Uitspraken

[gedaagde] beroept zich ten eerste op de reflexwerking van het opzegverbod tijdens ziekte. Zij vermoedt dat haar frequente ziekteverzuim de eigenlijke reden is voor het ontbindingsverzoek. De kantonrechter stelt vast dat het frequente ziekteverzuim in diverse beoordelings- en functioneringsverslagen wordt genoemd. Het ontbindingsverzoek zou dus (mede) door dit ziekteverzuim kunnen zijn ingegeven. De kantonrechter zal het beroep van [gedaagde] op de reflexwerking van het opzegverbod daarom in die zin honoreren, dat het ontbindingsverzoek terughoudend zal worden getoetst. Daarbij zal mede een rol spelen dat Pre-Mervo, kennelijk vooruitlopend op de door haar gewenste toewijzing van het ontbindingsverzoek, [gedaagde] op non-actief heeft gesteld. Zolang niet duidelijk is of Pre-Mervo ook rechtens een einde kan maken aan de arbeidsovereenkomst, had het echter op haar weg gelegen [gedaagde] in ieder geval conform het advies van de bedrijfsarts een begin te laten maken met haar re-integratie. Aangenomen moet immers worden dat dit haar herstel bevordert en, indien het ontbindingsverzoek zou worden toegewezen, vergroot dat waarschijnlijk ook haar kansen op de arbeidsmarkt. Een periode van op non-actiefstelling voorafgaand aan beëindiging van de arbeidsovereenkomst zal voor de meeste potentiële nieuwe werkgevers niet als een pré gelden.

Pre-Mervo heeft één concreet incident genoemd, te weten het hiervoor vermelde voorval met de bril op 28 december 2012. Voor het overige heeft Pre-Mervo niet of nauwelijks geconcretiseerd wat er feitelijk is voorgevallen en wanneer dat is gebeurd. Zij heeft ten onrechte volstaan met kwalificaties (dominant, dringend, ontwijkingsgedrag). Nu [gedaagde] (de ernst van) deze gedragingen voor het overige ontkent, is voor de kantonrechter niet toetsbaar of de door Pre-Mervo gebezigde kwalificaties terecht zijn of niet.

Pre-Mervo heeft evenmin schriftelijke verklaringen overgelegd van klanten en/of collega's, waarin deze bevestigen dat zij zich storen aan het gedrag van [gedaagde] (en waarin zij aangeven waaruit dat gedrag heeft bestaan).

Voorts acht de kantonrechter van belang dat in geen enkel beoordelings- of functioneringsverslag is vermeld dat [gedaagde] in verband met haar gedrag op de werkvloer wat het voortbestaan van de arbeidsovereenkomst in de gevarenzone zit. Nu uit de verslagen tevens is op te maken dat zij voor het overige behoorlijk goed functioneert, had het op de weg van Pre-Mervo gelegen om, als zij het gedrag onaanvaardbaar vindt, aan [gedaagde] een verbetertraject aan te bieden, bijvoorbeeld door coaching en/of het volgen van een communicatietraining of iets dergelijks, en haar te waarschuwen voor het geval haar gedrag niet zou veranderen.

Ten slotte neemt de kantonrechter in aanmerking dat Pre-Mervo niet (concreet) heeft gesteld welk onaanvaardbaar gedrag [gedaagde] heeft vertoond in de periode na de waarschuwingsbrief van 4 januari 2013 tot de op non-actiefstelling van 25 september 2013.

Op grond van voorgaande omstandigheden en overwegingen is het ontbindingsverzoek niet toewijsbaar.

Het verwijt van Pre-Mervo dat [gedaagde] zich onvoldoende heeft ingespannen de Nederlandse taal meer machtig te worden, maakt het voorgaande niet anders. In de gespreksverslagen is onvoldoende duidelijk aangegeven wie ter zake het initiatief zou moeten nemen. Voorts heeft [gedaagde] ter zitting verklaard dat zij haar leidinggevende verzocht heeft om in werktijd een cursus Nederlands te mogen volgen, waarop deze leidinggevende gezegd zou hebben: "dat gaat niet, ik kan jou niet missen". Pre-Mervo heeft op zich erkend dat het geen probleem is om een dergelijke cursus in werktijd te volgen, maar zij geeft aan dat zij met een dergelijk verzoek niet bekend is. De kantonrechter kan aldus niet vaststellen of dit verzoek nu wel of niet gedaan is.

De stelling van Pre-Mervo dat er door de veranderde werkwijze (meer klanten, meer landen) hogere eisen aan de vaardigheden van haar werknemers worden gesteld kan haar evenmin baten. Deze stelling is slechts in algemene termen onderbouwd (er zijn bijvoorbeeld geen nieuwe functieomschrijvingen/competentieprofielen overgelegd), en voorts ligt het op haar weg om in dat geval te bezien of en op welke wijze [gedaagde] alsnog aan die vereisten zou kunnen voldoen. Eerst nadat gebleken is dat dit laatste niet haalbaar is en er evenmin andere passende functies voorhanden zijn, komt beëindiging van de arbeidsovereenkomst in zicht.

Gelet op de aard van de rechtsverhouding tussen partijen zullen de proceskosten worden gecompenseerd.