Uitspraken

3.1.

3.2.

[handelsnaam] roept de auteursrechtelijke bescherming in van 26 van haar productomschrijvingen en zij zegt dat [gedaagde sub 1] op 51 webpagina’s en een Facebookpagina inbreuk maakt op die teksten. De voorzieningenrechter heeft al deze teksten beoordeeld, maar zal niet op alle teksten afzonderlijk ingaan in dit vonnis. Dat gaat te ver in kort geding en draagt bovendien niet bij aan de leesbaarheid van dit vonnis. Dit vonnis laat aan de hand van een aantal voorbeelden zien waarom een aantal van de teksten van [handelsnaam] auteursrechtelijk beschermd zijn en waarom [gedaagde sub 1] daar inbreuk op maakt.

3.3.

Volgens [gedaagde sub 1] heeft [handelsnaam] geen spoedeisend belang bij haar vorderingen. De voorzieningenrechter ziet dat anders. [handelsnaam] zegt dat er sprake is van een voortdurende inbreuk op haar intellectuele eigendomsrechten. Zij heeft er een spoedeisend belang bij om te laten toetsen of dat zo is en zo ja, om die inbreuk te laten stoppen. De vorderingen zijn dus naar hun aard spoedeisend. Dat de teksten al naar tevredenheid van [handelsnaam] zouden zijn aangepast, zoals [gedaagde sub 1] zegt, is niet juist.

3.4.

[gedaagde sub 1] betwist dat [handelsnaam] (althans de heer [eiser] ) de maker is van de productomschrijvingen, omdat hij daar geen bewijs van overlegt. Dat is volgens [gedaagde sub 1] wel nodig, omdat [handelsnaam] geen beroep kan doen op het bewijsvermoeden van artikel 4 van de Auteurswet (Aw) en omdat er vele anderen zijn die dezelfde of soortgelijke teksten hanteren.

3.5.

De voorzieningenrechter vindt dat [handelsnaam] voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat hij (althans de heer [eiser] ) wél de maker is van de productomschrijvingen. Voor een beroep op artikel 4 Aw is het inderdaad niet voldoende dat op de website van [handelsnaam] “© [handelsnaam] ” staat. Maar de teksten staan op de website van [handelsnaam] en [handelsnaam] is een eenmanszaak. De stelling van [handelsnaam] (althans van de heer [eiser] ) dat hij de teksten geschreven heeft, is daarom aannemelijk en ook genoeg. In ieder geval tegenover de blote betwisting van [gedaagde sub 1] (“ [handelsnaam] legt geen bewijs over”). Ook het argument dat de teksten van anderen zouden zijn, gaat niet op. Dat wordt hierna toegelicht in overwegingen 3.10 en 3.11.

3.6.

[gedaagde sub 1] betwist dat de teksten van [handelsnaam] auteursrechtelijk beschermd zijn, omdat deze volgens haar onvoldoende een eigen oorspronkelijk karakter hebben en onvoldoende het persoonlijk stempel van de maker dragen. Zij onderbouwt dat als volgt. In de branche worden heel vaak deze zelfde teksten gebruikt. Bovendien staat in de productomschrijvingen alleen feitelijke informatie over het product, zoals bijvoorbeeld materiaal, kleur, maten, oorsprong en wetenswaardigheden. Deze feitelijke informatie is afkomstig van de leveranciers of de makers van de producten en veel informatie is ook algemeen bekend. Dat [handelsnaam] die informatie op een andere of beknoptere wijze of in een andere volgorde weergeeft, maakt niet dat er sprake is van voldoende creatieve keuzes. Een opsomming van eigenschappen en materialen is niet auteursrechtelijk beschermd (rechtbank Arnhem, 6 maart 2009, De Roode Roos/ [achternaam] , ECLI:NL:RBARN:2009:BI0225). Aldus nog steeds [gedaagde sub 1] .

3.7.

