Uitspraken

De kantonrechter zal het verzoek van Transavia om aanhouding niet honoreren. Nu uit het Nelson-arrest - kort samengevat - ondubbelzinnig volgt dat het Sturgeon-arrest als geldend recht dient te worden beschouwd, zodat de passagiers ook bij vertraging van een zekere duur recht op compensatie kunnen hebben, zijn er geen termen om de uitspraak in de onderhavige zaak aan te houden.

Ten aanzien van het beroep van Transavia op buitengewone omstandigheden overweegt de kantonrechter als volgt. In de considerans van de Verordening heeft de gemeenschapswetgever erop gewezen dat dergelijke omstandigheden zich met name kunnen voordoen in geval van politieke onstabiliteit, weersomstandigheden die uitvoering van de vlucht in kwestie verhinderen, beveiligingsproblemen, onverwachte vliegveiligheidsproblemen en stakingen die gevolgen hebben voor de vluchtuitvoering van de luchtvaartmaatschappij die de vlucht uitvoert. Op grond van artikel 5 lid 3 van de Verordening is de luchtvaartmaatschappij niet verplicht compensatie als bedoeld in artikel 7 te betalen, indien zij kan aantonen dat de annulering of vertraging het gevolg is van buitengewone omstandigheden die ondanks het treffen van alle redelijke maatregelen niet voorkomen konden worden.

Het Europese Hof heeft in zijn arrest Wallentin-Hermann van 22 december 2008 in rechtsoverweging 40 overwogen dat, aangezien niet alle buitengewone omstandigheden aanleiding geven tot vrijstelling, de luchtvaartmaatschappij die zich op dergelijke omstandigheden beroept bovendien moet aantonen dat de genoemde omstandigheden hoe dan ook niet voorkomen hadden kunnen worden door het treffen van aan de situatie aangepaste maatregelen, dat wil zeggen maatregelen die op het tijdstip van de buitengewone omstandigheden met name voldoen aan voor de betrokken luchtvaartmaatschappij aanvaardbare technische en economische voorwaarden. In rechtsoverweging 41 heeft het Hof overwogen dat de vervoerder dient aan te tonen dat hij zelfs met inzet van alle beschikbare materiële en personeelsmiddelen kennelijk niet had kunnen vermijden – behoudens indien hij op het relevante tijdstip onaanvaardbare offers uit het oogpunt van de mogelijkheden van zijn onderneming had gebracht – dat de buitengewone omstandigheden waarmee hij werd geconfronteerd tot annulering – en na het Sturgeonarrest – tot langdurige vertraging van de vlucht leidden.

Transavia heeft overgelegd een uitdraai van de slottijden van vlucht HV 970; daaruit blijkt dat het toestel dat de voorafgaande vlucht uitvoerde om 11.17 is opgestegen en aldus een met een vertraging van 3 uur en 20 minuten in Amsterdam is binnengekomen. Uit de door Transavia overgelegde schema’s blijkt dat Transavia 34 toestellen heeft waarvan 21 Boeings 747-800. Van de 21 Boeings 747-800 stonden er op 25 juli 2010 10 ingepland op Griekenland. Al deze toestellen hebben de vluchten met vertraging uitgevoerd en hebben langere tijd (dan gepland) aan de grond gestaan op Rhodos, Kos en Heraklion. Een elfde toestel dat van Amsterdam naar Antalya vloog kreeg geen toestemming om over Griekenland heen te vliegen en was mitsdien ook vertraagd. Transavia heeft een toestel van Martinair ingehuurd en een Zwitsers toestel om de gaten in haar schema op te vullen.

Naar het oordeel van de kantonrechter heeft Transavia voldoende aannemelijk gemaakt dat zij zelfs met inzet van alle beschikbare materiële en personeelsmiddelen de vertraging op de opvolgende vlucht en de daarop volgende vlucht –de vlucht in kwestie- niet heeft kunnen voorkomen. In de voorliggende zaak is immers nagenoeg 50% van haar vloot getroffen door de stiptheidsacties van de Griekse verkeersleiders. Van Transavia kan niet verwacht worden dat zij een dergelijke reservecapaciteit aanhoudt. Voor zover de passagiers hebben willen stellen de (te) korte omkeertijden van Transavia debet zijn aan de vertraging van de vlucht in kwestie oordeelt de kantonrechter dat uit het slotbericht blijkt dat de voorliggende vertraging niet te maken heeft met omkeertijden maar dat de vertraging van vlucht HV 670 is veroorzaakt doordat Transavia als gevolg van de stiptheidsacties een (veel later) slot van 11.20 toegewezen heeft gekregen, terwijl de oorspronkelijke slottijd 07.48 was. Juist is dat het toestel eerst na de slottijd op Heraklion binnenkwam; hieromtrent heeft Transavia onweersproken gesteld dat deze late binnenkomst eveneens het gevolg was van de stiptheidsacties. Daarnaast stelt de kantonrechter vast dat uit de bij 6. weergegeven tijden blijkt dat Transavia op die luchthavens waar de stipheidsacties niet speelden haar geplande omkeertijden vrijwel steeds heeft gehaald of zelfs verkort.