Uitspraken

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht het tenlastegelegde wettig en overtuigend te bewijzen.

Het standpunt van de verdediging

Volgens de raadsman kan het tenlastegelegde wettig en overtuigend worden bewezen.

Bewijsmiddelen 1

[benadeelde partij 1] heeft verklaard dat zij op woensdag 18 oktober 2017 omstreeks 03:16 uur is overvallen in haar woning aan de [adres] te [woonplaats] .2 Zij was in de douche en hoorde een geluid in de keuken. Zij heeft de deur van de badkamer opengedaan en kreeg een hand in haar gezicht, waarbij hij (de rechtbank begrijpt: degene die zijn hand in het gezicht van aangeefster deed) zei: “Niet gillen”. Zij gilde wel en heeft ook in zijn vinger gebeten.3 Zij heeft tussen de ring- en middelvinger van deze persoon gebeten.4 Hij zei toen: “Doe rustig, niet gillen, we hebben je zoon.” Zij werd door diezelfde persoon van de douche naar de slaapkamer gesleurd. In de keuken waren nog twee personen. Zij werd door de persoon op het bed gesleurd. Daarna hebben ze haar zoon gehaald. Ze vroegen: “Waar is het geld, waar is het geld”. Ze bleven maar zoeken naar het geld in de kasten in haar slaapkamer. Ze waren met drie personen. Persoon 1 was een donker getinte meneer met een baard. Deze persoon droeg een zwarte jas met capuchon en handschoenen. Zij zag deze persoon meteen toen ze de keukendeur opendeed en zij heeft in zijn vinger gebeten.5 Persoon 2 droeg een witte pet en sprak Marokkaans6, althans Marokkaanse woorden in een soort straattaal.7 Deze persoon vroeg “Waar ligt het geld? Zo’n kut Marokkaan heeft ons geflasht, die zei dat er 100.000 euro bij jou ligt.” Als zij iets terug zei, kreeg zij van deze persoon een klap op haar hoofd. Persoon 3 heeft de kamer van haar zoon overhoop gehaald. Nadat persoon 1 haar mee had gesleurd richting het bed, werd zij door hem op het bed gegooid. Ze hebben haar handen en voeten bij elkaar gedaan en met tiewraps aan elkaar gebonden. De tiewraps zaten heel strak. Dit was pijnlijk. Ze hebben ook de handen en voeten van haar zoon bij elkaar gedaan. Ze zeiden “Waar is het geld?”. Zij zei “Ik heb geen geld”. Een van de personen zei toen “We beginnen met afhakken.”8 en “We gaan zijn vingers afhakken.”9 Van de man die Marokkaans sprak kreeg zij klappen. Dit wist zij omdat zijn stem herkenbaar was.10 Op een gegeven moment zei een persoon “Je moet nu wat zeggen, anders ga ik je wat aandoen. Ik heb een hele grote”. Zij was bang dat zij zou worden aangerand in het bijzijn van haar zoon. Toen zij zei “Ik heb echt geen geld”, zei een persoon “Je hebt geld onder je matras”. Zij werd toen van het bed op de grond gesleurd.11 Persoon 2 heeft haar klappen gegeven op de achterkant van haar hoofd. Hij heeft haar ook geduwd. Hij hield daarbij zijn hand voor haar mond en duwde haar bij haar schouder.12 De personen hebben geld meegenomen uit haar kluis. Zij had 700 euro in een envelop, dat er nu niet meer is.13 De daders hadden ook een bijl bij zich.14 Zij heeft niemand toestemming gegeven tot het plegen van het feit.15 Het is mogelijk dat de man met de baard de andere twee mannen binnen heeft gelaten. De centrale toegangsdeur kan namelijk eenvoudig worden geopend door op de intercomknop in de gang te drukken.16

