Uitspraken

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht het onder 1 tot en met 4 en 6 ten laste gelegde wettig en overtuigend te bewijzen.

Ten aanzien van de feiten 1 tot en met 4 heeft de officier van justitie onder meer gewezen op de aangiftes die namens de kinderen zijn gedaan, de studioverhoren van elk van de drie kinderen, de verklaring van getuige [getuige 2] (de moeder van de kinderen), alsmede de afbeeldingen (foto’s en video’s) die op de onder verdachte inbeslaggenomen gegevensdragers zijn aangetroffen.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft vrijspraak bepleit van het onder 1 tot en met 4 ten laste gelegde. Wat betreft het bewijs ten aanzien van het onder 6 ten laste gelegde heeft de raadsman geen opmerkingen gemaakt. De raadsman heeft, zakelijk weergegeven, het volgende aangevoerd.

Ten aanzien van feit 1:

Verdachte heeft dit feit ontkend. De door [slachtoffer 1] afgelegde belastende verklaringen zijn haar ingefluisterd, zij is aldus beïnvloed. Waar door verdachte bij de politie afgelegde verklaringen ook als bekennend zijn te kwalificeren, zijn deze voor de bewijslevering niet bruikbaar. Verdachte is op de inhoud daarvan teruggekomen en heeft uiteengezet waarom hij eerder anders heeft verklaard. Volgens verdachte heeft hij de politie naar de mond gepraat en was hij suïcidaal.

Ten aanzien van feit 2:

Verdachte ontkent ook dit feit. Hij heeft zijn zoontjes [slachtoffer 2] en [slachtoffer 3] nimmer met een seksuele intentie aangeraakt. Wanneer [slachtoffer 2] de voorhuid naar achteren deed dan had dit te maken met verdachtes ouderlijke zorg en aandacht voor mogelijke verkleving.

Ten aanzien van feit 3:

Verdachte erkent dat er door hem foto’s en video’s zijn gemaakt. Echter, deze hadden geen seksuele strekking, maar zijn steeds gemaakt met een medische intentie, namelijk met het oog op documentatie voor de huisarts.

Ten aanzien van feit 4:

Verdachte is zich niet bewust geweest van de aanwezigheid van de beelden op zijn gegevensdragers.

Ten aanzien van feit 6:

Als dit feit al kan worden bewezen, aan verdachte komt in elk geval een beroep op afwezigheid van alle schuld toe, omdat hij heeft gedwaald ten aanzien van de wederrechtelijkheid van het voorhanden hebben van het wapen en de munitie.

Bewijsmiddelen 1

Ten aanzien van de feiten 1, 2 en 3:

Verdachte is vader van drie kinderen:

Op 3 september 2015 heeft [aangeefster 1] , toen gezinsvoogdes van de drie kinderen van verdachte, aangifte gedaan van ‘ernstig vermoeden van seksueel grensoverschrijdend gedrag dan wel seksueel misbruik’ door verdachte.3 De kinderen zijn op 3 juni 2015 uit huis geplaatst.4

Aangeefster heeft verklaard dat de aanleiding dat [slachtoffer 1] is gaan praten met haar pleegmoeder is geweest dat zij jeuk had bij haar vagina en gevraagd had aan haar pleegmoeder of ze daar wilde kijken. De pleegmoeder was erg geschrokken van de handeling die [slachtoffer 1] vervolgens bij zichzelf gedaan had.5

[slachtoffer 1] heeft in een gesprek met aangeefster verteld over (seksuele) gedragingen die tussen haar en verdachte hebben plaatsgevonden.6

[getuige 3] (pleegmoeder van [slachtoffer 1] ) heeft onder meer verklaard, zakelijk weergegeven: ‘Ik kreeg het besef dat [slachtoffer 1] seksueel misbruikt moest zijn toen zij ( [slachtoffer 1] ) op een avond jeuk had bij haar vagina. Ze zat op de bedrand en deed haar benen wijd. Toen trok ze haar schaamlippen zo ver open dat ik schrok en waarop ik zei ‘niet zo ver, straks scheurt het in.’ Ik schrok er enorm van, ze rukte het echt heel erg open. Toen zei ze: ‘ja maar dat moest van papa anders groeit het dicht en kan ik niet meer plassen.’7

Toen [slachtoffer 1] tijdens een gesprek dat op een ander moment plaatsvond vroeg waarom pleegmoeder eerder zo was geschrokken, vertelde [slachtoffer 1] onder meer: ‘als papa er was en mama niet en [slachtoffer 3] en [slachtoffer 2] beneden aan het spelen waren, moest ik alleen met papa mee naar boven. Papa ging er aan zitten. Hij duwde op mijn clitoris. Het voelde niet fijn want ik wilde niet dat papa aan mij zat. Papa liet ook zijn penis zien. Soms duwde hij van onderen ertegen en dat voelde helemaal niet fijn. Soms moest ik zijn penis in mijn mond doen.’8

[slachtoffer 1] heeft onder meer verklaard:

‘Papa tikte de hele tijd bij mijn vagina. Hij tikte daar met zijn vinger. Dat moest ik zelf doen maar dat deed ik niet en toen ging papa mijn vinger duwen zodat hij er wel bij kwam. Papa likte daar ook.9

Papa pakte mijn vinger en toen duwde die hem in het gat, maar ik duwde terug en toen zat ie er eigenlijk een beetje in en toen duwde papa steeds en duwde hij hem er steeds verder in. Bij mij deed dat heel zeer. Papa duwde mijn vinger in het gaatje. Papa duwde heel hard. Het gebeurde thuis, op meerdere plekken, als ik alleen bij papa was, in [woonplaats] .10

Een keer na het eten moest ik met papa naar de waskamer. Toen zat hij bij mijn vagina. Papa zei toen ‘nou [slachtoffer 1] , nu heb je wel genoeg geoefend. Nu moet je je vinger in dat gaatje steken waar de baby’tjes uit komen.’ Dat wilde ik niet, toen werd papa heel boos. Toen op een gegeven moment is het papa weer gelukt zoals altijd. Toen moest ik in dat gaatje mijn vinger steken.11 Hij deed mijn onderbroek naar beneden.12 Met mijn vinger bij het gaatje is ongeveer twintig keer gebeurd.

Papa deed het bij het gaatje waar de baby’s uit komen. Hij deed dat met zijn duim. De duim was natuurlijk dik, dat vond ik niet leuk.13

Meestal deed papa niks met zijn kleren, maar af en toe deed papa zijn broek, die deed ie dan open en naar beneden en zijn onderbroek. Alleen deed hij dat dan gelijk en dan moest ik aan zijn plasser zitten. Dat was ongeveer twintig keer gebeurd. Dit gebeurde in de badkamer en in papa zijn eigen kamer. Ook in dat kamertje van papa bij [A] en [B] . Daar moest ik dan een beetje in knijpen en dan dat velletje de hele tijd heen en weer doen. (….) nou, dan moest ik dat andere dingetje dat tevoorschijn komt, moest ik dan aantikken. Nou, ik vond het heel moeilijk en het plakte ook heel erg.14

Papa kwam met zijn plasser bij mijn mond. Ik hield mijn mond dicht, maar op een gegeven moment moest ik hem toch open doen. Papa zei ‘mond open’. Ik wilde dat niet en toen is het papa weer gelukt, want papa is sterker dan mij. Ik moest bijna spugen zo vies vond ik het. Hij had zijn handen op mijn achterhoofd en dan duwde die mij een beetje naar voren de hele tijd, want anders ging mijn hoofd de hele tijd naar achteren. De plasser in mijn mond is één keer gebeurd.15

Papa maakte foto’s en filmpjes van mij. Dat deed hij in de badkamer en in zijn kamertje bij [A] en [B] .16 Ik vind die foto’s niet leuk omdat ik er helemaal bloot op sta. Op die filmpjes ook. En ook dat papa tegen mij aan moest, dat staat ook op de film.17 Dan maakte papa een filmpje, maar dan moesten we tegen elkaar, maar toen duwde papa ineens veel te hard en dat deed heel zeer. Toen had ik er de hele dag last van. Toen moest ik elke keer voor hem gaan liggen. Papa duwde er keihard tegen aan. Dit was na april en voor augustus, volgens mij in 2015.18

In de badkamer, na het bad, ging hij met zijn plasser tegen mijn vagina aan. Toen moest ik hem wijd houden. Het deed pijn omdat papa er keihard tegen aan duwde en omdat hij mijn gaatje probeerde binnen te gaan. En toen duwde papa één keer keihard. Dan gaat ie er steeds verder naar binnen en dat doet dan zeer. Papa deed hem in het gaatje waar de baby’s uit komen. Ik voelde dat. Hij ging met zijn penis in dat gaatje. Het is ongeveer drie keer gebeurd dat papa met zijn penis in mijn vagina ging, eigenlijk vier keer.19

Papa heeft meer dan tien keer foto’s en filmpjes gemaakt toen ik bloot was. Papa vergroot het helemaal en dan zie je alleen nog maar mijn blote vagina.20 Papa heeft foto’s gemaakt van mij en ook met mijn vagina en heel vaak ook gewoon alleen van het gaatje. Maar ook dat papa dan zo met zijn penis er tegenaan zat.21

Dan lig ik zo heel ver wijd met mijn benen. Papa zat dan op zijn knieën, dan kon hij zo filmpjes maken. Ik lig meestal op mijn rug.’22

[getuige 2] , de moeder van de kinderen, heeft onder meer verklaard:

‘In de tijd van [woonplaats] heeft [slachtoffer 1] haar zwemdiploma gehaald. Later hoorde ik van haar dat zij met verdachte in een klein hokje had gezeten en hij haar aankleedde en er ook iets gebeurd moet zijn.’

