Uitspraken

Het gaat in deze zaak eerst om de vraag of de arbeidsovereenkomst tussen partijen moet worden ontbonden. Een arbeidsovereenkomst kan alleen worden ontbonden als daar een redelijke grond voor is. Ook is voor ontbinding vereist dat herplaatsing van de werknemer binnen een redelijke termijn niet mogelijk is of niet in de rede ligt. Applied Medical verzoekt de arbeidsovereenkomst met [verweerster] te ontbinden op grond van artikel 7:669 lid 3 sub g BW. Voor toewijzing van de verzochte ontbinding van de arbeidsovereenkomst op deze grond moet er sprake zijn van een ernstig en duurzaam verstoorde arbeidsverhouding die van dien aard is dat van de werkgever in redelijkheid niet kan worden gevergd dat zij het dienstverband laat voortduren.

Er is een redelijke grond voor ontbinding. Uit de overgelegde stukken en uit wat er op de zitting aan de orde is gekomen, blijkt dat beide partijen geen vertrouwen meer hebben in een vruchtbare samenwerking. [verweerster] heeft op de zitting uitdrukkelijk laten blijken dat zij zich bij Applied Medical onveilig voelt en dat zij geen vertrouwen meer heeft in haar werkgever vanwege de manier waarop zij wordt behandeld. Zij heeft ook zelf een ontbindingsverzoek ingediend, waaruit ook blijkt dat ze niet meer wil werken voor Applied Medical . Ook Applied Medical is het vertrouwen verloren in [verweerster] , omdat [verweerster] volgens Applied Medical onterechte verwijten blijft maken, waardoor het voor haar niet meer mogelijk is om met [verweerster] naar een oplossing te zoeken. Dit gebrek aan vertrouwen aan beide zijden levert al een (ernstige) verstoring van de arbeidsovereenkomst op. Daarnaast is voor de kantonrechter komen vast te staan dat gedurende de arbeidsongeschiktheid van [verweerster] er meerdere gesprekken hebben plaatsgevonden en dat (uiteindelijk) op advies van de bedrijfsarts er een mediationtraject heeft plaatsgevonden. Toch heeft dit niet geleid tot terugkeer van [verweerster] op de arbeidsvloer. Ongeacht wat de reden daarvan is, het leidt er in ieder geval toe dat de verstoring van de arbeidsovereenkomst ook duurzaam is te noemen. Gelet op deze omstandigheden moet de conclusie daarom zijn dat de verhouding tussen partijen dusdanig is verstoord dat een voortzetting van de arbeidsovereenkomst niet meer mogelijk is.

Herplaatsing ligt vervolgens niet in de rede. Voor een voortzetting van de arbeidsrelatie bij Applied Medical is namelijk nodig dat beide partijen vertrouwen erin hebben. Dat vertrouwen ontbreekt. De conclusie is dan ook dat de kantonrechter het verzoek van Applied Medical tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst op grond van een verstoorde arbeidsverhouding zal toewijzen. Dit betekent dat het ontbindingsverzoek van [verweerster] niet meer aan de orde hoeft te komen. Dit zal daarom worden afgewezen.

[verweerster] meent dat de verstoorde arbeidsverhouding, die leidt tot een ontbinding van de arbeidsovereenkomst, is veroorzaakt door ernstig verwijtbaar handelen van Applied Medical . Volgens haar is er (kort samengevat) sprake van een gebrek aan inspanning van Applied Medical om de problematiek die [verweerster] voorafgaand aan haar arbeidsongeschiktheid heeft ervaren op de werkvloer, op te lossen. En niet alleen is er een gebrek aan inspanning, volgens [verweerster] wordt zij in haar herstel belemmerd door Applied Medical en is er tot drie keer toe geprobeerd om haar arbeidsovereenkomst te laten eindigen terwijl ze arbeidsongeschikt is. De kantonrechter volgt [verweerster] niet in haar betoog, omdat alleen in uitzonderlijke gevallen en als een werkgever de verplichtingen uit de arbeidsovereenkomst in ernstige mate schendt, sprake kan zijn van een ernstig verwijtbaar handelen (met als gevolg een verstoorde arbeidsverhouding). En deze hoge lat voor het aannemen van ernstige verwijtbaarheid is niet gehaald. Naar het oordeel van de kantonrechter heeft [verweerster] onvoldoende duidelijk gemaakt van welke problematiek sprake was en wat zij daarvan aan Applied Medical heeft gemeld. Daardoor is voor de kantonrechter niet vast te stellen wat Applied Medical had moeten doen en niettemin heeft nagelaten. Daardoor kan ook niet worden vastgesteld dat Applied Medical (ernstig) verwijtbaar heeft gehandeld. Dit oordeel wordt als volgt toegelicht.