[benadeelde partij 2] heeft verklaard dat hij rond 03:00 uur wakker werd van geschreeuw van zijn moeder. Ongeveer twintig seconden later werd zijn slaapkamerdeur open gedaan door een Marokkaanse man met zwarte kleding aan en een witte baseballcap op zijn hoofd. De man zei: “Kom, gewoon rustig doen dan gebeurt er niets.” Hij is toen voor de man uit naar de slaapkamer van zijn moeder gelopen. Hij zag zijn moeder op bed liggen. Hij zag dat zijn moeder aan haar polsen en enkels vastgebonden was met zwarte tiewraps. In de slaapkamer zag hij ook twee zwarte mannen staan. Alle mannen waren helemaal in het zwart gekleed. Hij werd aan zijn polsen en enkels vastgebonden met tiewraps en naast zijn moeder gelegd. De twee donkere mannen schreeuwden steeds maar waar die 100.000 euro lag en dat ze zijn vingers eraf zouden hakken wanneer hij het niet zou vertellen. Hij was erg bang dat ze zijn vingers eraf zouden hakken.17 Het kan volgens hem niet anders dan dat de drie mannen vanaf de grond naar het balkon aan de voorkant zijn geklommen. Alle andere deuren en ramen waren namelijk dicht.18 De Marokkaanse man was dezelfde man als de man die kort daarna door de politie in het halletje bij de voordeur was aangehouden en gepepperd. Hij herkende deze man aan zijn stem, zijn tengere postuur, de zwarte kleding en het witte petje.19

Verbalisant [verbalisant 1] heeft verklaard dat hij zag dat het slachtoffer [benadeelde partij 2] een handbijl vast had. Desgevraagd hoorde de verbalisant dat het slachtoffer zei dat één van de overvallers deze handbijl beet had gehouden.20

Verbalisant [verbalisant 2] heeft verklaard dat zij op 18 oktober 2017 omstreeks 03:25 uur ter plaatse kwam bij de woning aan de [adres] te [woonplaats] . Zij zag dat er een manspersoon uit de voordeur van de betreffende woning wegrende. Deze man bleek later verdachte [medeverdachte 1] te zijn en is aangehouden.21 Verbalisant [verbalisant 3] heeft de aangehouden verdachte gefouilleerd. Hij zag bij de fouillering dat verdachte [medeverdachte 1] licht kleurige handschoenen aan had. Hij zag en voelde dat verdachte [medeverdachte 1] een goudkleurige kralenarmband en een klein goudkleurig sieradendoosje in zijn rechterbroekzak had.22 Aangeefster [benadeelde partij 1] heeft later verklaard dat zij de armband en het doosje herkende en dat zij de eigenaar was van deze voorwerpen.23

Verbalisant [verbalisant 4] heeft verklaard dat hij op 18 oktober 2017 omstreeks 03:30 uur ter plaatse kwam.24 Hij zag dat er twee personen het balkon op kwamen lopen vanuit de woning waar (zo later bleek) de overval had plaats gevonden. Hij zag dat de twee mannen die uit de woning kwamen via de zijkant van het balkon naar beneden klommen.25 Hij zag dat beide verdachten een donkere huidskleur hadden. Hij zag dat de voorste verdachte ging rennen. Hij zag dat de tweede verdachte achter de eerste verdachte aanrende.26

Verbalisanten [verbalisant 5] en [verbalisant 6] hebben verklaard dat zij op 18 oktober 2017 omstreeks 03:26 uur ter plaatse kwamen op de [adres] te [woonplaats] . Verbalisant [verbalisant 5] hoorde op een gegeven moment een klap wat klonk alsof iemand ergens vanaf sprong. Hij zag twee mannen, geheel in het zwart gekleed, voorbij een collega rennen. Hij zag dat de collega achter deze twee mannen aanrende. Hij rende direct achter deze collega en achter de twee verdachten aan. Hij hoorde de collega op een gegeven moment zeggen “Ze zitten in die zwarte bus.” Hij zag dat dit een taxi betrof. Hij zag dat het kenteken van deze taxi [kenteken] was. Hij zag twee mannen, geheel in het zwart gekleed en met een groot postuur, in de auto liggen. Hij zag dat zij zich laag hielden en in elkaar gekropen op de grond van de auto lagen.27 Deze personen bleken te zijn [medeverdachte 2] en [verdachte] .28

