Uitspraken

De kantonrechter stelt ambtshalve vast dat de Nederlandse rechter in deze zaak bevoegd is om van de vordering kennis te nemen.

De eerste vraag die beantwoord dient te worden is of artikel 105, punt F van de Vervoersvoorwaarden rechtsgeldig is. Airhelp stelt dat het beding onredelijk bezwarend is en op grond daarvan vernietigbaar is. Air Canada daarentegen voert aan dat dergelijke clausules zijn ontstaan om de hoge bescherming van de consument te waarborgen, nu de passagiers door eerst zelf rechtstreeks bij de luchtvaartmaatschappij een claim in te dienen, een volledige compensatie ontvangen. Airhelp stelt dat het beding het voor de passagiers moeilijker om hun vordering te gelde te maken. Air Canada verwijst vervolgens naar een vonnis van de rechtbank Oost-Brabant van 28 juni 2018, ECLI:NL:RBOBR:2018:3169, waarin is bepaald dat een cessieverbod geen afbreuk zou doen aan de aanspraken die passagiers kunnen ontlenen aan de Verordening en meent dat het beding in haar Vervoersvoorwaarden milder is dan het door de rechter in voornoemde zaak toegestane beding.

In het licht van het voorgaande acht de kantonrechter voor de beoordeling van het beding de volgende omstandigheden van belang. Het beding maakt het voor passagiers moeilijker om hun vordering te gelde te maken, omdat zij daardoor zelf moeten procederen. Het beding verhindert passagiers immers hun vordering over te dragen aan bijvoorbeeld een (claim)organisatie zoals Airhelp. Daarmee valt het beding aan te merken als een beding als bedoeld in de bij de Richtlijn gevoegde bijlage onder punt 1 sub q. Daarnaast valt niet in te zien welk gerechtvaardigd belang Air Canada heeft bij het beding.

Gelet op het voorgaande zal artikel 105, punt F van de Vervoersvoorwaarden naar het oordeel van de kantonrechter als oneerlijk in de zin van de Richtlijn en daarom als onredelijk bezwarend worden aangemerkt. Vernietiging van het beding heeft tot gevolg dat Airhelp in haar vordering zal worden ontvangen.

Voorts staat vast dat de passagier met een vertraging van meer dan drie uur is aangekomen op haar eindbestemming, zodat Air Canada op grond van de Verordening in beginsel gehouden is de compensatie als bedoeld in de Verordening te voldoen. Dit is anders indien Air Canada kan aantonen dat de vertraging het gevolg is van buitengewone omstandigheden als bedoeld in artikel 5 lid 3 van de Verordening.

Vlucht AC825 is vertraagd uitgevoerd, waardoor de passagier haar aansluitende vlucht (AC147) heeft gemist. De passagier is omgeboekt naar vlucht AC149. Vlucht AC149 zou om 16.05 uur lokale tijd vertrekken en om 18.15 uur lokale tijd aankomen. Air Canada voert aan dat vlucht AC149 met vertraging is uitgevoerd omdat het toestel terug moest keren vanwege een zieke passagier aan boord van het toestel. Het terugkeren naar de gate vanwege een zieke passagier moet worden aangemerkt als buitengewone omstandigheid, aldus Air Canada. Zij verwijst daarvoor naar de vluchtfiche van vlucht AC149 (productie 3 bij antwoord). De zieke passagier is – nadat het toestel teruggekeerd was naar de gate – van boord gehaald. Vlucht AC149 is met een vertraging van 2 uur en 2 minuten om 18.07 uur lokale tijd off blocks gegaan.

Air Canada heeft naar het oordeel van de kantonrechter voldoende aangetoond dat het vliegtuig naar aanleiding van een zieke passagier teruggekeerd is naar de gate. In het vluchtfiche staat: “Dly out of YYZ due to a sick passenger. // RETURN TO GATE FOR ILL PASSENGER”. De kantonrechter oordeelt dat het onwel worden van een passagier een van buiten komende oorzaak betreft, waar een luchtvaartmaatschappij geen invloed op kan uitoefenen. Er is derhalve sprake van een gebeurtenis die niet inherent is aan de normale uitoefening van de activiteiten van een luchtvaartmaatschappij. Gelet op het bovenstaande vormt het onwel worden van een passagier een buitengewone omstandigheid.

De kantonrechter dient vervolgens nog te beoordelen of Air Canada in het onderhavige geval alle redelijke maatregelen heeft getroffen om de vertraging te voorkomen. De kantonrechter beantwoordt deze vraag bevestigend. Air Canada heeft de passagier, om de vertraging van de passagier te minimaliseren, omgeboekt naar vlucht AC151, nu de verwachting was dat vlucht AC149 met meer vertraging zou worden uitgevoerd. Dat vlucht AC149 met enkele minuten verschil eerder in Toronto is aangekomen, was voor Air Canada niet te voorzien. Niet valt in te zien welke maatregelen Air Canada voorts nog had kunnen nemen om vertraging te voorkomen. Gelet op het bovenstaande is de kantonrechter van oordeel dat Air Canada alle redelijke maatregelen heeft getroffen om de vertraging van de vlucht te voorkomen althans te beperken. Air Canada is dan ook geen compensatie aan Airhelp verschuldigd, zodat de vordering van Airhelp zal worden afgewezen.

De proceskosten komen voor rekening van Airhelp, omdat deze ongelijk krijgt.