Uitspraken

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd verdachte vrij te spreken van feit 1 primair en subsidiair en van feit 2 primair en subsidiair. De officier van justitie acht feit 3 en feit 4 wel wettig en overtuigend te bewijzen. De officier van justitie baseert zich daarbij op de omstandigheid dat medeverdachte [medeverdachte] verdachte tijdens het binnentreden van de politie verweet dat ze hun de ruimte (waarin de drugs werden aangetroffen) liet zien. Daarnaast was de omvang van de handel zo groot dat verdachte als huisgenoot, volgens de officier van justitie, wel op de hoogte moet zijn geweest van de aanwezigheid van de verdovende middelen in de woning. Bovendien moeten de drugsgerelateerde spullen, gelet op de periode waarin gehandeld werd, zijn meeverhuisd naar de woning in Eemnes en is het bijna niet voorstelbaar dat verdachte dit niet heeft gezien. Verdachte had beschikkingsmacht over de verdovende middelen.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft betoogd dat verdachte van de onder 1 (primair en subsidiair), 2 (primair en subsidiair), 3 en 4 ten laste gelegde feiten moet worden vrijgesproken. Op basis van het dossier kan volgens de raadsman niet worden bewezen verklaard dat verdachte wetenschap had van de aanwezigheid van drugs in de woning, en al helemaal niet dat zij zou weten dat er drugs verhandeld werden.

Vrijspraak handel in hard- en softdrugs

De rechtbank stelt vast dat eventuele betrokkenheid van verdachte bij de drugshandel uitsluitend naar voren komt uit de verklaringen die zijn afgelegd door medeverdachte [medeverdachte] . De rechtbank acht deze verklaringen, waarin [medeverdachte] uiteindelijk verklaart dat verdachte de handel initieerde en hij alleen hand- en spandiensten verrichtte, echter niet betrouwbaar. [medeverdachte] heeft niet alleen wisselend verklaard over de rol van verdachte, maar heeft ook verklaard dat verdachte met betrekking tot de drugshandel contact onderhield met een zekere [A] , terwijl uit politieregistraties blijkt dat [medeverdachte] zelf een relatie heeft gehad met deze [A] en dat zij niet voorkomt in relatie met verdachte.

Andere bewijsmiddelen dan de verklaring van [medeverdachte] ontbreken.

Dat verdachte als medepleger betrokken was bij de handel in hard- en softdrugs, dan wel medeplichtig is geweest aan deze handel kan naar het oordeel van de rechtbank dan ook niet wettig en overtuigend bewezen worden. De rechtbank zal verdachte daarom vrijspreken van het onder 1 (primair en subsidiair) en 2 (primair en subsidiair) ten laste gelegde.

Vrijspraak aanwezig hebben hard- en softdrugs

De rechtbank is van oordeel dat er eveneens onvoldoende bewijs in het dossier aanwezig is dat verdachte de aangetroffen hard- en softdrugs opzettelijk aanwezig heeft gehad. Bij de verklaring van verdachte dat zij niets heeft meegekregen van de intensieve drugshandel, die zich afspeelde in de woning waarin zij verbleef, kunnen vraagtekens worden gesteld. Voor een bewezenverklaring is echter nodig dat positief kan worden vastgesteld dat verdachte over die wetenschap beschikte. Daarvoor ontbreekt in dit dossier het bewijs. Ook de aanknopingspunten die de officier van justitie naar voren heeft gebracht acht de rechtbank hiervoor onvoldoende nu daaruit onvoldoende kan worden afgeleid dat verdachte de wetenschap had van de aanwezigheid van hard- en softdrugs in de woning. De rechtbank zal verdachte daarom vrijspreken van het onder 3 en 4 ten laste gelegde.