In de fouillering van verdachte [medeverdachte 2] is een zwarte afstandsbediening, welke vermoedelijk bij een voertuig hoorde, aangetroffen.29 Verbalisant [verbalisant 7] heeft van deze afstandsbediening een foto gemaakt en deze foto aan aangeefster [benadeelde partij 1] getoond. Aangeefster verklaarde dat zij dit voorwerp herkende en dat zij de eigenaar was van het voorwerp.30 Volgens aangeefster hoorde de afstandsbediening bij een auto, een zwarte Volkswagen Golf met kenteken [kenteken] , die zij had verkocht. Verbalisanten [verbalisant 8] en [verbalisant 9] hebben contact opgenomen met de nieuwe tenaamgestelde van deze auto. De auto bleek ter reparatie bij een garage te staan. De garagehouder overhandigde hen de bij de auto behorende autosleutels met bijbehorend afstandsbedieningskastje. Verbalisanten zagen dat dit kastje identiek was aan het kastje dat bij verdachte [medeverdachte 2] in zijn kleding was aangetroffen.31

Verdachte heeft ter zitting verklaard dat hij benaderd was met de vraag of hij mee wilde doen aan een woninginbraak. Er was hem verteld dat er minimaal een ton aan geld te halen was. Hij heeft besloten mee te doen en is met het taxibusje meegereden naar [woonplaats] . Daar is hij samen met iemand anders via het balkon naar binnen geklommen. Op een gegeven moment hoorde hij een vrouwenstem in de badkamer. Hij is toen in de woonkamer en in de slaapkamers op zoek gegaan naar geld. Hij zag daarna dat het vrouwelijke slachtoffer op haar bed werd gelegd. Hij zag dat er een jongeman naast werd gelegd. Hij zag dat zij waren vastgebonden met tiewraps. Terwijl de slachtoffers op het bed lagen, is hij doorgegaan met het zoeken naar geld. Hij heeft de slachtoffers toen ook meerdere keren gevraagd waar het geld lag.32

Verdachte heeft tegenover de politie verklaard dat hem verteld was dat het om een inbraak ging en dat het, als het niet anders kon, een overval zou worden.33 Hij heeft het huis doorzocht en heeft waardevolle spullen in een tas gedaan.34

Verdachte [medeverdachte 1] heeft verklaard dat hij twee weken voor de overval in [woonplaats] samen met iemand anders in [woonplaats] is geweest om naar de woning te kijken.35

Bewijsoverwegingen

De rechtbank acht op grond van bovenstaande bewijsmiddelen wettig en overtuigend bewezen dat verdachte een wezenlijke bijdrage heeft geleverd aan de woningoverval.

De rechtbank is van oordeel dat, nu de slachtoffers het geld, het sieraad en de autosleutel niet aan de daders van de woningoverval hebben afgegeven, maar de daders deze goederen zelf hebben gepakt terwijl de slachtoffers vastgebonden waren, sprake is van diefstal met geweld en niet van afpersing. Verdachte zal daarom van de cumulatief/alternatief tenlastegelegde afpersing worden vrijgesproken.

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd verdachte ter zake van het door hem bewezen geachte te veroordelen tot een gevangenisstraf voor de duur van 6 jaren, met aftrek van de tijd die verdachte in voorlopige hechtenis heeft doorgebracht.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft verzocht bij het bepalen van de op te leggen straf rekening te houden met het feit dat verdachte dacht dat het om een woninginbraak zou gaan, het feit dat verdachte niet vermomd was, het feit dat verdachte geen geweldshandelingen heeft verricht, het feit dat verdachte spijt heeft en openheid van zaken heeft gegeven en het feit dat de reclassering positief is over verdachte. De raadsman heeft, gelet op het voorgaande, verzocht om verdachte een lagere straf op te leggen dan de medeverdachten.

Het oordeel van de rechtbank

Bij het bepalen van de straf heeft de rechtbank rekening gehouden met de ernst van het bewezenverklaarde, de omstandigheden waaronder het feit is begaan en de persoon van verdachte, zoals ter terechtzitting is gebleken.