In een door deze getuige opgemaakt verslag dat bij de aangifte is gevoegd, staat bij ‘Maart 2015’: ‘ [slachtoffer 1] vertelde toen zij haar zwemdiploma in de kast vond, dat ze van papa op de aankleedtafel (…) moest liggen met haar benen wijd omdat hij daar wilde kijken.’23

Voorts heeft getuige [getuige 2] verklaard dat zij op 20 mei 2015 eerder thuis kwam. Alleen [slachtoffer 3] en [slachtoffer 2] waren beneden, dit gaf haar geen fijn gevoel. Getuige dacht gelijk, waar is [slachtoffer 1] , die is dan met verdachte boven en dat gaf haar geen fijn gevoel. Verdachte kwam met [slachtoffer 1] naar beneden. Later zag zij in de badkamer een gebruikt washandje en een gebruikte handdoek liggen. [slachtoffer 1] vertelde dat zij de handdoek op de grond moest leggen en daar zelf op moest gaan liggen van verdachte en dat zij zichzelf moest wassen en dat verdachte daar bij bleef. [slachtoffer 1] zei de volgende avond dat zij de volgende keer met haar eigen vinger in haar vagina moest om te voelen hoe dat daar van binnen is, omdat daar een keer een watje in moet.24

[aangeefster 2] , gezinsvoogd sinds medio september 2015, heeft aangifte gedaan van het vermoeden van seksueel misbruik van [slachtoffer 2] door verdachte.25 Pleegmoeder [getuige 4] vertelde dat [slachtoffer 2] was gaan praten. Hij had tegen zijn pleegmoeder verteld dat zijn zus [slachtoffer 1] met papa in bad was en dat hij dat ook moest. Het zou vaker dan tien keer zijn gebeurd. Hij moest aan zijn vader zitten en zijn vader zat aan hem.26

[getuige 5] , de pleegmoeder van [slachtoffer 2] , heeft onder meer verklaard:

Op 6 januari 2016 zei [slachtoffer 2] tegen haar dat hij ook met zijn vader in bad moest. Zijn vader zat bij hem aan zijn plasser. Hij werd dan stijf, ook wel eens niet. Dat was de bedoeling, dat zijn vader dat dan voordeed. Zijn vader deed het bij hem. Hij moest het ook bij hem zelf doen. Hij moest dat dan ook bij zijn vader doen. [slachtoffer 2] deed het aan zijn pleegmoeder voor met twee handen, dat hij het ook met één hand kon doen en dat hij dan heen en weer moest doen en dan kwam het bovenste eruit. Dan moest hij er over heen wrijven. Als hij in bad ging met zijn vader gebeurde het, dat hoorde er gewoon bij.27

[slachtoffer 2] heeft onder meer verklaard:

‘Dan moest ik gewoon samen met hem in bad en zo. Ik was toen wel wat jonger dan nu groep 4 of 5 denk ik. In bad ging hij (verdachte) met mijn plassertje een beetje bezig en dan legde hij er iets bij uit en dan moest ik het ook bij hem doen. Of hij deed het nog even bij mij of hij deed het bij zichzelf geloof ik en ik moest het ook bij mezelf doen. Dat moest allemaal van hem. Dan moest ik voor hem gaan zitten op mijn knieën, dan kon hij er beter bij. Het was ook wel eens zo dat [slachtoffer 3] eerst nog bij ons in bad zat. Wanneer mama [slachtoffer 3] eruit had gehaald, deed papa meestal zelf de deur op slot. Het gebeurde altijd in de badkamer in ons huis in [woonplaats] .28

Hij zei iets van dan moest het velletje of zoiets erover heen en dat deed hij dan eerst bij zichzelf geloof ik en dan bij mij. En dan moest ik dus het bij mezelf doen of bij hem. Het velletje dat over het bovenkantje uit stak moest naar beneden. Zijn vader heeft niet gezegd waarom, hij moest het gewoon doen. Daarna deed hij het bij zichzelf of bij mij. Als hij het bij mij had gedaan ging hij er soms ook nog even aan zitten met zijn vinger. Het is sowieso meer dan 10 keer gebeurd, het is ook wel een aardig lange periode gebeurd.’29

Verbalisant beschrijft hoe [slachtoffer 2] voordeed wat verdachte bij verdachte zijn eigen plasser deed: [slachtoffer 2] pakt een beker vast en gaat naar boven en naar beneden, knijpend in de beker.

[slachtoffer 2] verklaart verder, onder meer: ‘Hij deed het met een vuistachtig iets. De plasser van verdachte werd gewoon wat stijver en groter. Hij deed het ook bij mij. Hij deed het bij mij met zijn vingers, die van mij was natuurlijk kleiner. Papa deed met zijn vingers hetzelfde als papa bij zichzelf deed, zoals ik voordeed.30

Papa zei een keer bij de Mac: ‘nou papa moet naar de politie (….) hij moet daar iets zeggen het gaat dus over je zusje dat ik daar zo stoute dingen noemde hij het geloof ik mee gedaan heb (….) en zoiets heb ik ook met jou gedaan’ maar hij zei natuurlijk tegen mij dat hoef je niet te zeggen, ‘dat doen vaders altijd’.31

[getuige 2] heeft onder meer verklaard:

