Uitspraken

[werknemer] , geboren [in 1967] , is op 1 september 2009 in dienst getreden bij Pro-Face. De functie van [werknemer] is die van Chief Financial Officer.

Per 1 januari 2021 zijn de feitelijke bedrijfsactiviteiten van Pro-Face beëindigd. Pro-Face heeft op 29 januari 2021 een ontslagaanvraag ingediend bij het UWV om bedrijfseconomische redenen.

Bij brief van 1 maart 2021 heeft Pro-Face aan [werknemer] medegedeeld dat hij vanaf dat moment geen aanspraak meer kon maken op de compensatietoeslag, omdat deze volgens Pro-Face diende ter compensatie van huisvestingskosten. Met ingang van 1 maart 2021 zouden deze onkosten niet meer gemaakt worden, aldus Pro Face in haar brief.

Bij brief van 16 maart 2021 heeft Pro-Face de arbeidsovereenkomst – met toestemming van het UWV wegens beëindiging van de bedrijfsactiviteiten – met [werknemer] opgezegd tegen 1 september 2021. Tevens heeft zij [werknemer] geschreven dat hij (in het kader van de op te maken eindafrekening) een transitievergoeding van € 77.381,84 zal ontvangen, zijn verlofuren geacht worden te zijn opgenomen voor de einddatum van 1 september 2021 en hij geen bonus zal ontvangen over 2021.

[werknemer] heeft Pro-Face (bij brief van 3 maart 2021) gevraagd waarom hij zijn leasebudget over de maand april 2021 niet heeft ontvangen. Uit de ingebrachte e-mailcorrespondentie tussen partijen van 4 en 5 mei 2021 volgt dat het ontbreken van het leasebudget op de salarisstrook van april 2021 berustte op een misverstand bij Pro-Face. Pro-Face heeft [werknemer] medegedeeld dat dit bij de eerstvolgende salarisrun, de maand mei 2021, zal worden rechtgezet. Uit de ingebrachte salarisstrook van de maand mei 2021 volgt dat Pro-Face conform haar toezegging heeft gehandeld.

Bij e-mail van 27 mei 2021 heeft Pro-Face [werknemer] bericht dat zij – na intern overleg –aan [werknemer] de compensatietoeslag van € 4.505,- bruto per maand tot de einddatum van 1 september 2021 zal uitbetalen. Verder heeft Pro-Face geschreven dat de compensatietoeslag over de maanden maart, april en mei 2021 met terugwerkende kracht aan hem zal worden uitbetaald. Uit het ingebrachte bankafschrift blijkt dat zij laatstbedoelde betaling op 29 mei 2021 aan [werknemer] heeft voldaan.

Partijen hebben geprobeerd onderling tot een regeling te komen. Dit is niet gelukt.

[werknemer] vordert na vermindering van eis dat de kantonrechter bij wijze van voorlopige voorziening, voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad, Pro-Face veroordeelt tot:

1. Betaling van de achterstallige bruto compensatietoeslag ten bedrage van € 4.505,- bruto per maand tot aan 1 september 2021, vermeerderd met de wettelijke verhoging en de wettelijke rente;

2. Betaling van het maandelijkse leasebudget ten bedrage van € 1.110,90 bruto tot aan 1 september 2021, vermeerderd met de wettelijke verhoging en de wettelijke rente;

En Pro-Face op te dragen om binnen 14 dagen na de beëindiging van het dienstverband met [werknemer] per 1 september 2021 een correcte en volledige eindafrekening en een correcte en volledige transitievergoeding aan eiser te betalen, bestaande uit:

3. De uitbetaling van niet genoten 229,33 verlofuren, danwel indien [werknemer] nog verlofuren zal opnemen: de 229,33 verlofuren met de aantoonbaar door [werknemer] opgenomen verlofuren daarop in mindering gebracht;

4. De pro-rata bonus (STIP) over 2021, op reguliere en dezelfde wijze gecalculeerd zoals dat in de voorafgaande 5 jaren is gedaan door Pro-Face, dus derhalve uitgaande van een goede beoordeling, thans door eiser geraamd op € 14.870 bruto;

5. De correcte en volledige transitievergoeding, met inbegrip van het salaris van [werknemer] , het vakantiegeld, de compensatietoeslag en het leasebudget en de gemiddelde bonus, thans door eiser gecalculeerd op € 108.705,43 bruto.

Aan zijn vordering legt [werknemer] ten grondslag dat Pro-Face gehouden is tot nakoming van haar betalingsverplichtingen voortvloeiend uit de arbeidsovereenkomst. [werknemer] heeft er geen vertrouwen in dat Pro-Face conform haar toezeggingen zal handelen. Verder heeft Pro-Face aangekondigd dat zij de resterende niet-genoten verlofdagen niet aan [werknemer] zal uitbetalen en zal aanmerken als ‘genoten’. Hiertoe kan zij niet eenzijdig besluiten. Ten slotte heeft Pro-Face aangekondigd [werknemer] over 2021 geen (pro rata) bonus te betalen en zal zij een te lage transitievergoeding aan [werknemer] uitbetalen. Op grond van proceseconomische redenen verzoekt [werknemer] de kantonrechter om zich reeds thans uit te laten over voornoemde (niet-genoten verlofuren, bonus en transitievergoeding) nog niet opeisbare vorderingen.

Pro-Face betwist de vorderingen en concludeert tot afwijzing. Op het verweer van Pro-Face zal in de beoordeling nader worden ingegaan.