Uitspraken

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht het onder 1 en onder 2 subsidiair ten laste gelegde wettig en overtuigend te bewijzen. Voor het onder 2 primair ten laste gelegde heeft de officier van justitie vrijspraak gevorderd.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft vrijspraak bepleit van het ten laste gelegde.

In dat verband heeft de raadsman erop gewezen dat [slachtoffer] seksueel heel actief was, dat het seksuele contact steeds vrijwillig was en dat [slachtoffer] er volwassen uit zag. De raadsman heeft betoogd dat de seksuele handelingen die hebben plaatsgevonden tussen verdachte en [slachtoffer] gebruikelijk zijn geworden, aangezien de sociaal-ethische norm de afgelopen jaren is verschoven, in die zin dat jeugdigen op steeds jongere leeftijd dergelijke handelingen verrichten. Om die reden is er geen sprake geweest van ontuchtig handelen.

Het oordeel van de rechtbank

Bewijsmiddelen 1

[slachtoffer] , geboren op [2000]2, heeft verklaard dat zij verdachte, die zij [verdachte] noemt, heeft leren kennen via [A] .

Zij heeft verklaard dat zij in de zomer van 2015 op de kamer van [A] seks met verdachte heeft gehad3, dat het vrijwillig was4, dat ze standje doggy hadden gedaan5, dat verdachte achter haar zat en zijn lul in haar vagina had gedaan, dat zijn lul bewoog in haar vagina en dat het stopte toen hij klaar was.6 Voorts heeft [slachtoffer] verklaard dat zij verdachte op 6 augustus 2015 in de auto heeft afgetrokken.7

Verdachte heeft ter terechtzitting verklaard dat hij in de zomer van 2015 een keer seks heeft gehad met [slachtoffer] bij [A] thuis, doggy-stijl en pijpen, en dat hij zich op 6 augustus 2015 in de auto door [slachtoffer] heeft laten aftrekken.

Bewijsoverwegingen

De rechtbank acht op grond van bovengenoemde bewijsmiddelen wettig en overtuigend bewezen dat verdachte in de periode 1 juli 2015 tot en met 5 augustus 2015 tweemaal ontuchtige handelingen heeft gepleegd met [slachtoffer] die bestonden uit het seksueel binnendringen van het lichaam van die [slachtoffer] .

Voorts acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat verdachte op 6 augustus 2015 een ontuchtige handeling heeft gepleegd met [slachtoffer] , te weten het zich laten aftrekken door die [slachtoffer] .

Artikel 245 van het Wetboek van Strafrecht (Sr) strekt tot bescherming van de seksuele integriteit van personen die gelet op hun jeugdige leeftijd in het algemeen geacht moeten worden niet of onvoldoende in staat te zijn zelf die integriteit te bewaken en de draagwijdte van hun gedrag in dit opzicht te overzien. Dat artikel beschermt deze jeugdige personen ook tegen de verleiding die mede van henzelf kan uitgaan.

Blijkens vaste jurisprudentie kan bij seksuele handelingen met een persoon tussen de twaalf en zestien jaren het ontuchtige karakter ontbreken. Dat kan het geval zijn indien die handelingen vrijwillig plaatsvinden tussen personen die slechts in geringe mate in leeftijd verschillen en eventueel een affectieve relatie hebben.

Gelet op het leeftijdsverschil tussen verdachte en [slachtoffer] , bijna 5 jaren, het ontbreken van een affectieve relatie tussen beiden, en de omstandigheid dat verdachte en [slachtoffer] elkaar niet of nauwelijks kenden, is de rechtbank van oordeel dat de seksuele handelingen in strijd zijn met de sociaal-ethische norm en als ontuchtig dienen te worden aangemerkt.

De hiervoor weergegeven bewijsmiddelen worden steeds gebruikt tot het bewijs van het feit of de feiten, waarop zij blijkens hun inhoud uitdrukkelijk betrekking hebben. Sommige onderdelen van de bewijsmiddelen hebben niet betrekking op alle feiten, maar op één of meerdere feiten.

De rechtbank zal verdachte vrijspreken van het onder 2 primair ten laste gelegde, aangezien het wettig en overtuigend bewijs daarvoor ontbreekt.

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd verdachte ter zake van het door de officier van justitie bewezen geachte te veroordelen tot:

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft vrijspraak bepleit.

Mocht de rechtbank tot een bewezenverklaring komen, dan heeft de raadsman verzocht om af te zien van een straf. Mocht de rechtbank toch tot een straf komen, dan is verzocht een gevangenisstraf van 2 dagen op te leggen met aftrek van het voorarrest.

Het oordeel van de rechtbank

Bij het bepalen van de straf heeft de rechtbank rekening gehouden met de ernst van het bewezen verklaarde, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals ter terechtzitting is gebleken.

De rechtbank heeft bij de keuze tot het opleggen van een vrijheidsbenemende straf en bij de vaststelling van de duur daarvan in het bijzonder het volgende laten meewegen.

Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan het plegen van ontuchtige handelingen met de minderjarige [slachtoffer] . De rechtbank acht bewezen dat er twee incidenten hebben plaatsgevonden waarbij ontuchtige handelingen zijn gepleegd; de eerste keer was sprake van het seksueel binnendringen van het lichaam van [slachtoffer] , de tweede keer heeft verdachte zich door [slachtoffer] laten aftrekken.

Uit de verklaringen van [slachtoffer] komt naar voren dat het seksuele contact weliswaar vrijwillig heeft plaatsgevonden, maar het had, gelet op het leeftijdsverschil van bijna vijf jaren, op de weg van verdachte gelegen [slachtoffer] tegen zichzelf in bescherming te nemen. Verdachte heeft zijn eigen lustgevoelens laten prevaleren en heeft niet stil gestaan bij de gevolgen voor het - gelet op haar leeftijd van veertien jaar - kwetsbare slachtoffer. Dergelijke feiten doorkruisen een normale seksuele ontwikkeling en kunnen voor minderjarigen ernstige gevolgen hebben die zij nog lange tijd met zich dragen.

Bij haar beslissing heeft de rechtbank ook rekening gehouden met:

De rechtbank houdt er bij het opleggen van de straf voorts rekening mee dat verdachte zowel bij de politie als ter terechtzitting volledige openheid van zaken heeft gegeven en spijt heeft betuigd voor zijn keuzes.

Voor het toepassen van het jeugdstrafrecht, waarvoor Reclassering Nederland geen contra-indicaties ziet, ziet de rechtbank gelet op de persoon van verdachte geen aanleiding.

Alles overwegende is de rechtbank van oordeel dat een taakstraf van 150 uren passend en geboden is, alsmede een gevangenisstraf voor de duur van 2 dagen, met aftrek van het voorarrest van 2 dagen. Gelet op de open proceshouding van verdachte, het feit dat hij spijt heeft betuigd en het - ook naar het oordeel van de rechtbank - lage recidiverisico, ziet de rechtbank geen aanleiding een voorwaardelijk strafdeel op te leggen.