Uitspraken

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht beide ten laste gelegde feiten wettig en overtuigend te bewijzen. Zij heeft zich daarbij gebaseerd op de zich in het dossier bevindende bewijsmiddelen.

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft geen verweer gevoerd ten aanzien van de tenlastegelegde feiten.

Het oordeel van de rechtbank

Verdachte heeft de onder 1 en 2 ten laste gelegde feiten bekend. De raadsvrouw heeft geen vrijspraak voor deze feiten bepleit. De rechtbank acht de feiten wettig en overtuigend bewezen en volstaat onder deze omstandigheden met een opsomming van de volgende bewijsmiddelen:

Ten aanzien van feit 1:

Ten aanzien van feit 2:

De vordering van de officier van justitie

Ondanks het taakstrafverbod dat geldt ten aanzien van feit 1, is de officier van justitie van mening dat gelet op oudheid van de zaak en de jonge leeftijd van verdachte ten tijde van dit feit een onvoorwaardelijke jeugddetentie niet op zijn plaats is. De officier van justitie heeft gevorderd verdachte ter zake van het door haar bewezen geachte te veroordelen tot een jeugddetentie voor de duur van 1 maand voorwaardelijk, met een proeftijd van 2 jaar en met als bijzondere voorwaarden de maatregel Toezicht & Begeleiding en behandeling bij De Waag. Daarnaast heeft de officier van justitie een taakstraf, in de vorm van een werkstraf, voor de duur van 80 uur geëist, te vervangen door 40 dagen jeugddetentie indien deze werkstraf niet of niet goed wordt verricht.

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft verzocht om aan verdachte een geheel voorwaardelijke werkstraf op te leggen gelet op de oudheid van het feit, de verantwoordelijkheid die verdachte heeft genomen en de persoonlijke omstandigheden van verdachte, waaronder de lijdensdruk die verdachte ervaart, en de geadviseerde bijzondere voorwaarden die veel tijd in beslag gaan nemen.

Het oordeel van de rechtbank

Bij het bepalen van de straf heeft de rechtbank rekening gehouden met de ernst van het bewezen verklaarde, de omstandigheden waaronder het feit is begaan en de persoon van verdachte, zoals ter terechtzitting is gebleken.

Verdachte heeft zich gedurende tien maanden via internet bezig gehouden met, zoals verdachte zelf heeft verklaard, de ruilhandel in kinderpornografische afbeeldingen en filmpjes. Het verwerven, in bezit hebben en verspreiden van kinderporno is bijzonder verwerpelijk omdat bij de vervaardiging hiervan kinderen seksueel worden misbruikt en geëxploiteerd. Het is een feit van algemene bekendheid dat kinderen die seksuele handelingen moeten verrichten ten behoeve van de kinderporno-industrie aanzienlijke psychische schade kunnen oplopen die ook vele jaren later nog diepe sporen nalaat. Door de verspreiding van het beeldmateriaal via internet wordt de schade voor deze jeugdigen vergroot, omdat de beelden niet eenvoudig zijn te verwijderen. Voor een effectieve bestrijding van kinderporno is het noodzakelijk om niet alleen de personen te straffen die kinderporno vervaardigen, maar ook degenen die de afbeeldingen downloaden, opslaan en verspreiden, zoals verdachte, omdat zij de vraag ernaar in stand houden.

Verdachte heeft zich daarnaast in oktober 2016 schuldig gemaakt aan smaad door een valse account op de app " [App] " onder de naam " [naam] " te openen en foto’s en een filmpje van voornoemde [slachtoffer] op die app en haar naam op deze app te plaatsen met de tekst “Ik ben zo geil". De uitlatingen van verdachte over aangeefster op deze app en de persoonlijke reacties die aangeefster hierop heeft gekregen, zijn krenkend voor het slachtoffer, waardoor zij in haar eer en goede naam is aangetast. Smaad is een ernstig feit, nu het gaat om een misdrijf dat in ernstige mate ingrijpt in het welbevinden van het slachtoffer en daardoor negatieve gevolgen heeft voor haar persoonlijke vrijheid en functioneren.

Bij haar beslissing heeft de rechtbank verder rekening gehouden met het op verdachte betrekking hebbende uittreksel uit het justitieel documentatieregister van 10 december 2019. Hieruit blijkt dat verdachte niet eerder is veroordeeld.

