Uitspraken

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht het tenlastegelegde wettig en overtuigend te bewijzen.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft bepleit verdachte vrij te spreken van het tenlastegelegde, aangezien verdachte ontkent bij de woningoverval betrokken te zijn geweest. De herkenning van verdachte door aangeefster kan, gelet op de gang van zaken en het feit dat aangeefster heeft verklaard dat zij verdachte enkel heeft herkend aan zijn ogen, niet betrouwbaar worden geacht. Het DNA van aangeefster kan, gelet op het feit dat medeverdachte [medeverdachte 1] , die naast verdachte in het taxibusje is aangetroffen, wel bij de woningoverval betrokken is geweest, via secundaire overdracht op de handschoenen van verdachte terecht zijn gekomen.

Bewijsmiddelen 1

[slachtoffer 1] heeft verklaard dat zij op woensdag 18 oktober 2017 omstreeks 03:16 uur is overvallen in haar woning aan de [adres] te [woonplaats] , gemeente Stichtse Vecht.2 Zij was in de douche en hoorde een geluid in de keuken. Zij heeft de deur van de badkamer opengedaan en kreeg een hand in haar gezicht, waarbij hij (de rechtbank begrijpt: degene die zijn hand in het gezicht van aangeefster deed) zei: “Niet gillen”. Zij gilde wel en heeft ook in zijn vinger gebeten.3 Zij heeft tussen de ring- en middelvinger van deze persoon gebeten.4 Hij zei toen: “Doe rustig, niet gillen, we hebben je zoon.” Zij werd door diezelfde persoon van de douche naar de slaapkamer gesleurd. In de keuken waren nog twee personen. Zij werd door de persoon op het bed gesleurd. Daarna hebben ze haar zoon gehaald. Ze vroegen: “Waar is het geld, waar is het geld”. Ze bleven maar zoeken naar het geld in de kasten in haar slaapkamer. Ze waren met drie personen. Persoon 1 was een donker getinte meneer met een baard. Deze persoon droeg een zwarte jas met capuchon en handschoenen. Zij zag deze persoon meteen toen ze de keukendeur opendeed en zij heeft in zijn vinger gebeten.5 Persoon 2 droeg een witte pet en sprak Marokkaans6, althans Marokkaanse woorden in een soort straattaal.7 Deze persoon vroeg “Waar ligt het geld? Zo’n kut Marokkaan heeft ons geflasht, die zei dat er 100.000 euro bij jou ligt.” Als zij iets terug zei, kreeg zij van deze persoon een klap op haar hoofd. Persoon 3 heeft de kamer van haar zoon overhoop gehaald. Nadat persoon 1 haar mee had gesleurd richting het bed, werd zij door hem op het bed gegooid. Ze hebben haar handen en voeten bij elkaar gedaan en met tiewraps aan elkaar gebonden. De tiewraps zaten heel strak. Dit was pijnlijk. Ze hebben ook de handen en voeten van haar zoon bij elkaar gedaan. Ze zeiden “Waar is het geld?”. Zij zei “Ik heb geen geld”. Een van de personen zei toen “We beginnen met afhakken.”8 en “We gaan zijn vingers afhakken.”9 Van de man die Marokkaans sprak kreeg zij klappen. Dit wist zij omdat zijn stem herkenbaar was.10 Op een gegeven moment zei een persoon “Je moet nu wat zeggen, anders ga ik je wat aandoen. Ik heb een hele grote”. Zij was bang dat zij zou worden aangerand in het bijzijn van haar zoon. Toen zij zei “Ik heb echt geen geld”, zei een persoon “Je hebt geld onder je matras”. Zij werd toen van het bed op de grond gesleurd.11 Persoon 2 heeft haar klappen gegeven op de achterkant van haar hoofd. Hij heeft haar ook geduwd. Hij hield daarbij zijn hand voor haar mond en duwde haar bij haar schouder.12 De personen hebben geld meegenomen uit haar kluis. Zij had 700 euro in een envelop, dat er nu niet meer is.13 De daders hadden ook een [verbalisant 6] bij zich.14 Zij heeft niemand toestemming gegeven tot het plegen van het feit.15 Het is mogelijk dat de man met de baard de andere twee mannen binnen heeft gelaten. De centrale toegangsdeur kan namelijk eenvoudig worden geopend door op de intercomknop in de gang te drukken.16

