Uitspraken

De kantonrechter stelt voorop dat de sinds 1 januari 2016 geldende Wet flexibel wer-ken (verder: Wfw) in artikel 2 bepaalt dat de werknemer de werkgever kan verzoeken om aanpassing voor al dan niet wisselende perioden en met al dan niet verschillende omvang van de uit zijn arbeidsovereenkomst of publiekrechtelijke aanstelling voortvloeiende arbeidsduur, arbeidsplaats of werktijd, indien de werknemer ten minste 26 weken voorafgaand aan het be-oogde tijdstip van ingang van die aanpassing in dienst is bij die werkgever, behoudens on-voorziene omstandigheden. Ingevolge artikel 2 lid 4 Wfw pleegt de werkgever overleg met de werknemer over diens verzoek. Ingevolge artikel 2 lid 5 Wfw willigt de werkgever het verzoek van de werknemer om aanpassing van de arbeidsduur of de werktijd in, voor zover het betreft tijdstip van ingang en de omvang van de aanpassing, tenzij zwaarwegende be-drijfs- of dienstbelangen zich daartegen verzetten. De werkgever overweegt het verzoek van de werknemer om aanpassing van de arbeidsplaats en pleegt overleg met de werknemer in-dien hij het verzoek afwijst, zo bepaalt lid 6. Ingevolge artikel 2 lid 9 Wfw is bij verminde-ring van de arbeidsduur in ieder geval sprake van een zwaarwegend bedrijfs- of dienstbelang, indien die vermindering leidt tot ernstige problemen:

a. voor de bedrijfsvoering bij de herbezetting van de vrijgekomen uren;

b. op het gebied van de veiligheid, of

c. van roostertechnische aard.

Uitgangspunt is verder dat artikel 18 van de WOR bepaalt dat de ondernemer ver-plicht is de leden van de ondernemingsraad en de leden van de commissies van die raad, gedurende een door de ondernemer en de ondernemingsraad gezamenlijk vast te stellen aantal uren per jaar, in werktijd en met behoud van loon dan wel bezoldiging de gelegenheid te bieden voor onderling beraad en overleg met andere personen over aangelegenheden waarbij zij in de uitoefening van hun taak zijn betrokken, alsmede voor kennisneming van de arbeidsomstandigheden in de onderneming.

De kantonrechter wijst er in de eerste plaats op dat Webhelp in haar aanvulling (op het gezamenlijk verzoek) van 21 december 2017 weliswaar stelt dat binnen het klantteam Nederlandse Loterijen Organisatie - waar ook de Staatsloterij onder valt - wordt uitgegaan van een minimale arbeidsduur van 20 uur per week, maar dat zij voor [verzoekster] vanwege haar specifieke omstandigheden een uitzondering wil maken. Deze uitzondering houdt in dat [verzoekster] gedurende 16 uur per week mag gaan werken, maar dat zij daarbij in ieder geval gedu-rende 8 uur per week als klantadviseur helpdesk werkzaam moet zijn, om daarmee haar vaardigheden op de diverse onderdelen van het werk te onderhouden. Verder is nog een tweede uitzondering toegelaten, te weten dat [verzoekster] alleen op de werkstroom Staatsloterij wordt ingezet.

Verder is niet in geding dat de secretaris van de OR bij Webhelp een vrijstelling van 16 uur per week geniet voor het verrichten van werkzaamheden ten behoeve van de OR.

Webhelp heeft vervolgens gesteld dat het verzoek van [verzoekster] voor vermindering van haar arbeidstijd van 24 uur naar 16 uur per week kan en moet worden afgewezen omdat een werknemer die slechts 16 uur per week voor de OR werkt en daarnaast niet meer werk-zaam is in haar eigenlijke werkzaamheden van klantadviseur helpdesk, niet langer de ge-wenste verbinding met de onderneming heeft. Webhelp heeft een zwaarwegend bedrijfsbe-lang dat [verzoekster] blijft werken in de bedongen arbeid, aangezien Webhelp een hoge kwaliteit van dienstverlening dient te garanderen en de ontwikkelingen in deze branche snel gaan. Gelet hierop moeten de medewerkers hun kennis en ervaring bijhouden. Daarnaast dient de klantadviseur te beschikken over voldoende werktijd voor het ontvangen van coaching en het voeren van bilaterale gesprekken, die nodig zijn om het werk goed te kunnen doen. Ten slotte dient een versnippering van de werkzaamheden tegengegaan te worden. Webhelp heeft hierbij voorgesteld dat [verzoekster] nog gedurende 8 uur per week OR-werkzaamheden zal ver-richten.