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht het onder 5 ten laste gelegde medeplegen van opzetwitwassen wettig en overtuigend te bewijzen, met uitzondering van de debetcards.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft met betrekking tot feit 5 betoogd dat de samenwerking tussen verdachte en [medeverdachte] onvoldoende intensief is geweest om van medeplegen te kunnen spreken. Nu verdachte met betrekking tot de aanbetaling van de horsetruck, de debetcards en de verzilverde bitcoins (voor zover niet op haar rekening gestort) zelf geen witwashandelingen heeft gepleegd, kunnen deze onderdelen volgens de raadsman niet bewezen worden verklaard. De raadsman heeft met betrekking tot de bankrekening eindigend op [rekeningnummer] gesteld dat de bankpas van deze rekening in gebruik was bij medeverdachte [medeverdachte] . Verdachte heeft op deze rekening geen zicht gehouden, zodat de geldbedragen die zijn overgemaakt op deze rekening en de betalingen die zijn gedaan vanaf deze rekening (de huurbetaling) niet door verdachte zijn witgewassen.

Ten aanzien van de Jaguar en de geldbedragen die zijn overgemaakt op het rekeningnummer eindigend op 6466, heeft de raadsman zich wat betreft het schuldwitwassen gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank.

Het oordeel van de rechtbank

Juridisch kader

De rechtbank stelt voorop dat voor een bewezenverklaring van het in de delictsomschrijving van artikel 420bis, eerste lid, Sr opgenomen bestanddeel "afkomstig uit enig misdrijf", niet is vereist dat uit de bewijsmiddelen moet kunnen worden afgeleid dat het desbetreffende voorwerp afkomstig is uit een nauwkeurig aangeduid misdrijf. Wel is voor een veroordeling ter zake van dit wetsartikel vereist dat vaststaat dat het voorwerp afkomstig is uit enig misdrijf.

Indien op grond van de beschikbare bewijsmiddelen geen rechtstreeks verband valt te leggen tussen een voorwerp en een bepaald misdrijf, kan niettemin bewezen worden geacht dat een voorwerp "uit enig misdrijf" afkomstig is, indien het op grond van de vastgestelde feiten en omstandigheden niet anders kan zijn dan dat het in de tenlastelegging genoemde voorwerp uit enig misdrijf afkomstig is.

Als uit het door het openbaar ministerie aangedragen bewijs feiten en omstandigheden kunnen worden afgeleid die van dien aard zijn dat zonder meer sprake is van een vermoeden van witwassen, mag van de verdachte worden verlangd dat hij een verklaring geeft voor de herkomst van het voorwerp.

Indien de verdachte een concrete, min of meer verifieerbare en niet op voorhand hoogst onwaarschijnlijke verklaring heeft gegeven over de herkomst van het voorwerp, dan ligt het vervolgens op de weg van het openbaar ministerie om nader onderzoek te doen naar de, uit de verklaringen van de verdachte blijkende, alternatieve herkomst van het voorwerp.

Uit de resultaten van een dergelijk onderzoek zal moeten blijken dat met voldoende mate van zekerheid kan worden uitgesloten dat het voorwerp waarop de verdenking betrekking heeft, een legale herkomst heeft en dat dus een criminele herkomst als enige aanvaardbare verklaring kan gelden.

Bewijsmiddelen 1

De rechtbank leidt uit de beschikbare bewijsmiddelen de volgende feiten en omstandigheden af.

Legale inkomsten

Uit inkomensgegevens van de Belastingdienst blijkt dat [medeverdachte] over 2014 een uitkering heeft genoten van het UWV van in totaal € 3.586,-. Tevens kreeg hij in dat jaar studiefinanciering van € 969,54. Over 2015 zijn er geen inkomensgegevens bekend bij de Belastingdienst. Uit de aangifte omzetbelasting blijkt dat [medeverdachte] over 2012 en 2013 een totale omzet heeft gehad van € 54.180,-. Op peildatum 31 december 2014 en 31 december 2015 hebben alle bij de Belastingdienst bekende rekeningnummers van [medeverdachte] geen of een negatief saldo.2

Verder blijkt uit gegevens van de Belastingdienst dat [verdachte] en [medeverdachte] vennoot waren van het bedrijf V.O.F. [rijschool] . Deze vennootschap is op 3 september 2012 opgericht en op 19 maart 2014 opgeheven. Er is geen omzet geweest in voornoemd tijdvak. Over 2014 blijkt [verdachte] € 1.746,- aan loon te hebben gehad bij respectievelijk [bedrijf 1] , [bedrijf 2] B.V. en [bedrijf 3] B.V. Over 2015 had [verdachte] geen inkomsten.3

Stichting [stichting]