[slachtoffer 2] heeft verklaard dat hij rond 03:00 uur wakker werd van geschreeuw van zijn moeder. Ongeveer twintig seconden later werd zijn slaapkamerdeur open gedaan door een Marokkaanse man met zwarte kleding aan en een witte baseballcap op zijn hoofd. De man zei: “Kom, gewoon rustig doen dan gebeurt er niets.” Hij is toen voor de man uit naar de slaapkamer van zijn moeder gelopen. Hij zag zijn moeder op bed liggen. Hij zag dat zijn moeder aan haar polsen en enkels vastgebonden was met zwarte tiewraps. In de slaapkamer zag hij ook twee zwarte mannen staan. Alle mannen waren helemaal in het zwart gekleed. Hij werd aan zijn polsen en enkels vastgebonden met tiewraps en naast zijn moeder gelegd. De twee donkere mannen schreeuwden steeds maar waar die 100.000 euro lag en dat ze zijn vingers eraf zouden hakken wanneer hij het niet zou vertellen. Hij was erg bang dat ze zijn vingers eraf zouden hakken.17 Het kan volgens hem niet anders dan dat de drie mannen vanaf de grond naar het balkon aan de voorkant zijn geklommen. Alle andere deuren en ramen waren namelijk dicht.18 De Marokkaanse man was dezelfde man als de man die kort daarna door de politie in het halletje bij de voordeur was aangehouden en gepepperd. Hij herkende deze man aan zijn stem, zijn tengere postuur, de zwarte kleding en het witte petje.19

Verbalisant [verbalisant 1] heeft verklaard dat hij zag dat het slachtoffer [slachtoffer 2] een handbijl vast had. Desgevraagd hoorde de verbalisant dat het slachtoffer zei dat één van de overvallers deze handbijl beet had gehouden.20

Verbalisant [verbalisant 2] heeft verklaard dat zij op 18 oktober 2017 omstreeks 03:25 uur ter plaatse kwam bij de woning aan de [adres] te [woonplaats] . Zij zag dat er een manspersoon uit de voordeur van de betreffende woning wegrende. Deze man bleek later verdachte [medeverdachte 2] te zijn en is aangehouden.21 Verbalisant [verbalisant 3] heeft de aangehouden verdachte gefouilleerd. Hij zag bij de fouillering dat verdachte [medeverdachte 2] licht kleurige handschoenen aan had. Hij zag en voelde dat verdachte [medeverdachte 2] een goudkleurige kralenarmband en een klein goudkleurig sieradendoosje in zijn rechterbroekzak had.22 Aangeefster [slachtoffer 1] heeft later verklaard dat zij de armband en het doosje herkende en dat zij de eigenaar was van deze voorwerpen.23

Verbalisant [verbalisant 4] heeft verklaard dat hij op 18 oktober 2017 omstreeks 03:30 uur ter plaatse kwam.24 Hij zag dat er twee personen het balkon op kwamen lopen vanuit de woning waar (zo later bleek) de overval had plaats gevonden. Hij zag dat de twee mannen die uit de woning kwamen via de zijkant van het balkon naar beneden klommen.25 Gezien de situatie heeft hij beide personen als verdachte aangemerkt. Hij heeft zijn pepperspray ter hand genomen.26 Hij zag dat beide verdachten een donkere huidskleur hadden. Hij zag dat de voorste verdachte ging rennen. Hij heeft daarop zijn pepperspray gebruikt. Hij zag dat de tweede verdachte achter de eerste verdachte aanrende. Hij zag dat zijn collega [verbalisant 1] achter de verdachten aanging.27

