Uitspraken

2.1.

OHM is door het Commissariaat voor de Media aangewezen als organisatie die media-aanbod verzorgt ten behoeve van de hindoes in Nederland. OHM wordt bestuurd door een raad van bestuur. Deze staat onder toezicht van een raad van toezicht. Daarnaast kent OHM een media-adviesraad ( [naam] ). De [naam] heeft tot taak de programma’s van OHM inhoudelijk te toetsen aan de in de statuten opgenomen doelstellingen van de OHM. In de [naam] zijn de volgende organisaties vertegenwoordigd: de Vereniging Sanatan Parishad Nederland (SHPN), de Stichting Shri Sanatan Dharm Mahasabha (SSDM), de Stichting Shri Sanatan Dharm Sabha (SSSDS), de Stichting Federatie Arya Samaj Nederland (FasNed) en de Stichting Wereld Hindoe Federatie (WHFN). Deze organisaties zijn genoemd in artikel 1 van de statuten van OHM en worden hierna de samenwerkende organisaties genoemd.

2.2.

1. De Stichting kent een Raad van Toezicht. De Raad van Toezicht heeft onder meer als taak:

a. het bewaken van de identiteit van de Stichting;

b. het toezicht op het beleid van de Raad van Bestuur, het functioneren van de Raad van Bestuur;

c. het toezicht op de algemene gang van zaken in de Stichting,

2. De Raad van Toezicht kan de Raad van Bestuur gevraagd en ongevraagd adviseren over alle aangelegenheden aangaande de Stichting,

3. De Raad van Bestuur verschaft de Raad van Toezicht tijdig de voor de uitoefening van diens taken en bevoegdheden noodzakelijke informatie en voorts aan ieder lid van de Raad alle inlichtingen betreffende de aangelegenheden van de Stichting die deze mocht verlangen. De Raad van Toezicht is bevoegd inzage te nemen en te doen nemen van alle boeken, bescheiden, overige gegevensdragers en correspondentie van de Stichting. De leden van de Raad van Toezicht hebben te allen tijde toegang tot alle bij de Stichting in gebruik zijnde ruimten en terreinen.

4. De Raad van Toezicht kan zich voor rekening van de Stichting in de uitoefening van zijn taak doen bijstaan door één of meer deskundigen.

1. De Stichting heeft een Raad van Toezicht welke bestaat uit tenminste drie en ten hoogste zes personen. De Raad van Toezicht is bij voorbaat een afspiegeling van stromingen binnen het Hindoeïsme in Nederland. In geval van vacatures hebben de organisaties genoemd in artikel 1, het recht om voordrachten te doen van onafhankelijke leden, die beantwoorden aan het profiel gesteld in lid 2 van dit artikel en nader uitgewerkt in een huishoudelijk reglement. De leden van de Raad hebben geen tegenstrijdig belang bij de benoeming. De Raad werft ook buiten de eigen kring.

2. Bij de samenstelling van de Raad van Toezicht dient te worden gestreefd naar het bijeenbrengen van zoveel mogelijk bestuurlijke en bedrijfseconomische kennis en betrokkenheid, in ieder geval op het financiële, juridische en bedrijfsorganisatorische vlak, alsmede kennis van de hindoefilosfie en kennis van de mediasector. Van leden van de Raad van Toezicht wordt verwacht dat zij bijdragen aan het ontstaan van een werkbare teamgeest en onderlinge betrokkenheid en in staat zijn tot onafhankelijke oordeelsvorming. Voordrachten door derden zijn derhalve niet bindend voor de Raad van Toezicht.

3. De leden van de Raad van Toezicht worden door de Raad van Toezicht benoemd.

4. Binnen twee maanden na het ontstaan van een vacature zal de Raad van Toezicht deze vervullen.

5. Een niet-voltallige Raad van Toezicht behoudt zijn bevoegdheden.

(…)

10. Een lid van de Raad van Toezicht verliest zijn functie:

(…)

e. door zijn vrijwillig aftreden;

f. door de aanvaarding van zijn benoeming tot Bestuurder van de Stichting;

1. De Raad van Toezicht benoemt uit haar midden haar voorzitter.

2. De Raad van Toezicht vergadert tenminste zes keer per jaar.

3. In de vergaderingen van de Raad van Toezicht heeft ieder lid één stem. Alle besluiten worden genomen met volstrekte meerderheid van de uitgebrachte stemmen. Bij staking van de stemmen is het voorstel verworpen.