De kantonrechter verwerpt deze stelling en overweegt daartoe als volgt. Anders dan Webhelp heeft aangevoerd, behoort het werk dat [verzoekster] voor de OR verricht tot haar bedon-gen arbeid. Dat het OR-werk behoort tot de “normale werkzaamheden van de werknemer in de onderneming” blijkt ook uit het standpunt van de minister in de memorie van toelichting bij het wetsontwerp van de Wet medezeggenschap werknemers over voorzieningen van de OR en de arbeidstijd (Kamerstukken II 2004/2005, 29 818, nr. 3, pagina 32). Gelet hierop bestaat er geen aanleiding om een onderscheid aan te brengen tussen de werkzaamheden die [verzoekster] als klantadviseur helpdesk verricht en haar werkzaamheden als secretaris van de OR. Dit leidt er tevens toe dat de stelling van Webhelp als zou de situatie kunnen ontstaan dat [verzoekster] niet langer in de onderneming werkzaam is, waarbij Webhelp heeft verwezen naar het bepaalde in artikel 12 lid 3 WOR, niet juist is.

De stelling van Webhelp dat zij er een zwaarwichtig belang bij heeft dat een OR-lid, ten einde het OR-werk goed te kunnen doen, voeling moet houden met het reguliere werk (“de bedongen arbeid”) in de onderneming, wordt eveneens door de kantonrechter verwor-pen. Het komt in de ondernemingsraadspraktijk regelmatig voor dat bepaalde OR-leden niet alleen lid zijn van de OR, maar ook van de GOR en/of de COR. Bijgevolg besteden zulke OR-leden een groot deel van hun werkweek, zo niet de volledige werkweek, aan OR-werk. Uit de Duitse ondernemingsraadspraktijk blijkt dat dit regelmatig tot problemen kan leiden (de problematiek van de “Betriebsbaronen”, J. Cremers & M. Top, OR-faciliteiten bij de buren, GBIO-Katernen, 2003, Reed Business Information B.V., Den Haag, p. 19), maar gelet op de door beide partijen aangevoerde feiten en omstandigheden ziet de kantonrechter in het onderhavige geval geen zwaarwichtige redenen voor Webhelp om het verzoek van [verzoekster] af te wijzen. Van de aldaar genoemde problematiek is in casu niet gebleken. Mede gelet op de verklaring van [verzoekster] ter zitting dat zij vanwege haar lange staat van dienst voldoende voe-ling heeft met de onderneming, kan de kantonrechter begrip opbrengen voor het standpunt van [verzoekster] dat het wellicht beter voor Webhelp én voor haar is om uitsluitend OR-werk-zaamheden te verrichten. Voor dit standpunt vindt de kantonrechter steun in de onweerspro-ken verklaring ter zitting dat het (eventueel) weer inwerken van [verzoekster] in haar werk als klantadviseur helpdesk relatief snel kan gebeuren. Naar het oordeel van de kantonrechter zal er hierbij ook sprake zijn van minder versnippering, waarvan Webhelp heeft verklaard dat een versnippering van de werkzaamheden niet gewenst is.

Gelet op het vorenstaande zal de kantonrechter het verzoek van [verzoekster] toewijzen. Aangezien de verzochte datum van 1 oktober 2017 inmiddels is verstreken, zal de kanton-rechter de datum 1 april 2018 aanhouden.

Webhelp zal als de in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld in de kosten van deze procedure. Deze kosten worden aan de zijde van [verzoekster] begroot op € 600,00 aan salaris gemachtigde.