Uitspraken

Terberg baseert haar standpunt op het advies van de bedrijfsarts, die [eiser] met ingang van 1 november 2012 arbeidsgeschikt heeft geoordeeld en die - naar aanleiding van diens hernieuwde ziekmelding op 1 november 2012 wegens dezelfde klachten - op 8 november 2012 wederom constateerde dat [eiser] onveranderd arbeidsgeschikt was.

[eiser] heeft zich daartegenover beroepen op het door hem verzochte deskundigenoordeel dat op 11 december 2012 is verkregen. De verzekeringsarts concludeert dat er op 8 november 2012 sprake was van beperkingen in het functioneren van [eiser] in diens arbeid zodat de bedrijfsarts [eiser] ten onrechte op die datum volledig arbeidsgeschikt heeft verklaard.

Uit de inmiddels door de bedrijfsarts met instemming van [eiser] verstrekte toelichting (op verzoek van Terberg na de comparitie verzonden brief van de bedrijfsarts aan de verzekeringsarts) blijkt dat [eiser] op 1 november 2012 niet heeft meegewerkt aan een lichamelijk onderzoek door de bedrijfsarts naar zijn klachten en zichzelf daarop weer arbeidsgeschikt heeft gemeld en dat [eiser] zich na een nieuwe ziekmelding alsnog, op 8 november 2012, lichamelijk heeft laten onderzoeken. De bedrijfsarts rapporteert dat zij bij dat onderzoek een volkomen normale huid heeft gezien waarna zij heeft geconcludeerd dat er geen objectiveerbare medische aandoeningen waren die de klachten van [eiser] zouden kunnen verklaren.

De kantonrechter concludeert dat de huisarts evenmin als de bedrijfsarts afwijkingen heeft waargenomen op de plaats waar [eiser] pijnklachten ervaart.

[eiser] heeft ter gelegenheid van de voortzetting van de comparitie geen verklaring kunnen geven voor het feit dat hij aan de verzekeringsarts een foto heeft kunnen laten zien van zijn getroffen huidgebied, waarop blijkens het hiervoor (overweging 4.3) genoemde verslag van de verzekeringsarts (en in tegenstelling tot de bevindingen van huisarts en bedrijfsarts) de gestelde ontsteking volgens de verzekeringsarts duidelijk zichtbaar was. [eiser] heeft evenmin - maar gelet op het overgelegde verslag van de huisarts niet onbegrijpelijk - voldaan aan door de kantonrechter aan hem verstrekte instructie om de door hem genoemde en aan de verzekeringsarts getoonde foto te laten zien aan zijn huisarts met het verzoek te verklaren of het beeld op die foto overeenkomt met de lichamelijke klachten waarvoor [eiser] zich tot een dermatoloog heeft gewend.

De kantonrechter concludeert dat er niet voldoende zekerheid is verkregen dat de door [eiser] aan de verzekeringsarts getoonde foto een foto is geweest van het huidgebied waar zijn klachten op zagen. Uit de verklaring van de huisarts moet - zonder verdere toelichting, die echter ontbreekt - veeleer worden aangenomen dat die foto juist niet van het betreffende huidgebied was genomen. De huisarts komt immers onafhankelijk van de bedrijfsarts tot dezelfde conclusie als de bedrijfsarts: er is op het betreffende huidgebied niets afwijkends waar te nemen. Reeds op deze grond kan niet langer voldoende betekenis aan het deskundigenoordeel van de verzekeringsarts worden toegekend, nu dat oordeel was gebaseerd op door [eiser] aangereikte maar niet met de gegevens van huisarts en bedrijfsarts sporende en verder niet te verifiëren informatie.

Het enkele feit dat de huisarts een behandeling tegen de klachten van [eiser] heeft ingezet, is verder onvoldoende overtuigend. De behandeling van de huisarts bestond blijkens het overgelegde medisch dossier op 6 november 2012 uit “daktacort continueren” ondanks het ontbreken van waarneembare afwijkingen. Die behandeling was blijkens het medisch dossier echter al 13 september 2012 ingezet, toen nog wel lichte roodheid en lichte zwelling was waargenomen. Op 8 november 2012 heeft de huisarts [eiser] vanwege diens aanhoudende klachten zonder waarneembare afwijkingen naar de dermatoloog verwezen, overigens zonder opgave van een specifieke verwijsreden. Uit deze informatie komt een beeld naar voren dat de door [eiser] ervaren klachten niet te verklaren zijn en dat vanwege de melding door [eiser] van aanhoudende klachten specialistische beoordeling daarvan noodzakelijk is. Dit is nog zeker geen bevestiging van een objectiveerbare aandoening van [eiser].

De dermatoloog schrijft in diens overgelegde brief van 28 maart 2013 dat hij [eiser] op 12 november 2012 heeft gezien met een dermatitis (ontsteking van de huid) die theoretisch kan resulteren in jeuk en branderigheid en die door de dermatoloog is behandeld met lokale corticosteroiden en emolliens gevolgd door een duidelijke verbetering van de klinische symptomen tijdens het vervolgbezoek van [eiser] aan de dermatoloog op 29 november 2012. Hoewel deze brief zonder voorbehoud spreekt van een “dermatitis” maakt de brief niet duidelijk of en op welke wijze die aandoening is vastgesteld dan wel of die aandoening op grond van de subjectieve klachten van [eiser] ‘slechts’ voor waarschijnlijk is gehouden. De kantonrechter is geen medicus en het had op de weg van [eiser] gelegen op dit punt gerichte informatie te geven. Zijn vordering is bij gebreke daarvan thans onvoldoende onderbouwd. Daar komt bij dat ook in het geval de aandoening dermatitis objectief is vastgesteld, daarmee nog niet is gezegd dat die aandoening in het geval van [eiser] tot diens arbeidsongeschiktheid op en na 1 november 2012 heeft geleid. Het deskundigenoordeel dat daarvan sprake was, steunt daarvoor teveel op de door [eiser] aan de verzekeringsarts getoonde foto, die echter – als hiervoor is uiteengezet – daarvoor geen basis biedt.