Uitspraken

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gerekwireerd tot bewezenverklaring van het primair ten laste gelegde feit.

Standpunt van de verdediging

De raadsvrouw heeft zich op het standpunt gesteld dat verdachte dient te worden vrijgesproken van zowel het primaire als het subsidiaire feit. Subsidiair heeft de raadsvrouw betoogd dat verdachte ten aanzien van de beide feiten dient te worden ontslagen van alle rechtsvervolging.

Verdachte is op 2 november 2014 met zijn auto op de kruising van de wegen het Prinsen Bolwerk, de Friese Varkenmarkt, de Spaarndamseweg en de Oudeweg aangereden tegen de fietsster [slachtoffer]. Verdachte was bestuurder en reed over het Prinsen Bolwerk in de richting van de Oudeweg (richting 11). [slachtoffer] kwam vanuit de richting Spaarndamseweg (richting 28) en stak de kruising (vermoedelijk) schuin naar links over in de richting van de Oudeweg. Er was ten tijde van de aanrijding één andere auto met daarin vier inzittenden bij het kruispunt. Deze auto stond te wachten voor een rood stoplicht op de Friese Varkenmarkt (richting 7). Het was 01.25 uur, de straatverlichting werkte en het was droog. Ten aanzien van de weg waren er geen omstandigheden aanwezig die de oorzaak, gevolgen of de toedracht van het ongeval zouden kunnen hebben beïnvloed. Het wegdek was verhard en droog.

Allereerst moet de vraag worden beantwoord of wettig en overtuigend bewezen kan worden geacht dat verdachte door rood is gereden. Uit het proces-verbaal van onderzoek verkeersregelinstallatie blijkt – voor zover van belang – het volgende. Het kruispunt waar het ongeval heeft plaatsgevonden, was voorzien van een verkeersregelinstallatie met een voertuigafhankelijke regeling. Dat betekent dat de regeling (dus de werking van de verkeerslichten) zich aan kan passen aan het verkeersaanbod op het kruispunt. De regelautomaat werkt in zo’n geval met een blokkenschema, waarvan een van de voorwaarden is dat de lampen van conflicterende richtingen nooit tegelijkertijd groen en/of geel licht uitstralen. Ten tijde van het ongeval stond de verkeersregelinstallatie in de toestand ‘lokaal’ hetgeen inhield dat de installatie in de wachtstand groen stond. De lantaarns voor de richtingen 4/5 en 11 staan in dat geval continu op groen. Verkeer dat op het Prinsenbolwerk rechtdoor rijdt richting de Oudeweg en vice versa heeft groen licht tot zich op een conflicterende richting verkeer meldt. De verkeerslichten gaan dan naar geel en vervolgens naar rood. Na de ontruimingstijd kan dan de aanvragende conflicterende richting groen licht krijgen. Voorts hebben bij het kruispunt alle vier de fietsrichtingen tegelijkertijd groen licht. Tijdens het oversteken van de kruising door fietsers bij groen licht heeft al het gemotoriseerde verkeer op de kruising rood licht. Als zich een fietser meldt op richting 28 bij de Spaarndamseweg, dan staat het verkeerslicht voor de richting van waaruit verdachte kwam (mits er geen verkeer is op de detectie van richting 11) eerst gedurende 3 seconden op geel en vervolgens nog gedurende 2 seconden op rood voordat de fietsers op de richtingen 22, 24, 28 en 29 tegelijk groen licht krijgen. Tegelijkertijd met het verkeerslicht voor fietsers uit de richting van de Spaarndamseweg springt het verkeerslicht voor fietsers uit de richting van de Friese Varkenmarkt derhalve op groen.

De conclusie dat verdachte door rood moet zijn gereden, heeft de officier van justitie, met verwijzing naar onder meer het proces-verbaal van onderzoek verkeersregelinstallatie, onderbouwd door als vaststaand aan te nemen dat [slachtoffer] groen licht had.

De rechtbank is van oordeel dat dit laatste nu juist niet met voldoende zekerheid kan worden vastgesteld. Daartoe wordt het volgende overwogen.

