Uitspraken

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht het onder 1, 2, 3 en 4 ten laste gelegde wettig en overtuigend te bewijzen.

Het standpunt van de verdediging

Ten aanzien van feit 1 heeft de raadsman bepleit dat verdachte partieel dient te worden vrijgesproken van de strafverzwarende omstandigheid dat hij een gewoonte zou hebben gemaakt van het vervaardigen van kinderpornografische afbeeldingen van zijn stiefdochter. Uit het dossier valt op te maken dat er op zes dagen in een tijdsbestek van twee jaar foto’s zijn gemaakt. Deze dermate lage frequentie in een tamelijk langdurige periode is onvoldoende om van een gewoonte te spreken.

Ten aanzien van feit 2 heeft de raadsman aangevoerd dat verdachte dient worden vrijgesproken van afbeelding G1, nu de betreffende afbeelding niet is aangetroffen op één van de vier in beslag genomen gegevensdragers en de verbalisant de betreffende foto niet als kinderpornografisch heeft aangemerkt.

Daarnaast voert de verdediging aan dat de tenlastegelegde afbeeldingen die zijn opgenomen in bijlage IV op pagina 229 van het dossier in een back-up map en vervolgens in een afzonderlijke map trash op een Macbook Pro zijn aangetroffen. In het dossier wordt de toegang tot deze mappen als ‘accessible’ aangeduid, maar verdachte betwist dat de afbeeldingen voor hem toegankelijk waren nu hij niet op de hoogte was van het feit dat Apple kennelijk automatisch ‘back-ups’ maakt indien de computer zich niet in het eigen netwerk bevindt. Verdachte was zich aldus niet bewust van de aanwezigheid van kinderpornografische afbeeldingen op zijn Macbook. De raadsman heeft in dat kader verwezen naar het arrest ECLI:NL:GHARL:2013:7852.

Ten aanzien van de overige afbeeldingen, opgenomen in bijlage IV op pagina 276 van het dossier, geldt dat deze allemaal niet toegankelijk waren. Verdachte dient ten aanzien hiervan primair te worden vrijgesproken nu de afbeeldingen ‘deleted’ waren en zonder daarvoor bestemde software niet meer eenvoudig waren te benaderen, waardoor niet gesproken kan worden van het in bezit hebben als bedoeld in artikel 240b van het Wetboek van Strafrecht. Daarnaast kan niet bewezen worden dat verdachte zich de toegang heeft verschaft tot die betreffende afbeeldingen. Uit de zoekgeschiedenis van de vier gegevensdragers blijkt in zijn geheel niet dat er überhaupt op enig moment is gezocht naar kinderpornografische afbeeldingen. Tevens heeft de raadsman aangevoerd dat verdachte zijn computer in het verleden ter beschikking heeft gesteld aan een ander en dat dit ook het geval is geweest in de zomer van 2017. Verdachte vermoedt dat degene aan wie hij de computer ter beschikking had gesteld naar kinderpornografische afbeeldingen heeft gezocht. Verdachte geeft daarbij aan nooit Firefox te gebruiken, terwijl de betreffende sites wel via Firefox zijn bezocht.

Subsidiair heeft de raadsman bepleit dat de USB-stick niet van verdachte is. Deze lag weliswaar in één van de opslagboxen, maar verdachte was hier niet van op de hoogte. Het tegendeel kan niet worden bewezen, aangezien er drie setjes sleutels in omloop waren en verdachte niet exclusief toegang tot deze boxen heeft gehad.

Meer subsidiair heeft de raadsman aangevoerd dat er bij de tenlastegelegde periode aansluiting is gezocht bij de weergegeven aanmaakdatum van de foto’s en dat dit de datum is waarop de foto daadwerkelijk is genomen. Het is niet duidelijk wanneer de betreffende afbeeldingen op de gegevensdrager van verdachte terecht zijn gekomen. Hoogstens kan bewezen worden verklaard dat verdachte enkel op de twee afzonderlijke data waarop de afzonderlijke gegevensdragers in beslag zijn genomen (17 juli 2017 respectievelijk 31 oktober 2017) de betreffende afbeeldingen in bezit heeft gehad. In deze lezing kan een langdurige periode dus niet bewezen worden verklaard en evenmin de gewoonte.