‘ [slachtoffer 2] ging ook wel met [slachtoffer 3] in bad, ook wel met verdachte erbij. Dan viste ik [slachtoffer 3] uit bad en dan ging verdachte verder met [slachtoffer 2] . Dan bleef verdachte soms wel tot een half uur met [slachtoffer 2] in bad. De badkamerdeur ging op slot wanneer ik [slachtoffer 3] uit bad haalde.32

Op 29 april 2015 vertelde [slachtoffer 3] dat hij een zere plasser had en dat hij zei ‘papa heeft eraan getrokken’.33

In de periode dat wij (verdachte en getuige) uit elkaar waren, hoorde ik van [slachtoffer 1] dat zij geld kreeg als zij met papa in bad ging en dat zelfde hoorde ik ook van [slachtoffer 2] .’34

[aangever 3] , clustermanager bij het Leger des Heils, heeft namens [slachtoffer 3] aangifte gedaan van ‘grensoverschrijdende seksuele handelingen’ door vader bij [slachtoffer 3] . De pleegmoeder van [slachtoffer 3] had verteld dat [slachtoffer 3] haar had verteld dat zijn vader aan zijn plassertje zat en dat hij dat niet fijn vond.35

Bij voornoemde aangifte is een e-mail gevoegd van de pleegmoeder van

[slachtoffer 3] , waarin een gesprek dat zij met hem had op 8 januari 2017

is uitgeschreven, onder meer inhoudende:

“ [slachtoffer 3] : ik vind papa stom, ik wil papa zijn gezicht nooit meer zien.

Pleegmoeder: waarom niet?

[slachtoffer 3] : papa maakte mijn plassertje strak

Pleegmoeder: zat papa aan jouw plassertje?

[slachtoffer 3] : ja papa trok er heel erg hard aan, dat was niet leuk, het duurde heel lang en deed pijn.

Pleegmoeder: waar was je dan?

[slachtoffer 3] : in de badkamer. Als papa thuis was en ik moest douchen dan deed papa dat altijd.

Pleegmoeder: hoe oud was je toen?

[slachtoffer 3] : 3 of 4….ik weet het niet, papa deed het heel vaak.”36

[slachtoffer 3] heeft onder meer verklaard:

‘Het gebeurde bij mama in huis in [woonplaats] .37 Mijn plassertje zat een beetje strak, een beetje rechtop. Toen ging papa in mijn plassertje knijpen en schudden. Toen deed ie heel erg zeer. Het knijpen en schudden deed hij wel een beetje lang. Mama was toen ergens anders, papa was toen alleen in mamma’s huis.’38

[getuige 6] is pleegmoeder van [slachtoffer 3] geweest. Zij heeft verklaard dat hij op 3 juni 2015 bij hen werd geplaatst. Het viel haar op dat [slachtoffer 3] met enige regelmaat met zijn handjes bij zijn piemeltje zat en zat te wriemelen. Zij zag dat hij het als een soort masturberen deed.

Op 20 november 2015 zei [slachtoffer 3] ineens: ‘Kijk nu heb ik ineens een vader plassertje. Omdat hij een beetje stijf is bedoel je? Ja dat hebben vaders toch? Heb je dat bij papa gezien dat je dat weet? Ja papa zat altijd bij mij te wriemelen als ik onder de douche stond. Deed papa dat om hem schoon te maken, zoals wij dat doen? Nee, dat duurde veel langer.’39

De verdachte heeft verklaard dat hij de huid (van de penis, zo begrijpt de rechtbank dat uit dit gedeelte van het verhoor) van [slachtoffer 3] achteruit heeft geschoven.40

Op 11 april 2016 zijn onder verdachte diverse gegevensdragers in beslag genomen, waaronder een harde schijf van het merk Fujitsu (goednummer A1.01.03.015), een harde schijf van het merk WDC (goednummer A1.01.04.004) en een mobiele telefoon (goednummer A1.02.03.001).41

De onder verdachte inbeslaggenomen gegevensdragers zijn onderzocht op de aanwezigheid van kinderpornografisch materiaal.

De hiervoor weergegeven bewijsmiddelen worden steeds gebruikt tot het bewijs van het feit of de feiten, waarop zij blijkens hun inhoud uitdrukkelijk betrekking hebben. Sommige onderdelen van de bewijsmiddelen hebben niet betrekking op alle feiten, maar op één of meerdere feiten.

Ten aanzien van feit 4:

Op 11 april 2016 zijn er in de woning van verdachte te [woonplaats] diverse gegevensdragers in beslag genomen, waaronder een harde schijf van het merk Seagate (goednummer A1.02.01.001).43

Op gegevensdragers van verdachte is kinderpornografisch materiaal aangetroffen. Op een harde schijf van het merk Seagate (goednummer A1.02.01.001) is onder andere een bestand – te weten een video – aangetroffen met bestandsnaam [bestandsnaam] . Hierop is onder meer te zien dat een kind tussen de vijf en acht jaar met de handen wordt aangeraakt/betast bij het geslachtsdeel en de billen en dat de billen van een meisje van acht jaar worden gestreeld.44