[verweerster] verwijt Applied Medical vervolgens nog dat tot drie keer toe een vaststellingsovereenkomst is aangeboden, terwijl zij arbeidsongeschikt was. Ook dit levert geen ernstig verwijtbaar handelen op. Het staat Applied Medical immers vrij om te onderzoeken of partijen vrijwillig tot het einde van een arbeidsovereenkomst kunnen komen. En het staat vervolgens [verweerster] ook vrij om op deze voorstellen niet in te gaan, zoals ook is gebeurd.

Het voorgaande betekent dat het niet is komen vast te staan dat het aandeel van Applied Medical in het ontstaan van de verstoorde arbeidsrelatie zodanig groot is, dat gesproken kan worden van een ernstig verwijtbaar handelen. [verweerster] wordt dus niet gevolgd in haar standpunt.

Hiervoor is geoordeeld dat de arbeidsovereenkomst wordt ontbonden vanwege een verstoorde arbeidsverhouding en dat dit niet is veroorzaakt door ernstig verwijtbaar handelen van Applied Medical . Daardoor zal [verweerster] niet worden gevolgd in haar verzoek om de arbeidsovereenkomst te ontbinden zonder aftrek van de procedureperiode. Bovendien volgt uit artikel 7:671b lid 9 sub a BW dat voor de termijn van ontbinding altijd ten minste een maand (in dit geval ook de geldende opzegtermijn) moet resteren. Het einde van de arbeidsovereenkomst wordt daarom bepaald op 1 juli 2025. Dat is de datum waarop de arbeidsovereenkomst bij regelmatige opzegging zou zijn geëindigd, verminderd met de duur van deze procedure.

Doordat de arbeidsovereenkomst op verzoek van Applied Medical wordt ontbonden en partijen het erover eens zijn dat het eindigen van de arbeidsovereenkomst niet het gevolg is van ernstig verwijtbaar handelen of nalaten van [verweerster] , heeft [verweerster] aanspraak op een transitievergoeding in de zin van artikel 7:673 BW. Zij verzoekt ook om Applied Medical daartoe te veroordelen en daartoe zal de kantonrechter overgaan. Applied Medical heeft deze vergoeding berekend op een bedrag van € 2.545,15 bruto en dat is ook het bedrag waar [verweerster] om verzoekt. Maar de kantonrechter stelt vast dat uit de berekening van die vergoeding (productie 11 van het verzoekschrift) blijkt dat deze berekening is gemaakt met 1 juni 2025 als einddatum van de arbeidsovereenkomst. Omdat het einde van de arbeidsovereenkomst wordt bepaald op 1 juli 2025 moet deze transitievergoeding opnieuw worden berekend.

In haar tegenverzoek heeft [verweerster] verzocht te bepalen dat Applied Medical deze vergoeding voldoet binnen 10 dagen na de datum van de beschikking en om deze vergoeding te vermeerderen met de wettelijke rente. Op grond van artikel 7:686a lid 1 BW dient de transitievergoeding te worden betaald binnen een maand na de dag waarop de arbeidsovereenkomst is geëindigd, dus voor 1 augustus 2025. De wettelijke rente zal vanaf die datum worden toegewezen.

