Uitspraken

RECHTBANK MAASTRICHT

Sector Kanton

Zaaknummer: 431556 AZ VERZ 11-118

typ: AodK

DHL FINANCE SERVICES BV,

gevestigd en kantoorhoudend te [adres],

verzoeker,

hierna te noemen: DHL,

gemachtigde: mr. P.J.A.A. Wassen, advocaat te Landgraaf

[verweerder],

wonend te [adres],

verweerder,

hierna te noemen: [verweerder],

gemachtigde: mr. J.G.M. Spronken, werkzaam bij FNV Bondgenoten, Individuele Dienstverlening, te Weert.

Door partijen zijn de volgende processtukken ingediend:

- verzoekschrift met in totaal zeventien producties;

- verweerschrift met vier producties.

Op 9 juni 2011 heeft een mondelinge behandeling plaatsgevonden. Ter gelegenheid daarvan hebben partijen hun standpunten nader toegelicht.

Van het verhandelde ter zitting is door de griffier aantekening gehouden.

Daarna is uitspraak bepaald.

3.1. DHL stelt – kort en voor zover van belang – het volgende.

[verweerder] lapt de regels voor de werktijden aan zijn laars en zijn gedrag – met name jegens vrouwelijke collega's – is onacceptabel. Hij is diverse malen (officieel) gewaarschuwd en gewezen op zijn tekortkomingen en ongewenst gedrag, maar verbetering blijft uit. Na de constatering dat [verweerder] ondanks uitdrukkelijke instructie ten eigen bate misbruik gemaakt heeft van de declaratieregeling, heeft DHL [verweerder] op staande voet ontslagen.

- Begin van dit jaar is [verweerders] vorige functie – in het kader van een reorganisatie – komen te vervallen en is hij na interne sollicitatie in zijn huidige functie van [functie] aangesteld. Niet gebleken is dat de incidenten die thans over de daaraan voorafgaande jaren aan het verzoek ten grondslag zijn gelegd, van enige betekenis zijn geweest bij de beslissing [verweerder] al dan niet in deze nieuwe functie aan te stellen.

Daarmee moet het gewicht dat DHL thans aan die incidenten toekent al in belangrijke mate worden gerelativeerd.

- Anders dan DHL betoogt, kan niet gezegd worden dat de functie van [verweerder] vergelijkbaar is met een bancaire functie op grond waarvan extra zware integriteitseisen aan het uitoefenen van deze functie verbonden zouden zijn.

Verweerder heeft onbetwist gesteld dat hij belast is met gegevensverwerking op het gebied van tarieven, facturen en rekeningnummers. In die functie heeft hij niets van doen met geldzaken. Verweerder verricht geen betalingen en heeft daartoe geen enkele bevoegdheid.

Onder deze omstandigheden kan niet gesteld woorden dat deze functie vergelijkbaar is met een bancaire functie, zoals door DHL gesteld.

Dit laat onverlet dat een nauwkeurige en zorgvuldige functie-uitoefening van groot belang is, zoals eveneens door DHL is gesteld.

Nadat [verweerder] door DHL op 8 april op non-actief is gesteld, werd hij bij brief van 11 april 2011 op staande voet ontslagen. Daaraan lagen blijkens deze brief de navolgende omstandigheden ten grondslag:

"gebaseerd op onze bevindingen, hebben wij een onderzoek ingesteld naar de feiten omtrent de verdenking van bedrog bij het doen van declaraties, bedrog bij het opvolgen van werktijdinstructies en omtrent de persoonlijke interactie met directe afgevaardigde van onze klant".

"Het onderzoek heeft uitgewezen dat de verdenking gegrond is. U heeft ondanks uitdrukkelijke instructie, ten eigen bate, misbruik gemaakt van de declaratieregeling en uw werktijden zijn niet overeenkomstig het bedrijfsreglement. Bovendien is uw bejegening van de afgevaardigde van onze klant onheus en schadelijk voor de relatie met de desbetreffende klant".

Vastgesteld moet worden dat deze zwaar aangezette beschuldigingen absoluut niet gerechtvaardigd worden door de feiten waarop DHL deze baseert.

Bedrog bij declaraties behelst immers dat door middel van misleiding of een andere valse voorstelling van zaken ten onrechte vergoeding van (niet) gemaakte kosten is bedongen en verkregen, kortom fraude is gepleegd. Daarvan is echter geen sprake. [verweerder] heeft – evenals een collega – bij de terugreis op het vliegveld een fles Remy Martin gekocht en deze gedeclareerd. De aard van de besteding staat duidelijk op de overgelegde bon vermeld en die bon is ook door [verweerder] ingediend. DHL heeft deze uitgave niet onder de noemer lunch- of foodkosten geaccepteerd en dat is haar goed recht. Men had dan ook kunnen volstaan met een waarschuwing aan [verweerder] dat dit soort uitgaven ongewenst was en dat hij zich daarvan diende te onthouden.

Met bedrog heeft dit echter niets te maken, omdat het oogmerk tot misleiding niet aanwezig was.