Er wordt een bestandspad bij voornoemd bestand genoemd, waarbij wordt gerelateerd dat het genoemde bestandspad niet gebruikelijk is wanneer een bestand van het internet gedownload wordt en op de gegevensdrager opgeslagen wordt. Uit de tussenvoeging VERPLAATSEN NAAR EXTERNE SCHIJF kan opgemaakt worden dat het bestand, na gedownload te zijn, door de gebruiker van de gegevensdrager hernoemd is. Daarbij staat als datum 28 december 2012 genoemd.45

Ten aanzien van feit 6

Op 11 april 2016 is de woning van verdachte in [woonplaats] doorzocht en daarbij zijn onder meer een mini pistool en diverse kogeltjes / munitie in beslag genomen.46

In het kader van de Wet wapens en munitie is een onderzoek ingesteld naar deze voorwerpen. Er is sprake van een pistool, merk Albrecht Kind, model Berloque, kaliber 2mm penvuur en dit betreft een wapen van Categorie III sub 1. Voorts betreft het munitie van categorie III, te weten 44 scherpe patronen dan wel onderdelen daarvan.47

Uit de verklaring van verdachte volgt dat hij dit wapen en die munitie voorhanden heeft gehad.48

Bewijsoverwegingen feiten 1, 2 en 3:

De rechtbank acht deze feiten, gelet op de hiervoor weergegeven bewijsmiddelen, in onderling verband en samenhang bezien, wettig en overtuigend bewezen, zoals hierna onder 6 omschreven.

De verdediging heeft betoogd dat de verklaring van [slachtoffer 1] niet betrouwbaar is wegens beïnvloeding door derden. De rechtbank gaat daaraan voorbij. De seksueel overschrijdende gedragingen van verdachte jegens zijn kind [slachtoffer 1] blijken uit hetgeen [slachtoffer 1] tegen de toenmalige gezinsvoogd en haar pleegmoeder heeft gezegd, en vervolgens wat zij ten tijde van haar studioverhoor heeft verklaard. Zij is daarin consistent. Uit het studioverhoor klinkt ook door de boosheid, de frustratie en het verdriet van [slachtoffer 1] over hetgeen verdachte bij/met haar heeft gedaan, waarbij zij het steeds ook moeilijk vindt om te vertellen wat er precies is gebeurd. De verklaring van

[slachtoffer 1] wordt bovendien ondersteund door de door verdachte gemaakte afbeeldingen (foto’s en video’s). Uit deze afbeeldingen blijkt duidelijk het grensoverschrijdende seksuele karakter van de gedragingen van verdachte jegens [slachtoffer 1] . Dat deze afbeeldingen zouden zijn gemaakt ter medische documentatie voor de huisarts schuift de rechtbank, gelet op de seksuele gedragingen van verdachte die daarop te zien zijn, als ongeloofwaardig terzijde.

Het voorgaande geldt ook voor de gedragingen jegens zijn andere kinderen, namelijk

[slachtoffer 2] en [slachtoffer 3] . Uit de inhoud van hun verklaringen, die worden ondersteund door een video waarop een seksuele gedraging van en bij [slachtoffer 2] te zien is, volgt voor de rechtbank de ongeloofwaardigheid van de verklaring van verdachte, erop neerkomend dat deze video is gemaakt ter medische documentatie voor de huisarts. Niet alleen omdat niet is gebleken dat een huisarts enig, tot dergelijke documentatie strekkend verzoek aan verdachte heeft gedaan, maar ook en vooral omdat verdachte de door hem vervaardigde beelden nimmer aan de huisarts getoond of daarvan jegens de huisarts gewag heeft gemaakt. Dit vervaardigen is steeds op initiatief van verdachte geschied en hij heeft daaraan nimmer enige ruchtbaarheid gegeven. De rechtbank gaat, gelet op het voorgaande, ook voorbij aan de verklaring van verdachte dat hij [slachtoffer 2] en [slachtoffer 3] nimmer met een seksuele intentie heeft aangeraakt. De seksuele intentie, althans de seksueel overschrijdende gedragingen, volgt/volgen naar het oordeel van de rechtbank reeds uit de aard – en ernst – van die gedragingen, zoals deze blijken uit de hiervoor weergegeven bewijsmiddelen.

Ten aanzien van de bewezenverklaring van het aftrekken van [slachtoffer 3] (feit 2) merkt de rechtbank op dat daarvoor ook de bewijsmiddelen die zien op de seksueel overschrijdende gedragingen jegens de kinderen [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] redengevend zijn.

Bewijsoverwegingen feit 4:

Op gegevensdragers van verdachte is kinderpornografisch materiaal aangetroffen. Ten aanzien van de afbeeldingen die in de tenlastelegging worden genoemd, is in het dossier gerelateerd dat die afbeeldingen van de betreffende gegevensdragers zijn verwijderd en niet door de gebruiker te benaderen en zichtbaar waren. Het dossier biedt geen aanknopingspunten voor de stelling dat verdachte die afbeeldingen in de tenlastegelegde periode heeft verworven en/of in bezit heeft gehad en/of zich daartoe door middel van een

geautomatiseerd werk en/of met gebruikmaking van een communicatiedienst de

toegang heeft verschaft, met uitzondering van de afbeelding met bestandsnaam ‘ [bestandsnaam] ’. Ten aanzien van dit bestand is namelijk gerelateerd dat het in het dossier genoemde bestandspad niet gebruikelijk is wanneer een bestand van het internet gedownload wordt en op de gegevensdrager opgeslagen wordt. Uit de tussenvoeging ‘_VERPLAATSEN NAAR EXTERNE SCHIJF’ in de bestandnaam, kan worden opgemaakt dat het bestand, na gedownload te zijn, door de gebruiker van de gegevensdrager hernoemd is. Dat verdachte zich niet bewust is geweest van dit bestand op zijn gegevensdrager(s), vindt dan ook zijn weerspreking in het voorgaande. Bovendien wordt in het bestandspad, achter het woord ‘Build’, de datum 28 december 2012 genoemd, welke datum valt in de tenlastegelegde periode. De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte voornoemde afbeelding in zijn bezit heeft gehad, maar spreekt verdachte, gelet op het voorgaande, vrij van het in de tenlastegelegde periode in bezit hebben van het overige kinderpornografisch materiaal.

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd verdachte ter zake van het door de officier van justitie bewezen geachte te veroordelen tot een gevangenisstraf voor de duur van zes jaar, met aftrek van het voorarrest.

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft verzocht rekening te houden met de conclusies van de deskundigen dat de kans op recidive laag is. Er kan niet worden uitgesloten dat de houding van verdachte jegens een eventuele behandeling in de toekomst zal veranderen en om die reden heeft de raadsman, indien de rechtbank tot een veroordeling komt, verzocht een deels voorwaardelijke straf met bijzondere voorwaarden – gericht op toezicht en behandeling – op te leggen.

Het oordeel van de rechtbank

Verdachte heeft, verspreid over een periode van een aantal jaren, zijn drie nog jonge kinderen herhaaldelijk seksueel misbruikt. Met name zijn dochter heeft vergaande seksuele gedragingen moeten verrichten en ondergaan. Dit seksueel misbruik heeft mede bestaan uit het seksueel binnendringen van zijn dochter, die toen de leeftijd van twaalf jaren nog niet had bereikt. Zo heeft zij de penis van verdachte in haar mond moeten nemen en heeft hij meermalen zijn penis in en tegen haar vagina geduwd, heeft hij zijn vinger in haar vagina gebracht en liet hij zijn dochter haar eigen vinger in haar vagina inbrengen.

Zijn oudste zoon heeft hij onder meer meermalen afgetrokken en zich laten aftrekken, en zijn jongste zoon heeft hij meermalen afgetrokken. Daarnaast heeft verdachte kinderpornografische foto’s en video’s van twee van zijn kinderen gemaakt en heeft hij een kinderpornografische video – waarop andere kinderen afgebeeld staan – in zijn bezit gehad.

Voorts is bij verdachte een vuurwapen en munitie aangetroffen.

Deze categorie van zedenmisdrijven is uit de aard daarvan een ernstige. Degenen die kwetsbare minderjarigen misbruiken vinden op enig moment de officier van justitie op hun weg, ook na verloop van lange tijd. Dat als regel in zaken als de onderhavige door de officier van justitie de oplegging van zware straffen wordt gevorderd en ook door de strafrechter worden opgelegd hangt samen met de aan dit type misdrijven te verbinden belangen en te maken verwijten. In trefwoorden gaat het dan onder meer om het kwetsbare kind tegenover de volwassen ouder, de bescherming van de lichamelijke en psychische integriteit en ontwikkeling van die kinderen, en ook om de voor de (seksuele) ontwikkeling doorgaans fnuikende gevolgen van grensoverschrijdend seksueel gedrag. Dikwijls behoeven die kinderen veel nazorg en hulp in het verdere verloop van hun leven en ondervinden zij de gevolgen van misbruik ook in hun volwassen leven.

Het is buitengewoon laakbaar en verwerpelijk dat de verdachte, ten koste van deze kwetsbare slachtoffers – zijn drie kinderen – die hem vertrouwden en van hem volkomen afhankelijk waren, zich zo door zijn lustgevoelens heeft laten meeslepen. Verdachte heeft met zijn handelen het geestelijk welzijn en de seksuele ontwikkeling van zijn kinderen ernstig in gevaar gebracht. Dat hij geen professionele hulp heeft gezocht voor het beteugelen van zijn kennelijk onbeheersbare lustgevoelens moet verdachte ernstig worden verweten.

Verdachte heeft de zedenmisdrijven – onder het herroepen van een min of meer bekennende verklaring – ontkend en allerminst verantwoordelijkheid genomen voor zijn daden. Uit veel van zijn diep verontwaardigde uitingen blijkt dat hij zichzelf als slachtoffer aanwijst, namelijk als slachtoffer van alle bij verzorging, opvoeding en bescherming van zijn kinderen betrokken instanties en personen. En ook politie, de officier van justitie en de rechtbank treffen in zijn ogen een ernstig verwijt. Al met al vertoont zijn gedrag als verdachte sterk externaliserende trekken. Het moet worden betreurd dat verdachte in het bestek van deze strafzaak ook jegens zijn kinderen zowel zijn daderschap als verantwoordelijkheid stelselmatig van de hand heeft gewezen.