Vervolgens heeft [verweerster] verzocht haar een billijke vergoeding toe te kennen, omdat Applied Medical ernstig verwijtbaar heeft gehandeld. Een billijke vergoeding kan worden toegekend als de ontbinding van de arbeidsovereenkomst het gevolg is van ernstig verwijtbaar handelen of nalaten van de werkgever (artikel 7:671c lid 2 sub b BW). Maar deze arbeidsovereenkomst wordt niet ontbonden als gevolg van ernstig verwijtbaar handelen van Applied Medical . Het verzoek van [verweerster] zal daarom worden afgewezen.

Applied Medical hoeft geen gelegenheid te krijgen het verzoek in te trekken, omdat aan de ontbinding geen billijke vergoeding wordt verbonden.

Tussen partijen staat vast dat [verweerster] vanaf de maand oktober 2024 geen loon meer heeft ontvangen van Applied Medical , omdat Applied Medical meent dat haar loondoorbetalingsverplichting na 104 weken ziekte was geëindigd. Daarom verzoekt [verweerster] in deze procedure doorbetaling van het loon over de periode vanaf oktober 2024 tot en met het moment dat de arbeidsovereenkomst rechtsgeldig is geëindigd. Applied Medical meent dat deze loonvordering moet worden beoordeeld aan de hand van artikel 7:629 BW, maar dat standpunt volgt de kantonrechter niet. Dit artikel is immers alleen van toepassing op werknemers die de bedongen arbeid niet verrichten vanwege arbeidsongeschiktheid. In dat geval eindigt de loonbetalingsverplichting van een werkgever na 104 weken arbeidsongeschiktheid. Deze situatie is niet van toepassing, gelet op de beslissing van het UWV dat [verweerster] per 26 september 2024 niet arbeidsongeschikt is. Dat [verweerster] zichzelf arbeidsongeschikt vindt, maakt het voorgaande niet anders. De beslissing van het UWV prevaleert boven de mening van [verweerster] en van een herziening van de beslissing van het UWV is in deze procedure niet gebleken.

De loonvordering van [verweerster] moet worden beoordeeld aan de hand van artikel 7:628 BW, waarin is bepaald dat de werkgever verplicht is het naar tijdruimte vastgestelde loon te voldoen indien de werknemer de overeengekomen arbeid geheel of gedeeltelijk niet heeft verricht, tenzij het geheel of gedeeltelijk niet verrichten van de overeengekomen arbeid in redelijkheid voor rekening van de werknemer behoort te komen. De kantonrechter begrijpt dat Applied Medical een beroep doet op de tenzij-bepaling van artikel 7:628 BW. Dit beroep slaagt niet. De stelling van Applied Medical dat [verweerster] niet bereid (/beschikbaar) is om werkzaamheden te verrichten, is niet komen vast te staan. Applied Medical heeft [verweerster] na de beslissing van het UWV nooit opgeroepen voor het verrichten van werkzaamheden. Volgens Applied Medical had dit – zo begrijpt de kantonrechter – geen toegevoegde waarde, omdat [verweerster] zichzelf arbeidsongeschikt vindt en het niet eens is met de beslissing van het UWV. Maar dit kan niet met zekerheid worden vastgesteld. Het eerste contact na de beslissing van het UWV is namelijk een e-mailbericht van 5 december 2024 van Applied Medical aan [verweerster] waarin informatie is verstrekt over een vaststellingsovereenkomst. Dat is dus geen contactmoment waarin Applied Medical [verweerster] heeft opgeroepen voor het verrichten van werkzaamheden (en waarna [verweerster] op haar beurt dat heeft afgewezen, omdat zij zichzelf arbeidsongeschikt vindt). Dit wordt ook bevestigd in de brief van 9 januari 2025 van de gemachtigde van Applied Medical waarin staat: “Op uw verzoek heeft Applied Medical u op 5 december 2024 een beëindigingsvoorstel gedaan.” In deze brief wordt [verweerster] wederom niet opgeroepen voor het verrichten van werkzaamheden. Dat [verweerster] ook zelf geen contact heeft opgenomen met Applied Medical is daarbij niet relevant. Artikel 7:628 BW stelt namelijk niet als voorwaarde dat de werknemer haar bereidheid om de arbeid te verrichten aan de werkgever kenbaar maakt. Dit betekent dat het op de weg van Applied Medical als werkgever had gelegen om [verweerster] op te roepen. Dat is niet gebeurd en daarom heeft Applied Medical nog altijd een loondoorbetalingsverplichting.