De rechtbank heeft bij de keuze tot het opleggen van een vrijheidsbenemende straf en bij de vaststelling van de duur daarvan in het bijzonder het volgende laten meewegen.

Ernst van het feit

Verdachte heeft zich samen met anderen schuldig gemaakt aan een woningoverval. Verdachte en zijn mededaders hebben de overval zorgvuldig gepland door eerst op voorverkenning te gaan en een aantal dagen later ’s nachts met onder meer een bijl en tiewraps vanuit Amsterdam naar het huis van de slachtoffers, een alleenstaande moeder en haar vijftienjarige zoon, in [woonplaats] toe te gaan. Verdachte en zijn mededaders hadden donkere kleding aan en hadden handschoenen bij zich. Nadat verdachte en zijn mededaders zich de toegang tot de woning hadden verschaft, zijn de slachtoffers meegesleurd, met tiewraps vastgebonden, geslagen en met fors geweld en aanranding bedreigd. Verdachte en zijn mededaders hebben de hele woning doorzocht en zijn pas gestopt toen zij door de politie werden gestoord. Uit de slachtofferverklaringen blijkt dat de overval heel veel negatieve gevolgen voor de slachtoffers heeft gehad. Naast het feit dat zij ontzettend bang geweest zijn en nog steeds gevoelens van onveiligheid ervaren, is bij aangeefster de ziekte van Crohn, welke al zeven jaar stabiel was, weer opgevlamd en zal de zoon van aangeefster in verband met concentratieproblemen zijn schooljaar opnieuw moeten doen. De overval heeft aldus een grove inbreuk op de psychische en fysieke integriteit en de privacy van de slachtoffers veroorzaakt. Woningovervallen leiden bovendien tot heftige gevoelens van onrust en onveiligheid in de maatschappij in het algemeen. Verdachte heeft enkel gehandeld uit eigen financieel gewin en heeft zich niet bekommerd om de ernstige gevolgen die zijn handelen voor de slachtoffers en de maatschappij heeft. De rechtbank rekent dit verdachte zwaar aan.

Verdachte stelt dat hij geen geweldshandelingen heeft verricht, maar hij heeft wel besloten mee te doen aan de woninginbraak, terwijl hij wist dat de inbraak zou kunnen uitlopen op een overval. Hij is daarnaast ook doorgegaan met zoeken en vragen naar geld op het moment dat de slachtoffers vastgebonden op het bed lagen. Verdachte heeft aldus een wezenlijke bijdrage geleverd aan de woningoverval en kan dan ook voor het geheel der gedragingen verantwoordelijk worden gehouden.

De rechtbank weegt bij haar beslissing in het voordeel van verdachte mee dat verdachte tegenover de politie openheid van zaken heeft gegeven en ter zitting spijt heeft getoond.

Persoonlijke omstandigheden

Bij haar beslissing heeft de rechtbank ten aanzien van de persoonlijke omstandigheden rekening gehouden met:

Uit het uittreksel justitiële documentatie is gebleken dat verdachte eerder is veroordeeld

wegens gewelds- en vermogensdelicten. Verdachte liep bovendien nog in de proeftijd

van een voorwaardelijk opgelegde straf. Dit heeft verdachte er niet van weerhouden opnieuw

een strafbaar feit te plegen. De rechtbank weegt dit in het nadeel van verdachte mee.

Uit het advies van de reclassering blijkt dat er bij verdachte sprake is van forse schulden, wat

volgens verdachte ook mede de reden was om de woningoverval te plegen. Volgens de

reclassering gaat het op andere levensgebieden inmiddels beter met verdachte.

LOVS-oriëntatiepunten

In de oriëntatiepunten voor straftoemeting van het Landelijk Overleg Vakinhoud Strafrecht (LOVS) worden voor een overval in een woning, waarbij sprake was van meer dan ‘licht geweld’ (een enkele ruk/duw zonder noemenswaardig letsel) een onvoorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van 5 jaar voorgesteld.