Stichting [stichting] is opgericht op 21 januari 2015 en had vanaf de datum van de oprichting tot 6 januari 2016 [medeverdachte] als enige bestuurder.4 Vanaf 6 januari 2016 betrof de enige bestuurder [bedrijf 4] .5 [medeverdachte] was vanaf 18 december 2015 directeur van laatstgenoemde vennootschap.6

Van het rekeningnummer [rekeningnummer] , op naam van Stichting [stichting]7 werd een bedrag van € 45.094,08 overgeboekt naar twee rekeningen8 op naam van [verdachte] .9

Contante stortingen

Uit de bankanalyse blijkt dat in de onderzoeksperiode van 1 juli 2014 tot en met 14 november 2016 in totaal € 21.930,- aan contant geld is gestort op de bankrekeningen van [verdachte] , te weten € 10.585,- op rekeningnummer [rekeningnummer] en € 11.345,- op rekeningnummer [rekeningnummer] .10

Jaguar F-Pace

Op 14 november 2016 werd door de politie een Jaguar F-Space met kenteken [kenteken] in beslag genomen. Op de kilometerteller stond 35 kilometer.11 Deze auto bleek gekocht te zijn bij [autobedrijf] . Door twee medewerkers van dit bedrijf werd tegenover de politie verklaard dat de koopovereenkomst voor deze Jaguar werd gesloten op 12 juli 2016. De overeenkomst werd ondertekend door zowel [medeverdachte] als [verdachte] (de rechtbank begrijpt: [medeverdachte] en [verdachte] ). Het totaalbedrag bedroeg € 72.500,-, inclusief een ingeruilde Nissan.12 Op 22 juli 2016 werd een bedrag van € 5.000,- door [autobedrijf] ontvangen afkomstig van de bankrekening [rekeningnummer] op naam van Stichting [stichting] . Vanaf 9 tot en met 14 november 2016 werd het resterende bedrag in deelbetalingen aan [autobedrijf] overgemaakt. Door de medewerkers van het bedrijf wordt verklaard dat [medeverdachte] over het algemeen het woord deed, maar dat [verdachte] haar specifieke wensen met betrekking tot de Jaguar goed kenbaar wist te maken.13

Verdachte heeft tegenover de politie verklaard dat bij de aankoop van de Jaguar een Nissan Juke werd ingeruild. Deze Nissan was van de vader van verdachte.14 Verdachte heeft verklaard dat [medeverdachte] uiteindelijk een bedrag van € 72.500,- heeft betaald voor de Jaguar.15

Betaling huur

Op 23 november 2016 heeft de officier van justitie de banktransacties gevorderd van rekeningnummer [rekeningnummer] op naam van rekeninghouder [verdachte] .16 Uit de door de ING Bank verstrekte gegevens blijkt dat er op 21 juli 201617, 30 augustus 2016, 23 september 2016 en 31 oktober 201618 telkens € 2.500,- wordt overgeschreven naar [bedrijf 5] [woonplaats] met als omschrijving ‘huur [adres] [woonplaats] ’.19

[verdachte] heeft tegenover de politie verklaard dat [medeverdachte] gebruik maakt van de rekening [rekeningnummer]20 en het bankpasje bij deze rekening in zijn bezit is.21 Op de vraag van de politie op welke wijze de huur van de woning werd betaald, heeft [verdachte] verklaard dat [medeverdachte] het geld op haar rekening stortte. [verdachte] gebruikte deze rekening zelf niet, maar keek via internet wel ongeveer één keer per week op de rekening.22

Partiële vrijspraak

De rechtbank zal verdachte partieel vrijspreken van de aanbetaling van € 5.000,- voor de aankoop van de horsetruck, omdat uit het dossier onvoldoende blijkt dat verdachte bij deze aankoop betrokken is geweest of hiervan wetenschap had. Ook van de aangetroffen debetcards en prepaidmastercards zal de rechtbank verdachte vrijspreken. Deze kaarten kunnen op basis van het dossier niet met verdachte in verband worden gebracht. Daarnaast acht de rechtbank niet wettig en overtuigend bewezen dat verdachte wetenschap had van de bitcoins die door [medeverdachte] werden verzilverd voor in totaal € 501.165,38, zodat zij van dit onderdeel zal worden vrijgesproken.

