plaatsen, is alleen nog maar schadelijker voor [minderjarige] . Om die reden wordt aan de rechtbank gevraagd te bewerkstelligen dat een overplaatsing ten uitvoer kan worden gelegd. De GI zal echter geen dwangsom of lijfsdwang vorderen, omdat voor nu de verwachting bestaat dat [minderjarige] hiermee wordt belast doordat zij hiervan op de hoogte wordt gesteld op een voor [minderjarige] niet passende manier.

Niet overplaatsen zou betekenen dat de uitvoering van de ondertoezichtstelling en uithuisplaatsing niet meer uitvoerbaar is voor de GI. Het verschil in inzicht over de juiste wijze van pedagogisch handelen zal blijven leiden tot samenwerkingsproblemen met verzoekster 2, zoals dit in het verleden ook was.

De GI zal in dat geval vragen om een tussentijdse beëindiging van de ondertoezichtstelling.

De GI geeft voorts aan geen bezwaar te hebben tegen het horen van [minderjarige] .

Voor benoeming van een bijzondere curator is geen aanleiding. Het is maar de vraag of de belangen van de moeder met gezag in strijd zijn met de belangen van [minderjarige] . Het lijkt er meer op dat er een geschil is tussen verzoekster 2 en de GI voor wat betreft de plek van [minderjarige] .

Een onafhankelijk onderzoek op grond van artikel 810a Rv geeft een ouder niet de bevoegdheid om de rechter te vragen een deskundigenonderzoek te gelasten naar “de werkwijze” van een GI. Voor zover de rechtbank een dergelijk onderzoek noodzakelijk acht, ligt het meer voor hand om de raad te vragen onderzoek te doen.

Namens verzoeksters is naar voren gebracht dat zij graag een nieuw raadsonderzoek zouden zien, ook in verband met het perspectief van [minderjarige] . De moeder wenst immers de voogdij over te dragen aan [naam bestuurder 1] en [naam bestuurder 2] en daardoor komt dan ook het perspectief bij [verzoekster 2] te liggen.

De informatie van het raadsrapport van februari 2020 is achterhaald, het raadsonderzoek was in januari 2020 en het is nu augustus 2020. [minderjarige] heeft zich heel goed ontwikkeld.

Ze krijgt wel iets mee van de onrust in de huidige situatie, maar zij wordt er zoveel mogelijk buiten gehouden.

Het is correct dat de advocaat van verzoeksters bij het gesprek was op 23 juli 2020 van de gezinsvoogden met [minderjarige] . Dit was op verzoek van de moeder. Bovendien klopt de verslaglegging van de GI van dat gesprek niet. [minderjarige] was niet angstig en bedrukt.

Het belang van [minderjarige] moet leidend zijn en mag niet ten koste gaan van twee strijdende instanties. [verzoekster 2] heeft gedocumenteerde bronnen, terwijl de GI alleen maar verhalen heeft. Er kan en mag ook niet voorbij worden gegaan aan wat [minderjarige] zelf aangeeft en de goede indruk die zij maakt, ook ten overstaan van een van de rechters.

[verzoekster 2] heeft geprobeerd in overleg te gaan met de GI. [verzoekster 2] staat ook open voor behandeling voor [minderjarige] , maar geen dagbehandeling in een inrichting.

Door de GI is aangegeven dat een beslissing nodig is. Als een raadsonderzoek wordt gelast zal de GI wel meewerken, maar eigenlijk is er geen tijd om dat onderzoek af te wachten. [minderjarige] zit niet op de goede plek nu. De GI weet niet hoe het nu met [minderjarige] gaat en waar ze is. De ondertoezichtstelling is nu niet uitvoerbaar. Deze situatie kan niet voortduren en is vanuit de beroepscode van de GI niet langer te verantwoorden. Desnoods moet de ondertoezichtstelling dan maar geschorst worden.

De laatste keer dat er contact was met [minderjarige] moest de advocaat van verzoeksters erbij zijn, terwijl een gezinsvoogd vrijelijk toegang moet kunnen hebben tot een kind. De advocaat schetst een ander beeld van het gesprek, maar de gezinsvoogden zijn pedagogisch onderlegd en kunnen gedragingen van [minderjarige] beter duiden. [minderjarige] staat heel erg onder druk. De GI is nu een dreiging voor [minderjarige] en voor [verzoekster 2] . [minderjarige] linkt de GI alleen maar aan ‘haar weg willen halen’.

Van belang is dat de GI te weten komt wat de ‘last’ bij [minderjarige] weghaalt en wat voor haar nu helpend is. Er is een plek voor langere termijn beschikbaar voor [minderjarige] , waar ze behandeling zal krijgen. Er is goed gekeken naar wat [minderjarige] nodig heeft.

Het is begrijpelijk dat [minderjarige] nu graag bij [verzoekster 2] wil blijven, maar dat gaat geen duurzame oplossing bieden voor haar problemen. Er zijn signalen van diverse trauma’s en behandeling is essentieel. Gesteld wordt dat de problematiek bij [minderjarige] nu veel minder is, maar dit komt ook door de fase waar [minderjarige] nu in zit. Tijdens de basisschoolperiode kunnen kinderen zich goed aanpassen en laten ze sociaal wenselijk gedrag zien. Dit zal echter veranderen richting pubertijd en er moet dus ook niet (alleen) gekeken worden naar hoe [minderjarige] zich nu gedraagt.

De GI heeft er weinig vertrouwen in dat met [verzoekster 2] overeenstemming wordt bereikt of gezamenlijk opgetrokken kan worden. [verzoekster 2] heeft een onorthodoxe pedagogische manier van handelen en die is voor professionals onaanvaardbaar.

Door de raad is ter zitting naar voren gebracht dat het moet gaan om [minderjarige] en niet om de verhoudingen tussen de instanties.

De raadsrapportage van februari 2020 is uitgebreid en niet achterhaald. Er was bij aanvang van de ondertoezichtstelling al twijfel of ze bij [verzoekster 2] wel op de goede plek zat. Toen [minderjarige] net bij [verzoekster 2] was vertoonde zij ook probleemgedrag. De onrust in haar leven heeft een grote rol gespeeld en onduidelijk is wat [minderjarige] allemaal heeft meegemaakt. In ieder geval is [minderjarige] slachtoffer geworden van de onverantwoordelijke keuzes die volwassenen om haar heen hebben gemaakt. [minderjarige] had rust, stabiliteit en continuïteit nodig. Maar onrust is er nog steeds, weer vanwege keuzes die volwassenen voor haar maken. [minderjarige] zou naar een neutrale plek moeten waar dit alles niet speelt. Ze heeft recht op de juiste hulp en een plek waar ze kan en mag zijn, zonder angst dat ze wordt weggehaald of weer weg moet.

De samenwerking tussen de instanties loopt niet, dus hoe kan het dan goed gaan met [minderjarige] ? De samenwerking van volwassenen is zo belangrijk voor de ontwikkeling van [minderjarige] en die samenwerking is er niet. Een raadsonderzoek heeft nu echt geen meerwaarde. [minderjarige] heeft recht op duidelijkheid.