Het verzoek van [verweerster] om Applied Medical te veroordelen tot betaling van een bedrag van € 9.720,00 aan loon over de periode van oktober 2024 tot en met maart 2025 zal worden toegewezen. De verzochte wettelijke rente over het achterstallig loon zal als onbetwist en op de wet gegrond worden toegewezen vanaf de datum van opeisbaarheid.

Voormelde bedragen van € 9.720,00 en € 4.860,00 moet Applied Medical – zoals verzocht – binnen 10 dagen na deze beschikking aan [verweerster] voldoen.

Ook het verzoek om Applied Medical te veroordelen tot betaling van het gebruikelijke loon vanaf april 2025 tot het rechtsgeldig einde van de arbeidsovereenkomst (te weten 1 juli 2025) wordt om voormelde redenen toegewezen. Hieraan wordt geen betalingstermijn van 10 dagen na deze beschikking verbonden, aangezien het een doorlopende loondoorbetalingsverplichting betreft die nog niet geheel opeisbaar is. De verzochte wettelijke rente over het achterstallig loon zal wel als onbetwist en op de wet gegrond worden toegewezen, telkens vanaf de datum van opeisbaarheid.

Het verzoek van [verweerster] tot het opmaken van een gebruikelijke eindafrekening binnen tien dagen na deze beschikking zal worden toegewezen. Applied Medical voert hiertegen geen verweer. Het aantal nog uit te betalen verlofuren bedraagt volgens Applied Medical 123,39 uur en dat aantal is tijdens de mondelinge behandeling akkoord bevonden door [verweerster] . [verweerster] heeft vervolgens niet weersproken dat er geen overuren zijn, zodat ook daar vanuit wordt gegaan. Daarvan is dus geen eindafrekening mogelijk, zodat dit deel wordt afgewezen.

Applied Medical zal ook worden veroordeeld tot het verstrekken van een deugdelijke bruto-netto specificatie, gelijktijdig met de betaling van de eindafrekening. Daartegen is ook geen verweer gevoerd.

Het verzoek om Applied Medical te veroordelen tot het afgeven van een getuigschrift binnen 10 dagen na deze beschikking zal ook worden toegewezen, omdat Applied Medical heeft toegezegd hieraan te zullen voldoen.

Het verzoek van [verweerster] tot veroordeling van Applied Medical in de volledige proceskosten zal worden afgewezen. Voor een veroordeling in de werkelijk gemaakte proceskosten is volgens vaste rechtspraak alleen plaats in buitengewone omstandigheden. Daarbij dient te worden gedacht aan onrechtmatig procederen of misbruik van procesrecht. Hiervan is sprake indien het instellen van de vordering gelet op de evidente ongegrondheid ervan, in verband met de betrokken belangen van de wederpartij, achterwege had behoren te blijven. Bij het aannemen van misbruik van procesrecht of onrechtmatig procederen als grond voor een veroordeling in de werkelijk gemaakte proceskosten past terughoudendheid, gelet op het recht van toegang tot de rechter, dat mede wordt gewaarborgd door artikel 6 EVRM. Aan dit criterium is niet voldaan. Er is geen sprake van misbruik van procesrecht of van onrechtmatig procederen. Hiervoor is namelijk gebleken dat Applied Medical op terechte grond een ontbindingsverzoek heeft ingediend en [verweerster] heeft geen stellingen ingenomen die het tegendeel laten zien.

De kantonrechter zal bepalen dat partijen – zowel in het verzoek van Applied Medical als in het tegenverzoek van [verweerster] – ieder hun eigen proceskosten moeten betalen, omdat beide partijen op punten ongelijk krijgen en geen sprake is van (ernstig) verwijtbaar handelen of nalaten van één van beide partijen.

De kantonrechter zal de beschikking uitvoerbaar bij voorraad verklaren. Dat betekent dat de beschikking meteen mag worden uitgevoerd, ook als één van de partijen aan een hogere rechter vraagt om de zaak opnieuw te beoordelen.