Uitspraken

Nu de vader en de dochter in Nederland wonen, heeft de Nederlandse rechter rechtsmacht op grond van artikel 3, aanhef en onder a, van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering.

De vraag welk namenrecht van toepassing is, wordt beheerst door artikel 10:20 van het Burgerlijk Wetboek (BW). In dit artikel is bepaald dat de geslachtsnaam en de voornamen van een persoon die de Nederlandse nationaliteit bezit, bepaald worden door het Nederlandse recht, ongeacht de vraag of hij nog een andere nationaliteit heeft. Op grond daarvan is Nederlands recht van toepassing op het verzoek.

Ingevolge artikel 1:4, vierde lid, BW kan de rechtbank wijziging van de voornamen gelasten op verzoek van de betrokken persoon of zijn wettelijk vertegenwoordiger. De gevraagde voornamen mogen ingevolge artikel 1:4, tweede lid, BW niet ongepast zijn of overeenstemmen met bestaande geslachtsnamen, tenzij deze tevens gebruikelijke voornamen zijn. Ook dient een voldoende zwaarwichtig belang te bestaan bij het verzoek.

Op grond van hetgeen is aangevoerd ter onderbouwing van het verzoek is de rechtbank van oordeel dat de dochter een voldoende zwaarwichtig belang heeft bij wijziging van haar voornamen. Daarnaast is gesteld noch gebleken van redenen van openbaar belang en evenmin van de in artikel 1:4, tweede lid, BW vermelde belemmeringen, welke zich zouden verzetten tegen toewijzing van het verzoek. Hierbij heeft de rechtbank ook in aanmerking genomen dat de dochter ter gelegenheid van haar gesprek met de rechter heeft verklaard dat ze heel graag de verzochte voornamen wil dragen. Het verzoek zal op na te melden wijze worden toegewezen.

Ingevolge artikel 1:4, vierde lid, BW geschiedt de wijziging doordat van de beschikking een latere vermelding aan de akte van geboorte wordt toegevoegd, overeenkomstig artikel 20a, eerste lid, BW. In geval van wijziging van de voornamen van een buiten Nederland geboren persoon geeft de rechtbank die de beschikking geeft, voor zoveel nodig ambtshalve hetzij een last tot inschrijving van de akte van geboorte dan wel van de akte of de uitspraak, bedoeld in artikel 25, eerste lid, BW, hetzij de in artikel 25c BW bedoelde beschikking.

De ABS heeft aangegeven dat er geen geboorteakte van de dochter is ingeschreven in de registers van de burgerlijke stand te Den Haag.

De rechtbank is van oordeel dat in het onderhavige geval van de vader niet gevergd kan worden, mocht er al een akte van geboorte van de dochter zijn opgemaakt, deze akte te overleggen. Het standpunt van de ABS dat de vader geen bewijs heeft geleverd van zijn stelling dat er geen mogelijkheid bestaat om de geboorteakte uit Saoedi-Arabië te verkrijgen maakt het vorenstaande niet anders.

Voor wat betreft de geboorte van de dochter heeft de vader overgelegd het rapport van eerste gehoor van de IND, het Koninklijk Besluit van 31 mei 2017 waarbij aan de vader het Nederlanderschap is verleend en waarbij als onderdeel van dit besluit het Nederlanderschap verleend is aan de dochter, alsmede de beschikking van 12 augustus 2013 van de Staatsecretaris van Veiligheid en Justitie met betrekking tot de aanvraag tot het verlenen van een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd aan de moeder en (onder meer) de dochter.

Na kennisneming van deze stukken heeft de ABS zich op het standpunt gesteld dat de geboortegegevens kunnen worden vastgesteld, zoals is weergegeven in de hierboven onder 1.1 weergegeven brieven van de ABS.

De rechtbank zal, met inachtneming van de door de vader overgelegde stukken en het standpunt van de ABS, de geboortegegevens van de dochter vaststellen op na te melden wijze.