Uitspraken

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gerekwireerd tot bewezenverklaring van de onder 1 primair en 2 ten laste gelegde feiten. De officier van justitie heeft gevorderd dat verdachte partieel moet worden vrijgesproken ten aanzien van het onder 1 primair ten laste gelegde feit met betrekking tot [aangever] . [aangever] is niet zichtbaar in beeld waardoor niet te herleiden valt dat hij degene in het filmpje is. [aangever] is derhalve niet in zijn eer en goede naam aangetast.

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft de rechtbank verzocht verdachte vrij te spreken van de onder 1 primair en 2 ten laste gelegde feiten. De raadsman heeft hierover het volgende aangevoerd.

Feit 1

Opzet en aantasting eer en goede naam

Er is geen sprake van smaadschrift althans belediging in de zin van de artikelen 261 van het Wetboek van Strafrecht (Sr) c.q. 266 Sr. In het filmpje ontbreekt enig persoonsgebonden kenmerk wat (voor derden) tot [aangever] valt te herleiden. Het plaatsen van het filmpje is daarmee niet beledigend voor [aangever] .

Daarnaast is er geen sprake van belediging ten aanzien van [aangeefster] . Het plaatsen van een filmpje waarop een persoon naakt te zien is, is op zichzelf niet te beschouwen als belediging.

Bij de beoordeling of er sprake is van belediging moet worden gekeken in welke context het filmpje is geplaatst, naar het karakter van de beelden en in het bijzonder ook de persoon die wordt weergegeven.

[aangeefster] , die de inhoud van de beelden klaarblijkelijk niet als beledigend aanmerkte, heeft het filmpje blijkens het dossier zelf al eerder onder derden verspreid, heeft meermalen naakt geposeerd in de Playboy en is door haar eigen handelen op dit gebied voorwerp van het publiek debat geworden. De eer of goede naam van [aangeefster] is dan ook niet aangetast door het plaatsen van het filmpje.

Verdachte had daarnaast niet het opzet [aangeefster] (en/of [aangever] ) te beledigen, ook niet in voorwaardelijke vorm. Verdachte dacht dat hij het filmpje in een besloten groep op het internet had gedeeld en dit niet verspreid zou worden.

Een bepaald feit

De handelingen en gedragingen in het filmpje zijn niet aan te merken als voldoende geconcretiseerde gedragingen, en daarmee dus niet als ‘bepaalde feiten’. Er is daarom niet voldaan aan het bestanddeel ‘een bepaald feit’.

Ruchtbaarheid geven

Er is niet voldaan aan het bestanddeel ‘ruchtbaarheid geven’. Onder ruchtbaarheid wordt verstaan het ter kennis van het publiek brengen. Verdachte dacht dat hij het filmpje in een besloten groep van 52 personen had gedeeld. Ook was het filmpje reeds wijd en zijd verspreid voordat verdachte het deelde.

Vrijheid van meningsuiting

Het handelen van verdachte valt onder vrijheid van meningsuiting in de zin van artikel 10 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM). De uitingsvrijheid geeft verdachte het recht om inlichtingen te verstrekken, zonder inmengingen van het openbaar gezag op grond van artikel 261 Sr en/of artikel 266 Sr.

Feit 2

Het auteursrecht in het filmpje komt niet toe aan [aangever] . Niet kan worden vastgesteld dat de mannelijke persoon in het filmpje [aangever] betreft. Daarnaast kan niet worden vastgesteld dat de mannelijke persoon op het filmpje de filmer, en dus mogelijk de maker c.q. de auteursgerechtigde betreft, en daarom had verdachte [aangever] niet om toestemming behoeven te vragen.

Tot slot rust op de beelden geen auteursrecht omdat de beelden niet onder het begrip ‘kunst’ geschaard kunnen worden.

Bewezenverklaring

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte de onder 1 subsidiair en 2 ten laste gelegde feiten heeft begaan, met dien verstande dat:

Feit 1 subsidiair:

hij op 9 februari 2017 in Nederland, opzettelijk [aangeefster] en [aangever] in het openbaar bij afbeelding heeft beledigd door:

- een afbeelding, te weten: een filmpje, waarin [aangever] urineert in de mond van [aangeefster] op de openbare vk.com profielpagina van Eendevanger.nl te plaatsen;

Feit 2:

hij op 9 februari 2017 in Nederland, opzettelijk inbreuk heeft gemaakt op het auteursrecht van een ander op een filmpje, waarin [aangever] urineert in de mond van [aangeefster] , immers heeft hij, verdachte, opzettelijk zonder toestemming van de rechthebbende(n) voornoemd filmpje op de openbare vk.com profielpagina van Eendevanger.nl geplaatst.

