Uitspraken

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte het aan hem ten laste gelegde feit tezamen en in vereniging met zijn medeverdachte [medeverdachte] heeft begaan. Hiertoe heeft de officier van justitie –onder meer– het volgende aangevoerd:

Ten aanzien van de 10 foto’s

Op de laptop Asus werden thumbcache bestanden aangetroffen met daarin thumbnails bevattende kinderpornografisch materiaal. Thumbnails zijn afbeeldingen op postzegelformaat die alleen ontstaan in aanwezigheid van de originele afbeeldingen. Het betreffen verkleinde representaties van de afbeeldingen, welke nog wel goed zichtbaar zijn. Van de 10 foto’s is de ‘last modified date’ inzichtelijk gemaakt. Dit betreft zeer waarschijnlijk de datum en tijd waarop de originele afbeeldingen op de laptop aanwezig waren. De datum waarop de thumcache bestanden zijn aangemaakt is1 februari 2009. De ‘last modified date’ is 24 februari 2010. Hieruit concludeert de officier van justitie dat verdachte de originele kinderpornografische foto’s in de periode van 1 februari 2009 tot en met 24 februari 2010in zijn bezit heeft gehad.

Ten aanzien van de 10 films

Via de laptop Asus is gebruik gemaakt van het peer-to-peer programma[naam]. Het programma[naam] maakt voor de uitwisseling van bestanden gebruik van het [naam] netwerk. Binnen[naam] zijn bestanden aangetroffen die zijn gedeeld in het [naam] netwerk. De hashwaarden van deze gedeelde bestanden zijn vergeleken met de hashwaarden van de bestanden die door het kinderpornoteam van de politie Midden Nederland (in andere zaken) als kinderpornografisch geclassificeerd zijn. Een hashwaarde is een digitale vingerafdruk van een bestand. Deze vergelijking heeft een aantal treffers opgeleverd met de kinderpornohashset van de politie, waaronder de 10 thans nog ter beoordeling voorliggende films. Deze bestanden zijn op 24, 25 en 26 juli gedownload en tevens gedeeld middels het [naam] netwerk.

Voorts blijkt uit het dossier dat de kinderpornografische bestanden op de externe harde schijf van het merk Toshiba, toebehorende aan verdachte, hebben gestaan en middels de laptop zijn afgespeeld en gedeeld, aldus de officier van justitie.

Het standpunt van de verdediging

De verdediging is van mening dat de rechtbank niet tot een bewezenverklaring kan komen van het aan verdachte ten laste gelegde feit. Hiertoe heeft de raadsvrouwe –onder meer– aangevoerd dat:

Ten aanzien van de 10 foto’s

Het opzet op het bezit van de kinderpornografische foto’s kan niet bewezen worden. De originele foto’s stonden niet op de laptop. Daarbij konden de thumbnails enkel bekeken worden door gebruik te maken van speciale software, welke software niet op de laptop is aangetroffen. Verdachte had dus geen beschikkingsmacht over de foto’s, de foto’s waren immers niet zomaar voor verdachte toegankelijk en inzichtelijk.

In het geval de originelen wel op de laptop aanwezig zijn geweest, kan niet wettig en overtuigend bewezen worden dat verdachte deze foto’s heeft gedownload en op de laptop heeft opgeslagen op een voor hem en zijn medeverdachte toegankelijke plaats. Ook kan niet worden vastgesteld dat verdachte wist dat deze bestanden op de laptop stonden en dat deze bestanden voor hem toegankelijk waren. Evenmin kan worden vastgesteld hoe lang de bestanden op de laptop hebben gestaan.

In dit verband heeft verdachte verklaard dat hij eenmaal via e-mail een bericht heeft ontvangen met daarbij gevoegd kinderpornografische afbeeldingen. Deze afbeeldingen heeft verdachte direct verwijderd, nadat hij zag wat de inhoud daarvan was.

Ten aanzien van de 10 films

De inhoud van de vermeende kinderpornografische films is niet aangetroffen op enige gegevensdrager. Er zijn slechts sporen aangetroffen van bestanden die mogelijk kinderpornografisch van aard zijn. Voorts kan niet worden vastgesteld op welke gegevensdrager(s) deze sporen zijn gevonden en dus waar de vermeende films waren opgeslagen. Ook is niet duidelijk via welke gegevensdrager het betreffende materiaal gedownload zou zijn en of het gaat om het bewust downloaden daarvan. Wanneer de bestanden zouden zijn gedownload en gedeeld en of deze zijn bekeken, volgt evenmin uit het dossier.

In dit verband is voorts door verdachte verklaard dat hij bij het downloaden van filmbestanden via een peer-to-peer programma ooit per ongeluk kinderporno heeft gedownload. Vervolgens heeft verdachte het programma BCWipe gebruikt om er zeker van te zijn dat al het mogelijke kinderpornografische materiaal van zijn laptop verwijderd zou zijn. Het feit dat geen originele afbeeldingen op de laptop zijn aangetroffen, wordt door deze verklaring ondersteund.

Gelet op bovenstaande feiten en omstandigheden verzoekt de verdediging dan ook om verdachte integraal vrij te spreken van het aan hem tenlastegelegde.

Het oordeel van de rechtbank

Uit het dossier blijkt dat op één van de inbeslaggenomen gegevensdragers die is aangetroffen in de woning van verdachte en zijn medeverdachte en die aan hen toebehoorde actief is gezocht op zoektermen die aan kinderpornografie gerelateerd kunnen worden. Voorts blijkt uit het dossier dat via diverse peer-to-peer programma’s een grote hoeveelheid materiaal is gedownload waarvan de bestandsnamen ontegenzeggelijk een kinderpornografische inhoud doen vermoeden. Daarnaast zijn op in ieder geval één gegevensdrager fragmenten van het programma BCWipe aangetroffen, welk programma gebruik maakt van bepaalde procedures voor het definitief verwijderen van alle sporen van een bestand en de gebruiker in staat stelt bestanden permanent te wissen. Uit het dossier volgt verder dat zowel verdachte als zijn medeverdachte zich seksueel aangetrokken voelden tot minderjarige jongens. Het dossier bevat aldus sterke aanwijzingen dat verdachte en zijn medeverdachte actief op zoek zijn geweest naar kinderpornografie.