Allereerst heeft verdachte consequent verklaard er zeker van te zijn dat hij groen licht had op het moment dat hij de kruising naderde en opreed. [slachtoffer] heeft verklaard niet meer te weten welke kleur de verkeerslichten uitstraalde. Behoudens getuige [getuige 1] die rechts achterin de auto zat, heeft geen van de drie andere getuigen die in de auto op de Friese Varkenmarkt zaten, gezien of het verkeerslicht voor de fietsers vanuit hun richting op enig moment op groen stond. Getuige [getuige 2] veronderstelt dat [slachtoffer] groen licht moet hebben gehad, omdat zij zelf al enige tijd voor rood stonden te wachten, maar deze veronderstelling is onjuist omdat uit het proces-verbaal van onderzoek verkeersregelinstallatie en de daarbij behorende schematische weergave mogelijke volgorde fasecycli blijkt dat het ook mogelijk is dat [slachtoffer] en zij tegelijkertijd rood licht hadden.

Een belangrijk uitgangspunt voor de aanname van de officier van justitie dat [slachtoffer] groen licht had, is de tweede verklaring van getuige [getuige 1], afgelegd op 3 augustus 2015, dat zij heeft gezien dat het verkeerslicht voor de fietsers uit de richting van de Friese Varkenmarkt (richting 24) op groen stond terwijl zij, de inzittenden van de auto, aan het wachten waren tot het licht voor de auto’s op groen zou springen. Als dit juist zou zijn, dan zou ook [slachtoffer] groen licht hebben gehad en dan zou daarmee bewezen zijn dat verdachte door rood is gereden. De rechtbank is echter van oordeel dat aan deze verklaring van [getuige 1], die juist op het essentiële punt over wat zij heeft gezien van het verkeerslicht voor de fietsers afwijkt van haar eerdere verklaring, geen bewijswaarde toekomt. Kennelijk en niet geheel onbegrijpelijk na negen maanden, kon zij het zich niet meer zo goed herinneren. Zij heeft immers in het tweede verhoor verklaard dat zij zeker wist dat verdachte voor haar vanaf de rechterkant (de Oudeweg) kwam, terwijl dit evident onjuist is. Over het verkeerslicht voor de fietsers heeft zij direct na het ongeval verklaard dat zij het ongeval heeft zien gebeuren, dat zij de auto is uitgestapt en dat zij toen heeft gezien dat het verkeerslicht voor de fietsers uit de richting van de Friese Varkenmarkt op groen stond. Hoe lang dit licht op groen stond, wist zij niet. Het verschil met haar tweede verklaring is nu juist dat deze verklaring ruimte laat voor de situatie dat [slachtoffer] (nog) geen groen licht had op het moment dat zij de kruising overstak en het verkeerslicht van verdachte dus nog op groen of geel kan hebben gestaan.

Wat betreft de snelheid waarmee verdachte zou hebben gereden, overweegt de rechtbank het volgende. Ter plaatse is de maximum toegestane snelheid 50 km/uur. Er zijn geen remsporen op de weg aangetroffen en ook geen conflictpunt. Er is geen (objectieve) snelheidsberekening gemaakt. Verdachte heeft zelf verklaard dat hij tussen de 45 en 55 kilometer per uur reed. Drie inzittenden van de personenauto die op de Friese Varkenmarkt voor het stoplicht wachtten, hebben verklaringen afgelegd over de snelheid die verdachte zou hebben gehad, variërend van harder dan 50 kilometer per uur, 80 kilometer per uur tot 90 a 100 kilometer per uur. Bij gebrek aan ander bewijs kan de rechtbank uitsluitend op basis van deze getuigenverklaringen niet met de voor een bewezenverklaring vereiste mate van zekerheid vaststellen dat verdachte heeft gereden met een hoge/aanzienlijke snelheid, althans met een gezien de omstandigheden ter plaatse te hoge snelheid, zodanig dat daardoor het ongeval aan zijn schuld is te wijten, dan wel daardoor de veiligheid op de weg in gevaar is of kon worden gebracht, het verkeer werd gehinderd of kon worden gehinderd.

Gelet op bovenstaande overwegingen komt de rechtbank tot een integrale vrijspraak van zowel het primair als subsidiair ten laste gelegde.