De voorzieningenrechter vindt dat een deel van de productomschrijvingen van [handelsnaam] wél auteursrechtelijk beschermde werken zijn in de zin van artikel 10 Aw. Dat deel van de teksten van [handelsnaam] is voldoende origineel en hij heeft daarbij voldoende creatieve keuzes gemaakt, zodat die teksten een eigen oorspronkelijk karakter hebben en het persoonlijk stempel van de maker dragen. Die teksten bevatten inderdaad feitelijke informatie over de producten, maar daarbij zijn creatieve keuzes gemaakt om het product zo goed mogelijk aan te prijzen die verder gaan dan louter een opsomming. De vergelijking met de uitspraak De Roode Roos/ [achternaam] gaat hierdoor niet op. De voorzieningenrechter geeft hieronder een aantal voorbeelden van productomschrijvingen, waaruit de creatieve keuzes voldoende blijken. De voorzieningenrechter heeft alleen de door [handelsnaam] (in haar productie 13) in paars en lichtblauw gearceerde tekstdelen weergegeven. Waarom dat is, staat in overweging 3.13.

3.8.

Voorbeelden productomschrijvingen [handelsnaam] :

• -

  Strandkleed

• -

  Mantel bij zonsondergang

• -

  Decoratie aan een muur

• -

  Meditatiekleed

• -

  Tafelkleed

• -

  Meubel-overtrek

• -

  Kleding”

3.9.

De voorzieningenrechter volgt [gedaagde sub 1] niet in haar stelling dat de teksten van [handelsnaam] niet auteursrechtelijk beschermd zijn, omdat deze teksten al door anderen worden gebruikt. Dit argument van [gedaagde sub 1] kan alleen slagen als zij daarmee bedoelt dat de teksten niet oorspronkelijk genoeg zijn of dat deze teksten éérder door deze anderen werden gebruikt en [handelsnaam] die teksten dus heeft overgenomen. Dat van de eerste mogelijkheid bij de in 3.8 genoemde teksten geen sprake is, is hierboven al geoordeeld. [gedaagde sub 1] heeft niet voldoende aannemelijk gemaakt dat de tweede mogelijkheid zich voordoet en wel hierom.

3.10.

[gedaagde sub 1] heeft een groot aantal screenprints overgelegd van webpagina’s van andere aanbieders van soortgelijke producten als die [handelsnaam] en [gedaagde sub 1] verkopen en daarop zijn teksten te zien die (deels) hetzelfde of (deels) vergelijkbaar zijn met de teksten van [handelsnaam] . [handelsnaam] heeft van bijna alle teksten echter aan de hand van de “created at”-datum aangetoond dat de webpagina’s waarop deze teksten staan ouder zijn dan de daarmee (deels) corresponderende webpagina’s van [handelsnaam] . [gedaagde sub 1] zegt daarop aan de hand van de “updated at”-datum dat een aantal webpagina’s van [handelsnaam] later zijn gewijzigd dan een aantal van de door haar aangedragen webpagina’s. De teksten van [handelsnaam] op die betreffende pagina’s kunnen, volgens [gedaagde sub 1] , dus later zijn ingevoegd. En – zo begrijpt de voorzieningenrechter – die teksten kan [handelsnaam] dus hebben overgenomen van de webpagina’s van derden. [handelsnaam] heeft echter gezegd dat de updates van haar webpagina’s alleen zagen op prijswijzigingen en dat zij dat, onder andere, met screenshots van haar Facebookpagina kan aantonen, maar dat daarvoor geen tijd was door het late moment waarop [gedaagde sub 1] de teksten van derden in de procedure heeft gebracht. Bovendien is één website later aangemaakt dan die van [handelsnaam] . De teksten op die website kan [handelsnaam] dus sowieso niet hebben overgenomen. Dat alles vindt de voorzieningenrechter in het kader van dit kort geding voldoende overtuigend om aan te nemen dat de teksten van derden jonger zijn dan de teksten van [handelsnaam] en dat [handelsnaam] haar teksten dus niet van die derden heeft overgenomen.

3.11.