De rechtbank heeft verder rekening gehouden met het psychologisch rapport van drs. M. van Heteren, GZ-psycholoog, van 20 mei 2019. Bij verdachte is sprake van een ziekelijke stoornis in de vorm van ASS, een autisme spectrum stoornis, licht, type McDD. Verdachte is mede door een gemiddelde verbale intelligentie communicatief goed ontwikkeld waardoor de tekorten op het gebied van sociale vaardigheden, sociaal-emotionele ontwikkeling en gebrek aan verbeelding wat gemaskeerd zijn. Verdachte heeft in het begin van de puberteit meer moeite gekregen met sociale vaardigheden en probleemoplossend vermogen. Op seksueel gebied haalde hij zijn beeldmateriaal van internet, gehinderd als hij werd door zijn verminderde verbeeldingskracht voortkomend uit de ASS. Het advies is daarom om het ten laste gelegde in verminderde mate toe te rekenen. Verder zal verdachte via zijn goede (ook verbale) cognitie meer inzicht moeten verkrijgen in zijn ASS en zijn seksuele identiteitsontwikkeling. Het is voor verdachte belangrijk dat hij door een forensisch polikliniek met verstand van zedenzaken wordt behandeld. Ook is psycho-educatie voor ouders en verdachte ten aanzien van de ASS van belang, met daarnaast de aanbeveling om de medicatie van verdachte goed te laten afstellen door een psychiater. Het advies van de deskundige is dat voorgaande voorwaarden in een voorwaardelijk kader en onder toezicht van de jeugdreclassering worden gerealiseerd.

De rechtbank heeft verder rekening gehouden met het advies van de Raad voor de Kinderbescherming (de Raad) van 31 juli 2019, waaruit volgt dat de Raad zich grotendeels kan vinden in het strafadvies van bovengenoemde deskundige. Evident is dat de behandeling bij De Waag weer opgepakt dient te worden. Wat betreft het leren omgaan met zijn eigen seksuele behoeftes in combinatie met (inzicht in) zijn autisme is deze behandeling noodzakelijk. Om te borgen en monitoren dat verdachte de behandeling blijft volgen (zolang als De Waag dat nodig acht) is de maatregel Toezicht & Begeleiding vanuit de Jeugd- en Gezinsbeschermers nodig. Daarnaast vindt de Raad dat verdachte ook een onvoorwaardelijke werkstraf uit moet voeren. Gelet op het voorgaande is het advies van de Raad een gedeeltelijk voorwaardelijke werkstraf, onder de bijzondere voorwaarde dat verdachte wordt verplicht zich onder behandeling van een bepaalde deskundige of bepaalde zorginstelling (zoals De Waag) te stellen, waarbij aan de gecertificeerde instelling, te weten de Jeugd- en Gezinsbeschermers te Bussum, opdracht wordt gegeven toezicht te houden op de naleving van de voorwaarden en de minderjarige ten behoeve daarvan te begeleiden.

De rechtbank heeft kennisgenomen van de goede stap van verdachte en zijn ouders om de eerder afgebroken behandeling bij De Waag weer te hebben opgestart.

De rechtbank betrekt ook bij haar oordeel dat de redelijke termijn waarbinnen de strafzaak moest zijn behandeld bij minderjarigen 16 maanden bedraagt. Deze termijn is overschreden. De rechtbank heeft als aanvangsdatum van de redelijke termijn de datum van het eerste verhoor van verdachte, te weten 4 januari 2018, genomen. Vanaf dat moment diende hij rekening te houden met een tegen hem gerichte strafvervolging. Nu de behandeling van de zaak ter terechtzitting met een eindvonnis is afgerond op 4 februari 2020, is deze termijn met 9 maanden overschreden. Naar het oordeel van de rechtbank is geen sprake van een dermate omvangrijk of ingewikkeld dossier dat dit de termijn waarbinnen de zaak ter zitting is aangebracht, rechtvaardigt. Dat de zaak niet eerder tot een eindvonnis heeft geleid, is bovendien niet aan verdachte te wijten. De rechtbank zal met de overschrijding van de redelijke termijn in strafverminderende zin rekening houden in de strafmaat.

