Uitspraken

De kantonrechter oordeelt dat tussen partijen een arbeidsovereenkomst tot stand is gekomen. [eiser] heeft voldoende onderbouwd gesteld dat [A] namens [handelsnaam] een arbeidsovereenkomst met haar heeft gesloten. [eiser] mocht erop vertrouwen dat [A] bevoegd was om dit te doen, zodat [handelsnaam] gebonden is aan de arbeidsovereenkomst. De kantonrechter zal dit oordeel hierna toelichten.

[eiser] heeft een arbeidsovereenkomst overgelegd waarin is opgenomen dat tussen [eiser] als werknemer en [handelsnaam] als werkgever, vertegenwoordigd door [A], een arbeidsovereenkomst tot stand is gekomen, die aanvangt op 6 december 2021 en eindigt op 4 april 2022.

[eiser] heeft gesteld dat de arbeidsovereenkomst die zij heeft overgelegd is geprint en getekend toen zij een afspraak had met [A] op het kantoor van [handelsnaam] aan de [adres 1] in [plaats 1] . Zij heeft daar nooit een kopie van gekregen en heeft daarom alleen een ongetekend exemplaar dat ze kan laten zien. Dat is de arbeidsovereenkomst die haar per mail is aangeboden door [A] . Dat [handelsnaam] [eiser] inderdaad een arbeidsovereenkomst heeft aangeboden volgt uit de volgende bewijsstukken die [eiser] heeft overgelegd:

[handelsnaam] heeft niet gemotiveerd betwist dat [eiser] deze arbeidsovereenkomst heeft aangeboden en [eiser] daarmee akkoord is gegaan. Zij suggereert namelijk alleen dat [eiser] de overeenkomst zelf achteraf heeft opgesteld, maar legt geen bewijs over van wat er dan wel via de mail aan [eiser] zou zijn verzonden. De kantonrechter gaat er dus van uit dat de door [eiser] overgelegde arbeidsovereenkomst, een overeenkomst is die [A] met [eiser] heeft gesloten.

[handelsnaam] stelt dat [A] niet bevoegd was om namens [handelsnaam] een arbeidsovereenkomst te sluiten. [gemachtigde] heeft tijdens de mondelinge behandeling toegelicht dat [A] hem, vrij vertaald, luchtkastelen heeft verkocht en dat hij niets heeft waargemaakt van wat hij had gezegd te doen. [gemachtigde] heeft ook gezegd geen zicht te hebben gehad op het handelen van [A] . De kantonrechter wil dit aannemen, maar acht [handelsnaam] desondanks gebonden aan de arbeidsovereenkomst die [A] met [eiser] heeft gesloten, omdat een eventuele vertegenwoordigingsonbevoegdheid van [A] voor haar rekening en risico moet blijven. De kantonrechter licht dit als volgt toe.

Uit de wet en jurisprudentie volgt dat [handelsnaam] gebonden kan zijn aan onbevoegd verrichte rechtshandelingen als, in dit geval, [eiser] op grond van verklaringen of gedragingen van [handelsnaam] heeft aangenomen (en mocht aannemen) dat aan [A] een volmacht was verleend.1 Dat is ook het geval als sprake is van feiten en omstandigheden die voor risico van [handelsnaam] komen en waaruit naar verkeersopvattingen zodanige schijn van vertegenwoordigingsbevoegdheid kan worden afgeleid.2

Naar het oordeel van de kantonrechter mocht [eiser] er gerechtvaardigd op vertrouwen dat aan [A] een volmacht was verleend voor het sluiten van de arbeidsovereenkomst. Daarbij zijn de volgende omstandigheden van belang.

Waar het eigenlijk op neer komt is dat [handelsnaam] geen toezicht heeft gehouden op de uitvoering van de taken die zij aan [A] had gegeven en hem in het contact met [eiser] volledig de vrije hand heeft gelaten. Tijdens de mondelinge behandeling bleek namelijk dat [gemachtigde] , de enig bevoegde vertegenwoordiger van [handelsnaam] , eigenlijk geen idee had welke werkzaamheden [A] verrichtte en welke kantoorruimte hij daarvoor gebruikte ( [handelsnaam] stelt namelijk dat het kantoor in Loosdrecht haar niet bekend is) terwijl [handelsnaam] [A] kennelijk wel in de gelegenheid heeft gesteld om aan [handelsnaam] gelieerde kantoorruimte te gebruiken (het kantoor aan de [adres 2] in [plaats 2] blijkt namelijk de vestigingsplaats te zijn van een aandeelhouder van [handelsnaam] ). Verder is gebleken dat [handelsnaam] wat betreft de vervulling van de vacature waarop [eiser] had gereageerd – volgens [handelsnaam] voor verkopers, om op opdrachtbasis werkzaamheden te verrichten – meer verantwoordelijkheden bij [A] heeft gelegd. [A] heeft namelijk ook kunnen regelen dat met [C] een freelance overeenkomst is gesloten. Dat [handelsnaam] hierbij enige vinger aan de pols heeft gehouden, is niet gebleken. [handelsnaam] heeft [A] toestemming verleend om het e-mailadres [e-mailadres] (waarmee de correspondentie tussen [A] en [eiser] heeft plaatsgevonden en de arbeidsovereenkomst naar [eiser] is gemaild) te gebruiken, maar vervolgens heeft zij niet althans onvoldoende toezicht gehouden op het gebruik van dit e-mailadres, terwijl zij dit gemakkelijk wel had kunnen doen. [gemachtigde] had immers toegang had tot de mailbox van dit e-mailadres.