Hetgeen aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hier als bewezen is aangenomen, is niet bewezen. Verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd dat verdachte voor de onder 1 en 2 ten laste gelegde feiten zal worden veroordeeld tot een taakstraf van 80 uren, te vervangen door 40 dagen hechtenis.

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft de rechtbank – in geval van een bewezenverklaring – primair verzocht verdachte schuldig te verklaren zonder oplegging van straf of maatregel wegens schending van de redelijke termijn.

Subsidiair heeft de raadsman de rechtbank verzocht rekening te houden met de persoonlijke omstandigheden van verdachte. Verdachte werkt zes dagen per week en is mantelzorger voor zijn vrouw en dochter.

Oordeel van de rechtbank

Bij de beslissing over de sanctie die aan verdachte moet worden opgelegd, heeft de rechtbank zich laten leiden door de aard en de ernst van de bewezenverklaarde feiten en de omstandigheden waaronder deze zijn begaan, alsmede de persoon van verdachte, zoals van een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken. In het bijzonder heeft de rechtbank het volgende in aanmerking genomen.

Ernst van de feiten

Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan belediging door het plaatsen van een filmpje, dat inmiddels bekend is geworden als het “plasseksfilmpje”, op de openbare website vk.com. Hiermee heeft verdachte inbreuk gemaakt op de eer en de goede naam van aangeefster [aangeefster] en aangever [aangever] . Ook heeft hij inbreuk gemaakt op het auteursrecht van een ander.

De verspreiding van het filmpje heeft veel media-aandacht gegenereerd. Aangever [aangever] , en in het bijzonder ook aangeefster [aangeefster] als bekende Nederlander, zijn mede door de verspreiding van het filmpje door verdachte bij een groot publiek in een ongunstig daglicht gesteld. Verdachte had zich moeten realiseren dat de plaatsing van het filmpje op een openbaar toegankelijk platform als vk.com reputatieschade kan opleveren voor diegene(n) die in het filmpje te zien is/zijn. De rechtbank rekent dit verdachte aan.

Persoon van verdachte

Met betrekking tot de persoon van verdachte heeft de rechtbank in het bijzonder gelet op een uittreksel uit de justitiële documentatie van 15 september 2020, waaruit blijkt dat verdachte niet eerder voor soortgelijke feiten is veroordeeld.

Voorts heeft de rechtbank gelet op het over verdachte uitgebrachte voorlichtingsrapport van 20 augustus 2019 van [reclasseringswerker] , als reclasseringswerker verbonden aan Reclassering Nederland. In dit rapport wordt geadviseerd verdachte geen bijzondere voorwaarden op te leggen.

De rechtbank heeft ten voordele van verdachte in aanmerking genomen, dat verdachte door de directe bekentenis van het feit ervan heeft blijk gegeven het laakbare van zijn eigen handelen in te zien. Verdachte is door de maatschappelijke onrust die de verspreiding van de filmpjes heeft veroorzaakt geschokt. Hij heeft verklaard sindsdien de bewuste keuze te hebben gemaakt om geen content meer te plaatsen en zich niet langer bezig te houden met social media.

De op te leggen straf

Het is de rechtbank gebleken dat de redelijke termijn voor berechting als bedoeld in artikel 6 EVRM is overschreden. Deze overschrijding valt niet aan verdachte toe te rekenen.

De rechtbank zal hier rekening mee houden bij de strafmaat.

Alles afwegende is de rechtbank van oordeel dat een taakstraf bestaande uit het verrichten van onbetaalde arbeid van 50 uren moet worden opgelegd. De rechtbank zal – gelet op de overschrijding van de redelijke termijn – echter bepalen dat deze taakstraf vooralsnog niet ten uitvoer zal worden gelegd en zal daaraan een proeftijd verbinden van één jaar, opdat verdachte ervan wordt weerhouden zich voor het einde van die proeftijd schuldig te maken aan een strafbaar feit.