Uitspraken

Ter zitting heeft [eiser] zijn eis gewijzigd. Deze late eiswijziging zal toegelaten worden nu er geen sprake is van een vermeerdering van eis, maar van een verduidelijking van wat reeds was gevorderd en [gedaagde] niet in een verdedigingsbelang is geschaad.

Allereerst dient de vraag beantwoord te worden of het door [eiser] gaan werken van 37,5 uur per week voor een salaris op basis van 40 uur per week een arbeidsvoorwaarde is geworden. Uit de memo van 5 februari 2015 volgt dat het voor Shovel/kraan machinisten gebruikelijk was dat zij een half uur pauze per dag doorbetaald zouden worden. Uit hetgeen [eiser] ter zitting heeft verklaard, en door [gedaagde] niet, dan wel niet voldoende, weersproken is, volgt dat in 2013 [eiser] akkoord is gegaan met een voorstel van [gedaagde] om als kraanmachinist in de hal te gaan werken in ploegendiensten onder voorwaarde van 8,75 % ploegentoeslag, 37,5 uur werken per week en doorbetaling van een half uur pauze per dag. De kantonrechter is gelet hierop van oordeel dat er sprake is van een arbeidsvoorwaarde. Dat deze situatie tijdelijk zou zijn, zoals [gedaagde] heeft gesteld, is gemotiveerd weersproken door [gedaagde] . Dat er sprake was van een tijdelijke situatie volgt ook niet uit het aanhangsel op de arbeidsovereenkomst van 9 september 2013.

Niet in geschil is dat het aantal te werken uren veranderd is, zodat gelet op het voorgaande er sprake is van een wijziging van arbeidsvoorwaarden. Bij de vraag of van de werknemer aanvaarding van een wijziging van de overeenkomst op grond van het goed werknemerschap kan worden gevergd dient in de eerste plaats te worden onderzocht of de werkgever in de gewijzigde omstandigheden als goed werkgever aanleiding heeft kunnen vinden tot het doen van een voorstel tot wijziging, waarbij alle omstandigheden van het geval in aanmerking moeten worden genomen. Als daarvan sprake is, dient vervolgens te worden onderzocht of aanvaarding van het voorstel van het door de werkgever gedane redelijke voorstel in redelijkheid van de werknemer gevergd kan worden. Als ook dat het geval is, komt de werknemer het niet toe het voorstel tot wijziging te weigeren

[gedaagde] heeft aangevoerd dat de wijziging van de arbeidsuren nodig was vanwege bedrijfsredenen. Er is thans een ruimere vergunning afgegeven ten aanzien van de werkzaamheden in de hal, waardoor de werktijden verruimd konden worden. [gedaagde] heeft aangevoerd, maar niet onderbouwd dat deze wijziging vanwege bedrijfseconomische redenen noodzakelijk was. Dit is onvoldoende om in redelijkheid een wijziging van de arbeidsuren voor te stellen, indien daar geen compensatie (zijnde een betaling van de extra arbeidsuren) aan verbonden is. [gedaagde] heeft niet onderbouwd dat er geen compensatie mogelijk is vanwege bedrijfseconomische redenen. [gedaagde] heeft geen stukken in het geding gebracht ten aanzien van haar financiële situatie. Van [eiser] mocht dan ook niet in redelijkheid gevergd worden dat hij zonder compensatie akkoord zou gaan met uitbreiding van zijn arbeidsuren.

De conclusie is dat de kantonrechter de vordering van [eiser] zal toewijzen, in die zin dat er voor recht wordt verklaard dat [eiser] per dag een half uur doorbetaalde pauze heeft en dat [gedaagde] een half uur pauze per dag aan [eiser] door dient te betalen, met ingang van 1 januari 2015.

De proceskosten komen voor rekening van [gedaagde] , omdat zij ongelijk krijgt.