Persoonlijke omstandigheden van verdachte

De rechtbank heeft acht geslagen op een op zijn naam gesteld uittreksel uit de justitiële documentatie van 23 april 2018, waaruit blijkt dat verdachte niet eerder is veroordeeld voor strafbare feiten.

De rechtbank heeft voorts acht geslagen op de hiervoor onder 7 genoemde Pro Justitia rapportages en de rechtbank houdt er bij de strafoplegging rekening mee dat verdachte als enigszins verminderd toerekeningsvatbaar moet worden gezien. Het recidiverisico wordt door de deskundigen – kort gezegd – laag ingeschat. De psychiater heeft de mogelijkheid tot enige vorm van behandeling open gelaten. De psycholoog heeft aangegeven dat geen meerwaarde te verwachten valt van behandeling of begeleiding.

De reclassering heeft een advies opgesteld, gedateerd 20 december 2017, maar heeft zich nadien onthouden van een strafadvies, nu verdachte stellig is in zijn mening dat hij niet wenst mee te werken aan een toezicht.

Conclusie

Gelet op de aard en ernst van de bewezenverklaarde feiten kan niet worden volstaan met een straf die geen vrijheidsbeneming met zich brengt. De rechtbank heeft bij de keuze tot het opleggen van een vrijheidsbenemende straf en bij de vaststelling van de duur ervan, gekeken naar straffen die in soortgelijke zaken – voor zover individuele strafzaken zich laten vergelijken – worden opgelegd. Gelet op de straffen die in soortgelijke zaken worden opgelegd, is de rechtbank van oordeel dat de eis van de officier van justitie de straffen die in soortgelijke zaken worden opgelegd, aanzienlijk ontstijgt. De rechtbank zal dan ook tot de oplegging van een lagere gevangenisstraf komen dan door de officier van justitie is gevorderd. De rechtbank is wel van oordeel dat een gevangenisstraf van aanzienlijke duur, onder meer ter vergelding van het leed dat verdachte zijn kinderen heeft aangedaan, op zijn plaats is. Verdachte staat niet open voor het ondergaan van enige behandeling en gelet op de conclusies van de deskundigen, die het recidiverisico laag inschatten, ziet de rechtbank geen aanleiding over te gaan tot het opleggen van een deels voorwaardelijke gevangenisstraf met bijzondere voorwaarden.

De rechtbank acht, alles overwegende, het opleggen van een gevangenisstraf voor de duur van vier jaren, met aftrek van de tijd van het voorarrest, passend en geboden.

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd de op de beslaglijst van 6 juni 2018 vermelde voorwerpen, te weten de nummers 1 en 2 op die lijst (te weten: munitie en 1 pistool) en de nummers 3 tot en met 20 op die lijst (te weten: 12 harddisks, 2 mobiele telefoons, 1 computer en 3 USB-sticks), te onttrekken aan het verkeer. De officier van justitie heeft betoogd dat de voorwerpen 3 tot en met 20 op die beslaglijst in gezamenlijkheid beschouwd moeten worden, en dat de kans bestaat dat op elk van die voorwerpen pornografisch materiaal aanwezig is.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft verzocht de voorwerpen aan verdachte te terug te geven.

Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank zal de op de beslaglijst van 6 juni 2018 genoemde in beslag genomen voorwerpen, te weten de nummers 1 en 2 op die lijst (te weten: munitie en 1 pistool) en de nummers 3 tot en met 20 op die lijst (te weten: 12 harddisks, 2 mobiele telefoons, 1 computer en 3 USB-sticks), onttrekken aan het verkeer. Deze voorwerpen zijn van zodanige aard dat het ongecontroleerde bezit daarvan in strijd is met de wet of met het algemeen belang.

Met betrekking tot de voorwerpen genummerd 1 en 2 is het onder 6 bewezenverklaarde feit begaan en met behulp van de voorwerpen genummerd 3 tot en met 20 zijn de onder 3 en 4 bewezen verklaarde feiten begaan. Op een deel van de inbeslaggenomen voorwerpen, genummerd 3 tot en met 20, staat kinderpornografisch materiaal. Van geen van de voorwerpen, genummerd 3 tot en met 20, kan worden uitgesloten dat deze sporen van kinderpornografisch materiaal bevatten, zodat onttrekking van voornoemde voorwerpen gerechtvaardigd en geboden is.

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd de vorderingen van de benadeelde partijen

[slachtoffer 1] , [slachtoffer 2] en [slachtoffer 3] toe te wijzen met toepassen van de schadevergoedingsmaatregel ex artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft verzocht de vorderingen van de benadeelde partijen [slachtoffer 1] ,

[slachtoffer 2] en [slachtoffer 3] niet-ontvankelijk te verklaren in verband met de door hem bepleite vrijspraken.