Ten aanzien van feit 3 heeft de raadsman primair bepleit dat de studioverklaring van [slachtoffer] niet betrouwbaar is gelet op de brief van 20 maart 2018 waarin feitelijk wordt teruggekomen op de belastende passage in de studioverklaring over het toedienen van GHB en dus niet kan worden gebezigd voor het bewijs. Hierdoor blijft er niets over waaruit rechtstreeks de betrokkenheid van verdachte kan volgen en verdachte dient om die reden te worden vrijgesproken van dit feit. Subsidiair heeft de raadsman aangevoerd dat uit Europese jurisprudentie valt af te leiden dat de verdediging steeds in de gelegenheid moet worden gesteld om de getuige die een belastende verklaring heeft afgelegd te ondervragen, alvorens een veroordeling op die verklaring te mogen baseren. Vanwege het ontbreken van die ondervragingsmogelijkheid als bedoeld in artikel 6, derde lid, onder d van het EVRM kan geen veroordeling volgen en dient verdachte vrij te worden gesproken.

Voor wat betreft feit 4 heeft de raadsman aangevoerd dat verdachte moet worden vrijgesproken van het bezit van de fles GHB die in de auto van verdachte is aangetroffen, nu het mogelijk is dat iemand anders na de doorzoeking van de auto de fles daar heeft neer gelegd, omdat de fles tijdens de doorzoeking niet is aangetroffen, maar pas later.

Ten aanzien van de aangetroffen flessen met GHB in de garagebox voert de verdediging aan dat de geregistreerde bewegingen bij opslagbox 102 helemaal niets zeggen over de vraag of in die opslagbox mensen zijn geweest. Hierdoor kan niet met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid worden gezegd dat er in de periode tussen 31 oktober 2017 (aanhouding verdachte) en 10 november 2017 niemand in die opslagbox is geweest. Het alternatieve scenario dat niet verdachte, maar een ander in de opslagbox is geweest kan niet worden tegengesproken. Er zijn per opslagbox drie sleutels aan verdachte overhandigd, waarvan één setje bij verdachte is aangetroffen.

Verdachte had gedurende de periode dat hij de opslagboxen huurde niet de exclusieve toegang tot de opslagboxen. Bovendien is verdachte op 15 juli 2017 met een onbekende man bij de opslagboxen geweest. Het dossier houdt het alternatieve scenario dat iemand anders de flessen GHB in de opslagbox heeft neergelegd open en daarom dient vrijspraak te volgen.

Ten aanzien van feit 3:

De rechtbank overweegt ten aanzien van feit 3 dat er op grond van het dossier aanwijzingen zijn dat verdachte zijn stiefdochter een drogerende drank of vloeistof heeft toegediend. Uit het dossier valt tevens af te leiden dat dit mogelijk GHB betreft. Echter, er is niet met voldoende zekerheid vast te stellen dat verdachte zijn stiefdochter ook daadwerkelijk heeft gedrogeerd met GHB. Het dossier bevat daartoe onvoldoende wettig en overtuigend bewijs. De rechtbank spreekt verdachte om die reden vrij van het onder 3 ten laste gelegde feit.

Ten aanzien van feit 1, 2 en 4:

Bewijsmiddelen 1

Feit 1

Verdachte heeft het onder 1 ten laste gelegde feit bekend. De raadsman heeft geen vrijspraak voor dit feit bepleit. De rechtbank volstaat onder deze omstandigheden met een opsomming van de volgende bewijsmiddelen:

Gewoonte

Verdachte heeft in een tijdsverloop van ongeveer twee jaar meermalen kinderpornografische foto’s en filmpjes gemaakt van zijn stiefdochter en heeft dit zowel bij de politie als ter terechtzitting erkend. De creatiedata van de afbeeldingen zijn respectievelijk 19 mei 2015, 30 september 2015, 5 juli 2015, 28 januari 2016 en 9 juni 2017. Op deze data zijn er, blijkens het dossier, meerdere kinderpornografische afbeeldingen van [slachtoffer] gemaakt.