Verbalisant [verbalisant 1] heeft verklaard dat hij op 18 oktober 2017 omstreeks 03:20 uur ter plaatse was op de [adres] in [woonplaats] . Hij zag op een gegeven moment dat er twee personen hard wegrenden. Hij vermoedde dat dit de personen waren van de woningoverval en is direct achter deze twee personen aangerend.28 Hij hield de personen hierbij volledig in het zicht. Hij zag dat de personen aan het eind van de Van Hogendorpstraat linksaf renden naar een aldaar gelegen parkeerplaats. Eenmaal op de parkeerplaats zag hij dat de twee personen een geparkeerde bestelbus instapten en daarin bleven zitten. Hij zag dat er een kale negroïde man in de bestelbus zat. Toen er zich meer collega’s bij de bestelbus hadden gevoegd konden de verdachten worden aangehouden.29

Verbalisanten [verbalisant 5] en [verbalisant 6] hebben verklaard dat zij op 18 oktober 2017 omstreeks 03:26 uur ter plaatse kwamen op de [adres] te [woonplaats] . Verbalisant [verbalisant 5] hoorde op een gegeven moment een klap wat klonk alsof iemand ergens vanaf sprong. Hij zag twee mannen, geheel in het zwart gekleed, voorbij een collega rennen. Hij zag dat de collega achter deze twee mannen aanrende. Hij rende direct achter deze collega en achter de twee verdachten aan. Hij hoorde de collega op een gegeven moment zeggen “Ze zitten in die zwarte bus.” Hij zag dat dit een taxi betrof. Hij zag dat het kenteken van deze taxi [kenteken] was. Hij zag twee mannen, geheel in het zwart gekleed en met een groot postuur, in de auto liggen. Hij zag dat zij zich laag hielden en in elkaar gekropen op de grond van de auto lagen.30 Deze personen bleken te zijn [verdachte] en [medeverdachte 1] . Hij heeft verdachte [verdachte] aangehouden. Toen hij [verdachte] vastpakte, voelde hij dat [verdachte] bezweet was. [verdachte] voelde ook behoorlijk warm aan. Toen hij [verdachte] verplaatste, rook hij een geur die hij herkende als vermoedelijk pepperspray. Verbalisanten hebben daarna verdachte [medeverdachte 1] aangehouden. Verbalisant [verbalisant 5] voelde, toen hij [medeverdachte 1] vastpakte, dat ook [medeverdachte 1] bezweet en warm was.31

[getuige] heeft verklaard dat hij door een aantal jongens was gevraagd hen van Amsterdam naar Maarssen te rijden. Dit betroffen drie jongens. Het waren twee donkere jongens en de derde was een Marokkaans/Turkse/Afghaanse persoon.32 In Maarssen zijn de drie personen uitgestapt. Hij moest daar op hen wachten. Na anderhalf uur kwamen de twee donkere personen aanrennen en niet veel later waren zij omsingeld door de politie.33

In de fouillering van verdachte [verdachte] is een zwarte afstandsbediening, welke vermoedelijk bij een voertuig hoorde, aangetroffen.34 Verbalisant [verbalisant 7] heeft van deze afstandsbediening een foto gemaakt en deze foto aan aangeefster [slachtoffer 1] getoond. Aangeefster verklaarde dat zij dit voorwerp herkende en dat zij de eigenaar was van het voorwerp.35 Volgens aangeefster hoorde de afstandsbediening bij een auto, een zwarte Volkswagen Golf met kenteken [kenteken] , die zij had verkocht. Verbalisanten [verbalisant 8] en [verbalisant 9] hebben contact opgenomen met de nieuwe tenaamgestelde van deze auto. De auto bleek ter reparatie bij een garage te staan. De garagehouder overhandigde hen de bij de auto behorende autosleutels met bijbehorend afstandsbedieningskastje. Verbalisanten zagen dat dit kastje identiek was aan het kastje dat bij verdachte [verdachte] in zijn kleding was aangetroffen.36

