Uitspraken

Mevrouw [A] is een kennis van [eiser] . Zij heeft een aansprakelijkheidsverzekering bij Vivat (voorheen Reaal Schadeverzekeringen N.V.). Op 16 februari 2018 heeft [A] schade aan de auto (een Volkswagen Passat) van [eiser] gemeld bij Vivat . Daarin heeft zij de oorzaak van de schade als volgt toegelicht:

‘mijn kleinste zoon [B (voornaam)] van 3 jaar heeft de panoramadak en de motorkap van een volkswagen passat vernield de voertuig is van een vriend/kennis

De vernieling is gedaan door het bevroren dak te openen en weer dicht te maken en eraan te hangen waarna hij uit de open dak een blikje frisdrank heeft uitgegooid waardoor de motorkap schade heeft opgelopen’.

Kort na deze melding heeft Vivat opdracht gegeven aan [bedrijfsnaam] B.V. om een expertise uit te voeren. Die heeft een expertise verricht op 22 februari 2018 en heeft op 25 april 2018 een expertiserapport opgesteld. Daarin staat onder meer het volgende:

‘(…)

Omtrent de toedracht verklaren verzekerde en tegenpartij het navolgende; Het zoontje van verzekerde (3 jaar) was met een vriend/ kennis (tegenpartij) mee in de auto. De tegenpartij was gaan tanken en afrekenen. In die tussentijd zou het zoontje van verzekerde de schade veroorzaakt hebben. Hij zou zelf de veiligheidsgordel los gemaakt hebben en het dak met de elektrische bediening hebben geopend. Tevens zou hij aan het panoramadak hebben gehangen waardoor het daarna niet meer gesloten of geopend kon worden. In die tussentijd had hij ook nog een blikje frisdrank uit het geopende dak op de motorkap gegooid, waardoor er een deuk in de motorkap is gekomen.

(…)

Volgens de dealer is het vrijwel onmogelijk dat het niet functioneren van het elektrisch panoramadak is veroorzaakt zoals door verzekerde en tegenpartij als bovenstaand wordt omschreven,

Aan het dak kun je niet hangen, omdat daar geen houvast voor is. Tevens is het niet aannemelijk dat een kind van 3 jaar de juiste knop voor de bediening van het dak weet te vinden. (…)

Ook de deuk in de motorkap kan ons inziens niet zijn ontstaan door een blikje wat uit het panoramadak is gegooid. De afstand van het dak naar de plaats waar de deuk in de motorkap zit kan ons inziens niet door een kind van 3 jaar overbrugt worden.

(…)

De vermoedelijke oorzaak van het niet functioneren van het panoramadak is zeer waarschijnlijk een mechanisch eigen gebrek in de bediening.

(…)

De schade is na demontage van het panoramadak pas goed vast te stellen. (…)’.

Het schadebedrag is door [bedrijfsnaam] begroot op € 2.002,55.

Artikel 6:101 BW bepaalt het volgende. Wanneer de schade mede een gevolg is van een omstandigheid die aan de benadeelde (in dit geval dus [eiser] ) kan worden toegerekend, wordt de vergoedingsplicht verminderd door de schade over de benadeelde en de vergoedingsplichtige (in dit geval dus [A] ) te verdelen in evenredigheid met de mate waarin de aan ieder toe te rekenen omstandigheden tot de schade hebben bijgedragen. Een andere verdeling kan plaatsvinden of de vergoedingsplicht kan geheel vervallen als de billijkheid dit eist wegens de uiteenlopende ernst van de gemaakte fouten of andere omstandigheden van het geval.

In beginsel moet de rechter dus eerst een causaliteitsafweging maken, en daarna onderzoeken of een billijkheidscorrectie moet plaatsvinden.

In beginsel moet [A] de schade van [eiser] vergoeden omdat op haar als ouder van de driejarige [B (voornaam)] een risicoaansprakelijkheid rust voor het handelen van [B (voornaam)] . Gelet echter op de ernst van de aan [eiser] toe te rekenen omstandigheid dat hij de sleutel in het contact heeft laten zitten (het contact heeft "aangelaten") brengt de billijkheid echter mee dat deze schadevergoedingsverplichting van [A] hoe dan ook geheel komt te vervallen. Een precieze causaliteitsafweging kan dus achterwege blijven. [eiser] heeft immers de contactsleutel in het contactslot laten zitten en het contact daarbij "aangelaten". Dit, terwijl het instructieboekje duidelijk bepaalt (productie 7 bij de conclusie van antwoord) (in de niet door [eiser] betwiste vertaling van Vivat ):

"Neem altijd alle voertuigsleutels mee wanneer u het voertuig verlaat. Kinderen of onbevoegden kunnen het voertuig vergrendelen, de motor starten of het contact inschakelen en zo elektrische apparatuur bedienen, zoals bijvoorbeeld de ramen".

Dit laatste is echter precies wat er nu gebeurd is. Als reden voor het aan laten staan van het contact heeft [eiser] gegeven dat hij dit gedaan heeft omdat het winter was en daarmee, naar de kantonrechter begrijpt (een nadere toelichting heeft [eiser] niet gegeven), de verwarming van de auto aan kon blijven. Dit weegt echter op geen enkele wijze op tegen de gevaarzetting die het aan laten staan van het contact met zich brengt in de situatie dat kleine kinderen zich zonder verder toezicht in de auto bevinden.

[eiser] heeft nog aangevoerd dat hij er niet op bedacht had hoeven zijn dat [B (voornaam)] de gordels van het kinderzitje heeft weten open te maken. Dit maakt echter de voorgaande conclusie niet anders. Met het meenemen van de autosleutels bij het verlaten van een auto met daarin achterblijvende kinderen is immers ieder risico dat zij elektronica van de auto bedienen uitgesloten, terwijl het bedienen door kleine kinderen van deze elektronica tot (zeer) grote schade kan leiden. Uit de geciteerde passage uit het instructieboekje blijkt ook dat de installatie van de auto hierop ontworpen is: zodra het contact is uitgezet en een deur is geopend is het panoramadak niet meer te openen of te sluiten.

De gevolgen van het aan laten staan van het contact en het feit dat [B (voornaam)] de gordels heeft weten los te maken dienen daarom geheel voor rekening van [eiser] te blijven.