Uitspraken

Ter Laare is een onderneming die zich bezig houdt met het aanbrengen van verankeringen en het verrichten van verlijmingen alsmede de handel in en uitvoering van bevestigingstechnieken, bedoeld voor de bouwsector.

[gedaagde 1] is op 1 december 2011 bij Ter Laare in dienst getreden in de functie van vertegenwoordiger.

[gedaagde 2] is op 1 maart 2013 bij Ter Laare in dienst getreden in de functie van technisch adviseur.

In de arbeidsovereenkomsten van [gedaagde 1] en [gedaagde 2] is onder meer het volgende opgenomen:
“Concurrentiebeding:
1. Het is werknemer verboden binnen een tijdvak van twee jaren na beëindiging van de dienstbetrekking op zijn verzoek in Nederland in enigerlei vorm een zaak, gelijk of gelijksoortig of aanverwant aan die van werkgever te vestigen, te bedrijven, mede te drijven of te doen drijven, hetzij direct, hetzij indirect, alsook financieel in welke vorm ook bij een dergelijke zaak belang te hebben, direct of indirect, of daarin of daarvoor op enigerlei wijze werkzaam te zijn, hetzij tegen vergoeding, hetzij om niets, of daarin aandeel van welke aard dan ook te hebben.
2. Bij overtreding van lid 1 omschreven verbod verbeurt werknemer ten behoeve van werkgever een dadelijk opvorderbare boete van € 20.000,- voor elke dag, dat de werknemer in overtreding is.
Geheimhoudingsplicht:
Werknemer erkent dat hem door werkgever geheimhouding is opgelegd van alle bijzonderheden werkgevers onderneming betreffende of daarmede verband houdende. Het is de werknemer verboden, hetzij gedurende de dienstbetrekking, hetzij na beëindiging hiervan, op enigerlei wijze aan derden, direct of indirect in welke vorm dan ook en in welker voege ook, enige mededeling te doen van of aangaande enige bijzonderheden het bedrijf van werkgever betreffende of daarmee verband houdende, op straffe van verbeurte aan werkgever van een dadelijk en ineens zonder sommatie of ingebrekestelling opeisbare boete groot € 60.000,- onverminderd zijn gehoudenheid tot betaling aan werkgever tot een volledige schadevergoeding te dezer zake, indien deze meer dan gemeld bedrag mocht belopen. Overtreding van dit artikel zal voor de werkgever een dringende reden vormen tot ontslag op staande voet als bedoeld in artikel 1639 o Burgerlijk Wetboek en zal hem aanleiding kunnen geven bij de Officier van Justitie aangifte te doen van het plegen van een misdrijf, omschreven in artikel 273 Wetboek van Strafrecht.
Overige punten:
(…) 2. De werkgever geeft de werknemer voor de duur van deze dienstbetrekking materialen, documentatie, demonstratiemateriaal in bruikleen en verschaft hem de nodige technische gegevens. Werkgever is gerechtigd om bij arbeidsongeschiktheid op eerste aanmaning het gebruik van genoemde middelen etc., onmiddellijk en zonder inachtneming van een termijn te beëindigen, in welk geval werknemer gehouden is de middelen onmiddellijk bij werkgever in te leveren.
3.De door werkgever aan u toevertrouwde middelen dient u als een goed huisvader te beheren.”

[gedaagde 1] heeft zich per 20 maart 2017 ziekgemeld. Bij brief van 28 juli 2017 heeft hij de arbeidsovereenkomst met Ter Laare opgezegd tegen 1 september 2017.

Bij e-mail van 1 augustus 2017 heeft Ter Laare de opzegging bevestigd en [gedaagde 1] erop gewezen dat het concurrentiebeding na het einde van het dienstverband in stand blijft.

[gedaagde 2] heeft de arbeidsovereenkomst met Ter Laare bij brief van 29 september 2017 opgezegd tegen 1 november 2017.

Bij e-mail van 2 oktober 2017 heeft Ter Laare de opzegging bevestigd en [gedaagde 2] erop gewezen dat het concurrentiebeding na het einde van het dienstverband in stand blijft.

Op 5 oktober 2017 is [gedaagde 1] een onderneming gestart met de naam Profast Ankersystemen in Neerpelt, België. Dit is als zodanig in het Belgisch Staatsblad gepubliceerd. Het betreft een handelsonderneming in ankersystemen en bevestigingsmaterialen.

[gedaagde 2] is met ingang van 1 november 2017 in dienst getreden bij Profast.

Bij e-mail van 13 november 2017 heeft een leverancier van Ter Laare (Bossong) aan Ter Laare onder meer het volgende bericht:
“(…) As already anticipated by Mr. [naam] we took our decision about Netherlands and Flandren. We have decided to support Ter Laare and not to supply Profast Ankersystemen (…).”

Op 10 april en 2 en 9 mei 2018 heeft Profast goederen geleverd aan een vestiging van een klant ( [naam klant] ) in [plaats] .

Bij brief van 4 mei 2018 heeft (de gemachtigde van) Ter Laare [gedaagde 1] onder meer het volgende geschreven:
“Cliënte heeft geconstateerd dat u een concurrerende onderneming heeft opgericht in België, Profast BVBA. Volgens de statuten is deze onderneming gevestigd op een postadres in België doch zijn de activiteiten (aantoonbaar) gericht op de Nederlandse markt. Niet alleen heeft u diverse (Nederlandse) relaties van cliënte benaderd, ook uit Google Adwords blijkt dat u zich richt op de Nederlandse markt. Dit is een overtreding van het concurrentiebeding. U tracht louter door middel van het adres van inschrijving van deze onderneming het concurrentiebeding te omzeilen.”