Verbalisant [verbalisant 10] heeft een forensisch onderzoek naar sporen in de personenauto met kenteken [kenteken] verricht.37 Op het zitvlak van de achterste achterbank is een paar wit/grijze werkhandschoenen aangetroffen. De rechterhandschoen is voorzien van SIN AAJU4228NL. De linkerhandschoen is voorzien van SIN AAKR2906NL. Bovenop de ringvinger van deze handschoen zat een bloedvlek.38

De buitenzijde van de handschoen met SIN AAJU4228NL is onder meer bemonsterd op de palmzijde (bemonstering #03). De binnenzijde van deze handschoen is ook bemonsterd (bemonstering #04).39 Het aangetroffen celmateriaal met SIN AAJU4228NL#03 betreft een DNA-hoofdprofiel, waarbij het celmateriaal afkomstig kan zijn van aangeefster [slachtoffer 1] . De matchkans is kleiner dan één op één miljard. Het aangetroffen celmateriaal met SIN AAJU4228NL#04 betreft een DNA-mengprofiel van minimaal twee personen. Dit celmateriaal kan afkomstig zijn van aangeefster [slachtoffer 1] en verdachte [verdachte] .40 Onder de aanname dat [slachtoffer 1] daadwerkelijk één van de donoren van het celmateriaal is (zie ook bemonstering AAJU4228NL#03), is het DNA-profiel van een tweede celdonor afgeleid. Dit afgeleide DNA-profiel matcht met het DNA-profiel van verdachte [verdachte] . De kans dat het DNA-profiel van een willekeurig gekozen man matcht met dit afgeleide DNA-profiel is kleiner dan één op één miljard.41

Op de buitenzijde van de handschoen met SIN AAKR2906NL is een bloedspoor aangetroffen. Dit bloed is bemonsterd (AAKR2906NL#01). De buitenzijde van de handschoen is ook bemonsterd tussen de middelvinger en ringvinger (bemonstering #03).42 Het aangetroffen celmateriaal met SIN AAKR2906NL#03 kan afkomstig zijn van aangeefster [slachtoffer 1] . De matchkans is kleiner dan één op één miljard. Het aangetroffen celmateriaal met SIN AAKR2906NL#01 betreft een DNA mengprofiel van minimaal twee personen. Dit celmateriaal kan afkomstig zijn van aangeefster [slachtoffer 1] en verdachte [verdachte] .43 Onder de aanname dat [slachtoffer 1] daadwerkelijk één van de donoren van het celmateriaal is (zie ook bemonstering AAKR2906NL#03), is het DNA-profiel van een tweede celdonor afgeleid. Dit afgeleide DNA-profiel matcht met het DNA-profiel van de verdachte [verdachte] . De kans dat het DNA-profiel van een willekeurig gekozen man matcht met dit afgeleide DNA-profiel is kleiner dan één op één miljard.44

Verbalisant [verbalisant 11] geeft het volgende signalement van verdachte [verdachte] :

Verbalisant [verbalisant 11] heeft aangeefster [slachtoffer 1] op 15 februari 2018 een foto laten zien waarop verdachte [verdachte] te zien was. Zij heeft de foto op tafel gelegd en verder niets gezegd. Zij zag dat aangeefster schrok van de foto en dat ze emotioneel werd. Zij zag dat aangeefster tranen in haar ogen had en de foto omdraaide, zodat zij de foto niet meer kon zien. Zij hoorde aangeefster zeggen “Die ogen, dat zijn de ogen die mij aankeken. Het is die blik, dat was het eerste wat ik zag. Ik keek meteen in zijn ogen, toen ik hem in de keuken zag. De verbazing in zijn ogen.”46

Verdachte [medeverdachte 2] heeft verklaard dat hij twee weken voor de overval in [woonplaats] samen met iemand anders in [woonplaats] is geweest om naar de woning te kijken.47