[gedaagde sub 1] heeft ook een drietal Engelse teksten overgelegd die, volgens haar, letterlijk vertaald hetzelfde zijn als tekstdelen van [handelsnaam] . [handelsnaam] zegt dat ook deze teksten jonger zijn dan haar teksten. Bovendien is er volgens [handelsnaam] geen sprake van een letterlijke vertaling. In de Engelse tekst wordt gesproken van “rebirth”. Dat is niet hetzelfde als “herborenheid”, het woord dat [handelsnaam] gebruikt. Dit woord is volgens [handelsnaam] een goed voorbeeld van woorden die juist zij heeft geïntroduceerd. De voorzieningenrechter vindt het aannemelijk dat de teksten van [handelsnaam] niet zijn gebaseerd op deze Engelse teksten.

3.12.

Volgens [handelsnaam] zijn de auteursrechtelijk beschermde trekken van haar productomschrijvingen onder meer:

• -

  de gemaakte keuzes en rangschikking onderwerpen/alinea’s;

• -

  de gemaakte keuzes en rangschikking van woorden, de tekst- en zinsvolgorde;

• -

  de gemaakte keuzes voor wat betreft opsommingstekens en interpunctie;

• -

  de gemaakte keuzes in tekstopmaak zoals het gebruik van selectief vetgedrukte woorden en hoofdletters.

Zij vergelijkt haar teksten met die van [gedaagde sub 1] (in haar productie 13) en heeft daarbij in paars of lichtblauw gearceerd welke tekstdelen hetzelfde zijn en in geel de tekstdelen die “anderszins overeenstemmen dan wel relevant zijn”.

3.13.

3.14.

Vergelijking productomschrijvingen [handelsnaam] met teksten [gedaagde sub 1] :

3.15.

In de teksten van [gedaagde sub 1] zijn dus auteursrechtelijk beschermde tekstdelen van [handelsnaam] overgenomen en wel in zodanige mate dat deze teksten inbreuk maken op het auteursrecht van die productbeschrijvingen van [handelsnaam] . Er is daarom sprake van openbaarmaking en verveelvoudiging (artikelen 12 en 13 Aw.) Ditzelfde geldt voor de teksten van [gedaagde sub 1] die [handelsnaam] koppelt aan haar producten met de nummers [.] , [.] , [.] , [.] , [.] , [.] , [.] en [.] . Voor wat betreft het product van [handelsnaam] met nummer [.] alleen wat betreft de tekst waarmee [gedaagde sub 1] haar product “Boeddha Ketting - Obsidiaan aanprijst”.

3.16.

Voor de teksten op de webpagina’s van [gedaagde sub 1] die [handelsnaam] koppelt aan haar producten met de nummers [.] , [.] , [.] , [.] , [.] , [.] , [.] deels, [.] , [.] , [.] , [.] , [.] , [.] , [.] , [.] , [.] , [.] en [.] ligt dit minder duidelijk. De voorzieningenrechter kan in kort geding alleen een voorziening treffen als het in hoge mate waarschijnlijk is dat een bodemrechter de vorderingen zal toewijzen. Dat is hier nog maar de vraag. Het is onvoldoende duidelijk geworden dat deze teksten waarvan [handelsnaam] de auteursrechtelijke bescherming inroept, ook daadwerkelijk als zodanig beschermd zijn en (dus) of [gedaagde sub 1] daar inbreuk op maakt. Een beoordeling hiervan vergt een nauwgezet(ter) onderzoek van deze tekst(delen) en een uitgebreider debat tussen partijen en dat voert in dit kort geding te ver. Partijen zullen dit onderling of in een bodemprocedure uit moeten (laten) zoeken.

3.17.

Omdat [gedaagde sub 1] een aantal auteursrechtelijk beschermde teksten van [handelsnaam] heeft gepubliceerd zonder daarbij [handelsnaam] als maker te vermelden en het niet in strijd is met de redelijkheid dat [handelsnaam] zich hiertegen verzet, maakt [gedaagde sub 1] ten aanzien van die teksten ook inbreuk op de persoonlijkheidsrechten van [handelsnaam] (artikel 25 Aw).

3.18.