Bewijsoverwegingen

Rekeningnummer [rekeningnummer]

Anders dan de raadsman is de rechtbank van oordeel dat verdachte op de hoogte was van de bedragen die naar het op haar naam staande rekeningnummer eindigend op [rekeningnummer] werden overgemaakt en contant werden gestort. Hoewel de pas van deze rekening door [medeverdachte] werd gebruikt, had verdachte wel zicht op wat er op deze rekening binnen kwam. Ze verklaart namelijk zelf dat ze via internet ongeveer één keer per week op deze rekening keek.

Witwasvermoeden

Allereerst concludeert de rechtbank op basis van de verklaringen van verdachte en [medeverdachte] dat zij een gemeenschappelijke huishouding voerden en de kosten deelden. De rechtbank zal daarom bij haar beoordeling zowel de legale inkomsten van verdachte als van [medeverdachte] betrekken.

Uit de gegevens van de Belastingdienst blijkt dat verdachte in 2014 en 2015 slechts € 1.746,- aan inkomen heeft genoten. De bij de Belastingdienst bekende inkomsten van [medeverdachte] bedragen over deze periode nog geen € 5.000,-.

Door verdachte en [medeverdachte] is in de periode van 1 juli 2014 tot en met 14 november 2016 een bedrag van € 72.500,- uitgegeven aan de aankoop van een Jaguar. Daarnaast is door [medeverdachte] € 45.094,08 overgemaakt op de rekening van verdachte en is in totaal € 21.930,- op verdachtes rekening gestort (waarvan ten minste € 10.000,- is uitgegeven aan de betaling van de huur van de woning aan de [adres] in [woonplaats] ). Deze geldbedragen, van in totaal ruim € 130.000,-, kunnen niet worden verklaard door de legale inkomsten die verdachte en [medeverdachte] in de onderzoeksperiode hebben genoten. Zelfs al zou het legale inkomen van [medeverdachte] over 2012 en 2013, te weten € 54.180,-, hierin worden meegenomen, dan kan nog maar een deel van het totale geldbedrag worden verklaard. Bovendien wordt dan nog geen rekening gehouden met alle vaste lasten en de kosten aan levensonderhoud die verdachte en [medeverdachte] in die periode hebben gehad.

Nu uit het onderzoek geen legale inkomstenbronnen zijn gebleken die het geldbedrag van ruim € 130.000,- kunnen verklaren, is een vermoeden van witwassen zonder meer gerechtvaardigd. Niet alleen staan de transacties niet in verhouding tot de inkomsten van verdachte, er is ook geen legale economische verklaring voor de girale bijschrijvingen op de rekeningen van verdachte. Bovendien bewoonde verdachte samen met [medeverdachte] een woning waarvan de huur € 2.500,- per maand bedroeg, terwijl beiden niet beschikten over een legale inkomstenbron.

Nu naar het oordeel van de rechtbank sprake is van een vermoeden van witwassen mag van verdachte worden verlangd dat zij een verklaring geeft voor de herkomst van het bedrag van in totaal € 130.000,-. Deze verklaring dient concreet, min of meer verifieerbaar en niet op voorhand hoogst onwaarschijnlijk te zijn.

Andere inkomstenbronnen?

Verdachte heeft verklaard dat het bij de Belastingdienst bekende inkomen niet het enige inkomen was dat zij had. Verdachte heeft, zo verklaart ze, ook geld verdiend met het oppassen op kinderen en het berijden van paarden voor anderen.

De politie heeft onderzoek gedaan naar de verklaring van verdachte met betrekking tot het oppassen. Uit dit onderzoek is niet gebleken dat verdachte heeft opgepast en hiermee geld heeft verdiend.

Van de inkomsten die verdachte zou hebben gehad met het berijden van paarden voor anderen is geen administratie aangetroffen. Verdachte heeft in haar verklaring enkele namen genoemd, maar heeft niet concreet verklaard over welke periode zij welke bedragen heeft ontvangen. Bovendien is door verdachte niet onderbouwd dat er daadwerkelijk betalingen zijn ontvangen die te maken hadden met het berijden van paarden voor anderen.