Nu hieruit volgt dat verdachte over een langere periode meerdere malen kinderpornografische afbeeldingen heeft vervaardigd en deze op verschillende gegevensdragers heeft opgeslagen, stelt de rechtbank vast dat hij hiervan een gewoonte heeft gemaakt. De rechtbank is daarom, anders dan de raadsman, van oordeel dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan de strafverzwarende omstandigheid dat hij een gewoonte heeft gemaakt van het vervaardigen van kinderpornografische afbeeldingen.

Feit 2

Op 9 oktober 2017 ontving het Team Bestrijding Kinderporno en Kindersekstoerisme (verder te noemen: TBKK) Midden-Nederland van het Team Criminele Inlichtingen Midden-Nederland een proces-verbaal waarin vermeld stond: ʺEr zijn aanwijzingen dat de heer [verdachte] in het bezit is van een grote hoeveelheid kinderporno. Deze kinderporno staat op een zilverkleurige laptop van het merk Apple.ʺ2 Hierop werd verdachte op 31 oktober 2017 aangehouden.3 Verdachte verbleef met zijn gezin op een vakantiepark en de betreffende woning werd doorzocht.

Bij de doorzoeking van de bungalow zijn er vier gegevensdragers in beslag genomen. Op de oprit van de woning stond een auto, merk Ford, kenteken [kenteken] . Deze auto werd ook doorzocht en hierin werden zeven gegevensdragers en een zestal sleutels aangetroffen en in beslag genomen. De echtgenote van verdachte verklaarde dat de drie sleutels met de gele labels hoorden bij de sloten van de opslag bij het bedrijf [bedrijf] in [vestigingsplaats] .4 Met gebruikmaking van de inbeslaggenomen sleutels zijn de sloten van de opslagboxen 0102, 0318 en 0324 geopend. In deze boxen werd onder andere huisraad aangetroffen. In opslagbox 0324 zijn zeven gegevensdragers in beslag genomen.5

Onderzoek 25LANDAL en 031INTER

Op 7 februari 2018 ontving het TBKK Midden-Nederland een aanvullend proces-verbaal van het Team Criminele Inlichtingen Midden-Nederland. In dit proces-verbaal stond dat verdachte op 17 juli 2017 was aangehouden voor heling. In verband met deze aanhouding zijn door collega’s van eenheid Midden-Nederland een aantal gegevensdragers in de auto van verdachte gevonden en in beslag genomen. Dit betrof het onderzoek 25LANDAL. De data uit de gegevensdragers zijn veiliggesteld door het onderzoeksteam van het onderzoek 031INTER. De image van de zilverkleurige laptop is overgedragen aan het TBKK Midden-Nederland.6

De laptop bleek te zijn beveiligd met een wachtwoord. Doordat er van twee onder verdachte in beslag genomen Apple iPhones een geïndexeerd rapport was gemaakt, werd er een lijst met gebruikte wachtwoorden weergegeven. Toen verbalisant deze wachtwoorden probeerde op de laptop, zag hij dat de Apple Macbook ontgrendelde na gebruik van het wachtwoord [wachtwoord] .7

Uit onderzoek aan foto’s op de image van de genoemde laptop kwam naar voren dat hierop naaktfoto’s aanwezig zijn van de 12-jarige stiefdochter van verdachte, [slachtoffer] .8 Naast deze afbeeldingen werden er ook andere kinderpornografische afbeeldingen aangetroffen.9

Op de door het onderzoeksteam 031INTER veiliggestelde gegevensdragers zijn tientallen kinderpornografische foto’s en films aangetroffen, waaronder ook kinderpornografische foto’s en films van [slachtoffer] .10 In totaal zijn er 6554 accessible kinderpornografische afbeeldingen op de Macbook Pro, Apple, de iPhone 6, Apple en de iPhone 6S Apple aangetroffen.11