Dat verdachte en zijn medeverdachte de 10 foto’s en de 10 films die thans resteren op de tenlastelegging in hun bezit hebben gehad dan wel zich daartoe de toegang hebben verschaft (dan wel daarmee verder gaande handelingen hebben begaan), kan echter niet wettig en overtuigend worden bewezen.

De rechtbank komt als volgt tot dit oordeel:

Ten aanzien van de foto’s

Op de Asus laptop, toebehorende aan verdachte, zijn twee thumbcache bestanden aangetroffen, waarin diverse thumbnails waren opgeslagen. Nader onderzoek wees uit dat in beide thumbcache bestanden thumbnails aanwezig waren, waarvan de inhoud kinderpornografisch van aard was.

Thumbnails zijn afbeeldingen op postzegelformaat, die worden aangemaakt om bestanden op de computer in een miniatuurweergave weer te geven in ‘Windows Verkenner’. Een thumbnail is derhalve een verkleinde weergave van het originele bestand. De originele bestanden, behorende bij de aangetroffen thumbnails waarvan de inhoud kinderpornografisch van aard was, zijn niet op de Asus laptop aangetroffen. Enkel de thumbnails waren nog op de laptop aanwezig.

Het inzichtelijk maken van de betreffende thumbnails was alleen mogelijk door gebruik te maken van speciale software. Deze software was niet aanwezig op de Asus laptop. Zonder deze speciale software was de inhoud van de thumbnails voor verdachte niet inzichtelijk te maken. Voorzover de thumbnails met kinderpornografische inhoud, als zijnde (goed zichtbare) miniatuurweergaven, al aan te merken zouden zijn als kinderpornografische foto’s, kan de enkele aanwezigheid van deze thumbnails derhalve geen veroordeling opleveren. Nu verdachte niet beschikte over de software die nodig was om de thumbnails inzichtelijk te maken, kan immers niet worden vastgesteld dat verdachte zich de toegang tot die afbeeldingen heeft verschaft en kan niet worden gesproken van bezit in de zin van artikel 240b van het Wetboek van Strafrecht laat staan dat de overige in de tenlastelegging genoemde handelingen kunnen worden bewezen.

Ter beoordeling staat vervolgens of (in de ten laste gelegde periode) sprake is geweest van bezit van de originele afbeeldingen.

Uit het dossier blijkt niet op welke locatie op de computer de originele afbeeldingen hebben gestaan en in hoeverre zij voor verdachte toegankelijk waren. Gelet hierop is geen wettig bewijs voorhanden om te kunnen vaststellen dat de originele afbeeldingen op een voor verdachte toegankelijk locatie hebben gestaan, zodat niet bewezen kan worden dat verdachte zich de toegang tot die afbeeldingen heeft verschaft dan wel dat sprake is geweest van bezit van die afbeeldingen in de zin van artikel 240b van het Wetboek van Strafrecht, laat staan dat de overige in de tenlastelegging genoemde handelingen kunnen worden bewezen.

Bij gebreke aan wettig en overtuigend bewijs, zal de rechtbank verdachte vrijspreken van hetgeen hem ten aanzien van de foto’s ten laste is gelegd.

Ten aanzien van de films

Uit onderzoek door verbalisant [verbalisant] is gebleken dat via de laptop, toebehorende aan verdachte, middels het downloadprogramma[naam] bestanden zijn gedeeld middels het [naam] netwerk. In het bestand [naam].cache bevonden zich diverse hashwaarden behorende bij bestanden die op deze wijze gedeeld waren. Een hashwaarde is, aldus verbalisant [verbalisant], een digitale vingerafdruk van een bestand bestaande uit een reeks van getallen, die berekend wordt aan de hand van, en die kenmerkend is voor, de inhoud van een bestand. De berekening geschiedt door middel van hashalgoritmen. Bij gebruik van een goed hashalgoritme is het bijzonder moeilijk om (1) twee verschillende bestanden te vinden die een gelijke hashwaarde opleveren en (2) bij een gegeven bestand een ander bestand te vinden met dezelfde hashwaarde.

Deze aangetroffen hashwaarden zijn vergeleken met de hashwaarden in de kinderpornohashset van de Politie Utrecht. Dit leverde een aantal unieke treffers op, waaronder de 10 thans nog ter beoordeling voorliggende films.

Van deze 10 films weet de rechtbank niet meer dan dat zij op basis van hun hashwaarde exact overeenkomen met bestanden in de door de politie geclassificeerde verzameling kinderpornografisch materiaal. De rechtbank is evenwel niet bekend met de bijzonderheden (aan de hand waarvan de betrouwbaarheid kan worden vastgesteld) van een vergelijking aan de hand van hashwaarden. Dit is te meer relevant omdat uit het proces-verbaal van verbalisant [verbalisant] niet volgt dat wanneer hashwaarden met elkaar overeenkomen dit ook zonder meer inhoudt dat het om identieke bestanden gaat. Gelet op het voorgaande acht de

rechtbank daarom niet bewezen dat de 10 films ook een kinderpornografische inhoud hadden

Dit betekent dat niet wettig en overtuigend bewezen kan worden dat verdachte het aan hem ten laste gelegde feit heeft begaan, zodat de rechtbank verdachte zal vrijspreken.