De benadeelde partij [slachtoffer 1]

Vaststaat dat de benadeelde partij als gevolg van de hiervoor onder 1 en 3 bewezen verklaarde feiten rechtstreeks schade heeft geleden. Verdachte heeft de hoogte van de gestelde – en onderbouwde – schade inhoudelijk niet betwist. Nu is komen vast te staan dat aan de benadeelde partij [slachtoffer 1] rechtstreeks schade is toegebracht en de gevorderde schadevergoeding de rechtbank ook overigens niet onrechtmatig of ongegrond voorkomt, zal de vordering in zijn geheel worden toegewezen, te weten een bedrag van € 19.125,88 (bestaande uit € 125,88 materiële schade en € 19.000,00 immateriële schade), te vermeerderen met de gevorderde wettelijke rente vanaf 19 mei 2010 tot de dag van volledige betaling.

Verdachte zal ook worden veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij heeft gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog zal maken. Deze kosten worden tot op dit moment begroot op nihil.

Als extra waarborg voor betaling zal de rechtbank ten behoeve van de benadeelde partij aan verdachte de verplichting opleggen tot betaling aan de Staat van het bedrag van € 19.125,88, te vermeerderen met de gevorderde wettelijke rente vanaf 19 mei 2010 tot de dag van volledige betaling. Als door verdachte niet wordt betaald, zal deze verplichting worden aangevuld met 130 dagen vervangende hechtenis, waarbij toepassing van de vervangende hechtenis de betalingsverplichting niet opheft.

De betaling die is gedaan aan de Staat wordt op de verplichting tot betaling aan de benadeelde partij [slachtoffer 1] in mindering gebracht. Dit geldt andersom ook indien betaling is gedaan aan de benadeelde partij [slachtoffer 1] .

De benadeelde partij [slachtoffer 2]

Vaststaat dat de benadeelde partij als gevolg van de hiervoor onder 2 en 3 bewezen verklaarde feiten rechtstreeks schade heeft geleden. Verdachte heeft de hoogte van de gestelde – en onderbouwde – schade inhoudelijk niet betwist. Nu is komen vast te staan dat aan de benadeelde partij [slachtoffer 2] rechtstreeks schade is toegebracht en de gevorderde schadevergoeding de rechtbank ook overigens niet onrechtmatig of ongegrond voorkomt, zal de vordering in zijn geheel worden toegewezen, te weten een bedrag van € 5.000,00 (bestaande uit immateriële schade), te vermeerderen met de gevorderde wettelijke rente vanaf 1 november 2010 tot de dag van volledige betaling.

Verdachte zal ook worden veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij heeft gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog zal maken. Deze kosten worden tot op dit moment begroot op nihil.

Als extra waarborg voor betaling zal de rechtbank ten behoeve van de benadeelde partij aan verdachte de verplichting opleggen tot betaling aan de Staat van het bedrag van € 5.000,00 te vermeerderen met de gevorderde wettelijke rente vanaf 1 november 2010 tot de dag van volledige betaling. Als door verdachte niet wordt betaald, zal deze verplichting worden aangevuld met 60 dagen vervangende hechtenis, waarbij toepassing van de vervangende hechtenis de betalingsverplichting niet opheft.

De betaling die is gedaan aan de Staat wordt op de verplichting tot betaling aan de benadeelde partij [slachtoffer 2] in mindering gebracht. Dit geldt andersom ook indien betaling is gedaan aan de benadeelde partij [slachtoffer 2] .

De benadeelde partij [slachtoffer 3]

Vaststaat dat de benadeelde partij als gevolg van het hiervoor onder 2 bewezen verklaarde feit rechtstreeks schade heeft geleden. Verdachte heeft de hoogte van de gestelde – en onderbouwde – schade inhoudelijk niet betwist. Nu is komen vast te staan dat aan de benadeelde partij [slachtoffer 3] rechtstreeks schade is toegebracht en de gevorderde schadevergoeding de rechtbank ook overigens niet onrechtmatig of ongegrond voorkomt, zal de vordering in zijn geheel worden toegewezen, te weten een bedrag van € 2.500,00 (bestaande uit immateriële schade), te vermeerderen met de gevorderde wettelijke rente vanaf [datum] 2014 (uit het dossier kan worden opgemaakt dat de benadeelde partij vier jaar oud was toen verdachte het feit jegens hem pleegde. Op voornoemde datum is de benadeelde partij vier jaar oud geworden) tot de dag van volledige betaling.

Verdachte zal ook worden veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij heeft gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog zal maken. Deze kosten worden tot op dit moment begroot op nihil.

Als extra waarborg voor betaling zal de rechtbank ten behoeve van de benadeelde partij aan verdachte de verplichting opleggen tot betaling aan de Staat van het bedrag van € 2.500,00 te vermeerderen met de gevorderde wettelijke rente vanaf [datum] 2014 tot de dag van volledige betaling. Als door verdachte niet wordt betaald, zal deze verplichting worden aangevuld met 35 dagen vervangende hechtenis, waarbij toepassing van de vervangende hechtenis de betalingsverplichting niet opheft.

De betaling die is gedaan aan de Staat wordt op de verplichting tot betaling aan de benadeelde partij [slachtoffer 3] in mindering gebracht. Dit geldt andersom ook indien betaling is gedaan aan de benadeelde partij [slachtoffer 3] .