Ook heeft (de gemachtigde van) Ter Laare [gedaagde 2] bij brief van 4 mei 2018 gesommeerd om de door haar geconstateerde overtredingen van het concurrentie- en geheimhoudingsbeding te staken.

Bij brieven van 25 oktober 2018 heeft Ter Laare zowel [gedaagde 1] en [gedaagde 2] opnieuw gesommeerd de door haar gestelde overtredingen van het concurrentiebeding te staken en gewezen op de verbeurde boetes.

Ter Laare vordert, kort samengevat, dat de kantonrechter bij wijze van voorlopige voorziening [gedaagde 1] en [gedaagde 2] veroordeelt tot nakoming van het overeengekomen concurrentie- en geheimhoudingsbeding, op straffe van een dwangsom, en onder toekenning van een voorschot op de verbeurde boetes. Ten aanzien van Profast wordt, kort samengevat, gevorderd een verbod op het laten werken door [gedaagde 1] en [gedaagde 2] , een verbod tot doen van mededelingen over Ter Laare en een verbod op het gebruik van bedrijfsgevoelige informatie van Ter Laare, zoals opgenomen in het leveringsprogramma.

Ter Laare legt aan de vordering ten grondslag - kort weergegeven - dat zowel [gedaagde 1] als [gedaagde 2] in strijd handelen met het overeengekomen concurrentiebeding door het direct drijven van Profast dan wel door het werkzaam zijn voor Profast. Profast is namelijk een bedrijf dat gelijk, gelijksoortig dan wel aanverwant is aan het bedrijf van Ter Laare en zich tevens aantoonbaar richt op de Nederlandse markt. Daarnaast overtreden [gedaagde 1] en [gedaagde 2] het concurrentiebeding door het benaderen van klanten en leveranciers binnen Nederland en [gedaagde 1] en [gedaagde 2] overtreden het concurrentiebeding door het leveren van materialen aan een Nederlandse vennootschap. Er is sprake van een schijnconstructie en Ter Laare heeft een groot belang bij de naleving van het concurrentiebeding. Ter Laare heeft zowel [gedaagde 1] en [gedaagde 2] herhaaldelijk gewaarschuwd dat zij bij overtreding van het concurrentiebeding boetes verschuldigd zou worden. Ter Laare vordert van zowel [gedaagde 1] als [gedaagde 2] een voorschot op deze boetes ter hoogte van € 300.000,-.
Daarnaast stelt Ter Laare dat [gedaagde 1] en [gedaagde 2] bedrijfsgevoelige informatie van Ter Laare gebruiken. Zo hebben [gedaagde 1] en [gedaagde 2] het complete leveringsprogramma van Ter Laare zonder toestemming meegenomen, en daarmee in strijd gehandeld met het geheimhoudingsbeding. Om deze reden verbeuren [gedaagde 1] en [gedaagde 2] een boete van € 60.000,-.
Subsidiair stelt Ter Laare dat sprake is van onrechtmatig handelen, nu op stelselmatige en substantiële wijze het duurzame bedrijfsdebiet van Ter Laare wordt afgebroken door leveranciers, klanten en in het geval van [gedaagde 1] ook werknemers af te nemen, met behulp van specialistische kennis en gegevens die in de dienstbetrekking met Ter Laare zijn verkregen.

Ook Profast handelt volgens Ter Laare onrechtmatig jegens haar door het profiteren van de ernstige wanprestatie van [gedaagde 1] en [gedaagde 2] . [gedaagde 1] is eigenaar van Profast. Profast kan daarom volledig bekend worden verondersteld met de gebondenheid van [gedaagde 1] en [gedaagde 2] aan het concurrentiebeding met Ter Laare.

Profast c.s. betwist de vordering. Zij voert aan - samengevat - dat geen sprake is van een spoedeisend belang. [gedaagde 1] heeft sinds maart 2017 geen werkzaamheden voor Ter Laare verricht, heeft sindsdien geen toegang gehad tot het systeem en is per 1 september 2017 uit dienst getreden. De in de dagvaarding vermeende overtredende handelingen dateren op zijn laatst van mei 2018. Er is geen sprake van dreiging van overtredingen. Het concurrentiebeding wordt nageleefd. Vanaf oktober 2017 is bekend dat er in België wordt gewerkt. Het concurrentiebeding ziet alleen op verkopen “vanuit Nederland” (dus met een Nederlands bedrijf) aan dezelfde soort klanten op de Nederlandse markt en is niet geschonden, omdat de activiteiten uitsluitend vanuit België worden verricht. Profast richt zich niet op de Nederlandse markt. Daarbij is van belang dat Profast zich voor de vestiging in België heeft laten informeren over de mogelijkheden binnen het concurrentiebeding en daarom voor deze handelwijze heeft gekozen. Bovendien is aannemelijk dat het concurrentiebeding, gelet op de duur van twee jaren en de zeer ruime omschrijving, en bij afweging van belangen, zal worden geschorst of beperkt. Het staat Profast vrij om in te kopen bij internationale (ook in Nederland gevestigde) leveranciers. Er is immers geen relatieverbod. Er is geen uniek leveringsprogramma overgenomen. Profast heeft haar eigen leveringsprogramma opgezet. Daarbij heeft zij gebruik gemaakt van openbaar toegankelijke informatie van fabrikanten, bouwbedrijven en potentiële klanten. Van onrechtmatig profiteren van wanprestatie door Profast kan dan ook geen sprake zijn. Indien al sprake zou zijn van een overtreding van een concurrentie- of geheimhoudingsbeding, dan stelt Profast c.s. dat er geen aanleiding is om een voorschot toe te kennen voor een eventuele boete. De gevorderde boete is buitensporig en [gedaagde 1] en [gedaagde 2] kunnen deze boete, gezien hun inkomen, niet betalen.