De aangetroffen kinderpornografische afbeeldingen bevatten de volgende seksuele gedragingen:

De Macbook Pro werd nader onderzocht met behulp van de software Internet Evidence Finder. Op de Macbook was de gebruiker “ [verdachte] ” aangemaakt.21 Onder de gebruiker “ [verdachte] ” was onder andere het programma TOR geïnstalleerd.22 Het programma TOR wordt gebruikt om het IP-adres van de gebruiker te verhullen. Verbalisant zag in het programma Internet Evidence Finder onder andere zogenaamde “Firefox Cache Records”. TOR maakt gebruik van de Firefox browser. Sites die via TOR te bereiken zijn, zijn te herkennen aan de “.onion” in de URL. Verbalisant zag dat in de Firefox Cache Records veelvuldig verwijzingen stonden naar .onion websites.23 Bij de veel bezochte pagina’s werden ook afbeeldingen getoond. Verbalisant zag dat dit veelal kinderpornografische afbeeldingen waren.24

Bij de politie heeft verdachte verklaard dat hij zijn vrouw in 2014 heeft leren kennen, dat hij op dat moment nog bij zijn ouders in Amersfoort stond ingeschreven en dat zijn vrouw een huurwoning had in Delft. Verdachte verklaarde dat het gezin vanaf augustus 2015 in Ravels (België) woonde.25

De inbeslaggenomen gegevensdragers

Op de inbeslaggenomen gegevensdragers waaronder de Sony SD kaart, de Apple iMac en de USB-stick zijn 9167 kinderpornografische afbeeldingen aangetroffen, waarvan 8701 foto’s en 464 films waaronder ook kinderpornografische afbeeldingen van [slachtoffer] .26

De aangetroffen kinderpornografische afbeeldingen bevatten de volgende seksuele gedragingen:

Aan de Macbook Pro is onderzoek verricht middels het programma Internet Evidence Finder. Hieruit kwam naar voren dat er is gezocht op: ui_remove_non_cws_extensions, blocked_ads en incognito. De zoekterm “ui_remove_non_cws_extensions” is vermoedelijk gericht op het uitschakelen van browser extensies. De zoekterm “blocked_ads” verwijst vermoedelijk naar het blokkeren van internet advertenties en de zoekterm “incognito” verwijst vermoedelijk naar de mogelijkheid om een incognito functie te gebruiken binnen de internet browser.33

Gewoonte

De rechtbank stelt vast dat de eerste creatiedatum van de kinderpornografische afbeeldingen is vastgesteld op 6 april 2013 en dat de laatste creatiedatum 31 oktober 2017 betreft en dat het tijdsverloop tussen deze beide data meer dan vier jaar betreft. De rechtbank gaat er hierbij vanuit dat deze data de data representeren waarop de bestanden door verdachte gedownload zijn op zijn laptop. De rechtbank stelt vast dat er in totaal bijna 16.000 kinderpornografische bestanden op verschillende gegevensdragers van verdachte zijn aangetroffen. Eén en ander maakt dat de rechtbank van oordeel is dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan de strafverzwarende omstandigheid dat hij een gewoonte heeft gemaakt van het verwerven en het in bezit hebben van de kinderporno.

Verweren verdediging

De verdediging heeft aangevoerd dat verdachte geen opzet had op het beschikken over de kinderpornografische bestanden, omdat hij toegang zou hebben gehad tot de zogenoemde deleted afbeeldingen. Dit verweer wordt door de rechtbank verworpen. De rechtbank hanteert daarbij als uitgangspunt dat een gebruiker van een gegevensdrager zoals een laptop wetenschap heeft van en verantwoordelijk is voor de bestanden die zich op zijn laptop bevinden.

