Uitspraken

RECHTBANK MAASTRICHT

Sector Kanton

Locatie Maastricht

zaaknr: 412537 AZ VERZ 11-12

typ: LE

de stichting WONINGSTICHTING SERVATIUS,

gevestigd te Maastricht,

verzoekende partij,

verder ook te noemen: Servatius,

gemachtigde: mr. H. Nieuwenhuizen, advocaat te Eindhoven

[verweerder],

wonend te [adres],

verwerende partij,

verder ook te noemen: [verweerder],

gemachtigde: mr. F.J.T. van Gelderen, advocaat te Utrecht.

Door partijen zijn de navolgende processtukken overgelegd:

- het verzoekschrift met bijlagen 1 tot en met 19, ingekomen ter griffie op 25 januari 2011;

- het verweerschrift met bijlagen 1 tot en met 19, ingekomen ter griffie op 10 maart 2011.

Tussen partijen staat vast dat [verweerder], geboren op [1957], sedert 1 mei 2005 op grond van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd in dienst is van Servatius in de functie van directiesecretaris. Het laatstgenoten loon van [verweerder] bedraagt € 5.921,- bruto per maand, exclusief vakantiebijslag en overige emolumenten.

[verweerder] is met ingang van 8 september 2010 vrijgesteld van de verplichting werkzaamheden te verrichten voor Servatius.

[verweerder] heeft zich primair op het standpunt gesteld dat er geen sprake is van veranderingen in de omstandigheden die tot beëindiging van de arbeidsovereenkomst nopen.

[verweerder] heeft gedurende een dienstverband van bijna zes jaar steeds goed gefunctioneerd en nooit enigerlei serieuze op- en/of aanmerkingen gehad omtrent zijn functioneren, totdat er sprake was van een wisseling van bestuurder en Raad van Toezicht.

Voor het geval de arbeidsovereenkomst zal worden ontbonden, heeft [verweerder] zich subsidiair op het standpunt gesteld dat aan hem een vergoeding moet worden toegekend waarbij een correctiefactor van C=3 wordt gehanteerd, resulterend in een bedrag van € 172.656,- bruto.

In haar verzoekschrift heeft Servatius betoogd dat het functioneren van [verweerder] als directiesecretaris onvoldoende is. Zij heeft ter onderbouwing van haar standpunt een verslag van een beoordeling op 27 mei 2010 (bijlage 3 bij het verzoekschrift) overgelegd en een brief van de voorzitter van de Raad van Toezicht van 11 januari 2011 met betrekking tot het functioneren van [verweerder] (bijlage 4 bij het verzoekschrift).

Beide stukken bieden naar het oordeel van de kantonrechter onvoldoende aanknopingspunten om op deze grond te ontbinden. Met betrekking tot de beoordeling van 27 mei 2010 zij allereerst opgemerkt dat in formele zin niet aan de vereisten is voldaan. Kennelijk - dit wordt door Servatius niet betwist - is het verslag van het gesprek met [verweerder] eerst maanden later, namelijk op de dag dat [verweerder] is vrijgesteld van de verplichting om werkzaamheden te verrichten, aan hem uitgereikt. De bij de stukken gevoegde kopie van het verslag is door geen van partijen ondertekend en derhalve van weinig waarde.

Daarenboven had het op de weg van Servatius gelegen om [verweerder] de kans te bieden om de punten van zijn functioneren waarop aanmerkingen zijn gemaakt te verbeteren. In het verslag is weliswaar aangekondigd dat na de zomervakantie een “ontwikkelingstraject” zou worden uitgestippeld, maar feitelijk is het daartoe niet gekomen. [verweerder] is in plaats daarvan in september 2010 vrijgesteld van werkzaamheden. Hij heeft derhalve geen re?le kans gekregen om zijn functioneren te verbeteren. Een en ander klemt temeer daar [verweerder] in de jaren voorafgaand aan de bestuurderswissel overwegend positieve beoordelingen heeft gehad. Uit de beoordelingen over de jaren 2006, 2007 en 2009 (bijlagen 3, 4 en 5 bij het verweerschrift) blijkt dat de vorige bestuurder bij [verweerder] wel het vereiste niveau voor de uitoefening van zijn functie aanwezig achtte.