Verdachte [medeverdachte 1] heeft verklaard dat hij, nadat de vrouw en de jongeman op het bed werden gelegd, continue om geld heeft gevraagd.48

Bewijsoverwegingen

Betrokkenheid van verdachte bij de woningoverval

De rechtbank acht op grond van bovenstaande bewijsmiddelen wettig en overtuigend bewezen dat verdachte bij de woningoverval betrokken is geweest. Op grond van de herkenning van verdachte door aangeefster en het feit dat er DNA van verdachte en aangeefster op de handschoenen van verdachte is aangetroffen, stelt de rechtbank vast dat verdachte degene is die door aangeefster als ‘persoon 1’ is aangeduid en die een wezenlijke bijdrage heeft geleverd aan de woningoverval.

Betrouwbaarheid van de herkenning van verdachte door aangeefster

De rechtbank ziet geen reden aan de betrouwbaarheid van verdachte door aangeefster te twijfelen en overweegt daaromtrent als volgt. De verdediging heeft om een fotobewijsconfrontatie verzocht, nu de verwachting van de verdediging was dat aangeefster verdachte niet zou herkennen en verdachte aldus uitgesloten zou kunnen worden als een van de daders van de woningoverval. De verdediging heeft ingestemd met een enkelvoudige fotoconfrontatie en deze heeft ook plaatsgevonden. Aangeefster heeft bij de rechter-commissaris verklaard dat haar aanvankelijk was gevraagd op het politiebureau langs te komen om vijftien foto’s te bekijken, maar daar heeft zij niets meer van vernomen. Later is ze gebeld met de vraag of ze één foto wilde bekijken. Na twee dagen kwam de politie inderdaad bij haar thuis en is haar één foto getoond. Er is haar toen niet gezegd of het een foto van een van de verdachten was, maar zij herkende de persoon op de foto wel direct als een van de verdachten. De rechtbank acht deze herkenning, mede gelet op de heftige reactie die de foto bij aangeefster opwekte, betrouwbaar. Gelet op het feit dat aangeefster in de gelegenheid is gesteld zich uit te laten over de vraag of zij verdachte wel of niet herkende, zonder dat de politieagenten haar deze vraag hebben gesteld of haar hierin anderszins hebben gestuurd, ziet de rechtbank niet in waarom de gang van zaken zou moeten leiden tot de conclusie dat de herkenning niet voldoende betrouwbaar is. Een enkelvoudige fotoconfrontatie zal in het algemeen kritisch en met de nodige voorzichtigheid dienen te worden beoordeeld, maar nu de herkenning van verdachte door aangeefster niet op zichzelf staat, maar wordt ondersteund door de verklaring van aangeefster en de overige bewijsmiddelen, kan deze voor het bewijs worden gebruikt.

Betrouwbaarheid van de DNA-match

De rechtbank acht, gelet op de overige bewijsmiddelen, niet aannemelijk dat verdachte niet in de woning van aangeefster is geweest en dat het DNA daarom via secundaire overdracht middels medeverdachte [medeverdachte 1] op de handschoenen van verdachte terecht zou moeten zijn gekomen. Daarbij komt nog dat er op de betreffende handschoenen geen DNA van medeverdachte [medeverdachte 1] is aangetroffen.

Diefstal met geweld of afpersing

De rechtbank is van oordeel dat, nu de slachtoffers het geld, het sieraad en de autosleutel niet aan de daders van de woningoverval hebben afgegeven, maar de daders deze goederen zelf hebben gepakt terwijl de slachtoffers vastgebonden waren, sprake is van diefstal met geweld en niet van afpersing. Verdachte zal daarom van de cumulatief/alternatief tenlastegelegde afpersing worden vrijgesproken.

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd verdachte ter zake van het door hem bewezen geachte te veroordelen tot een gevangenisstraf voor de duur van 6 jaren, met aftrek van de tijd die verdachte in voorlopige hechtenis heeft doorgebracht.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft zich niet uitgelaten over een op te leggen straf.