De vordering van [handelsnaam] tot het staken en gestaakt houden van de inbreuk op haar auteursrechten en persoonlijkheidsrechten, zal worden toegewezen voor zover er in dit kort geding is geoordeeld dat die inbreuk aanwezig is. De veroordeling zal niet met onmiddellijke ingang worden toegewezen, omdat [gedaagde sub 1] een redelijke termijn gegund moet worden om aan de veroordeling te voldoen. De voorzieningenrechter stelt deze termijn op 48 uur na betekening van dit vonnis.

3.19.

De voorzieningenrechter is van oordeel dat de gevorderde dwangsommen niet onredelijk hoog zijn en ziet dus geen aanleiding om de gevorderde dwangsommen te matigen.

3.20.

[gedaagde sub 1] heeft ongelijk gekregen en moet daarom normaal gesproken de proceskosten van [handelsnaam] betalen. [handelsnaam] vordert dat [gedaagde sub 1] op grond van artikel 1019h Rv wordt veroordeeld in de redelijke en evenredige proceskosten die hij heeft gemaakt. [gedaagde sub 1] heeft hiertegen het volgende verweer gevoerd. [gedaagde sub 1] zegt dat zij vier weken voor de zitting al aan [handelsnaam] heeft gevraagd om aan haar de teksten de geven waar [handelsnaam] zich op beriep, maar dat zij deze pas één week voor de zitting heeft gekregen. Volgens [gedaagde sub 1] heeft zij daardoor nodeloos extra kosten moeten maken en heeft zij zich minder goed kunnen verweren. Daarom vindt zij dat zij niet in de proceskosten van [handelsnaam] moet worden veroordeeld of dat deze op grond van het liquidatietarief moeten worden bepaald of dat, als zij in de proceskosten ex artikel 1019h Rv wordt veroordeeld, het tarief van een eenvoudig kort geding moet worden gehanteerd of de door [handelsnaam] opgevoerde kosten fors moeten worden gematigd.

3.21.

De voorzieningenrechter ziet in wat [gedaagde sub 1] hierover zegt geen aanleiding om haar niet op grond van artikel 1019h Rv in de proceskosten van [handelsnaam] te veroordelen. Op de zitting heeft [gedaagde sub 1] namelijk meerdere malen bevestigd dat haar proceshouding niet anders zou zijn als zij de stukken eerder had ontvangen, met andere woorden: ook dan had zij zich op het standpunt gesteld dat zij geen inbreuk maakt op het auteursrecht en de persoonlijkheidsrechten van [handelsnaam] . Bovendien zijn de stukken niet zodanig laat overgelegd dat [gedaagde sub 1] in het voeren van verweer is geschaad.

3.22.

Op grond van artikel 1019h Rv kunnen de redelijke en evenredige proceskosten worden toegewezen, tenzij de billijkheid zich daartegen verzet. Bij de vaststelling van de redelijke en evenredige kosten gaat de voorzieningenrechter uit van de door de rechtbanken gehanteerde Indicatietarieven in IE-zaken. In dit geval wordt als uitgangspunt voor de advocaatkosten genomen het (maximum) tarief behorend bij een gewoon kort geding:
€ 15.000,-. Dit tarief is gekozen, omdat er weliswaar maar één IE grondslag is en de zaak verder niet uitzonderlijk ingewikkeld is, maar wel erg omvangrijk. [handelsnaam] heeft immers in totaal van 52 teksten van [gedaagde sub 1] aangegeven waarom deze inbreuk maken op haar 26 productomschrijvingen en heeft onderzoek moeten doen naar de vele door [gedaagde sub 1] aangedragen teksten van derden. Het gevorderde bedrag aan salaris voor de advocaat van
€ 10.796,50 (€ 10.116,50 + 4 uur à € 170,0) blijft onder dit tarief en wordt daarom toegewezen. De kosten aan de zijde van [handelsnaam] worden begroot op:

- dagvaarding € 99,01

- griffierecht 297,00

- salaris advocaat 10.796,50

Totaal € 11.192,51

3.23.

Ook de gevorderde wettelijke rente over de proceskosten wordt toegewezen.