Uitspraken

Ter onderbouwing van zijn vordering stelt [eiser] dat tussen partijen een arbeidsovereenkomst tot stand is gekomen op grond waarvan [gedaagde] gehouden is tot betaling van het overeengekomen loon. [gedaagde] verwijt [eiser] dat hij een bedrag van € 8.000,00 kwijt is geraakt. Vlak voor de kerst heeft een klant op kantoor een bedrag van € 8.000,00 betaald. De directeur van [gedaagde] , de heer [werkgever] , heeft [eiser] geïnstrueerd dit bedrag mee naar huis te nemen. [werkgever] was op vakantie. [eiser] heeft het bedrag thuis bewaard en op of omstreeks 12 februari 2024 de opdracht gekregen om dat bedrag de andere dag over te dragen aan de heer [A] op kantoor van [gedaagde] . Op weg van huis naar kantoor is [eiser] overvallen en heeft hij onder bedreiging van een mes zijn telefoon en alle andere zaken moeten afgeven aan de overvallers. [eiser] heeft daarna van [gedaagde] geen salarisbetalingen meer ontvangen.

Het is de kantonrechter genoegzaam gebleken dat [eiser] een spoedeisend belang heeft bij zijn vordering.

[gedaagde] is ter zitting niet verschenen en heeft geen verweer gevoerd.

Bij gebreke van verweer daartegen en op basis van de door [eiser] overgelegde stukken moet in rechte worden uitgegaan van de juistheid van de stellingen van [eiser] . Dat betekent dat ervan uit moet worden gegaan dat [gedaagde] het salaris vanaf februari 2024 niet meer aan [eiser] heeft voldaan. [gedaagde] is daartoe wel gehouden.

De vorderingen van [eiser] komen de kantonrechter niet onrechtmatig of ongegrond voor. De vordering ten aanzien van het loon over februari 2024 ad € 2.250,00 netto, de vordering tot tijdige loonbetalingen en de vordering tot betaling van de wettelijke verhoging is dan ook toewijsbaar, zij het dat de kantonrechter aanleiding ziet om de wettelijke verhoging over de maand februari 2024 te matigen tot 20%.

[gedaagde] is verplicht loonspecificaties te verstrekken. De vordering ten aanzien van de afgifte van de loonstroken zal dan ook worden toegewezen. Dat geldt eveneens voor de gevorderde jaaropgave 2023. Dit alles zal [eiser] moeten doen binnen veertien dagen na heden op straffe van een dwangsom van € 100,00 per dag met een maximum van € 5.000,00.

[gedaagde] is in het ongelijk gesteld en moet daarom de proceskosten (inclusief nakosten) betalen. [eiser] heeft geprocedeerd op basis van een toevoeging. Eisende partijen met een toevoeging betalen een lager griffierecht. Verder worden in dat geval de kosten van de deurwaarder voor het uitbrengen van het exploot en/of advertentiekosten van rijkswege vergoed. Die kosten zijn dus niet voor rekening van [eiser] . Deze partij heeft aan de deurwaarder slechts de in het exploot opgenomen kosten voor verschotten hoeven voldoen (artikel 40 lid 1 van het Besluit vergoedingen rechtsbijstand 2000). Gelet op het voorgaande wordt [gedaagde] veroordeeld tot betaling aan [eiser] van het lagere griffierecht, de verschotten en ten slotte tot vergoeding van het hierna vast te stellen salaris van de gemachtigde. Deze vergoeding voor het salaris moet door de gemachtigde worden verrekend met de op grond van de Wet op de rechtsbijstand aan de gemachtigde toegekende vergoeding.

De proceskosten van [eiser] worden begroot op: