Uitspraken

De kantonrechter stelt vast dat [verzoeker] zijn verzoekschrift, gelet op de in artikel 7:686a lid 4 BW genoemde vervaltermijnen, tijdig heeft ingediend.

Het gaat in deze zaak voor wat betreft het primair verzochte om de vraag of [verweerster] moet worden veroordeeld om de arbeidsovereenkomst met [verzoeker] te herstellen, in de zin van het bepaalde in artikel 7:682 lid 1 sub a BW. De kantonrechter overweegt hieromtrent als volgt.

Op grond van artikel 7:669 lid 1 en lid 3 sub a BW kan een werkgever de arbeidsovereenkomst opzeggen indien, over een toekomstige periode van ten minste
26 weken bezien, arbeidsplaatsen noodzakelijkerwijs vervallen als gevolg van het wegens bedrijfseconomische omstandigheden treffen van maatregelen voor een doelmatige bedrijfsvoering. De bepaling is uitgewerkt in de op lid 5 van artikel 7:669 BW gebaseerde Ontslagregeling (Regeling van de Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid van
23 april 2015, Staatscourant 2015, 12685). Nu niet volstaan kan worden met een beoordeling of UWV tot een juist oordeel is gekomen, zal de kantonrechter vol toetsen of de beslissing van de werkgever noodzakelijk is in het belang van een doelmatige bedrijfsvoering en of mogelijkheden tot herplaatsing in een andere passende functie binnen een redelijke termijn ontbreken. Daarbij zal de kantonrechter zich houden aan dezelfde criteria als die voor UWV gelden (Kamerstukken II 2013/14 33818, 3, p.31).

[verweerster] heeft toegelicht dat een revolutionaire IT-afdeling noodzakelijk is om haar focus meer te kunnen leggen op de hedendaagse wensen van de klant. Er is grote concurrentie in de retailmarkt, mede door de steeds groter wordende impact van het internet. Van een ondersteunende, voornamelijk reactieve afdeling wordt van IT nu veel meer proactiviteit verwacht, waarbij IT een sleutelrol krijgt in de business zelf. Dit vergt grote investeringen die allereerst door het management moeten worden gedragen. Als gevolg hiervan komen de werkzaamheden van [verzoeker] als Head of IT te vervallen en heeft [verweerster] een nieuwe functie gecreëerd, die van IT-director.

Vooropgesteld wordt dat bij de beoordeling van de noodzakelijkheid van de door [verweerster] genomen beslissing een zekere mate van terughoudendheid past. Er moet immers ruimte voor de werkgever zijn een dergelijke beslissing (verval van de arbeidsplaats) te kunnen nemen (Kamerstukken II 2013/14, 33818, 3, p. 43). Er is derhalve sprake van een situatie waarin [verweerster] , als werkgever, een zekere vrijheid heeft om in de sfeer van goed werkgeverschap beleidskeuzes te maken, ook indien deze de individuele rechtsbetrekking met een werknemer treffen. In deze situatie zal de organisatorische verandering en/of technologische verandering derhalve slechts marginaal getoetst worden.

In dit kader oordeelt de kantonrechter dat [verweerster] de bedrijfseconomische omstandigheden die tot het treffen van maatregelen voor een doelmatige bedrijfsvoering nopen, voldoende heeft onderbouwd. De voorgenomen noodzakelijke gewijzigde strategie met betrekking tot het benaderen van klanten en de rol die daarbij voor IT is weggelegd, kunnen derhalve als organisatorische en/of technologische veranderingen worden gekwalificeerd.

Vervolgens komt de vraag aan de orde of [verweerster] in redelijkheid tot haar beslissing heeft kunnen komen om de functie van [verzoeker] te laten vervallen. Dit is naar het oordeel van de kantonrechter het geval. [verweerster] heeft genoegzaam onderbouwd waarom de gewijzigde strategie niet kon worden uitgevoerd door de functie van Head of IT. De taken en verantwoordelijkheden van het Head of IT bleven weliswaar voor een gedeelte voortbestaan, maar de focus van de werkzaamheden zou wel degelijk worden verlegd van de klassieke rol van IT, naar een moderne en meer strategische benadering van IT. Dit brengt andere taken en verantwoordelijkheden met zich mee. Hiertoe heeft [verweerster] een nieuwe functie gecreëerd, de IT-director. Hieromtrent heeft [verzoeker] gesteld dat deze functie onderling uitwisselbaar is met de functie van Head of IT. [verzoeker] heeft echter naar het oordeel van de kantonrechter niet voldoende onderbouwd waarom hij deze mening is toegedaan. [verzoeker] heeft voornamelijk argumenten aangedragen waarom hij meent geschikt te zijn voor de functie van IT-director, echter doet dat bij de beantwoording van de vraag of de functies onderling uitwisselbaar zijn, niet ter zake. Het gaat immers om de uitwisselbaarheid van functies. [verweerster] daarentegen heeft naar het oordeel van de kantonrechter voldoende uiteengezet waarin de beide functies van elkaar verschillen. Zo is de functie van IT-director onder andere zwaarder, is deze meer gericht op het ontwikkelen van een strategie, daar waar de functie van Head of IT meer de operationele taken behelst. Ook is er een wezenlijk verschil in beloning. Ter zitting heeft [verzoeker] ook erkend dat de functie van IT-director zwaarder is. Om voornoemde redenen is van uitwisselbaarheid geen sprake. Ook is afspiegeling niet aan de orde omdat de functie van [verzoeker] een unieke functie betreft.