Conclusie

Gelet op de ernst van het feit kan naar het oordeel van de rechtbank niet worden volstaan met een straf die geen vrijheidsbeneming met zich brengt. Alles overwegend ziet de rechtbank, gelet op het feit dat verdachte bij de politie openheid van zaken heeft gegeven en ter zitting spijt heeft getoond, reden om een iets lagere straf dan aan de andere verdachten op te leggen. Zij zal aan verdachte een gevangenisstraf voor de duur van 57 maanden opleggen. De tijd die verdachte in voorlopige hechtenis heeft doorgebracht, zal op de gevangenisstraf in mindering worden gebracht.

heeft zich als benadeelde partij in het geding gevoegd en vordert een bedrag van € 4.117,60. Dit bedrag bestaat uit € 117,60 aan materiele schade en € 4.000,00 aan immateriële schade, ten gevolge van het aan verdachte tenlastegelegde.

De officier van justitie heeft gevorderd de vordering van de benadeelde partij in zijn geheel hoofdelijk toe te wijzen, met toepassing van de wettelijke rente en de schadevergoedingsmaatregel.

De raadsman heeft verzocht het toe te wijzen bedrag te matigen, nu de vordering onvoldoende is onderbouwd om het rechtstreekse verband tussen het tenlastegelegde en de gestelde schade aan te kunnen tonen.

De vordering van de benadeelde partij zal, voor wat betreft de materiële schade, worden toegewezen tot een bedrag van € 109,20. Uit de brief van de Maag-, Darm- en Leverarts van 22 mei 2018 blijkt dat de benadeelde partij de ziekte van Crohn heeft, welke adequaat is behandeld, waardoor zij ruim zeven jaar een stabiele situatie heeft gehad zonder klachten van deze ziekte. Ten tijde van de traumatische gebeurtenis met daarop volgend een zeer stressvolle periode is haar ziekte van Crohn opnieuw opgevlamd. Stress heeft een negatieve invloed op het ziektebeloop en gezien de duidelijke tijdsrelatie is het zeer wel mogelijk dat de huidige ziekteactiviteit verband houdt met de gewelddadige overval. De rechtbank is van oordeel dat hiermee voldoende vaststaat dat er een rechtstreeks verband is tussen de overval en het opvlammen van de ziekte van Crohn. De reiskosten die in het kader van het onderzoek naar en de behandeling van de ziekte van Crohn zijn gemaakt, staan dan ook in voldoende rechtstreeks verband tot het bewezenverklaarde, waardoor deze voor vergoeding in aanmerking komen. De reiskosten die zijn gemaakt in het kader van het getuigenverhoor bij de rechter-commissaris komen daarentegen niet voor vergoeding in aanmerking, nu de benadeelde partij deze kosten bij de rechtbank kan declareren. De benadeelde partij zal voor wat betreft dat gedeelte van de vordering niet-ontvankelijk worden verklaard.

Gelet op de ernst van het feit, zoals beschreven in paragraaf 8.3, de schriftelijke slachtofferverklaring waaruit blijkt welke consequenties de overval voor de benadeelde partij heeft gehad, de brief van de GZ-psycholoog waaruit volgt dat de benadeelde partij na de overval klachten passend bij een PTSS heeft ontwikkeld en voornoemde brief van de Maag-, Darm- en Leverarts, is voor de rechtbank komen vast te staan dat de benadeelde partij als gevolg van het hiervoor bewezen geachte rechtstreeks schade heeft geleden. De rechtbank waardeert de immateriële schade op € 4.000,00.

De rechtbank zal de vordering daarom toewijzen tot een bedrag van € 4.109,20, te vermeerderen met de gevorderde wettelijke rente vanaf 18 oktober 2017 tot de dag van volledig betaling.

De verdachte is voor de schade naar burgerlijk recht hoofdelijk aansprakelijk, met dien verstande dat indien en voor zover verdachtes mededaders betalen, verdachte in zoverre van deze verplichting zal zijn bevrijd.

Voorts zal verdachte worden veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij heeft gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog zal maken. Deze kosten worden tot op dit moment begroot op nihil.

