Uitspraken

Op 24 april 2017 heeft [geopposeerde] h.o.d.n. van [handelsnaam] een Apple Macbook Pro gekocht bij [opposante] . Op 3 juni 2020 meldt [geopposeerde] zich bij [opposante] , omdat er gebreken zijn aan het display. Op verzoek van [opposante] laat [geopposeerde] een onderzoek doen bij [naam onderneming] . Deze concludeert dat er naast het gebrek aan het display ook een gebrek is aan het toetsenbord. Om alle problemen te verhelpen wordt het display kosteloos vervangen. Op 9 juni meldt [geopposeerde] zich wederom bij [opposante] met het verzoek de Macbook Pro opnieuw te repareren, aangezien de problemen blijkbaar nog steeds niet zijn verholpen. [geopposeerde] doet daarbij een beroep op de reflexwerking van het consumentenrecht en non-conformiteit. [opposante] stelt dat [geopposeerde] zich niet kan beroepen op de reflexwerking van het consumentenrecht, aangezien hij de Macbook Pro heeft gekocht op naam van zijn bedrijf. Daarnaast zou ongeacht of [geopposeerde] wel of niet consument is, de garantietermijn al zijn verlopen.

[opposante] is bij verstekvonnis van 21 oktober 2020 veroordeeld om de Macbook Pro kosteloos en duurzaam te herstellen. In afwachting van deze procedure heeft [opposante] de reparatiefactuur van € 907,83 alvast voorgeschoten, maar heeft de reparatie nog niet daadwerkelijk uitgevoerd. [opposante] wenst dat [geopposeerde] wordt veroordeeld tot terugbetaling van deze reparatiefactuur ad € 907,83, vermeerderd met de proceskosten, alvorens zij overgaat tot herstel van de Macbook Pro.

In de inleidende dagvaarding stelt [geopposeerde] dat [opposante] op grond van de koopovereenkomst verplicht is een deugdelijk product te leveren, namelijk een product dat voldoet aan de verwachtingen die de koper daarvan redelijkerwijs mag hebben. Volgens [geopposeerde] mocht hij van een laptop in deze prijsklasse, de koopsom bedroeg € 3.559, verwachten dat deze langer meegaat dan 3 jaar (naar de kantonrechter begrijpt: zonder dat reparaties noodzakelijk zijn). Volgens hem blijkt dat onder meer uit het feit dat grote verzekeraars een dergelijke laptop in 5 of 6 jaar afschrijven. Hij heeft daarvan afschrijvingslijsten overgelegd.

In de verzetdagvaarding wijst [opposante] erop dat [geopposeerde] de laptop meerdere jaren zonder problemen heeft kunnen gebruiken, dat zowel de zakelijke garantietermijn van 1 jaar als de consumentengarantie van 3 jaar is verlopen, en dat zij de laptop daarom niet kosteloos hoeft te herstellen. Daarmee heeft [opposante] het standpunt van [geopposeerde] onvoldoende gemotiveerd weersproken. Zij is met name in het geheel niet ingegaan op de stelling van [geopposeerde] dat een laptop van deze prijsklasse langer dan 3 jaar zonder problemen zou moeten meegaan. Ook over de defecten van de laptop, die uit haar eigen onderzoek bij haar bekend zijn zoals blijkt uit haar prijsopgave, stelt [opposante] niets, en zij stelt dus ook niets met betrekking tot de vraag of de onderdelen die defect zijn geraakt wellicht van dien aard zijn, dat daarvan - ook bij deze koopprijs - (toch) niet mocht worden verwacht dat zij langer dan 3 jaar probleemloos zouden functioneren.

[opposante] stelt nog wel dat [geopposeerde] moet bewijzen dat de defecten niet het gevolg zijn van zijn toedoen. Dit is echter onjuist. Omdat [opposante] weet om welke defecten het gaat, had het op haar weg gelegen om te stellen en zo nodig te bewijzen dat en waarom deze door [geopposeerde] zelf zouden zijn veroorzaakt. [geopposeerde] betoogt dat ook in zijn conclusie van antwoord in oppositie. Ondanks daartoe in de gelegenheid te zijn gesteld heeft [opposante] hierop niet meer gereageerd (en ook overigens haar stellingen niet alsnog inhoudelijk onderbouwd).

Dat de toepasselijke garantietermijnen zijn verstreken en of de overeenkomst al dan niet als consumentenkoop moet worden gezien maakt niet uit, zoals [geopposeerde] in de inleidende dagvaarding al heeft gesteld, omdat dat niet afdoet aan de verplichting een deugdelijk product te leveren.

De kantonrechter zal het verstekvonnis daarom bekrachtigen.

[opposante] heeft nog gesteld dat zij niet op de hoogte was van de inleidende dagvaarding omdat de deurwaarder deze aan het verkeerde adres had betekend, zij was namelijk verhuisd. Zij stelt echter tevens dat zij het nieuwe adres eerst na de betekening van de dagvaarding aan de Kamer van Koophandel heeft doorgegeven. Dit betekent dat de kosten van de verzetprocedure ondanks de verkeerd betekende dagvaarding voor haar risico komen.

Als de in het ongelijk gestelde partij zal [opposante] in de proceskosten worden veroordeeld. De kosten aan de zijde van [geopposeerde] worden in deze verzetsprocedure begroot op € 210,- aan salaris gemachtigde.