Uit de processen-verbaal ‘Beschrijving kinderpornografisch materiaal’ (p.219 en p. 269 van het dossier) blijkt dat de toegankelijkheid van kinderporno op gegevensdragers in vier categorieën kan worden verdeeld, waarvan de categorieën ‘accessible’ en ‘deleted’ in de onderhavige zaak van belang zijn. Bestanden die als ‘accessible’ worden benoemd zijn zichtbare bestanden die normaal en zonder speciale software door de gebruiker te benaderen zijn. ‘Deleted’ betekent dat de bestanden niet eenvoudig door de gebruiker te benaderen zijn zonder daarvoor bestemde software.

Uit bijlage IV bij het proces-verbaal (met nummer 2017310849/2017218109) ‘Beschrijving kinderpornografisch materiaal’ blijkt dat alle 6554 aangetroffen kinderpornografische bestanden ‘accessible’ waren. Verdachte had dus toegang tot deze bestanden. De kinderpornobestanden uit bijlage IV bij het proces-verbaal (met nummer PL0900-2017310849) zijn als ‘deleted’ aangemerkt. Ten aanzien van de ‘deleted’ afbeeldingen kan weliswaar worden gezegd dat er sprake is geweest van een zekere beschikkingsmacht, maar op basis van de processen-verbaal van bevindingen kan niet concreet worden vastgesteld wanneer deze zijn verwijderd, zodat ook niet vaststaat wanneer deze afbeeldingen voor verdachte toegankelijk waren en of dit binnen de ten laste gelegde periode viel. Echter, onder de deleted kinderpornografische bestanden bevinden zich ook foto’s en films van [slachtoffer] . Ten aanzien van deze foto’s en films heeft verdachte zowel bij de politie als ter terechtzitting erkend dat hij deze bestanden heeft gemaakt. Van deze bestanden staat aldus vast dat verdachte daarover de beschikking heeft gehad en van een aantal van deze bestanden ook wanneer hij die heeft gehad. Tegen deze achtergrond acht de rechtbank onaannemelijk de verklaring van verdachte dat hij niet de beschikking heeft gehad over de deleted bestanden ten tijde van de tenlastegelegde periode. Anders dan de raadsman is de rechtbank derhalve van oordeel dat verdachte alle tenlastegelegde bestanden in bezit heeft gehad als bedoeld in artikel 240b van het Wetboek van Strafrecht.

Feit 4

Op 9 november 2017 stuurde de vrouw van verdachte verbalisant een WhatsApp bericht dat er een fles met vloeistof was aangetroffen in de huurauto van verdachte met kenteken [kenteken] en dat zij het vermoeden had dat dit GHB betrof. Verbalisant zag dat er een dikke, haast stroperige, transparante vloeistof in het flesje zat en nam waar dat deze vloeistof niet naar water rook.34 Indicatief onderzoek van de inhoud van de fles gaf een positieve uitslag op GHB. Een monster van de geteste vloeistof werd verzonden naar het NFI met als SIN nummer AAJY8502NL.35 Op 10 november 2017 werden de opslagboxen 0102, 0318 en 0324 geopend. In opslagbox 0102 werden drie flessen met daarin een doorzichtige vloeistof aangetroffen en in beslag genomen.36 Eén van deze drie flessen betrof een fles met opschrift “Pers het zelf sinaasappelsap”.37 De inhoud van de flesjes werd indicatief getest en de verkleuring van de test gaf voor alle drie de flessen een positieve uitslag op GHB.38 Van de geteste vloeistoffen is een monster genomen wat naar het NFI werd verzonden met als SIN nummers AAJY8529NL, AAJY8530NL en AAJY8528NL.39 Blijkens het rapport van het NFI bevatten de monsters met SIN nummers AAJY8529NL, AAJY8530NL, AAJY8528NL en AAJY8502NL GHB.40

Bij de politie verklaarde verdachte dat alleen hij en zijn vrouw beschikken over sleutels van de opslagboxen en dat er nog een controlesysteem bij de boxen is waarbij je een code moet invullen. De halfbroer van zijn vrouw is met hem mee geweest naar de boxen, maar verdachte heeft hem geen sleutels gegeven. De halfbroer van de vrouw van verdachte is niet alleen in de box geweest. In de boxen staat de inboedel van verdachte en zijn vrouw.41

