Uitspraken

[eiser] vordert bij vonnis, uitvoerbaar bij voorraad, de ontbinding, dan wel de gehele of gedeeltelijke vernietiging, van de tussen partijen gesloten koopovereenkomst met betrekking tot het paard [naam] en de veroordeling van [gedaagde] om aan [eiser] te voldoen € 16.479,42, te vermeerderen met de wettelijke rente, de buitengerechtelijke incassokosten en de kosten ten behoeve van het paard vanaf 1 juni 2015, nader op te maken bij staat, en met veroordeling van [gedaagde] in de proceskosten.

[eiser] heeft gesteld dat zij een paard van een stal (de kantonrechter begrijpt een hippisch centrum) wenste te kopen en niet van een privé persoon. Daarom heeft zij contact gezocht met [naam] . Zij heeft daar het paard bezichtigd, de onderhandelingen hebben daar plaatsgevonden en de overeenkomst is daar gesloten. [eiser] is er steeds van uitgegaan dat [gedaagde] [A] was. Deze laatste woont ook op de manege. De onderhandelingen zijn gevoerd met een mevrouw die zei dat zij commercieel directeur van [naam] was. Nadat de gebreken aan het paard aan het licht kwamen is er ook contact geweest met [naam] .

[gedaagde] heeft gesteld dat de onderhandelingen niet zijn gevoerd door [A] of haarzelf, maar door een mevrouw die voor [naam] als bemiddelaar optrad. Uit de verkoopovereenkomst en het onderzoeksrapport van de dierenarts met betrekking tot het paard blijkt duidelijk dat het paard eigendom was van [A] . Het paard is in het KWPN register (Koninklijke Warmbloed Paardenstamboek Nederland) geregistreerd op naam van [A] . Aan [eiser] is nooit gezegd dat [naam] of [gedaagde] de eigenaar van het paard was.

De kantonrechter is van oordeel dat uit de tekst van de overeenkomst duidelijk blijkt dat het hier gaat om een paard dat werd verkocht door [A] . Uit de tekst van de overeenkomst blijkt duidelijk dat sprake was van een privé paard en dat [naam] optrad als bemiddelaar. De tekst van de overeenkomst sluit aan bij de informatie die blijkt uit het onderzoeksrapport van de dierenarts en de informatie in het KWPN register. [eiser] heeft onvoldoende gesteld waaruit moet worden afgeleid dat zij er, ondanks de tekst van de overeenkomst, van uit mocht gaan dat [gedaagde] als verkoper optrad. Dat de verkoper op hetzelfde adres woont als waar [naam] is gevestigd maakt nog niet dat daaruit kan worden afgeleid dat [gedaagde] als verkoper moet worden aangemerkt. [gedaagde] woont niet op hetzelfde adres als waar [naam] is gevestigd en haar naam is duidelijk anders dan die van [A] . [eiser] heeft niet gesteld dat zij contact heeft gehad met [gedaagde] . De betaling voor het paard is niet verricht aan het op het briefpapier (en de overeenkomst) genoemde rekeningnummer van [naam] . De kantonrechter wijst er voorts op dat uit de brief van de advocaat van [gedaagde] van 11 juni 2015 blijkt dat hij zich op dat moment al op het standpunt stelt dat [gedaagde] niet de verkoper was van het paard. Dat er, nadat de gebreken aan het licht kwamen, contact is geweest met [naam] maakt dit alles niet anders. [naam] had immers als intermediair opgetreden en het paard was bij [naam] gestald voor de verkoop. In dat contact heeft [gedaagde] niet erkend dat zij verkoper was van het paard. Bij een latere keuring van het paard door dierenarts [dierenarts] waren [A] en zijn echtgenote aanwezig, [gedaagde] was daarbij niet aanwezig.

De kantonrechter is op grond van het voorgaande van oordeel dat de vordering moet worden afgewezen omdat deze zich richt tot de verkeerde partij. [gedaagde] heeft het paard niet aan [eiser] verkocht en kan dus ook niet worden aangesproken op eventuele gebreken van het paard. [eiser] was van dit standpunt van [gedaagde] ruim voor het uitbrengen van de dagvaarding op de hoogte, maar heeft er toch voor gekozen om alleen [gedaagde] in dit geding te betrekken. Dat leidt er toe dat haar vordering nu wordt gewezen.

[eiser] zal, als in het ongelijk gestelde partij, in de kosten van het geding worden veroordeeld.