(…)

6. De bijeenroeping van de vergaderingen van de Raad van Toezicht geschiedt schriftelijk op een termijn van ten minste zeven dagen, onder opgave van de te behandelen onderwerpen. In spoedeisende gevallen, ter beoordeling van de voorzitter, kan de termijn van oproeping worden beperkt tot ten minste vierentwintig uur.

(…)

11. De Raad van Bestuur woont als regel de vergaderingen van de Raad van Toezicht bij, met dien verstande dat de Raad van Toezicht tenminste een keer per jaar vergadert buiten aanwezigheid van de Raad van Bestuur. De Raad van Bestuur heeft in een vergadering van de Raad van Toezicht een adviserende stem.

1. Alvorens de Raad van Bestuur daar uitvoering aan geeft, behoeft een besluit van de Raad van Bestuur met betrekking tot de hierna te melden aangelegenheden de goedkeuring van de Raad van Toezicht, onverminderd het elders in deze statuten en/of reglementen bepaalde, te weten:

(…)

2. De Raad van Toezicht kan voorts bij afzonderlijk besluit een lijst maken van rechtshandelingen waarvoor de Raad van Bestuur de voorafgaande goedkeuring van de Raad van Toezicht behoeft.

2. De (leden van de) Raad van Bestuur wordt (worden) benoemd door de Raad van Toezicht voor een periode gelijk aan de duur van de vigerende arbeidsovereenkomst.

3. De (leden van de) Raad van Bestuur kunnen te allen tijde met opgaaf van redenen worden geschorst door de Raad van Toezicht. De schorsing vervalt, indien de Raad van Toezicht niet binnen drie maanden na de datum van ingang van de schorsing besluit tot opheffing of handhaving van de schorsing. Een schorsing kan voor ten hoogste drie maanden worden gehandhaafd, ingaande de datum waarop het besluit tot handhaving van de schorsing werd genomen. De (betreffende leden van de) Raad van Bestuur wordt (worden) in de gelegenheid gesteld zich in een vergadering van de Raad van Toezicht waarin schorsing of verlenging daarvan aan de orde is te verantwoorden. Daarbij kan hij zich doen bijstaan door een raadsman.

4. De (leden van de) Raad van Bestuur kan (kunnen) worden ontslagen door de Raad van Toezicht.

5. De (leden van de) Raad van Bestuur defungeert (defungeren):

(…)

c. door zijn ontslag door de Raad van Toezicht;

(…)”

2.3.

Op 8 september 2010 zijn [gedaagde] , mevrouw [X] (hierna: [X] ), de heer [Y] (hierna: [Y] ) en de heer [Z] (hierna: [Z] ) toegetreden tot de raad van toezicht. Op 15 mei 2014 is de heer [W] (hierna: [W] ) toegetreden tot de raad van toezicht.

2.4.

Met ingang van 1 juni 2014 is [gedaagde] door de raad van toezicht aangesteld als enig bestuurder van OHM ter vervanging van de heer [A] . Laatstgenoemde was wegens arbeidsongeschiktheid langere tijd niet in staat om zijn functie te vervullen. OHM heeft tegelijkertijd met [gedaagde] , geboren op [1948] en toen derhalve 66 jaar oud, een arbeidsovereenkomst voor de bepaalde tijd tot 30 november 2014 gesloten voor de functie van directeur van OHM. Op de arbeidsovereenkomst is de CAO Omroeppersoneel van toepassing. De arbeidsduur bedroeg gemiddeld 36 uur per week, het daarbij horende salaris € 6.597,83 bruto per maand, exclusief vakantiebijslag en andere emolumenten. Partijen zijn geen tussentijdse opzegmogelijkheid overeengekomen. [gedaagde] is vanwege zijn aanstelling tot bestuurder vanaf 1 juni 2014 geen lid meer van de raad van toezicht.

2.5.