- Dit geldt op vergelijkbare wijze ten aanzien van het gestelde bedrog bij het opvolgen van werktijdinstructies.

Indien er sprake van is geweest, dat [verweerder] zijn werktijden niet correct in acht nam – voorshands is niet komen vast te staan dat dit in ernstige mate het geval is geweest nu er immers geen effectief controlesysteem blijkt te bestaan – had DHL hem een vermaning dienen te geven en bij herhaling had zij daaraan zo nodig verdergaande consequenties kunnen verbinden. Dat is niet gebeurd.

De kwalificatie "bedrog" is in dit verband in ieder geval misplaatst,nu niet gebleken is dat [verweerder] DHL daarbij op enigerlei wijze heeft misleid.

- Bij de mondelinge behandeling heeft DHL duidelijk gemaakt dat het derde onderdeel van de ontslagreden voor haar zwaar heeft gewogen. Dit betrof dan de onheuse bejegening door [verweerder] van "een afgevaardigde van onze klant", hetgeen schadelijk is geweest voor de relatie met de desbetreffende klant.

Bij deze voorstelling van zaken denkt men natuurlijk aan een medewerker van een externe relatie(klant), maar daarvan blijkt geen sprake te zijn. Het gaat om een medewerkster van een zusterorganisatie van DHL (mevrouw [naam]), die in het kader van overdracht van werkzaamheden met [verweerder] diende samen te werken. In dat verband is vast komen te staan dat [verweerder] tegen haar een kennelijk niet al te vriendelijke opmerking heeft gemaakt, waarover deze medewerkster zich nadien bij haar chef heeft beklaagd. Uit productie 11 bij het verzoekschrift – waarvan de status overigens volstrekt onduidelijk is gebleven – blijkt niet dat het verweer van [verweerder] voorafgaande aan het ontslag op staande voet op deugdelijke wijze is onderzocht. De weergave van mevrouw [naam] is kennelijk zonder meer voor de juiste gehouden.

Onder deze omstandigheden kan er in redelijkheid geen twijfel over bestaan dat dit incident geen ontslag op staande voet kan rechtvaardigen.

4.4. De overige incidenten die aan het verzoek ten grondslag zijn gelegd, dateren respectievelijk van oktober 2006, mei 2008 en januari 2009. Deze blijken bij nader onderzoek niet bijzonder ernstig van aard. Bij de mondelinge behandeling is duidelijk geworden dat het veelal gaat over een "onprofessionele wijze van communiceren" die [verweerder] door DHL verweten wordt. In de gevallen dat het klachten over zijn communicatie met collega's betreft, valt het op dat DHL niet of nauwelijks rekening lijkt te houden met hetgeen [verweerder] ter zake heeft aangevoerd. Bijvoorbeeld blijkt uit productie 2 bij verweerschrift dat [verweerder] zich voor het incident in 2006 heeft verontschuldigd bij de betrokken medewerkster en dat daarna de lucht tussen partijen was geklaard.

Niettemin wordt dit zelfde incident vijf jaar na dato mede aan het verzoek tot ontbinding ten grondslag gelegd.

4.5. Daarnaast blijken aan [verweerder] verweten gedragingen, die op zichzelf als ernstig gekwalificeerd kunnen worden, zoals:

"… het niet vertrouwelijk omgaan met informatie die hem als OR-lid … wordt toevertrouwd". (zie 4.10 verzoekschrift)

en

"…een eigen commerciële activiteit die bestaat uit het tegen betaling – illegaal – verspreiden van CD-DVD-titels".

op geen enkele wijze te kunnen worden hard gemaakt en/of volstrekt niet met feiten te kunnen worden onderbouwd. DHL stelt weliswaar dat [verweerder] zich daaraan schuldig heeft gemaakt, maar uit het dossier blijkt geenszins dat deze verwijten op een deugdelijke manier met hem zijn besproken, laat staan dat de daaraan enig effectief onderzoek is gewijd.

Een werkgever die zijn werknemer van dergelijke ernstige zaken beschuldigt, laadt een zware verantwoordelijkheid op zich. De kantonrechter is van oordeel dat deze beschuldigingen slechts gerechtvaardigd zijn indien deze komen vast te staan na een deugdelijk onderzoek, met inachtneming van hoor en wederhoor, zodat de betrokkene de gelegenheid krijgt zich te verweren.

Van dit alles is niets gebleken en de kantonrechter acht het dan ook verwijtbaar dat een werknemer op deze ondeugdelijke grondslagen met ontslag wordt bedreigd.

4.7. DHL heeft zonder meer te kennen gegeven dat zij niet bereid is hervatting van de werkzaamheden te bespreken of die serieus in overweging te nemen.

De financiële consequenties van deze opstelling dienen voor haar rekening te komen.

4.8. Gezien het vorenstaande is de kantonrechter voornemens de arbeidsovereenkomst tussen partijen te ontbinden en daarbij aan [verweerder] een vergoeding toe te kennen.

De kantonrechter zal DHL als de geheel in het ongelijk gestelde partij in de kosten van deze procedure veroordelen.