Uitspraken

[eiseres] vordert dat de rechtbank bij vonnis, voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad:

I. voor recht verklaart dat [gedaagde] jegens haar een onrechtmatige daad heeft gepleegd;

II. [gedaagde] veroordeelt tot een immateriële schadevergoeding ad € 10.000,-;

III. [gedaagde] veroordeelt tot een materiële schadevergoeding, welke vergoeding nader dient te worden bepaald door middel van een schadestaatprocedure, en te vereffenen volgens de wet, en

IV. [gedaagde] veroordeelt in de kosten van deze procedure, te voldoen binnen veertien dagen na dagtekening van het vonnis, en – voor het geval voldoening van de proceskosten niet binnen de gestelde termijn plaatsvindt – te vermeerderen met de wettelijke rente over de proceskosten te rekenen vanaf bedoelde termijn voor voldoening.

Ter onderbouwing van haar vordering voert [eiseres] het volgende aan. [gedaagde] reed als bestuurder van een vrachtauto voorafgaand aan het ongeval geruime tijd te dicht op de auto van [eiseres] met groot licht aan. Hij was aan het bumperkleven. Het was die avond mistig. Door het bumperkleven keek [eiseres] meer in haar achteruitkijkspiegel dan voor zich, waardoor zij niet goed zag dat zij een pijlwagen naderde. Voordat zij de pijlwagen daadwerkelijk was genaderd, ramde [gedaagde] met zijn vrachtwagen de auto van [eiseres] . Hoewel [eiseres] remde, kwam haar auto niet tot stilstand omdat de vrachtwagen van [gedaagde] haar auto vooruit duwde. [eiseres] is tegen de pijlwagen aangereden, heeft in paniek haar stuur omgegooid en kwam links van de weg tegen de vangrail tot stilstand.

[eiseres] is als gevolg van het ongeluk naar een ziekenhuis overgebracht en haar auto is total-loss verklaard. [eiseres] stelt dat zij tot op heden zowel fysiek als geestelijk last heeft van het ongeval. [gedaagde] is volgens [eiseres] aansprakelijk omdat hij aan het bumperkleven was en mede als gevolg daarvan en als gevolg van onachtzaamheid de auto van [eiseres] heeft geramd.

[gedaagde] betwist dat hij zich schuldig heeft gemaakt aan bumperkleven en betwist ook dat hij de auto van [eiseres] heeft geraakt. [gedaagde] stelt dat hij bij werkzaamheden op de A12 plotseling werd geconfronteerd met het voertuig van [eiseres] . Dat stond zonder verlichting in de middenberm en deels over de rijstrook waar [gedaagde] reed. Op de rechterrijstrook stond, zonder verlichting, een pijlwagen. [gedaagde] heeft het voertuig van [eiseres] kunnen ontwijken, maar niet de pijlwagen. [gedaagde] wijst op het politierapport en het expertiserapport van de vrachtwagen waaruit volgt dat de vrachtwagen enkel aan de rechterzijde beschadigd was.

[gedaagde] wijst erop dat de immateriële schadevergoeding op geen enkele wijze is onderbouwd. [eiseres] heeft niet gesteld dat zij letsel heeft opgelopen als gevolg van de aanrijding, laat staan wat dat letsel dan inhoudt. Uit het politierapport blijkt dat [eiseres] lichte schaafwonden aan het ongeval heeft overgehouden.

[gedaagde] betwist tot slot dat er sprake is van materiële schade.

4. De beoordeling

Artikel 21 Rv bepaalt dat partijen verplicht zijn de voor de beslissing van belang zijnde feiten volledig en naar waarheid aan te voeren. Als deze verplichting niet wordt nageleefd, kan de rechter daaruit de gevolgtrekking maken die hij geraden acht.

Met artikel 21 Rv wordt beoogd het achterhouden van informatie en het verdoezelen van voor de beslissing relevante feiten uit te bannen. Dit kan meebrengen dat op een partij een mededelingsplicht kan rusten ten aanzien van feiten die voor het eigen standpunt ongunstig zijn, maar wel kunnen bijdragen aan het “gelijk” van de wederpartij en waarvan zij wist of behoorde te weten dat de wederpartij niet met die feiten bekend was of redelijkerwijze bekend behoorde te zijn.

[eiseres] heeft geen van de hiervoor onder 4.1.1 t/m 4.1.4 vermelde gegevens vermeld in haar dagvaarding. Zij kende die gegevens zelf wel en het is evident dat deze bij het vaststellen van de toedracht van het ongeval een rol spelen. [eiseres] heeft zodoende de rechtbank onvolledig geïnformeerd en heeft de rechtbank daardoor op het verkeerde been gezet. Zij heeft niet voldaan aan haar verplichting de voor de beslissing van belang zijnde feiten volledig en naar waarheid aan te voeren. De gevolgtrekking die de rechtbank hieruit maakt is dat de vordering van [eiseres] reeds daarom moet worden afgewezen.