Uitspraken

Timing Flexgroep heeft als meest verstrekkend verweer aangevoerd dat [verzoeker] het verzoekschrift niet tijdig heeft ingediend. Timing Flexgroep stelt daartoe dat in de arbeidsovereenkomst van [verzoeker] staat opgenomen dat de overeenkomst altijd van rechtswege eindigt op de voorlaatste werkdag in de voor de flexkracht op dat moment geldende ABU fasering. Ingevolge artikel 10 ABU-Cao is de Fase A overeenkomst, die met [verzoeker] is gesloten, sinds 2 januari 2023 teruggebracht van 78 weken naar 52 gewerkte weken. Op 2 januari 2023 had [verzoeker] 67 gewerkte weken, aldus meer dan 52 gewerkte weken maar niet meer dan 78 gewerkte weken, waardoor Fase A voor hem eindigde en hij instroomde in Fase B. De laatste overeenkomst eindigde op de voorlaatste werkdag in Fase A , te weten 29 december 2022.

De kantonrechter deelt het standpunt van Flexgroep Timing niet. Flexkrachten die voor 3 januari 2022 zijn begonnen, moeten nog 78 weken werken in fase A. Indien de flexkrachten 52 weken of meer hebben gewerkt op 2 januari 2023, dan gaan ze direct door naar fase B.

Met [verzoeker] is de kantonrechter van oordeel dat de verkorte termijn van 52 weken niet van toepassing kan zijn geweest op [verzoeker] , omdat deze verkorte termijn pas geldt vanaf 2 januari 2023 en op dat moment de arbeidsovereenkomst tussen [verzoeker] en Timing Flexgroep reeds was beëindigd (1 januari 2023).

De kantonrechter oordeelt dat [verzoeker] het voorliggende verzoek tijdig heeft ingediend. Het verzoekschrift is ter griffie op 1 maart 2023 ontvangen, derhalve binnen de termijn van drie maanden na de dag waarop de verplichting op grond van artikel 7:668 lid 1 BW is ontstaan (artikel 7:686a lid 4 onderdeel e BW).

Tussen partijen is in geschil of Timing Flexgroep aan [verzoeker] de aanzegvergoeding verschuldigd is. Op grond van artikel 7:668 lid 1, onderdeel a, BW moet de werkgever de werknemer uiterlijk een maand voordat een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd van zes maanden of langer van rechtswege eindigt, schriftelijk informeren over het al dan niet voortzetten van de arbeidsovereenkomst. Uit artikel 7:668 lid 3 BW volgt dat de werkgever aan de werknemer een vergoeding verschuldigd is gelijk aan het bedrag van het loon voor één maand, indien de werkgever deze verplichting in het geheel niet is nagekomen. Is de werkgever die verplichting niet tijdig nagekomen, dan is hij aan de werknemer een vergoeding naar rato verschuldigd.

Uit de wetsgeschiedenis volgt dat de aanzegverplichting in het leven is geroepen om te verzekeren dat de werknemer op tijd weet wat de bedoelingen van de werkgever zijn als het gaat om het al dan niet voortzetten van de arbeidsrelatie, zodat daarover geen misverstand kan ontstaan en de werknemer, als dat nodig is, op tijd op zoek kan gaan naar ander werk.

Verder volgt uit de kamerstukken (Kamerstukken II 2013/14, 33818, 7, p. 34) dat de mogelijkheid bestaat dat reeds bij aanvang van de arbeidsovereenkomst kan worden aangezegd dat deze niet zal worden verlengd.

Niet tussen partijen in geschil is dat er in de overeenkomst een aanzegging bij voorbaat is gedaan. Echter in de overeenkomst staat ook een bepaling over de duur opgenomen die tegenstrijdig is met de bepaling ter zake de aanzegging bij voorbaat. Derhalve bevat de overeenkomst naar het oordeel van de kantonrechter geen duidelijke en ondubbelzinnige aanzegging van de beëindiging van de arbeidsovereenkomst.

Voorts heeft [verzoeker] aanspraak gemaakt op een transitievergoeding en deze bepaald op een bedrag van € 370,00 bruto. Tussen partijen staat vast dat Timing Flexgroep op 19 april 2023 een bedrag van € 308,63 bruto aan transitievergoeding aan [verzoeker] heeft betaald. Nu [verzoeker] zich kan vinden in de berekening van Timing Flexgroep, ligt het meerdere verzochte voor afwijzing gereed.

Met toepassing van artikel 7:686a lid 1 BW zal de gevorderde wettelijke rente over de transitievergoeding worden toegewezen te rekenen vanaf een maand na de dag waarop de arbeidsovereenkomst is geëindigd.

[verzoeker] verzoekt om Timing Flexgroep te veroordelen om aan hem een specificatie te verstrekken van de - te betalen - loonbedragen (aanzegvergoeding en transitievergoeding). Dit zal worden toegewezen nu [verzoeker] daarop recht heeft. De termijn van verstrekking van deze stukken zal op veertien dagen na dagtekening van deze beschikking worden gesteld. De te verbeuren dwangsom zal vastgesteld worden op € 50,00 per dag en gemaximeerd worden op een totaalbedrag van € 500,00.

[verzoeker] heeft onvoldoende gesteld en onderbouwd dat buitengerechtelijke incassowerkzaamheden zijn verricht, zodat deze zullen worden afgewezen.

Voor toekenning van een salaris gemachtigde is geen plaats, nu gebleken is dat familieleden voor elkaar optreden (de zoon staat zijn vader bij).

Timing Flexgroep zal, als de in het ongelijk gestelde partij, veroordeeld worden tot betaling van de kosten van de procedure. De kosten aan de zijde van [verzoeker] worden tot aan deze uitspraak begroot op € 214,00 aan griffierecht. De gevorderde wettelijke rente over de proceskosten zal op de hierna in het dictum weergegeven wijze worden toegewezen.

Een kostenveroordeling levert ook voor de nakosten een executoriale titel op. Een veroordeling tot betaling van de proceskosten en de wettelijke rente daarover omvat dus een veroordeling tot betaling van de nakosten en de wettelijke rente daarover, met dien verstande dat de wettelijke rente over de nakosten die zijn verbonden aan noodzakelijke betekening van de uitspraak, is verschuldigd vanaf veertien dagen na die betekening. Daarin ziet de kantonrechter aanleiding de nakosten en de wettelijke rente daarover niet afzonderlijk in de proceskostenveroordeling te vermelden (vergelijk HR 10 juni 2022, ECLI:NL:HR:2022:853, rov. 2.3).