De vrouw van verdachte verklaarde dat zij een fles in de opslag had zien staan, waarin normaliter vers geperst sap zit. Het was best een grote fles, met een oranje dop. Ze verklaarde dat verdachte had gezegd dat daar koelvloeistof in zat en dat ze er daarom vanaf moest blijven. Deze fles stond al in de opslag voor 17 juli 2017. Ook verklaarde ze dat ze de opslag niet in kon, omdat verdachte haar niet gemachtigd had. De vrouw van verdachte verklaarde verder dat zij in één opslag niet mocht komen.

In de twee opslagen die bij elkaar zaten, mocht ze weinig komen. De opslag aan de andere kant mocht ze niet komen.42 Uit de huurovereenkomst met [bedrijf] bleek dat verdachte opslagbox 0102 huurde vanaf 25 april 2017.43

Bewijsoverweging

De huurauto van verdachte is door de politie doorzocht op 31 oktober 2017. Op 9 november 2017 meldde de vrouw van verdachte dat zij in de betreffende huurauto een fles met vermoedelijk GHB had aangetroffen. Het enkele gegeven dat verbalisanten tijdens de doorzoeking van de auto het flesje GHB niet hebben aangetroffen, betekent nog niet dat het flesje niet toen al in de auto van verdachte heeft gelegen. Temeer nu verbalisanten op dat moment niet naar drogerende stoffen op zoek waren, laat staan naar vloeistoffen die GHB zouden bevatten. Op het moment van aantreffen van het flesje waren er juist wel aanwijzingen dat verdachte zijn stiefdochter mogelijk had gedrogeerd met GHB.

De rechtbank gaat uit van de verklaring van de vrouw van verdachte dat alleen verdachte toegang had tot de opslagboxen. Verdachte heeft bij de politie verklaard dat alleen hij en zijn vrouw over sleutels van de opslagboxen beschikten, dat er niemand anders in de opslagboxen kwam en als er al iemand anders in de opslagboxen kwam, dan was dit onder begeleiding van verdachte. Het door de verdediging geschetste alternatieve scenario acht de rechtbank derhalve niet aannemelijk en zal worden verworpen.

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd verdachte ter zake van het door de officier van justitie bewezen geachte te veroordelen tot:

- een gevangenisstraf van vier jaren, met aftrek van het voorarrest, waarvan een gedeelte van één (1) jaar voorwaardelijk met een proeftijd van drie jaren, met als bijzondere voorwaarden reclasseringstoezicht en ambulante behandeling bij De Waag.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft aangevoerd dat een deels voorwaardelijke gevangenisstraf moet worden opgelegd, waarbij de duur van het onvoorwaardelijke deel gelijk is aan de duur van het voorarrest.

Het oordeel van de rechtbank

Bij het bepalen van de straf heeft de rechtbank rekening gehouden met de ernst van het bewezen verklaarde, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals ter terechtzitting is gebleken.

Verdachte heeft gedurende een periode van meer dan twee jaar meerdere kinderpornografische foto’s en films van zijn minderjarige stiefdochter gemaakt. De verdachte heeft hiermee op ernstige wijze de lichamelijke integriteit van een kind geschonden. Daarbij heeft de verdachte misbruik gemaakt van zijn overwicht als stiefvader en het vertrouwen dat kinderen in hun verzorgers moeten kunnen hebben op grove wijze geschonden. Dit terwijl een kind zich juist veilig en beschermd hoort te voelen in gezinsverband. Verdachte heeft door zijn handelen zijn stiefdochter [slachtoffer] in een ernstig loyaliteitsconflict gebracht. Uit haar slachtofferverklaring blijkt immers dat zij vindt dat haar stiefvader schuldig is en straf verdiend heeft, terwijl zij ook graag wil dat verdachte weer snel naar huis komt en met het gezin herenigd wordt. Daarnaast heeft de verdachte [slachtoffer] de kans ontnomen op een normale seksuele ontwikkeling, die in haar eigen tempo en op haar eigen voorwaarden had moeten plaatsvinden. De ervaring leert dat slachtoffers van dergelijke feiten nog jarenlang ernstige psychische gevolgen kunnen ondervinden van hetgeen hen is overkomen. Dit alles is een rechtstreeks gevolg van het handelen van de verdachte en dit wordt hem ernstig aangerekend.