In artikel 9 van de arbeidsovereenkomst staat een geheimhoudingsbeding. Dit beding verbiedt [gedaagde] zowel tijdens de duur als na het einde van de arbeidsovereenkomst aan derden mededeling te doen van bijzonderheden betreffende het bedrijf van OHM. In lid 2 van artikel 9 is vastgelegd dat iedere overtreding van het geheimhoudingsbeding zal worden beschouwd als een dringende reden voor ontslag op staande voet. In lid 3 van artikel 9 is op overtreding van het beding een boete gesteld van € 2.500,00 per dag.

2.6.

Op 2 juli 2014 is de heer [B] (hierna: [B] ) lid geworden van de raad van toezicht.

2.7.

2.8.

Op 8 september 2014 zijn [X] , [Y] en [Z] afgetreden als lid van de raad van toezicht.

2.9.

Op 15 oktober 2014 heeft [gedaagde] schriftelijk advies gevraagd aan de Commissie Integriteit Publieke Omroep (CIPO) over zijn voornemen om de heer [C] (hierna: [C] ), voorzitter van FasNed, één van de samenwerkende organisaties, als redacteur op basis van een arbeidsovereenkomst in dienst te nemen.

2.10.

Op 30 oktober 2014 hebben [B] en [gedaagde] namens OHM een gesprek gevoerd met het Commissariaat voor de Media over onder meer de zeer zorgelijke financiële situatie van OHM. Naar aanleiding van dat gesprek heeft OHM besloten de vacature waarop [gedaagde] had gesolliciteerd niet in te vullen.

2.11.

Op 31 oktober 2014 heeft de raad van toezicht het besluit genomen dat de raad van bestuur alle voorgenomen besluiten over het aanstellen van personeel en ZZP-ers (voor bepaalde en onbepaalde duur) ter goedkeuring moet voorleggen aan de Raad van Toezicht. Zij heeft dit besluit aan [gedaagde] medegedeeld.

2.12.

De CIPO heeft met een brief aan [gedaagde] van 3 november 2014 negatief geadviseerd over de indiensttreding van [C] . Volgens de CIPO was het ongewenst om een voorzitter van één van de samenwerkende organisaties als werknemer in dienst te nemen vanwege strijdigheid met het begrip onafhankelijkheid in de gedragscode voor de publieke omroep. Op grond van deze code dient het handelen van een medewerker van een media-instelling niet beïnvloed te worden door oneigenlijke belangen en dient zelfs de schijn van beïnvloeding vermeden te worden.

2.13.

Met een e-mail van 10 november 2014 heeft [gedaagde] aan [C] bericht dat de CIPO afwijzend had geadviseerd. Hij heeft [C] in diezelfde e-mail geschreven dat de raad van toezicht had besloten, daartoe gelegitimeerd door haar statutaire bevoegdheden, dat de vacature niet zal worden ingevuld.

2.14.

Op 21 november 2014 is de arbeidsovereenkomst van [gedaagde] met instemming van beide partijen verlengd tot 30 juni 2015. De raad van toezicht bestond toen uit twee leden, de heren [B] en [W] .

2.15.

Eveneens op 21 november 2014 heeft [gedaagde] per e-mail aan [B] en [W] bericht dat OHM aan de heer [C] geen arbeidsovereenkomst zal aanbieden en dat hij [C] daarvan in kennis heeft gesteld.

2.16.

In een op 28 november 2014 gehouden vergadering hebben de raad van toezicht, de samenwerkende organisaties en [gedaagde] gesproken over de procedure voor werving en selectie van leden voor de raad van toezicht. De samenwerkende organisaties hebben bezwaren geuit tegen de wijze waarop nieuwe leden worden benoemd en tegen de benoeming van [W] als lid. Zij hebben het vertrouwen opgezegd in de raad van toezicht en aangedrongen op het aftreden van de leden.

2.17.

Op 29 november 2014 heeft [gedaagde] besloten om [C] een arbeidsovereenkomst voor 24 uur per week aan te bieden met ingang van 1 januari 2015 voor een periode van twaalf maanden. [C] heeft dit aanbod aanvaard. Het bestuursbesluit is door [gedaagde] op schrift gesteld. In dat besluit staat dat [gedaagde] al vóór 31 oktober 2014 aan [C] had toegezegd dat deze in dienst zou kunnen treden als redacteur en dat [C] bereid is zijn bestuursfunctie bij FasNed neer te leggen om te kunnen voldoen aan de voorwaarden van de CIPO. Het bestuursbesluit vermeldt ook dat [gedaagde] het besluit van de Raad van Toezicht van 31 oktober 2014, dat voorafgaande goedkeuring vereist is voor het aangaan van een arbeidsovereenkomst, zo nodig zal aanvechten.

