Uitspraken

Overige voorvragen

De rechtbank is bevoegd tot kennisneming van het ten laste gelegde, de officier van justitie is ontvankelijk in de vervolging van verdachte en er zijn geen redenen voor schorsing van de vervolging.

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht het onder 1 primair en 2 ten laste gelegde wettig en overtuigend bewezen. De officier van justitie heeft ten aanzien van feit 1 aangevoerd dat verdachte in opdracht van zijn zoon [medeverdachte 1] meermalen van verschillende bankrekeningen grote geldbedragen heeft opgenomen, vervoerd en afgedragen, terwijl zijn zoon geen (omvangrijk) legaal inkomen genoot. Gelet daarop moet verdachte hebben geweten dat die geldbedragen van misdrijf afkomstig waren. Daarnaast is uit onderzoek gebleken dat het in de woning aangetroffen geldbedrag, gelet op de inkomsten van verdachte en zijn vrouw, geen legale herkomst kan hebben. Het strafbare handelen vindt tevens bevestiging in de omstandigheid dat verdachte kort na de aanhouding van zijn zoon rekeningen op zijn eigen naam in Marokko heeft leeggehaald. Ook kan deelname aan een criminele organisatie volgens de officier van justitie worden bewezen, nu verdachte gedragingen heeft ondersteund die strekten tot en rechtstreeks verband hielden met het verwezenlijken van het oogmerk van de organisatie, te weten witwassen.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft zich primair op het standpunt gesteld dat verdachte dient te worden vrijgesproken van feit 1, nu hij niet wist of had moeten vermoeden dat de geldbedragen van enig misdrijf afkomstig waren. Verdachte is uitgegaan van de verklaringen van zijn zoon [medeverdachte 1] dat zijn bedrijf [bedrijf] succesvol was. Hij heeft dan ook geen vraagtekens gezet bij de hoogte van de door hem gepinde geldbedragen. Ook blijkt uit de door zijn zoon afgelegde verklaring dat verdachte niets begreep van de handel in bitcoins. Subsidiair heeft de raadsman aangevoerd dat medeplegen niet wettig en overtuigend kan worden bewezen, nu de rol van verdachte minimaal was. Uit het dossier kan voorts geen betrokkenheid van verdachte worden afgeleid bij de opname van de geldbedragen van de bankrekening van zijn zoon in Marokko.

Tot slot heeft de raadsman bepleit dat verdachte dient te worden vrijgesproken van feit 2, nu geen sprake is van een criminele organisatie dan wel een duurzaam en gestructureerd samenwerkingsverband. Daarbij komt dat verdachte geen opzet had op deelname aan de organisatie of op het oogmerk van de organisatie, aldus de raadsman.

Feit 1:

Witwassen van € 12.390,57

Op 13 oktober 2015 is de woning van verdachte aan de [adres] in [woonplaats] doorzocht. In verschillende kamers wordt in meubels, kledingstukken, een tas en een vaas een geldbedrag van in totaal € 12.390,57 aangetroffen. In deze woning zijn naast verdachte en zijn zoon [medeverdachte 1] drie andere personen woonachtig. Gelet hierop en de wijze waarop het geldbedrag verspreid in de woning is aangetroffen, kan niet worden vastgesteld dat dit geldbedrag afkomstig is uit de drugs- of bitcoinhandel van [medeverdachte 1] . Evenmin kan uit het dossier worden afgeleid dat dit geldbedrag een andere criminele herkomst heeft.

Concluderend acht de rechtbank niet wettig en overtuigend bewezen dat het in de woning aangetroffen geldbedrag van enig misdrijf afkomstig is en zal zij verdachte van de verdenking van het witwassen van dit bedrag vrijspreken.

Pinnen in Nederland

Op grond van het dossier kan worden vastgesteld dat verdachte op verzoek van zijn zoon [medeverdachte 1] meermalen grote geldbedragen van de rekeningen van [medeverdachte 2] (hierna aan te duiden als: [medeverdachte 2] ) en van [bedrijf] , het bedrijf van zijn zoon, heeft gepind. Verdachte wist, naar eigen zeggen, dat deze geldbedragen afkomstig waren van de handel van zijn zoon. De vraag die aan de rechtbank voorligt is of verdachte wist dan wel redelijkerwijs moest vermoeden dat deze geldbedragen uit enig misdrijf afkomstig waren. De rechtbank acht dit onvoldoende bewezen. Verdachte heeft op verzoek van zijn zoon in goed vertrouwen geldbedragen van de rekening van het bedrijf van zijn zoon en van [medeverdachte 2] opgenomen, terwijl verdachte wist dat er enig zakelijk verband bestond tussen zijn zoon en [medeverdachte 2] . Gelet hierop is de rechtbank van oordeel dat verdachte geen vraagtekens hoefde te plaatsen bij het pinnen van geldbedragen van de rekening van [medeverdachte 2] . Gezien de vertrouwensband en de vader-zoon relatie, hoefde verdachte evenmin te twijfelen aan de herkomst van deze geldbedragen. De hoogte van de geldbedragen maakt dit niet anders, temeer nu het totaalbedrag dat verdachte heeft gepind niet kan worden afgeleid uit het dossier.