De aldus vaststaande feiten en omstandigheden leiden de kantonrechter tot het oordeel dat als gevolg van de bedrijfseconomische omstandigheden, te weten de organisatorische veranderingen en/of technologische veranderingen, [verweerster] maatregelen voor een doelmatige bedrijfsvoering heeft moeten treffen, die ertoe leiden dat de arbeidsplaats van [verzoeker] vervalt. Niet in geschil is dat het gaat over een periode van ten minste 26 weken. Daarmee is sprake van een redelijke grond voor de opzegging als bedoeld in artikel 7:669 lid 1 BW.

Vervolgens ligt de vraag ter beantwoording voor of [verweerster] [verzoeker] had moeten herplaatsen in de functie van IT-director. [verweerster] heeft, mede onder verwijzing naar de beoordelingsverslagen van [verzoeker] , gemotiveerd betwist dat de functie van IT-director passend is voor [verzoeker] . [verzoeker] is geen verandermanager, omdat hij te weinig draagvlak binnen de organisatie heeft om de benodigde investeringen te kunnen rond krijgen die benodigd zijn om de wijzigingen in de organisatie door te kunnen voeren. [verzoeker] heeft zijn stelling dat de andere functies van IT-projectleider […] , Enterprise IT-architect, Business Consultants en Data Management Expert passend waren onvoldoende onderbouwd. Bovendien waren deze functies niet vacant gedurende de herplaatsingsperiode, zo heeft [verweerster] onbestreden aangevoerd. De kantonrechter stelt dan ook vast dat er, binnen een redelijke termijn, geen herplaatsingsmogelijkheden voor [verzoeker] waren.

De stelling van [verzoeker] dat hij geen finale versie van het [naam adviesbureau] rapport zou hebben ontvangen, maakt het voorgaande niet anders. Blijkens de in het geding gebrachte Ontvangstbevestiging Ontslagaanvraag van UWV is op 22 april 2016 het "final“ rapport ingediend door [verweerster] , zodat de kantonrechter niet kan vaststellen dat [verweerster] [verzoeker] op het verkeerde been heeft willen zetten en/of informatie heeft willen achterhouden. Voorts heeft [verzoeker] nog gesteld dat [verweerster] de wederindiensttredingsvoorwaarde heeft geschonden en dat hem de functie van Project Manager IT had moeten worden aangeboden. [verweerster] heeft echter in voldoende mate betwist dat de bedoelde functie dezelfde werkzaamheden kent als de functie van Head of IT. Het voorgaande maakt dat het primaire verzoek om [verweerster] te veroordelen om de arbeidsovereenkomst te herstellen, zal worden afgewezen.

[verzoeker] heeft verzocht om toekenning van de transitievergoeding ad € 11.469,78 bruto. Blijkens de als productie 11 door [verweerster] overgelegde salarisspecificatie van oktober 2016 heeft [verweerster] deze vergoeding (inmiddels) voldaan. [verzoeker] heeft de ontvangst van de transitievergoeding ook niet betwist, zodat zijn verzoek om toekenning van de transitievergoeding zal worden afgewezen.

Gelet op het meer subsidiaire verzoek staat tussen partijen verder ter discussie of [verzoeker] aanspraak heeft op een billijke vergoeding.

Een billijke vergoeding kan de kantonrechter op grond van artikel 7:682 lid 1 sub b BW op verzoek van een werknemer toekennen. Vereist is daartoe dat de opzegging in strijd is met artikel 7:669 lid 1 of lid 3 sub a BW en dat herstel in redelijkheid niet mogelijk is vanwege een omstandigheid waarbij sprake is van ernstig verwijtbaar handelen of nalaten van de werkgever. Uit hetgeen hiervoor is overwogen volgt dat er naar het oordeel van de kantonrechter sprake is van een redelijke grond voor beëindiging van de arbeidsovereenkomst. [verweerster] heeft de arbeidsovereenkomst met [verzoeker] opgezegd nadat UWV daarvoor toestemming heeft verleend. Het verzoek van [verzoeker] om herstel van de arbeidsovereenkomst zal worden afgewezen. De gronden voor het toekennen van een billijke vergoeding doen zich hier dan ook niet voor. In dit verband heeft [verzoeker] nog gesteld dat hij zou deelnemen aan een aandelenpakket “Management equity plan”. Door zijn ontslag zou hij thans gemiste mogelijkheden hebben aangaande het rendement van de aandelen. Voor zover daar sprake van is - [verweerster] betwist dit - maakt dat het vorenstaande niet anders.

Het voorgaande leidt ertoe dat het meer subsidiaire verzoek van [verzoeker] om hem billijke vergoeding toe te kennen eveneens zal worden afgewezen.

[verzoeker] zal, als de in het ongelijk gestelde partij, worden veroordeeld in de proceskosten op de hierna te vermelden wijze.