Uitspraken

In deze zaak vordert [eiseres] van [gedaagde] betaling van € 2.115,08 met rente en kosten. Het gaat om een factuur van 19 mei 2017 voor het bouwen van een website. [gedaagde] wil niet betalen, kort gezegd, vanwege wanprestatie. [gedaagde] wilde met die website campagnes voeren, die zij had gereserveerd bij DUIC. Volgens haar zijn de campagnes ‘finaal verkeerd’ gegaan en waren de resultaten ‘desastreus’. In reconventie vordert zij om dezelfde reden, kort gezegd, schadevergoeding.

Het uitgangspunt van de wet is, dat afspraken nagekomen moeten worden. [eiseres] heeft het werk gedaan, en mocht daarom normaal gesproken verwachten dat [gedaagde] de rekening zou betalen. Dat was de afspraak. Maar soms kunnen er redenen zijn waarom er (toch) niet betaald hoeft te worden. Dan is het degene die zich daarop beroept, die duidelijk moet maken dat die goede redenen er zijn. Dat is in dit geval [gedaagde] .

Jammer genoeg heeft [gedaagde] niet uitgelegd wat er precies aan de hand is. Zo weten we niet precies wat de afspraken waren over het werk. Was er bijvoorbeeld een opleverdatum afgesproken? Had [eiseres] een garantie gegeven dat de website op tijd klaar zou zijn voor die campagnes? Ook weten we niet precies wat er niet goed was. Kennelijk was de website op een bepaald moment offline, en kennelijk is er een probleem geweest met bestellen in de webwinkel, maar wanneer precies en hoe lang, en hoe kwam dat? Een rechter weet dat soort dingen niet, omdat hij er niet bij geweest is. Hij kan er alleen maar over oordelen als degenen die partij zijn in een zaak hem precies vertellen – duidelijk en concreet – wat er aan de hand is. Dat heeft [gedaagde] niet gedaan. Ook áls er iets niet goed was, is het daarom niet mogelijk om te beoordelen hoe ernstig dat was, of [gedaagde] terecht ontevreden is, en of dat een voldoende goede reden is om betaling op te schorten. Omdat dat niet mogelijk is, zal [gedaagde] de factuur moeten betalen (€ 1.839,20), evenals de rente en de kosten.

De vordering in reconventie zal om dezelfde reden worden afgewezen.

[gedaagde] zal ook de buitengerechtelijke incassokosten moeten vergoeden. [eiseres] heeft op verschillende manieren moeite gedaan om [gedaagde] tot betaling te bewegen, en het bedrag (€ 275,88) is niet hoger dan het tarief van het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten van 2012.

De kosten worden voor de eis in conventie en in reconventie apart berekend. In beide is [gedaagde] in het ongelijk gesteld, en zal zij dus in de proceskosten worden veroordeeld. De kosten aan de zijde van [eiseres] worden in conventie begroot op:

- dagvaarding € 85,44

- griffierecht € 470,00

- salaris gemachtigde € 300,00 (2 punten x tarief € 150,00)