Het oordeel van de rechtbank

Bij het bepalen van de straf heeft de rechtbank rekening gehouden met de ernst van het bewezenverklaarde, de omstandigheden waaronder het feit is begaan en de persoon van verdachte, zoals ter terechtzitting is gebleken.

De rechtbank heeft bij de keuze tot het opleggen van een vrijheidsbenemende straf en bij de vaststelling van de duur daarvan in het bijzonder het volgende laten meewegen.

Ernst van het feit

Verdachte heeft zich samen met anderen schuldig gemaakt aan een woningoverval. Verdachte en zijn mededaders hebben de overval zorgvuldig gepland door eerst op voorverkenning te gaan en een aantal dagen later ’s nachts met onder meer een [verbalisant 6] en tiewraps vanuit Amsterdam naar het huis van de slachtoffers, een alleenstaande moeder en haar vijftienjarige zoon, in [woonplaats] toe te gaan. Verdachte en zijn mededaders hadden donkere kleding aan en hadden handschoenen bij zich. Nadat verdachte en zijn mededaders zich de toegang tot de woning hadden verschaft, zijn de slachtoffers meegesleurd, met tiewraps vastgebonden, geslagen en met fors geweld en aanranding bedreigd. Verdachte en zijn mededaders hebben de hele woning doorzocht en zijn pas gestopt toen zij door de politie werden gestoord. Uit de slachtofferverklaringen blijkt dat de overval heel veel negatieve gevolgen voor de slachtoffers heeft gehad. Naast het feit dat zij ontzettend bang geweest zijn en nog steeds gevoelens van onveiligheid ervaren, is bij aangeefster de ziekte van Crohn, welke al zeven jaar stabiel was, weer opgevlamd en zal de zoon van aangeefster in verband met concentratieproblemen zijn schooljaar opnieuw moeten doen. De overval heeft aldus een grove inbreuk op de psychische en fysieke integriteit en de privacy van de slachtoffers veroorzaakt. Woningovervallen leiden bovendien tot heftige gevoelens van onrust en onveiligheid in de maatschappij in het algemeen. Verdachte heeft enkel gehandeld uit eigen financieel gewin en heeft zich niet bekommerd om de ernstige gevolgen die zijn handelen voor de slachtoffers en de maatschappij heeft. De rechtbank rekent dit verdachte zwaar aan.

De rechtbank weegt bij haar beslissing mee dat verdachte geen enkele verantwoordelijkheid heeft genomen voor zijn handelen en er geen blijk van heeft gegeven het kwalijke van zijn handelen in te zien. Nu verdachte een wezenlijke bijdrage geleverd aan de woningoverval en voor het geheel der gedragingen verantwoordelijk kan worden gehouden, ziet de rechtbank geen reden om wat betreft het bewezenverklaarde in de strafmaat te differentiëren tussen verdachte en medeverdachte [medeverdachte 2] .

Persoonlijke omstandigheden

Bij haar beslissing heeft de rechtbank bij de persoonlijke omstandigheden rekening gehouden met:

Uit het uittreksel justitiële documentatie is gebleken dat verdachte eerder is veroordeeld

wegens een geweldsdelict. Verdachte liep bovendien nog in de proeftijd van een

voorwaardelijk opgelegde straf. Dit heeft verdachte er niet van weerhouden opnieuw een

strafbaar feit te plegen. Dit weegt de rechtbank ten nadele van verdachte mee.

Uit het advies van de reclassering blijkt dat bij verdachte sprake is van problemen op

meerdere levensgebieden. Aangezien verdachte deze problemen zelf niet ervaart, staat hij

niet open voor (verplichte) hulpverlening. De reclassering adviseert derhalve een

onvoorwaardelijke gevangenisstraf op te leggen

LOVS-oriëntatiepunten

In de oriëntatiepunten voor straftoemeting van het Landelijk Overleg Vakinhoud Strafrecht (LOVS) is voor een overval in een woning, waarbij sprake is van meer dan ‘licht geweld’ (een enkele ruk/duw zonder noemenswaardig letsel) een onvoorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van 5 jaar voorgesteld.