De rechtbank stelt vast dat ten aanzien van het onder feit 1 bewezenverklaarde een taakstrafverbod geldt. Op grond van artikel 77ma, tweede lid, van het Wetboek van Strafrecht kan een taakstraf wel worden gecombineerd met een – al dan niet voorwaardelijke – jeugddetentie. De rechtbank is van oordeel dat de bewezenverklaarde feiten ernstig zijn, maar acht een onvoorwaardelijke jeugddetentie hier niet op zijn plaats, met name gelet op de overschrijding van de redelijke termijn, alsook de zeer jonge leeftijd van verdachte ten tijde van de feiten. Wel acht zij een voorwaardelijke jeugddetentie van 1 maand en daarnaast een onvoorwaardelijke werkstraf passend. De rechtbank acht het van groot belang dat er een voorwaardelijk strafdeel wordt opgelegd met de door de psycholoog en de Raad geadviseerde bijzondere voorwaarden, Toezicht & Begeleiding door de jeugdreclassering en een behandeling bij De Waag (of een soortgelijke instelling). De rechtbank legt de voorwaardelijke straf tevens op als stok achter de deur, zodat verdachte zich realiseert dat als hij wederom een strafbaar feit pleegt, hij vast komt te zitten. Ten aanzien van de hoogte van de op te leggen werkstraf is de rechtbank van oordeel dat, gelet op de conclusie van de psycholoog ten aanzien van de verminderde toerekenbaarheid, welke conclusie de rechtbank overneemt, en gelet op de termijnoverschrijding, de verantwoordelijkheid die verdachte vanaf het begin heeft genomen, de jonge leeftijd van verdachte toen hij de feiten pleegde en de tijd die verdachte zal moeten stoppen in de begeleiding door de jeugdreclassering en de ambulante behandeling, deze beperkt dient te worden tot 50 uur. Daarnaast legt de rechtbank aan verdachte een jeugddetentie op voor de duur van 1 maand met daarbij de door de Raad geadviseerde bijzondere voorwaarden.

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd de vordering ten aanzien van de materiële schade niet-ontvankelijk te verklaren. De officier van justitie heeft verder gevorderd de vordering van de benadeelde partij ten aanzien van de immateriële schade toe te wijzen tot een bedrag van € 500,-, vermeerderd met de wettelijke rente, en de vordering voor het overige af te wijzen. De officier van justitie heeft daarnaast verzocht om de schadevergoedingsmaatregel op te leggen.

Het standpunt van de verdediging

De raadsvrouw heeft zich ten aanzien van de gevorderde schade op het standpunt gesteld dat de vordering dient te worden afgewezen op grond van gebrek aan causaal verband, onvoldoende onderbouwing van de invloed van het ten laste gelegde feit op de problematiek van de benadeelde partij en het feit dat het te ingewikkeld is dit in te schatten.

Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank is ten aanzien van de gevorderde materiële schadevergoeding van oordeel dat het causaal verband tussen het onder 2 bewezenverklaarde en de vordering van de door de benadeelde partij gestelde kosten ontbreekt. De gevorderde kosten en de toelichting daarop zijn gebaseerd op (de procedure van) de uithuisplaatsing van de benadeelde partij. Niet kan worden vastgesteld dat de uithuisplaatsing van de benadeelde partij het rechtstreekse gevolg is van het onder 2. bewezenverklaarde feit. Om die reden zal de rechtbank deze vordering in zijn geheel niet-ontvankelijk verklaren.

De rechtbank is verder van oordeel dat voldoende is onderbouwd dat de benadeelde partij immateriële schade heeft geleden door het onder 2 ten laste gelegde feit en de rechtbank acht een bedrag van € 250,00 ter zake redelijk en billijk. De rechtbank zal daarom de vordering tot het bedrag van € 250,00 aan immateriële schade toewijzen, te vermeerderen met de gevorderde wettelijke rente vanaf 30 oktober 2016 tot de dag van volledige betaling. Voor het overige zal de rechtbank de vordering tot immateriële schadevergoeding niet-ontvankelijk verklaren, omdat onvoldoende is gebleken dat de gevorderde schade het gevolg is van het bewezen verklaarde feit. Uit de onderbouwing van de vordering leidt de rechtbank af dat er persoonlijke problematiek speelde bij de benadeelde partij reeds voordat verdachte een valse account op haar naam aanmaakte. Dat het plaatsen van een seksueel getint account op internet leed veroorzaakt, acht de rechtbank zeer aannemelijk. De rechtbank zal daarom een bedrag aan immateriële schadevergoeding toewijzen. Niet kan echt worden gesteld, in ieder geval niet met de toelichting daarop gegeven, dat al haar problemen het rechtstreekse gevolg zijn van het valse account. De benadeelde partij kan het restant van de vordering bij de burgerlijke rechter aanbrengen.

Verdachte zal ook worden veroordeeld in de proceskosten die de benadeelde partij heeft gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog zal maken. Deze kosten worden tot op dit moment begroot op nihil.

Als extra waarborg voor betaling zal de rechtbank ten behoeve van [slachtoffer] aan verdachte de verplichting opleggen tot betaling aan de Staat van het bedrag van € 250,00 aan immateriële schade te vermeerderen met de gevorderde wettelijke rente vanaf 30 oktober 2016 tot de dag van volledige betaling. De rechtbank bepaalt dat hier geen dagen gijzeling tegenover staan.