Als extra waarborg voor betaling zal de rechtbank aan verdachte de verplichting opleggen tot betaling aan de Staat van het bedrag van € 4.109,20, te vermeerderen met de gevorderde wettelijke rente vanaf 18 oktober 2017 tot de dag van volledige betaling. Als door verdachte niet wordt betaald, zal deze verplichting worden aangevuld met 50 dagen hechtenis, waarbij toepassing van de hechtenis de betalingsverplichting niet opheft.

Verdachte is van zijn schadevergoedingsplicht jegens de benadeelde bevrijd indien de verdachte of zijn mededaders heeft/hebben voldaan aan de verplichting tot betaling aan de Staat, of indien de verdachte of zijn mededaders heeft/hebben voldaan aan de verplichting tot betaling aan de benadeelde partij.

heeft zich, daartoe vertegenwoordigd door [benadeelde partij 1] , als benadeelde partij in het geding gevoegd en vordert een bedrag van € 4.000,00. Dit bedrag bestaat uit immateriële schade, ten gevolge van het aan verdachte tenlastegelegde.

De officier van justitie heeft gevorderd de vordering van de benadeelde partij in zijn geheel hoofdelijk toe te wijzen, met toepassing van de wettelijke rente en de schadevergoedingsmaatregel.

De raadsman heeft verzocht het toe te wijzen bedrag te matigen, nu de vordering onvoldoende is onderbouwd om het rechtstreekse verband tussen het tenlastegelegde en de gestelde schade aan te kunnen tonen.

Gelet op de ernst van het feit, zoals beschreven in paragraaf 8.3, de schriftelijke slachtofferverklaring waaruit blijkt welke consequenties de overval voor de benadeelde partij heeft gehad, de brief van de registerpsycholoog NIP en de brief van de zorgcoördinator van de school van de benadeelde partij, is voor de rechtbank komen vast te staan dat de benadeelde partij als gevolg van het hiervoor bewezen geachte rechtstreeks schade heeft geleden. De rechtbank waardeert de immateriële schade op € 2.500,00.

De rechtbank zal de vordering daarom toewijzen tot een bedrag van € 2.500,00, te vermeerderen met de gevorderde wettelijke rente vanaf 18 oktober 2017 tot de dag van volledig betaling.

De benadeelde partij zal in het resterende gedeelte van de vordering niet-ontvankelijk worden verklaard.

De verdachte is voor de schade naar burgerlijk recht hoofdelijk aansprakelijk, met dien verstande dat indien en voor zover verdachtes mededaders betalen, verdachte in zoverre van deze verplichting zal zijn bevrijd.

Voorts zal verdachte worden veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij heeft gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog zal maken. Deze kosten worden tot op dit moment begroot op nihil.

Als extra waarborg voor betaling zal de rechtbank aan verdachte de verplichting opleggen tot betaling aan de Staat van het bedrag van € 2.500, te vermeerderen met de gevorderde wettelijke rente vanaf 18 oktober 2017 tot de dag van volledige betaling. Als door verdachte niet wordt betaald, zal deze verplichting worden aangevuld met 35 dagen hechtenis, waarbij toepassing van de hechtenis de betalingsverplichting niet opheft.

Verdachte is van zijn schadevergoedingsplicht jegens de benadeelde bevrijd indien de verdachte of zijn mededaders heeft/hebben voldaan aan de verplichting tot betaling aan de Staat, of indien de verdachte of zijn mededaders heeft/hebben voldaan aan de verplichting tot betaling aan de benadeelde partij.

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd de vordering tenuitvoerlegging toe te wijzen.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft zich niet uitgelaten over de vordering tenuitvoerlegging.

Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank wijst de vordering tenuitvoerlegging toe en gelast de tenuitvoerlegging van de straf, voor zover voorwaardelijk opgelegd bij vonnis van de meervoudige kamer te Amsterdam d.d. 2 maart 2016, gewezen onder parketnummer 13/702206-15, te weten: een gevangenisstraf voor de duur van 60 dagen.