Conclusie

Gelet op de ernst van het feit kan naar het oordeel van de rechtbank niet worden volstaan met een straf die geen vrijheidsbeneming met zich brengt. Alles overwegend ziet de rechtbank geen reden om af te wijken van de oriëntatiepunten van het LOVS en zal zij aan verdachte een gevangenisstraf voor de duur van 5 jaren opleggen. De tijd die verdachte in voorlopige hechtenis heeft doorgebracht, zal op de gevangenisstraf in mindering worden gebracht.

heeft zich als benadeelde partij in het geding gevoegd en vordert een bedrag van € 4.117,60. Dit bedrag bestaat uit € 117,60 aan materiele schade en € 4.000,00 aan immateriële schade, ten gevolge van het aan verdachte tenlastegelegde.

De officier van justitie heeft gevorderd de vordering van de benadeelde partij in zijn geheel hoofdelijk toe te wijzen, met toepassing van de wettelijke rente en de schadevergoedingsmaatregel.

De raadsman heeft, gelet op de door hem bepleite vrijspraak, verzocht de benadeelde partij niet-ontvankelijk te verklaren in haar vordering.

De vordering van de benadeelde partij zal, voor wat betreft de materiële schade, worden toegewezen tot een bedrag van € 109,20. Uit de brief van de Maag-, Darm- en Leverarts van 22 mei 2018 blijkt dat de benadeelde partij de ziekte van Crohn heeft, welke adequaat is behandeld, waardoor zij ruim zeven jaar een stabiele situatie heeft gehad zonder klachten van deze ziekte. Ten tijde van de traumatische gebeurtenis met daarop volgend een zeer stressvolle periode is haar ziekte van Crohn opnieuw opgevlamd. Stress heeft een negatieve invloed op het ziektebeloop en gezien de duidelijke tijdsrelatie is het zeer wel mogelijk dat de huidige ziekteactiviteit verband houdt met de gewelddadige overval. De rechtbank is van oordeel dat hiermee voldoende vaststaat dat er een rechtstreeks verband is tussen de overval en het opvlammen van de ziekte van Crohn. De reiskosten die in het kader van het onderzoek naar en de behandeling van de ziekte van Crohn zijn gemaakt, staan dan ook in voldoende rechtstreeks verband tot het bewezenverklaarde, waardoor deze voor vergoeding in aanmerking komen. De reiskosten die zijn gemaakt in het kader van het getuigenverhoor bij de rechter-commissaris komen daarentegen niet voor vergoeding in aanmerking, nu de benadeelde partij deze kosten bij de rechtbank kan declareren. De benadeelde partij zal voor wat betreft dat gedeelte van de vordering niet-ontvankelijk worden verklaard.

Gelet op de ernst van het feit, zoals beschreven in paragraaf 8.3, de schriftelijke slachtofferverklaring waaruit blijkt welke consequenties de overval voor de benadeelde partij heeft gehad, de brief van de GZ-psycholoog waaruit volgt dat de benadeelde partij na de overval klachten passend bij een PTSS heeft ontwikkeld en voornoemde brief van de Maag-, Darm- en Leverarts, is voor de rechtbank komen vast te staan dat de benadeelde partij als gevolg van het hiervoor bewezen geachte rechtstreeks schade heeft geleden. De rechtbank waardeert de immateriële schade op € 4.000,00.

De rechtbank zal de vordering daarom toewijzen tot een bedrag van € 4.109,20, te vermeerderen met de gevorderde wettelijke rente vanaf 18 oktober 2017 tot de dag van volledig betaling.

De verdachte is voor de schade naar burgerlijk recht hoofdelijk aansprakelijk, met dien verstande dat indien en voor zover verdachtes mededaders betalen, verdachte in zoverre van deze verplichting zal zijn bevrijd.

Voorts zal verdachte worden veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij heeft gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog zal maken. Deze kosten worden tot op dit moment begroot op nihil.

