Uitspraken

Het verloop van de procedure blijkt uit:

- de dagvaarding van 24 januari 2017;

- het verweerschrift met producties, ingekomen op 9 februari 2017, mede ingediend ten behoeve van het gelijktijdig behandelde verzoek van [eiser] tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst;

- een tweetal nadere producties aan de zijde van [eiser] , ingekomen op 13 februari 2017;

- de mondelinge behandeling van 13 februari 2017, waarvan door de griffier aantekeningen zijn bijgehouden. Verschenen zijn:

- de pleitnota van mr. Grijmans met een productie;

- de pleitnota van mr. Groen.

Ten slotte is vonnis bepaald.

[gedaagde] is een onderneming dat zich bezig houdt met luchtfiltratie, ontstoffingsfiltratie en procesfiltratie. Zij brengt ten behoeve van deze processen filters op de markt.

[eiser] , geboren op [1962] , is op 1 december 2003 bij [gedaagde] in dienst getreden in de functie van Verkoopmedewerker Binnendienst. Het laatstelijk genoten salaris bedraagt € 4.016,51 bruto, exclusief vakantietoeslag en overige emolumenten.

Op 16 februari 2016 heeft [eiser] een officiële waarschuwing van [gedaagde] ontvangen wegens normoverschrijdend gedrag.

Op 4 juli 2016 heeft [eiser] zich ziek gemeld bij [gedaagde] ten gevolge van, door [eiser] ervaren, spanningen op het werk.

Vervolgens heeft op 18 juli 2016 een gesprek plaatsgevonden tussen [eiser] , diens leidinggevenden en de arbodienst. Tijdens dit gesprek is afgesproken dat [eiser] eerst zijn vakantie zou opnemen en aansluitend weer het werk zou hervatten. Per 25 juli 2016 is [eiser] hersteld gemeld.

Tijdens de vakantie van [eiser] is hij op 22 juli 2016 onwel geraakt en door een ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis. [gedaagde] is hiervan op de hoogte gesteld.

[eiser] is op voornoemde bespreking niet verschenen, zonder bericht van afmelding aan zijn leidinggevenden of de concerndirectie. Zijn collega’s liet hij weten een afspraak bij zijn huisarts te hebben op het moment van het door [gedaagde] geplande overleg. Met ingang van 29 augustus 2016 heeft [gedaagde] een loonsanctie aan [eiser] aangekondigd alsmede het innemen van de leaseauto van [eiser] .

Op 14 september 2016 bericht de bedrijfsarts van [gedaagde] , naar aanleiding van een spreekuurconsult, dat de klachten en beperkingen van [eiser] een geheel situatief karakter dragen. Er is volgens de bedrijfsarts sprake van een arbeidsconflict.

[gedaagde] heeft met ingang van 22 september 2016 het salaris van [eiser] niet meer betaald, om de reden dat [eiser] vanaf die datum niet heeft gewerkt en heeft geweigerd om met [gedaagde] in gesprek te gaan over (de condities ter zake van) werkhervatting.

Op 11 oktober 2016 heeft [eiser] een deskundigenoordeel aangevraagd bij het UWV, welke op 11 november 2016 is verleend. Het oordeel luidt:

Aan de oproep van de bedrijfsarts van 15 november 2016 heeft [eiser] geen gehoor gegeven, evenals enkele navolgende oproepen van [gedaagde] om in gesprek te treden.

[eiser] stelt, verkort weergegeven, dat [gedaagde] ten onrechte een loonsanctie heeft opgelegd, omdat [eiser] wel degelijk per 8 augustus 2016 arbeidsongeschikt is. Volgens [eiser] volgt dit ook uit het deskundigenoordeel van het UWV. [eiser] is thans onder behandeling van een psycholoog, die hem heeft doorverwezen naar een psychiater. Om die redenen meent [eiser] een loonaanspraak op grond van artikel 7:629 BW te hebben. Desalniettemin blijft [gedaagde] [eiser] rechtstreeks berichten en meermaals op korte termijn oproepen voor besprekingen en voor de bedrijfsarts. Daarnaast baseert [eiser] zijn loonvordering op het bepaalde in artikel 7:628 BW. [eiser] meent dat hij recht heeft op loon, omdat hij de overeengekomen arbeid niet heeft verricht vanwege een oorzaak die in redelijkheid voor rekening van [gedaagde] dient te komen. [eiser] stelt in dit kader dat hij zich beschikbaar heeft gehouden voor het voeren van gesprekken met [gedaagde] en de bedrijfsarts. In plaats van [eiser] rust te gunnen, heeft [gedaagde] de druk bij [eiser] opgevoerd door loonsancties te treffen en de leaseauto in te nemen en hem herhaaldelijk uit te nodigen voor gesprekken. Tijdens gesprekken met [gedaagde] bleef [gedaagde] vervolgens herhalen dat [eiser] niet arbeidsongeschikt is en dat de problemen enkel bij [eiser] liggen. Volgens [eiser] neemt [gedaagde] zijn klachten niet serieus. [gedaagde] heeft geen mediator ingeschakeld of anderszins gepoogd het conflict op te lossen. Als [eiser] afwezig was tijdens een gesprek waar hij voor was uitgenodigd, had hij daar een goede reden voor. Zo heeft [gedaagde] hem een aantal keren zeer kort voor het gesprek opgeroepen, terwijl [eiser] geen auto meer had en geen geld had om naar [vestigingsplaats] af te reizen.

[gedaagde] voert verweer tegen de vorderingen van [eiser] en heeft – samengevat – het navolgende naar voren gebracht. Sinds 2013 laten houding en gedrag van [eiser] in toenemende mate te wensen over. [eiser] maakt zich, volgens [gedaagde] , schuldig aan grof taalgebruik, het uitschelden van leidinggevenden en het opruien van het personeel. Na daarop meermaals te zijn aangesproken, heeft [eiser] zich in de loop van 2016 ziek gemeld. Volgens [gedaagde] is er door de bedrijfsarts geconstateerd dat er geen sprake is van arbeidsongeschiktheid, maar dat er sprake is van een – in ieder geval aan de zijde van [eiser] als zodanig – ervaren arbeidsconflict. De instructie van de bedrijfsarts om met elkaar in gesprek te gaan is door [eiser] een aantal maanden stelselmatig genegeerd, ondanks een zestal daarop gerichte oproepen van [gedaagde] . Juist nu [eiser] een arbeidsconflict ervaart, mag van hem verwacht worden dat hij tot herstel van de verhoudingen tracht te komen teneinde werkhervatting mogelijk te maken. [eiser] stelt dat hij arbeidsongeschikt is, maar dit blijkt volgens [gedaagde] nergens uit. Hij heeft geen medische verklaringen of een verklaring van een deskundige ex artikel 7:629a BW overgelegd waaruit zou blijken dat [eiser] vanaf 14 september 2016 niet in staat is te werken of met [gedaagde] in gesprek te treden. Er is dan ook geen reden om af te wijken van het oordeel van de bedrijfsarts, luidende dat op 14 september 2016 geen sprake was van arbeidsongeschiktheid aan de zijde van [eiser] als gevolg van ziekte of gebrek. Het deskundigenoordeel van het UWV heeft betrekking op de datum 8 augustus 2016 en niet op de periode vanaf 14 september 2016. [gedaagde] verzoekt derhalve de vorderingen van [eiser] af te wijzen, met veroordeling van [eiser] in de kosten van de procedure.

Op de nadere stellingen van partijen zal – voor zover relevant – in het navolgende worden ingegaan.