Slotsom van het voorgaande is dat er onvoldoende aanwijzingen zijn dat verdachte redelijkerwijs moest vermoeden dat de geldbedragen die hij pinde van enig misdrijf afkomstig waren, zodat verdachte van het witwassen van deze bedragen dient te worden vrijgesproken.

Pinnen in Marokko

Uit het proces-verbaal van bevindingen uitvoering rechtshulp Marokko blijkt dat verdachte de twee op zijn naam staande bankrekeningen na de aanhouding van [medeverdachte 1] heeft leeggehaald door de daarop staande geldbedragen op te nemen of over te boeken. Vervolgens heeft verdachte deze rekeningen opgeheven. Aan de hand van het dossier kan naar het oordeel van de rechtbank niet worden vastgesteld dat deze geldbedragen middellijk of onmiddellijk uit enig misdrijf afkomstig waren. Dit geldt temeer nu één van de geldbedragen al voor 31 december 2013 op verdachtes rekening stond, zodat dit geldbedrag niet afkomstig kan zijn uit de bitcoinhandel van zijn zoon.

Op grond van het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat de criminele herkomst van de in Marokko opgenomen geldbedragen niet kan worden vastgesteld. Dat de geldbedragen zijn gepind om deze te onttrekken aan het beslag kan niet worden uitgesloten, maar levert op zichzelf geen (schuld)witwassen als bedoeld in artikel 420bis of 420quater van het Wetboek van Strafrecht (hierna: Sr) op.

De rechtbank merkt volledigheidshalve op dat de officier van justitie te kennen heeft gegeven, nadat hem dat expliciet was gevraagd, dat het proces-verbaal zaakdossier witwassen van 13 september 2017 niet is gevoegd in de zaak van verdachte.

Concluderend is de rechtbank van oordeel dat niet wettig en overtuigend is bewezen hetgeen aan verdachte onder 1, primair en subsidiair, ten laste is gelegd, zodat de verdachte hiervan zal worden vrijgesproken.

Feit 2:

De rechtbank acht niet wettig en overtuigend bewezen dat verdachte het onder 2 ten laste gelegde heeft begaan en zal verdachte hiervan vrijspreken. De rechtbank overweegt hiertoe als volgt.

Van een criminele organisatie als bedoeld in artikel 140 Sr is sprake indien het een gestructureerd en duurzaam samenwerkingsverband van twee of meer personen betreft dat als oogmerk heeft het plegen van misdrijven. In het algemeen is vereist dat verdachten een aandeel hebben in het samenwerkingsverband, dan wel de gedragingen ondersteunen die strekken tot of rechtstreeks verband houden met de verwezenlijking van het oogmerk van de organisatie. Voor opzettelijke deelneming is voldoende dat verdachten in algemene zin weten dat de organisatie het plegen van misdrijven tot oogmerk heeft.

Criminele organisatie, gericht op handel en/of uitvoer van verdovende middelen

Er zijn geen aanknopingspunten in het dossier waaruit kan worden afgeleid dat verdachte bij een dergelijke criminele organisatie betrokken is geweest.

Criminele organisatie, gericht op witwassen

Uit de gebezigde bewijsmiddelen volgt naar het oordeel van de rechtbank niet dat sprake is geweest van een gestructureerd en duurzaam samenwerkingsverband. [medeverdachte 1] kan worden aangemerkt als de initiator en drijvende kracht inzake de bitcoinhandel die anderen, waaronder verdachte, heeft geïnstrueerd om grote geldbedragen te pinnen. Hoewel deze personen ieder afzonderlijk kunnen worden gerelateerd aan [medeverdachte 1] , is niet gebleken dat zij op de hoogte waren van elkaars handelen en dat zij met hem en/of met elkaar een gestructureerd samenwerkingsverband vormden.

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd de teruggave te gelasten van de onder verdachte inbeslaggenomen goederen, zoals vermeld op de beslaglijst.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft verzocht de onder verdachte inbeslaggenomen voorwerpen aan hem terug te geven.

Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank stelt vast dat de op de beslaglijst vermelde voorwerpen waarop strafrechtelijk beslag ligt onder verdachte in beslag zijn genomen. De rechtbank zal de teruggave van die inbeslaggenomen voorwerpen aan verdachte gelasten.