Uitspraken

Het verzoek strekt tot het verkrijgen van verlof om conservatoir beslag te leggen op bankrekeningen in Litouwen op grond van de Verordening (EU) nr. 655/2014 betreffende het Europees bevel tot conservatoir beslag op bankrekeningen om de grensoverschrijdende inning van schuldvorderingen in burgerlijke en handelszaken te vergemakkelijken

(hierna: de Verordening).

Het bevel tot conservatoir beslag mag slechts worden uitgevaardigd onder voorwaarden die een juist evenwicht bewerkstelligen tussen het belang van de schuldeiser dat hij een bevel verkrijgt en het belang van de schuldenaar dat het bevel niet wordt misbruikt. (14)

Een van die belangrijke waarborgen voor dat evenwicht moet zijn dat van de schuldeiser een zekerheid moet kunnen worden geëist waaruit de schuldenaar later vergoed kan worden wegens schade die hij ten gevolge van het bevel tot conservatoir beslag heeft geleden. Het gerecht moet de vrijheid hebben om het bedrag van de zekerheid te bepalen dat toereikend is om misbruik van het bevel te voorkomen en vergoeding van de schuldenaar te garanderen en het gerecht moet, indien het bedrag van de mogelijke schade niet duidelijk vaststaat, het bedrag waarvoor het bevel tot conservatoir beslag zal worden uitgevaardigd, kunnen gebruiken als richtsnoer voor het bepalen van het bedrag van de zekerheid. (18)

Artikel 12 van de Verordening luidt als volgt:

“Zekerheidstelling door de schuldeiser

Het gerecht kan bij wijze van uitzondering van de in de eerste alinea vermelde regel afwijken indien het de in die alinea vermelde zekerheidstelling in het licht van de omstandigheden niet passend acht.

Daarvoor kan aansluiting worden gezocht bij wat de toelichting op de Verordening hierover vermeldt in overweging 18:

Het gerecht mag slechts bij uitzondering afwijken van de regel tot het stellen van zekerheid of een lager bedrag eisen. Dat is het geval, indien het zekerheidstelling in het licht van de omstandigheden ongepast, overbodig of onevenredig acht. Zulke omstandigheden kunnen bijvoorbeeld zijn dat de schuldeiser bijzonder overtuigend bewijs levert maar te weinig middelen heeft om een zekerheid te stellen, dat de vordering betrekking heeft op onderhoudsgeld of op uitbetaling van loon, of dat de vordering van een zodanige omvang

- bijvoorbeeld een geringe bedrijfsschuld - is, dat de schuldenaar waarschijnlijk geen schade ondervindt van het bevel.”

In deze zaak geldt daarvoor het volgende. Verzoekers hebben laten weten dat zij vanwege hun precaire financiële situatie niet in staat zijn tot het stellen van zekerheid. Daarop heeft de voorzieningenrechter verzoeker sub 2 en mr. Hupkes gehoord op

31 december 2019 om een toelichting te krijgen waarom in dit geval geen zekerheid zou kunnen worden gesteld. Verzoeker sub 2 en mr. Hupkes hebben dat mondeling toegelicht.

Op verzoek van de voorzieningenrechter hebben verzoekers vervolgens stukken overgelegd ter onderbouwing van het standpunt dat zij niet in staat zijn om zekerheid te stellen. Uit het overgelegde crediteurenoverzicht blijkt dat er bij verzoekers achterstanden zijn ontstaan in de betalingen van huur en opeisbare schulden van leveranciers.
Per 3 december 2019 bedroeg deze achterstand € 48.531,28.

Daarnaast stellen verzoekers dat er betalingsachterstanden zijn ontstaan in de salarisbetalingen aan het personeel. Uit de uitdraai van de bankrekening blijkt ten slotte dat het bankkrediet maximaal is opgenomen. De roodstand bedraagt per 31-12-2019 € 127.543,84.

De voorzieningenrechter is van oordeel dat verzoekers overtuigend hebben aangetoond dat zij niet over de financiële middelen beschikken om zekerheid te stellen.

Vervolgens is de vraag of verzoekers met bijzonder overtuigend bewijs hebben aangetoond dat hun vordering in de bodemprocedure waarschijnlijk zal worden toegewezen.

De voorzieningenrechter is gelet op de overgelegde stukken en de gegeven toelichting tijdens de mondelinge behandeling van oordeel dat verzoekers erin zijn geslaagd

om aan te tonen dat hun vorderingen in de bodemprocedure waarschijnlijk zullen worden

toegewezen en is ervan overtuigd dat deze vorderingen dringend gerechtelijk moet worden

beschermd.

Verzoekers hebben in de concept-dagvaarding uitgebreid gemotiveerd en met

stukken onderbouwd dat er sprake is van een misleidende en agressieve handelspraktijk en

complexe internationale financiële fraude, waarbij de Wet op het financieel toezicht wordt

overtreden en sprake is van een vorm van samenwerking tussen Altridium, Bergerson en

Next Capital. Verzoekers hebben als gevolg van deze misleiding in totaal een bedrag van € 179.888,- verloren.

Op grond van het voorgaande komt de voorzieningenrechter tot het oordeel dat

verzoekers als schuldeisers bijzonder overtuigend bewijs leveren maar te weinig middelen

hebben om een zekerheid te stellen. Ook zal de tenuitvoerlegging van de toekomstige

rechterlijke beslissing zonder bevel hoogstwaarschijnlijk verhinderd en/of ernstig

bemoeilijkt worden en de voorzieningenrechter acht aannemelijk dat het reële risico bestaat

dat Next Capital, tegen de tijd dat van die tenuitvoerlegging sprake kan zijn, haar tegoed aan

verhaal zal hebben onttrokken. Daarom wordt als volgt beslist.