2.18.

Het Commissariaat voor de Media heeft bemiddeling geadviseerd om te komen tot een oplossing van het ontstane conflict tussen raad van toezicht, raad van bestuur en samenwerkende organisaties. Bemiddeling is niet van de grond gekomen.

2.19.

Op 10 december 2014 is de heer [D] (hierna: [D] ) benoemd tot lid van de raad van toezicht. Op 15 december 2014 is [B] afgetreden als lid. [W] is hem opgevolgd als voorzitter.

2.20.

Op 16 december 2014 heeft het Commissariaat voor de Media OHM een last onder dwangsom opgelegd, omdat zij niet heeft voldaan aan de aanwijzing van 5 september 2014. OHM diende ervoor te zorgen dat er uiterlijk per 2 februari 2015, deugdelijk, onafhankelijk en deskundig toezicht wordt uitgeoefend en zowel een deugdelijke administratieve organisatie als een deugdelijke inrichting, sturing en beheersing van bedrijfsprocessen gewaarborgd zal zijn op straffe van verbeurte van een dwangsom van € 1.000,00 per dag met een maximum van € 50.000,00.

2.21.

Op 22 december 2014 is de heer [E] (hierna: [E] ) benoemd tot lid van de Raad van Toezicht.

2.22.

Op 31 december 2014 heeft [C] aan de voorzitter en de leden van de [naam] bericht dat hij aftreedt als secretaris en lid van de [naam] omdat deze functie onverenigbaar is met de functie van redacteur tv en radio die hij per 1 januari 2015 in dienst van OHM zal gaan vervullen.

2.23.

Op 3 januari 2015 is mevrouw [F] (hierna: [F] ) benoemd tot lid van de Raad van Toezicht.

2.24.

Op 5 januari 2015 heeft de raad van toezicht [gedaagde] per e-mail uitgenodigd voor een spoedvergadering op 6 januari 2015 om 19.00 uur met als agendapunt de schorsing van [gedaagde] als bestuurder. Tijdens deze vergadering heeft de raad van toezicht het besluit genomen [gedaagde] met onmiddellijke ingang te schorsen als bestuurder van OHM. Het schorsingsbesluit is ondertekend door [W] , [E] , [F] en [D] en luidt voor zover relevant als volgt:

1. Ondanks herhaald verzoek van de kant van de RvT heeft de heer [gedaagde] de RvT niet de door de RvT verlangde correspondentie met het Commissariaat voor de Media (CvdM) willen verschaffen.

2. De door de RvT ingeschakelde raadsman heeft de heer [gedaagde] afgelopen maand tot tweemaal toe via mr [G] voorgesteld om een bespreking te plannen die tot doel heeft te komen tot een werkbare verhouding tussen de RvT en de heer [gedaagde] en naar aanleiding van die voorstellen heeft de RvT en/of diens raadsman taal noch teken vernomen van de heer [gedaagde] en/of mr [G] . Bovendien heeft de voorzitter van de RvT de heer [gedaagde] meermaals uitgenodigd (per telefoon en per email) om met hem overleg te plegen naar aanleiding van het besluit van de Raad van Toezicht van 2 december 2014. Toen de heer [gedaagde] niet op die uitnodigingen reageerde en er zelfs voor zorgde dat emails van de voorzitter aan hem als spam werden aangemerkt heeft de voorzitter de heer [gedaagde] thuis gebeld. Hij kreeg vervolgens de echtgenote van de heer [gedaagde] aan de lijn en heeft haar verzocht aan de heer [gedaagde] te vragen om hem terug te bellen. Toen ook dat niet gebeurde heeft de voorzitter een bemiddelaar ingeschakeld om het contact tussen hem en de heer [gedaagde] weer op gang te brengen. De heer [gedaagde] liet die bemiddelaar weten geen contact meer te willen met de voorzitter. De heer [gedaagde] ontwijkt ieder contact met de RvT.