Als extra waarborg voor betaling zal de rechtbank aan verdachte de verplichting opleggen tot betaling aan de Staat van het bedrag van € 4.109,20, te vermeerderen met de gevorderde wettelijke rente vanaf 18 oktober 2017 tot de dag van volledige betaling. Als door verdachte niet wordt betaald, zal deze verplichting worden aangevuld met 50 dagen hechtenis, waarbij toepassing van de hechtenis de betalingsverplichting niet opheft.

Verdachte is van zijn schadevergoedingsplicht jegens de benadeelde bevrijd indien de verdachte of zijn mededaders heeft/hebben voldaan aan de verplichting tot betaling aan de Staat, of indien de verdachte of zijn mededaders heeft/hebben voldaan aan de verplichting tot betaling aan de benadeelde partij.

heeft zich, daartoe vertegenwoordigd door [slachtoffer 1] , als benadeelde partij in het geding gevoegd en vordert een bedrag van € 4.000,00. Dit bedrag bestaat uit immateriële schade, ten gevolge van het aan verdachte tenlastegelegde.

De officier van justitie heeft gevorderd de vordering van de benadeelde partij in zijn geheel hoofdelijk toe te wijzen, met toepassing van de wettelijke rente en de schadevergoedingsmaatregel.

De raadsman heeft, gelet op de door hem bepleite vrijspraak, verzocht de benadeelde partij niet-ontvankelijk te verklaren in zijn vordering.

Gelet op de ernst van het feit, zoals beschreven in paragraaf 8.3, de schriftelijke slachtofferverklaring waaruit blijkt welke consequenties de overval voor de benadeelde partij heeft gehad, de brief van de registerpsycholoog NIP en de brief van de zorgcoördinator van de school van de benadeelde partij, is voor de rechtbank komen vast te staan dat de benadeelde partij als gevolg van het hiervoor bewezen geachte rechtstreeks schade heeft geleden. De rechtbank waardeert de immateriële schade op € 2.500,00.

De rechtbank zal de vordering daarom toewijzen tot een bedrag van € 2.500,00, te vermeerderen met de gevorderde wettelijke rente vanaf 18 oktober 2017 tot de dag van volledig betaling.

De benadeelde partij zal in het resterende gedeelte van de vordering niet-ontvankelijk worden verklaard.

De verdachte is voor de schade naar burgerlijk recht hoofdelijk aansprakelijk, met dien verstande dat indien en voor zover verdachtes mededaders betalen, verdachte in zoverre van deze verplichting zal zijn bevrijd.

Voorts zal verdachte worden veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij heeft gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog zal maken. Deze kosten worden tot op dit moment begroot op nihil.

Als extra waarborg voor betaling zal de rechtbank aan verdachte de verplichting opleggen tot betaling aan de Staat van het bedrag van € 2.500, te vermeerderen met de gevorderde wettelijke rente vanaf 18 oktober 2017 tot de dag van volledige betaling. Als door verdachte niet wordt betaald, zal deze verplichting worden aangevuld met 35 dagen hechtenis, waarbij toepassing van de hechtenis de betalingsverplichting niet opheft.

Verdachte is van zijn schadevergoedingsplicht jegens de benadeelde bevrijd indien de verdachte of zijn mededaders heeft/hebben voldaan aan de verplichting tot betaling aan de Staat, of indien de verdachte of zijn mededaders heeft/hebben voldaan aan de verplichting tot betaling aan de benadeelde partij.

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd de vordering tenuitvoerlegging toe te wijzen.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft zich niet uitgelaten over de vordering tenuitvoerlegging.

Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank wijst de vordering tenuitvoerlegging toe en gelast de tenuitvoerlegging van de straf, voor zover voorwaardelijk opgelegd bij vonnis van de meervoudige kamer te Amsterdam d.d. 2 maart 2016, gewezen onder parketnummer 13/703208-15, te weten: een gevangenisstraf voor de duur van 43 dagen.