Uitspraken

Uitgangspunt bij de beoordeling van het verzoek van [verzoekster] is dat de werkgever op grond van het bepaalde in artikel 7:671b BW de kantonrechter kan verzoeken de arbeidsovereenkomst te ontbinden op grond van een redelijke grond. [verzoekster] heeft aan haar primaire verzoek ten grondslag gelegd dat sprake is van een dringende reden in de zin van artikel 7:678 lid 2 BW.

Een werkgever kan op grond van artikel 7:669 lid 1 BW een arbeidsovereenkomst opzeggen als daar een redelijke grond voor is en herplaatsing in een andere passende functie niet binnen een redelijke termijn mogelijk is. De redelijke gronden op basis waarvan opzegging van de arbeidsovereenkomst verzocht kan worden, staan in lid 3 van artikel 7:669 BW. De kantonrechter beslist op verzoeken waaraan de gronden c tot en met h ten grondslag zijn gelegd, het UWV in eerste instantie op de a- en b-grond.

[verzoekster] heeft primair verzocht de arbeidsovereenkomst met [verweerder] te ontbinden op grond van een door [verweerder] veroorzaakte dringende reden. Dringende redenen, als bedoeld in artikel 7:678 lid 2 BW, om een arbeidsovereenkomst onverwijld op te zeggen, zijn niet opgenomen in de lijst van redelijke gronden van artikel 7:669 lid 3 BW. In onderhavige procedure is het niet mogelijk de gestelde dringende reden om te zetten en/of dat hij gelezen dient te worden als verwijtbaar handelen (de e-grond). Het omzetten en/of aanmerken van een dringende reden als een redelijke grond voor opzegging van de arbeidsovereenkomst zou indruisen tegen het stelsel van de wet en de rechtszekerheid die daaraan kan worden ontleend. Dit leidt ertoe dat [verzoekster] in haar primaire verzoek, ontbinding van de arbeidsovereenkomst op grond van een dringende reden, niet-ontvankelijk is.

[verzoekster] verzoekt subsidiair ontbinding van de arbeidsovereenkomst op grond van het bepaalde in artikel 7:671b lid 1 onder a en artikel 7:669 lid 3 sub g BW. [verzoekster] heeft aan dit verzoek ten grondslag gelegd dat sprake is van een verstoorde arbeidsverhouding tussen partijen, vanwege de werkweigering van [verweerder] en de door hem geuite beschuldigingen en verwijten aan zijn leidinggevende.

Op grond van artikel 7:671b lid 2 BW dient de kantonrechter te onderzoeken of aan de voorwaarden voor opzegging van de arbeidsovereenkomst is voldaan en – daarmee – of deze redelijke grond de verzochte ontbinding kan dragen. De kantonrechter is van oordeel dat dit niet het geval is en overweegt daartoe als volgt.

[verzoekster] heeft allereerst gesteld dat de verstoorde verhouding is veroorzaakt door de weigering van [verweerder] te voldoen aan redelijke instructies en het niet willen overleggen van zijn medische gegevens. [verweerder] heeft betwist dat hij zich hieraan schuldig heeft gemaakt en hij zich terecht heeft beroepen op een medische beperking.

[verweerder] is door [verzoekster] verzocht aanvullende medische informatie aan de bedrijfsarts te verstrekken waaruit zou blijken dat hij op medische gronden niet in staat is om naar India af te reizen. [verweerder] heeft in reactie daarop verzocht de bedrijfsarts te mogen bezoeken en aangegeven dat hij op 27 en 31 januari 2018 afspraken heeft met zijn medisch behandelaars en hij nadien de door [verzoekster] gevraagde informatie kan overleggen. [verzoekster] heeft het verzoek van [verweerder] echter niet gehonoreerd, waardoor [verweerder] niet de gelegenheid heeft gekregen de gevraagde informatie te overleggen. Deze omstandigheid kan [verzoekster] [verweerder] niet tegen werpen, laat staan met succes aan een verzoek tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst leggen.

Dat [verweerder] daadwerkelijk niet in staat was om naar India af te reizen op grond van medische beperkingen, is gebleken na zijn (uiteindelijke) bezoek aan de bedrijfsarts op 23 februari 2018. De bedrijfsarts heeft, op basis van informatie van de huisarts, geoordeeld dat [verweerder] niet in staat is om lange vluchten te maken en dat hij hiertoe in de afgelopen maanden ook niet in staat is geweest. [verweerder] heeft gelet hierop terecht een beroep gedaan op een medische beperking om niet naar India te hoeven afreizen. Van het weigeren van een redelijke instructie door [verzoekster] is zodoende geen sprake.

Verder heeft [verzoekster] aangevoerd dat [verweerder] beschuldigingen en verwijten heeft geuit over [A] en zijn collega R&D manager, dr. [C] , die hebben geleid tot een dusdanige verstoring van de arbeidsverhouding dat van [verzoekster] niet gevergd kan worden de arbeidsovereenkomst te laten voortduren. [verzoekster] verwijst daarbij naar hetgeen [verweerder] gezegd heeft tijdens de bespreking tussen [A] en [verweerder] op 24 januari 2018. In dit gesprek, dat partijen voerden nadat [verweerder] had laten weten op medische gronden niet met [A] naar India te kunnen afreizen, heeft [verweerder] kritiek geuit op [A] .

De kantonrechter van oordeel dat de door [verweerder] geuite kritiek niet zodanig is dat arbeidsverhouding tussen partijen dusdanig is verstoord dat van [verzoekster] niet kan worden gevergd de arbeidsovereenkomst te laten voortduren. Dit geldt te meer nu [verzoekster] [verweerder] , onder andere in voornoemd gesprek op 24 januari 2018, ten onrechte heeft verweten zijn medische gegevens niet aan de bedrijfsarts te willen verstrekken. Voorts heeft [verzoekster] niet aangetoond dat zij actie heeft ondernomen om de verstoorde verhouding met [verweerder] te herstellen, hetgeen wel op haar weg lag.

Gelet op het voorgaande is er geen sprake van een verstoorde arbeidsverhouding die zodanig is dat van [verzoekster] in redelijkheid niet kan worden gevergd de arbeidsovereenkomst met [verweerder] te laten voortduren. Van een redelijke grond voor ontslag is derhalve geen sprake, zodat de vraag of er sprake is van het opzegverbod bij ziekte niet hoeft te worden beantwoord. Het subsidiaire verzoek van [verzoekster] wordt afgewezen.

[verzoekster] wordt, als de in het ongelijk gestelde partij, veroordeeld in de proceskosten. Deze worden, tot deze beschikking, aan de zijde van [verweerder] begroot op € 600,00 aan salaris gemachtigde.

[verweerder] heeft, indien de arbeidsovereenkomst niet wordt ontbonden, de kantonrechter verzocht [verzoekster] te veroordelen wedertewerkstelling van [verweerder] . Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen maakt [verweerder] aanspraak op wedertewerkstelling en hervatting van, voor zover hij daartoe thans arbeidsgeschikt is, zijn werkzaamheden. Dit verzoek van [verweerder] zal daarom worden toegewezen.