3. De verstandhouding tussen de RvT en de heer [gedaagde] is inmiddels onherstelbaar verstoord.

4. De door de heer [gedaagde] gevoerde financiële rapportage is ondeugdelijk en biedt de RvT niet de mogelijkheid om tijdig en afdoende toezicht te houden.

5. Zolang de heer [gedaagde] aanblijft als bestuurder wordt de OHM bestuurd door een voormalig lid van de RvT dat (in de ogen van onder meer het CvdM) gefaald heeft bij diens toezichthoudende taak.

6. Krachtens het besluit van de RvT van 31 oktober 2014 dient voor het aanstellen van personeel en het aantrekken van ZZP’ers toestemming gevraagd te worden aan de RvT. De heer [gedaagde] heeft in strijd met dit besluit gehandeld.

7. De heer [gedaagde] is zonder zich af te melden niet verschenen op twee belangrijke vergaderingen van de RvT waarvoor hij uitgenodigd was, te weten de vergaderingen van 27 en 29 december 2014.

8. De risico’s die de heer [gedaagde] neemt bij gerechtelijke procedures waarbij de OHM betrokken is acht de RvT te hoog.

9. De heer [gedaagde] weigert de nota van de door de RvT ingeschakelde raadsman te voldoen.

(…)”

2.25.

Op 7 januari 2015 heeft de raad van toezicht het schorsingsbesluit per e-mail aan [gedaagde] gezonden en heeft zij hem verzocht de sleutels, alarmcode, bankpas en pincode alsmede alle relevante bescheiden en volledige dossiers uiterlijk de volgende dag om 11 uur af te geven. [gedaagde] heeft geen gehoor gegeven aan dat verzoek.

2.26.

De raad van toezicht heeft de heer drs. [H] (hierna: [H] ) aangesteld als bestuurder van OHM.

2.27.

Met een e-mail van 7 januari 2015 heeft [H] [gedaagde] verzocht alsnog de gevraagde bezittingen en bescheiden af te geven en hem toegang te verlenen tot het kantoorpand van OHM. [H] heeft verdergaande arbeidsrechtelijke stappen in het vooruitzicht gesteld in geval van weigering. [gedaagde] heeft hier niet op gereageerd.

2.28.

De raad van toezicht en [H] hebben op 7 januari 2015 geprobeerd toegang te krijgen tot de administratie van OHM op het kantoor van OHM. [gedaagde] was toen niet aanwezig. Het personeel heeft de politie gebeld.

2.29.

Bij besluit van 8 januari 2015 heeft de Raad van Toezicht besloten [gedaagde] op staande voet te ontslaan. [gedaagde] is bij brief van 8 januari 2015 geïnformeerd over dit besluit en de gronden daarvoor. In het besluit staat onder meer het volgende:

1. u weigert om bezittingen en/of relevante stukken die toebehoren aan de OHM, althans de sleutels en de alarmcode van het kantoorpand en/of de bankpas en pincode e/of dossiers, te retourneren en/of af te geven aan de OHM, althans aan de RvT, althans aan de heer [H] ;

2. u weigert om de RvT toe te laten tot het kantoorpand;

3. u weigert om de heer [H] toe te laten tot het kantoorpand;

4. u ondanks uw schorsing tegenover derden, waaronder in ieder geval de heer [I] en/of het Commissariaat voor de Media, bent blijven gedragen als bestuurder van de OHM;

5. u het verbod om contact te onderhouden met de personeelsleden van de Ohm negeert;

6. u een journalist hebt geïnformeerd over de situatie die zich gisteren ten kantore van de OHM heeft afgespeeld.

2.30.

De toenmalige raadsman van [gedaagde] , mr. [K] , heeft met een e-mail van 9 januari 2015 geprotesteerd tegen de schorsing. Hij heeft aangevoerd dat de raad van toezicht niet bevoegd was het schorsingsbesluit te nemen en medegedeeld dat [gedaagde] het volledige vertrouwen heeft van alle samenwerkende organisaties en van het voltallige personeel.

2.31.

Op 20 januari 2015 heeft OHM [gedaagde] doen dagvaarden in kort geding. De samenwerkende organisaties hebben zich in kort geding gevoegd aan de kant van [gedaagde] .