Daarnaast heeft verdachte zich schuldig gemaakt aan het verwerven en in bezit hebben van kinderporno door kinderporno te downloaden en op te slaan op zijn computer. Bij de vervaardiging van de afbeeldingen die door de verdachte zijn bekeken, worden kinderen seksueel misbruikt en geëxploiteerd. In veel gevallen lopen de kinderen die hieraan zijn bloot gesteld grote psychische schade op, die ook vele jaren later nog diepe sporen nalaat. Verdachte moet medeverantwoordelijk worden gehouden voor genoemd seksueel misbruik van kinderen, omdat hij, door kinderporno te downloaden, heeft bijgedragen aan de instandhouding van de vraag ernaar. Verdachte heeft hierbij kennelijk nimmer stilgestaan en heeft zijn eigen behoeftebevrediging voorop gesteld. Voor een effectieve bestrijding van kinderporno is het noodzakelijk om niet alleen degenen aan te pakken die kinderporno vervaardigen en verspreiden, maar ook degenen die kinderporno downloaden en bekijken.

Tevens heeft verdachte zich schuldig gemaakt aan het opzettelijk aanwezig hebben van GHB. Het is een feit van algemene bekendheid dat dit verboden verdovende middel schadelijk is voor de gezondheid.

De rechtbank heeft kennis genomen van het beknopte reclasseringsrapport van 24 januari 2018, opgesteld door mw. M. Vogelpoel, waarin wordt geadviseerd om tot oplegging van een (gedeeltelijk) voorwaardelijke (gevangenis)straf over te gaan. Bijzondere voorwaarden acht de reclassering hierbij niet geïndiceerd, omdat er geen sprake is van een ziekelijke stoornis of van een gebrekkige ontwikkeling van de geestvermogens. Ter terechtzitting heeft mw. Vogelpoel aangegeven haar advies op slechts een gedeelte van het dossier gebaseerd te hebben en haar advies te willen wijzigen met dien verstande dat zij oplegging van reclasseringstoezicht en ambulante behandeling door de Waag thans wel geïndiceerd acht.

De rechtbank heeft tevens acht geslagen op het Uittreksel Justitiële Documentatie van verdachte van 15 maart 2018, waaruit blijkt dat verdachte niet eerder voor een soortgelijke feiten is veroordeeld.

De rechtbank heeft daarnaast de verschillende brieven van het slachtoffer, de stiefzoon en de vrouw van de verdachte gelezen. De rechtbank heeft gezien dat zij tevens verzoekschriften tot niet vervolging van verdachte hebben ingediend waarin (onder andere) staat dat verdachte inmiddels voldoende is gestraft.

Anders dan de verdediging is de rechtbank van oordeel dat op de bewezenverklaarde feiten niet anders kan worden gereageerd dan met het opleggen van een gevangenisstraf van geruime duur. Met de officier van justitie is de rechtbank dan ook van oordeel dat een gevangenisstraf voor de duur van vier jaren, waarvan één jaar voorwaardelijk, met oplegging van de bijzondere voorwaarden van een meldplicht en ambulante behandeling bij de Waag, op zijn plaats is. De rechtbank hecht belang aan deze behandeling, daar verdachte mogelijk in de toekomst herenigd zal worden met zijn gezin. Voorts overweegt de rechtbank hierbij in het bijzonder dat verdachte weliswaar spijt heeft betuigd, maar dat hij niet (ook niet ter terechtzitting) in staat is gebleken om enig inzicht te geven in zijn drijfveren ten aanzien van het door hem bekende feit 1 (het maken van kinderpornografische afbeeldingen en films van zijn stiefdochter). De rechtbank acht dit een zorgelijk gegeven en acht dit mede redengevend voor de noodzaak tot behandeling.