Conclusie

Gelet op de hiervoor genoemde omstandigheden zijn de verklaringen die verdachte geeft voor de herkomst van (een deel van) het geldbedrag van ruim € 130.000,- naar het oordeel van de rechtbank onvoldoende concreet en onvoldoende verifieerbaar. Op grond hiervan acht de rechtbank geen andere conclusie mogelijk dan dat het niet anders kan zijn dan dat de ten laste gelegde bedragen en Jaguar onmiddellijk of middellijk uit enig misdrijf afkomstig zijn.

Vrijspraak opzetwitwassen

De rechtbank acht niet wettig en overtuigend bewezen dat verdachte wist dat de geldbedragen en de Jaguar afkomstig waren uit enig misdrijf.

Bewezenverklaring schuldwitwassen

Verdachte had dit echter wel redelijkerwijs moeten vermoeden. Zowel verdachte (in de ten laste gelegde periode tussen de 23 en 25 jaar oud) als [medeverdachte] (in de ten laste gelegde periode tussen de 20 en 23 jaar oud), met wie zij samenwoonde, hadden nauwelijks legale inkomsten. Toch werd er een maandelijks huurbedrag van € 2.500,- betaald, werd er een bedrag van meer dan 50.000,- op haar rekening bijgeschreven, vonden constante stortingen plaats van meer dan € 20.000,- en werden er dure aankopen gedaan (waaronder een Jaguar van € 72.500,-). Onder die omstandigheden had verdachte moeten vermoeden dat deze geldbedragen geen legale herkomst hadden. De rechtbank acht dan ook wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich heeft schuldig gemaakt aan het schuldwitwassen van de hiervoor genoemde voorwerpen.

Medeplegen

Anders dan de raadsman acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat verdachte de hiervoor genoemde voorwerpen “tezamen en in vereniging” met [medeverdachte] heeft witgewassen. Verdachte voerde met [medeverdachte] een gemeenschappelijke huishouding en huurde samen met hem de woning aan de [adres] . Verdachte was medeverantwoordelijk voor de betaling van het huurbedrag en had met [medeverdachte] afspraken gemaakt over hoe de betaling van de huur plaatsvond. Ook was zij op de hoogte van de betalingen die door [medeverdachte] op haar rekeningen werden gedaan en was zij nauw betrokken bij de aankoop van de Jaguar. De rechtbank acht dat op basis hiervan gesproken kan worden van een voldoende intensieve samenwerking tussen verdachte en [medeverdachte] .

Witwashandelingen

De rechtbank heeft onvoldoende aanwijzingen om aan te nemen dat de voorwerpen die door verdachte zijn witgewassen afkomstig zijn van een door haar zelf begaan misdrijf. Gelet hierop is, volgens vaste jurisprudentie, niet vereist dat sprake is van een extra verhullingshandeling. De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte, samen met [medeverdachte] , de Jaguar en de op haar rekening overgemaakte en gestorte geldbedragen heeft verworven en voorhanden gehad. Daarnaast heeft verdachte, samen met [medeverdachte] , de huurbedragen voorhanden gehad en overgedragen. Ook is van de hiervoor genoemde bedragen en de Jaguar door verdachte en [medeverdachte] gebruik gemaakt.

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd verdachte ter zake van het door de officier van justitie bewezen geachte te veroordelen tot een gevangenisstraf van 30 maanden, met aftrek van het voorarrest, waarvan een gedeelte van 10 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaren.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft opgemerkt dat verdachte slechts enkele voorwerpen (de geldbedragen en de Jaguar) gedurende een zeer korte periode voorhanden heeft gehad. Verdachte heeft na haar schorsing haar leven goed opgepakt, ze woont samen en heeft een betaalde baan. De raadsman heeft verzocht het onvoorwaardelijk strafdeel te beperken tot de tijd die verdachte in voorlopige hechtenis heeft doorgebracht.

Het oordeel van de rechtbank

Bij het bepalen van de straf heeft de rechtbank rekening gehouden met de ernst van het bewezen verklaarde, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals ter terechtzitting is gebleken.

Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan het schuldwitwassen van een bedrag van in totaal ruim € 130.000,-. Verdachte heeft deze geldbedragen in haar bezit gehad en uitgegeven, terwijl zij had moeten vermoeden dat de bedragen een criminele herkomst hadden. De rechtbank neemt dit verdachte kwalijk.

Het witwassen van crimineel vermogen faciliteert de onderliggende criminaliteit. Het vormt een aantasting van de legale economie en is, mede vanwege de corrumperende invloed ervan op het reguliere handelsverkeer, een bedreiging voor de integriteit van het financiële handelsverkeer. Ook worden op deze wijze inkomens en vermogens aan het zicht van de belastingdienst onttrokken.

Bij haar beslissing heeft de rechtbank ook rekening gehouden met:

Uit de rapportages over verdachte blijkt dat niet kan worden vastgesteld dat verdachte lijdt aan een ziekelijke stoornis of een gebrekkige ontwikkeling van de geestvermogens. In het psychologisch rapport wordt opgemerkt dat in de persoonlijkheidsdynamiek van verdachte opvalt dat ze de neiging heeft om ongemakkelijke en nare gevoelens aan de kant te schuiven en hier niet bij stil te staan. Het reclasseringsrapport vermeldt dat verdachte een naïeve indruk maakt als het om financiën gaat, maar dat er op dit moment geen problemen zijn op de verschillende leefgebieden. Bijzondere voorwaarden zijn volgens de reclassering niet geïndiceerd.

De rechtbank neemt de hiervoor genoemde bevindingen en adviezen over. Gelet op het feit dat verdachte de neiging heeft ongemakkelijk dingen niet onder ogen te zien en een naïeve indruk maakt als het gaat om financiën acht de rechtbank het raadzaam dat aan verdachte een deels voorwaardelijke straf wordt opgelegd.

Alles afwegende acht de rechtbank een gevangenisstraf van 3 maanden, met aftrek van voorarrest, waarvan 1 maand voorwaardelijk passend en geboden. De rechtbank zal aan het voorwaardelijk strafdeel een proeftijd van 2 jaren verbinden.

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd al het waardebeslag (met uitzondering van de motorfiets) verbeurd te verklaren, omdat niet is gebleken van legale inkomsten en alle voorwerpen daarom aan te merken zijn als geheel of grotendeels uit baten van het strafbare feit verkregen. De officier van justitie heeft gevorderd het klassieke beslag op de motorfiets op te heffen, nu niet kan worden vastgesteld dat deze motorfiets van misdrijf afkomstig is.

Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank constateert dat op alle goederen, vermeld op de beslaglijst, zowel klassiek beslag als conservatoir beslag rust.

Verbeurdverklaring

De rechtbank zal de in beslag genomen voorwerpen, te weten een personenauto, Jaguar F-pace ( [kenteken] ), verbeurd verklaren. Verdachte is, samen met [medeverdachte] , rechthebbende van de Jaguar. Nu met betrekking tot dit voorwerp het onder 5 bewezen verklaarde feit is begaan, acht de rechtbank dit voorwerp vatbaar voor verbeurdverklaring.

Opheffen beslag 94 Sv

Zowel [verdachte] als getuige [getuige] hebben over de Yamaha motorfiets verklaard dat deze van [getuige] is. Nu niet aannemelijk is dat deze motorfiets aan verdachte toebehoort, noch dat zij dit voorwerp ten eigen bate kan aanwenden, zal de rechtbank het klassieke beslag (ex artikel 94 Wetboek van Strafvordering) opheffen. De rechtbank stelt vast dat op dit voorwerp echter nog wel conservatoir beslag rust.

Daarnaast is beslag gelegd op twee geldbedragen van in totaal € 840,- en op een ING-oranjerekening. De rechtbank is van oordeel dat met betrekking tot deze voorwerpen onvoldoende is gebleken dat deze zijn verkregen uit de baten van een strafbaar feit, dan wel dat met betrekking tot deze voorwerpen het strafbare feit is gepleegd. De rechtbank overweegt daarbij, met betrekking tot de spaarrekening, dat niet blijkt dat naar deze rekening geldbedragen zijn overgeboekt die verband houden met het bewezenverklaarde witwassen. De rechtbank zal daarom het klassieke beslag opheffen. Ook op deze voorwerpen blijft het conservatoir beslag rusten.