2.32.

Bij vonnis van 30 januari 2015 heeft de voorzieningenrechter van deze rechtbank (mr. Hagedoorn) de vordering van OHM tot afgifte van sleutels, alarmcode, bankpas, bescheiden en dossiers geheel of grotendeels toegewezen. De tegenvordering van [gedaagde] en de samenwerkende organisaties strekkende tot verklaringen voor recht en toelating van [gedaagde] tot de werkzaamheden is afgewezen. Een afschrift van het vonnis in kort geding, door OHM overgelegd als productie 32, is aan dit vonnis gehecht. De tekst wordt geacht hier te zijn ingevoegd.

3.1.

OHM stelt zich op het standpunt dat [gedaagde] door opzet, althans door schuld, aan OHM een dringende reden heeft gegeven voor zijn ontslag op staande voet. Daarvan uitgaande vordert zij veroordeling van [gedaagde] tot betaling van de gefixeerde schadevergoeding van artikel 7:680 lid 1 BW(oud), vermeerderd met rente en kosten. OHM heeft de schadevergoeding berekend op een bedrag van € 38.097,15. Dat bedrag is gelijk aan het in geld vastgestelde loon van [gedaagde] over de tijd dat de arbeidsovereenkomst bij regelmatige opzegging had behoren voort te duren. Dat is vanwege het ontbreken van een tussentijdse opzegmogelijkheid het loon over de periode van 8 januari 2015 tot en met 30 juni 2015.

3.2.

OHM stelt verder dat [gedaagde] de geheimhoudingsverplichting, verwoord in artikel 9 van de arbeidsovereenkomst, heeft overtreden doordat hij met een journalist heeft gesproken over de gebeurtenissen op het kantoor van OHM op 7 januari 2015 met negatieve publiciteit en schade voor OHM als gevolg . Volgens OHM heeft [gedaagde] daardoor de contractuele boete van € 2.500,00 verbeurd. Zij vordert veroordeling van [gedaagde] tot betaling van deze boete.

3.3.

OHM stelt tot slot dat sprake is geweest van onbehoorlijk bestuur van [gedaagde] zoals bedoeld in artikel 2:9 BW. Zij verwijst daarvoor naar alle aan de schorsing en het ontslag op staande voet ten grondslag gelegde feiten. OHM stelt dat [gedaagde] van al deze feiten een ernstig verwijt treft. Daar komt dan volgens OHM nog bij dat [gedaagde] de jaarrekening over 2013 niet tijdig heeft ingediend en dat het Commissariaat voor de Media dit hoog heeft opgenomen. OHM stelt dat zij door dit alles grote financiële schade heeft geleden. Zij vordert alleen vergoeding van de schade die zij heeft geleden doordat [gedaagde] zonder voorafgaande goedkeuring van de raad van toezicht met ingang van 1 januari 2015 een arbeidsovereenkomst voor de tijd van twaalf maanden heeft gesloten met [C] . OHM begroot de hierdoor geleden schade op het salaris van [C] over de gehele duur van de arbeidsovereenkomst, derhalve op een bedrag van € 33.696,00 (12 x € 2.808,00 bruto per maand).

3.4.

OHM vordert verder veroordeling van [gedaagde] tot betaling van rente en proceskosten.

3.6.

[gedaagde] voert verweer. Hij bestrijdt op formele en materiële gronden dat het schorsingsbesluit en het ontslagbesluit rechtsgeldig zijn genomen. [gedaagde] betwist dat de raad van toezicht voor wat betreft haar samenstelling ten tijde van de besluitvorming aan de statutaire eisen voldeed. Volgens [gedaagde] kan een raad van toezicht die niet uit het statutair voorgeschreven aantal van drie personen bestaat geen rechtsgeldige besluiten nemen. [gedaagde] bestrijdt inhoudelijk dat hem van de ontstane situatie een verwijt treft. Hij stelt voorop dat zijn arbeidsovereenkomst op 21 november 2014 is verlengd zodat duidelijk is dat hij tot die datum goed heeft gefunctioneerd. Hij erkent dat er daarna een conflict is ontstaan tussen raad van bestuur en raad van toezicht, maar stelt dat hem daarvan geen verwijt treft. Volgens [gedaagde] heeft [W] de zaak op de spits gedreven door de voordracht van de samenwerkende organisaties voor nieuwe leden van de raad van toezicht niet als bindend te willen beschouwen. Daardoor hebben die organisaties het vertrouwen opgezegd en ontstond er een crisis. Hij verwijt [W] ook dat deze geen bemiddeling wenste, noch door de persoon die het Commissariaat voor de Media had aangedragen, noch door een persoon uit eigen kring. Volgens [gedaagde] heeft [B] alleen als zetbaas van [W] gefungeerd en zelf geen wezenlijk aandeel gehad in de besluitvorming van de raad van toezicht.