De rechtbank zal afwijken van de eis van de officier van justitie voor wat betreft de proeftijd verbonden aan het voorwaardelijke deel. Artikel 14b lid 2 van het Wetboek van Strafrecht biedt de mogelijkheid om een langere proeftijd op te leggen, indien er ernstig rekening mee moet worden gehouden dat de veroordeelde wederom een misdrijf zal begaan dat gericht is tegen of gevaar veroorzaakt voor de onaantastbaarheid van het lichaam van een of meer personen. Gelet op het gegeven dat verdachte en zijn gezin bezig zijn met herstelbemiddeling en het gezin van verdachte de wens heeft om met elkaar herenigd te worden, acht de rechtbank een proeftijd voor de duur van vijf jaren op zijn plaats. Op die manier beoogt de rechtbank het slachtoffer te beschermen tot zij meerderjarig is.

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd dat de volgende goederen aan het verkeer zouden moeten worden onttrokken:

Ten aanzien van de volgende goederen heeft de officier van justitie gevorderd om deze goederen verbeurd te verklaren:

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft zich primair op het standpunt gesteld dat alle gegevensdragers waarop geen kinderporno is aangetroffen geretourneerd dienen te worden aan verdachte. Ten aanzien van de vier gegevensdragers die in het onderhavige onderzoek in beslag zijn genomen (te weten de Sony SD kaart AAJL1978NL, Apple iPhone AAJL1983NL, USB-stick AAJL1971NL en Apple iMac AAJL1973NL), dienen drie gegevensdragers, met uitzondering van de USB-stick, aan verdachte te worden geretourneerd, waarbij de raadsman heeft aangevoerd dat eerst alle kinderpornografische bestanden door de politie en/of justitie verwijderd dienen te worden. Subsidiair heeft de raadsman aangevoerd dat de harde schijf van de Apple iMac dient te worden teruggegeven aan verdachte, gelet op de waarde die de iMac vertegenwoordigt.

Het oordeel van de rechtbank

Onttrekking aan het verkeer

De rechtbank zal de volgende in beslag genomen voorwerpen onttrekken aan het verkeer. Te weten:

Verbeurdverklaring

De rechtbank zal de volgende in beslag genomen voorwerpen verbeurd verklaren, te weten:

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat de vordering van de benadeelde partij geheel toegewezen dient te worden, met de wettelijke rente en oplegging van de schadevergoedingsmaatregel ex art. 36f van het Wetboek van Strafrecht.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft zich ten aanzien van de vordering van de benadeelde partij gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank.

Het oordeel van de rechtbank

Vaststaat dat de benadeelde partij als gevolg van het hiervoor onder 1 bewezen verklaarde feit rechtstreeks schade heeft geleden.

De rechtbank waardeert deze schade op € 1.119,70 en zal de vordering tot dat bedrag toewijzen, te vermeerderen met de gevorderde wettelijke rente vanaf 19 mei 2015 tot de dag van volledige betaling.

Verdachte zal ook worden veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij heeft gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog zal maken. Deze kosten worden tot op dit moment begroot op nihil.

Als extra waarborg voor betaling zal de rechtbank ten behoeve van [slachtoffer] aan verdachte de verplichting opleggen tot betaling aan de Staat van het bedrag van € 1.119,70, te vermeerderen met de gevorderde wettelijke rente vanaf 19 mei 2015 tot de dag van volledige betaling. Als door verdachte niet wordt betaald, zal deze verplichting worden aangevuld met 22 dagen hechtenis, waarbij toepassing van de hechtenis de betalingsverplichting niet opheft.

De betaling die is gedaan aan de Staat wordt op de verplichting tot betaling aan de benadeelde partij [slachtoffer] in mindering gebracht. Dit geldt andersom ook indien betaling is gedaan aan de benadeelde partij.