Onder de gegeven omstandigheden is het gerechtvaardigd dat [handelsnaam] , in haar verhouding tot [eiser] , het risico draagt van de gestelde onbevoegde vertegenwoordiging door [A] . [handelsnaam] is dus gebonden aan de arbeidsovereenkomst waarop [eiser] haar loonvordering baseert.

De kantonrechter oordeelt dat [eiser] voldoende heeft aangetoond dat zij werkzaamheden heeft verricht voor [handelsnaam] .

[eiser] heeft tijdens de mondelinge behandeling gedetailleerd verteld wat haar werkzaamheden inhielden. Zo heeft zij actief klanten benaderd, het verkoopportaal ingericht en flows en templates aangemaakt. [eiser] heeft e-mails overgelegd waaruit volgt dat zij (concept)belscripts naar [A] stuurt. [eiser] heeft bovendien twee verklaringen overgelegd van [C] - die in dezelfde periode als [eiser] werkzaam was voor [handelsnaam] - waarin hij bevestigt dat [eiser] werkzaamheden heeft verricht voor [handelsnaam] . Daarnaast staat vast dat [eiser] een e-mailadres en visitekaartje heeft gekregen van [handelsnaam] , wat een aanwijzing is dat zij werkzaamheden heeft verricht voor [handelsnaam] . [handelsnaam] heeft hier tegenover alleen maar betwist dat [eiser] werkzaamheden voor haar verricht, maar in het licht van dat wat [eiser] naar voren heeft gebracht is dat onvoldoende. Hiermee heeft [handelsnaam] onvoldoende weersproken dat [eiser] , zoals zij stelt, in de maanden december 2021 tot en met februari 2022 werkzaamheden heeft verricht voor [handelsnaam] .

Het voorgaande leidt ertoe dat [handelsnaam] het in de arbeidsovereenkomst genoemde brutoloon over de maanden december 2021 tot en met februari 2022 moet betalen vermeerderd met 8% vakantietoeslag. De kantonrechter zal [handelsnaam] veroordelen tot het betalen van een bedrag van € 6.942,00 bruto aan achterstallig loon en € 555,36 aan vakantietoeslag, zoals door [eiser] ook gevorderd.

Omdat [handelsnaam] het loon en de vakantietoeslag over de maanden december 2021 tot en met februari 2022 te laat heeft betaald, is zij hierover de wettelijk verhoging verschuldigd vanaf de vierde dag na de dag waarop de betaling had moeten plaatsvinden. Gelet op de verstreken tijd bedraagt de verschuldigde wettelijke verhoging inmiddels 50%. De kantonrechter ziet geen aanleiding om de wettelijk verhoging te matigen. De kantonrechter zal [handelsnaam] daarom veroordelen tot het betalen van € 3.748,68 aan wettelijk verhoging, zoals door [eiser] gevorderd.

De wettelijke rente over het te laat betaalde loon en de vakantietoeslag is ook toewijsbaar en zal worden toegewezen zoals gevorderd vanaf veertien dagen na de datum van dit vonnis tot aan de dag der algehele voldoening.

[eiser] vordert in de stukken die zij na de mondelinge behandeling heeft overgelegd om [handelsnaam] een dwangsom op te leggen van € 1.000,00 per dag, als [handelsnaam] niet aan de veroordelingen voldoet. Deze vordering wordt afgewezen, omdat een dwangsom niet kan worden opgelegd in geval van een veroordeling tot betaling van een geldsom.3

De vordering tot betaling van een bonusuitkering van € 2.000,00 wordt ook afgewezen. Uit de arbeidsovereenkomst volgt slechts dat [eiser] aanspraak kán maken op een bonus. De voorwaarden om voor een bonusregeling in aanmerking te komen en de hoogte daarvan zijn vastgelegd in een aparte bonusregeling, maar [eiser] heeft geen aparte bonusregeling overgelegd. Hierdoor kan niet worden vastgesteld dat [eiser] aanspraak heeft op een bonusuitkering, laat staan van € 2.000,00. Dit volgt ook niet uit de verklaring van [C] .

[handelsnaam] is (grotendeels) in het ongelijk gesteld en moet daarom de proceskosten (inclusief nakosten) betalen. De proceskosten van [eiser] worden begroot op:

- griffierecht € 87,00

- salaris gemachtigde € 1.015,00 (2,5 punten x tarief € 406,00)

- nakosten € 135,00

Totaal € 1.237,00

De gevorderde wettelijke rente over de proceskosten wordt toegewezen zoals vermeld in de beslissing.

De kantonrechter zal dit vonnis uitvoerbaar bij voorraad verklaren, zoals door [eiser] is gevraagd. Dat betekent dat de beslissing moet worden gevolgd, ook als een van partijen hoger beroep instelt tegen deze beslissing. De beslissing van de rechtbank geldt in dat geval totdat het gerechtshof een andere beslissing neemt.