3.7.

[gedaagde] betwist dat hij zijn geheimhoudingsplicht heeft geschonden. Hij ontkent dat hij een journalist heeft geïnformeerd. Volgens [gedaagde] heeft hij een journalist die contact met hem had opgenomen voor informatie naar de advocaat van OHM verwezen. [gedaagde] stelt ook dat OHM de negatieve publiciteit aan zichzelf te wijten heeft doordat [W] het personeel heeft geïntimideerd en [C] zelfs heeft vastgepakt. Daardoor heeft de politie moeten ingrijpen en hebben vervolgens verschillende personen aangifte van strafbare feiten gedaan. [gedaagde] stelt verder dat [H] zelf voor negatieve publiciteit heeft gezorgd door in een interview dat op 16 april 2015 in de Volkskrant is gepubliceerd een aantal feitelijk onjuiste mededelingen te doen.

3.8.

[gedaagde] bestrijdt dat sprake is geweest van onbehoorlijk bestuur. Hij betwist in het bijzonder dat hem een ernstig verwijt kan worden gemaakt van de aanstelling van [C] . Volgens [gedaagde] is de redacteur radio per december 2014 vertrokken en is daardoor financiële ruimte ontstaan om [C] in dienst te nemen. Volgens [gedaagde] was een arbeidsovereenkomst al vóór oktober 2014 aan [C] toegezegd, ook al door de voorganger van [gedaagde] . [gedaagde] bestrijdt dat het besluit van de raad van toezicht van 31 oktober 2014 over voorafgaande goedkeuring rechtsgeldig is genomen. Volgens [gedaagde] heeft de raad van toezicht niet de juiste procedure gevolgd bij het nemen van dat besluit doordat zij heeft verzuimd het advies van de raad van bestuur over het voorgenomen besluit in te winnen. Het gevolg daarvan is volgens [gedaagde] dat de raad van bestuur ook intern bevoegd is gebleven personeel zonder voorafgaande goedkeuring in dienst te nemen. [gedaagde] heeft daaraan toegevoegd dat het besluit van de raad van toezicht van 31 oktober 2014 ook strijd oplevert met artikel 2.142a van de Mediawet 2008 waarin de noodzaak van een helder onderscheid tussen dagelijks bestuur en toezichthoudend orgaan is vastgelegd. [gedaagde] heeft verder aangevoerd dat [C] tussen 21 november 2014 en 1 januari 2015 is afgetreden als voorzitter van FasNed, zodat er ook om die reden geen belemmering meer was voor een dienstverband met OHM. [gedaagde] heeft betwist dat OHM schade heeft geleden door de aanstelling van [C] . Volgens [gedaagde] is [C] een goede redacteur en heeft OHM alleen voordeel gehad van de aanstelling.

4.1.

[gedaagde] stelt zich op het standpunt dat hij OHM geen dringende reden heeft gegeven voor het ontslag op staande voet. Daarvan uitgaande is OHM volgens [gedaagde] schadeplichtig geworden. [gedaagde] vordert daarom veroordeling van OHM tot betaling van de gefixeerde schadevergoeding. Omdat ook het loon vanaf 1 januari 2015 niet is betaald heeft [gedaagde] zijn vordering begroot op € 39.586,98 bruto, te vermeerderen met vakantietoeslag, eindejaarsuitkering, een vergoeding voor niet genoten vakantiedagen, wettelijke verhoging, rente en kosten.

4.2.

OHM heeft de vordering betwist. Zij heeft voor haar argumenten verwezen naar hetgeen zij in conventie aan haar vordering ten grondslag heeft gelegd.