Derhalve is er niet meer dan één negatieve beoordeling geweest op grond waarvan Servatius vergaande consequenties heeft getroffen, namelijk het opzeggen van het vertrouwen dat het functioneren van [verweerder] nog zou kunnen verbeteren en het ontheffen van [verweerder] van zijn taak. De hiervoor genoemde brief van de voorzitter van de Raad van Toezicht dateert van na deze beslissing en is derhalve van weinig toegevoegde waarde ter onderbouwing van de beslissing.

Gelet op het vorenstaande heeft Servatius onvoldoende aannemelijk gemaakt dat de ontbindingsgrond gelegen is in het onvoldoende functioneren van [verweerder] als directiesecretaris. Niet, althans niet voldoende is gebleken van onvoldoende functioneren als zodanig. Bovendien heeft Servatius [verweerder] niet in de gelegenheid gesteld om zijn functioneren op onderdelen te verbeteren.

De kantonrechter kan niet anders concluderen dan dat er - gelet op het door Servatius ter zitting ingenomen standpunt - geen terugkeer voor [verweerder] binnen Servatius mogelijk is. In de organisatie heeft kennelijk een omslag plaatsgevonden en een verandering van bedrijfscultuur, waarbinnen de aanwezigheid van [verweerder] niet wordt geaccepteerd. De heer [bestuurder], de huidige bestuurder van Servatius heeft ter zitting uitdrukkelijk uitgesproken dat hij blind moet kunnen vertrouwen op een directiesecretaris en dat dit vertrouwen bij [verweerder] ontbreekt.

Derhalve is voldoende aannemelijk geworden dat er sprake is van een verandering in de omstandigheden die tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst dient te leiden.

De kantonrechter zal de arbeidsovereenkomst dan ook ontbinden met ingang van

15 april 2011.

Servatius heeft als werkgever het recht om keuzes te maken in het belang van het bedrijf. Het moge echter duidelijk zijn dat een en ander voor haar rekening en risico komt. Uit het vorenstaande kan immers niet anders worden geconcludeerd dan dat Servatius in overwegende mate het verwijt treft van de vertrouwensbreuk die tussen partijen is ontstaan.

Een vergoeding op basis van de door Servatius voorgestelde correctiefactor C=1 is geen optie, nu deze (neutrale) factor slechts bedoeld is voor die gevallen waarin geen overwegende mate van verwijt aan één van beide partijen is te maken.

Van de andere kant acht de kantonrechter de door [verweerder] verzochte vergoeding, waarbij is uitgegaan van correctiefactor C=3, buitenproportioneel. Er is weliswaar sprake van een overwegende mate van verwijtbaarheid aan de zijde van Servatius in die zin dat zij op arbeidsrechtelijke aspecten tekort is geschoten, maar Servatius heeft aannemelijk weten te maken dat er sprake was en is van een zeer uitzonderlijke en urgente situatie binnen de organisatie die haar ertoe noopt het bedrijfsbelang voorop te stellen. Servatius heeft zowel in financieel als in organisatorisch opzicht verliezen geleden. Een en ander heeft tot gevolg gehad dat een nieuwe (interim) bestuurder en een nieuwe Raad van Toezicht zijn benoemd. Deze hebben het roer volledig om moeten gooien om Servatius als woningstichting te behouden. In deze onrustige periode is Servatius geconfronteerd met het gegeven dat de nieuwe interimbestuurder en de nieuwe voorzitter van de Raad van Toezicht andere verwachtingen hadden van het functioneren van haar directiesecretaris/bedrijfsjurist dan in het verleden het geval was. Het had op de weg van Servatius gelegen om in arbeidsrechtelijke zin de juiste weg te bewandelen in deze door het houden van functioneringsgesprekken en/of beoordelingsgesprekken met [verweerder], met daaraan gekoppeld een verbetertraject. Haar keuze om niet hierin te investeren, maar in het behoud van de organisatie, dient echter niet zo zwaar te wegen dat dientengevolge correctiefactor C=3 bij de berekening van de vergoeding moet gelden. De kantonrechter acht het - gegeven de omstandigheden waarin Servatius heeft gehandeld - opportuun om aan [verweerder] een vergoeding toe te kennen waarbij correctiefactor C=2. Uitgaande van negen gewogen dienstjaren en een brutoloon van € 6.394,68 resulteert dit in een vergoeding van afgerond

€ 115.000,- bruto.