Uitspraken

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gerekwireerd tot bewezenverklaring van het primair ten laste gelegde feit, in die zin dat de verdachte, nu sprake is van steekletsel in de borst en de buik van de aangeefster, voorwaardelijk opzet heeft gehad op de dood van de aangeefster.

Standpunt van de verdediging

De raadsvrouw heeft zich op het standpunt gesteld dat de verdachte dient te worden vrijgesproken van het primair en subsidiair ten laste gelegde. Op basis van het dossier noch op basis van de verklaring van de verdachte kan (voorwaardelijk) opzet op de dood van de aangeefster worden bewezen. Er kan niet worden vastgesteld dat de aanmerkelijke kans (naar algemene ervaringsregels) op het overlijden van de aangeefster in deze situatie heeft bestaan, nu er geen informatie beschikbaar is over de aard en intensiteit van de toegebrachte steken. Evenmin kan op basis van de beschikbare medische gegevens zwaar lichamelijk letsel bij de aangeefster worden vastgesteld. Het meer subsidiair ten laste gelegde kan wettig en overtuigend worden bewezen.

Bewezenverklaring

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het primair ten laste gelegde feit heeft begaan, met dien verstande dat:

hij op 9 november 2021 te Haarlem ter uitvoering van het door de verdachte voorgenomen misdrijf om [naam slachtoffer] opzettelijk van het leven te beroven, met een mes in de arm en de buik en de borst en het been van die [naam slachtoffer] heeft gestoken en met zijn, verdachtes, handen de keel en/of hals van die [naam slachtoffer] vast heeft gegrepen en dicht heeft geknepen/gedrukt, terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid.

De in de tenlastelegging voorkomende taal- en/of schrijffouten zijn verbeterd. Blijkens het verhandelde op de terechtzitting is de verdachte daardoor niet geschaad in zijn verdediging.

Hetgeen aan de verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hier als bewezen is aangenomen, is niet bewezen. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd dat de verdachte zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van zes jaren met aftrek overeenkomstig artikel 27 van het Wetboek van Strafrecht (Sr). Daarnaast dient aan de verdachte een maatregel ex artikel 38v Sr te worden opgelegd, inhoudende een contactverbod met [naam slachtoffer] voor de duur van vijf jaren, met een vervangende hechtenis van zeven dagen per overtreding van dat verbod.

Standpunt van de verdediging

De raadsvrouw heeft zich op het standpunt gesteld dat de verdachte, bij een veroordeling voor het meer subsidiair ten laste gelegde, conform de oriëntatiepunten van het Landelijk Overleg Vakinhoud Strafrecht, kan worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van maximaal 4 maanden en 20 dagen, zijnde 2/3 van de in die oriëntatiepunten aangegeven 7 maanden voor het opzettelijk toebrengen van middelzwaar lichamelijk letsel met behulp van een wapen, niet zijnde een vuurwapen.

De verdachte kan zich vinden in het advies van de reclassering, strekkende tot een behandeling bij De Waag en een contact- en locatieverbod. Omdat uitvoering van een degelijke behandeling in detentiefasering onzeker is, zou een en ander in de vorm van bijzondere voorwaarden bij een voorwaardelijk strafdeel moeten worden opgelegd.

Subsidiair acht de raadsvrouw de eis voor het primair tenlastegelegde, gelet op de door haar aangehaalde jurisprudentie, onevenredig hoog.

Oordeel van de rechtbank

Bij de beslissing over de sanctie die aan de verdachte moet worden opgelegd, heeft de rechtbank zich laten leiden door de aard en de ernst van het bewezenverklaarde en de omstandigheden waaronder dit is begaan, alsmede de persoon van de verdachte, zoals van een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken.

In het bijzonder heeft de rechtbank het volgende in aanmerking genomen.

De verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan een poging tot doodslag. Hij heeft de aangeefster, zijn ex-vriendin, om 06:00 uur ‘s ochtends opgewacht bij treinstation Spaarnwoude, terwijl zij onderweg was naar haar werk. Daarbij had de verdachte een fors keukenmes bij zich. De verdachte heeft vervolgens eerst de aangeefster bij de keel gegrepen en die keel dichtgeknepen gehouden en haar daarna, terwijl zij op de grond zat en hij over haar heen gebogen zat, lukraak meerdere keren met het mes gestoken. Dat zij hierbij niet dodelijk gewond is geraakt, is een gelukkige omstandigheid, die niet aan de verdachte is te danken. De verdachte is na vier keer steken gestopt, omdat het mes kapot was gegaan. De verdachte heeft haar bloedend achtergelaten. De aangeefster heeft vervolgens in doodsangst weten te vluchten en hulp van een voorbijganger gekregen.

De verdachte is zeer gewelddadig opgetreden, gedreven door misplaatste gevoelens van gekrenkte trots en jaloezie. De verdachte heeft met zijn handelen de lichamelijke integriteit van de aangeefster op ernstige wijze geschonden en haar voor haar leven doen vrezen. De rechtbank rekent het de verdachte verder aan dat hij bij de aangeefster in het openbaar geweld heeft toegepast. Ook voor de te hulp geschoten voorbijganger is het een schokkende ervaring geweest. Slachtoffers en getuigen van dergelijke incidenten kunnen door deze ervaring nog lange(re) tijd hevige gevoelens van angst en onveiligheid ervaren. Uit de ter terechtzitting namens de aangeefster voorgedragen slachtofferverklaring blijkt dat zij nog altijd angstgevoelens heeft en dat zij het vertrouwen in mensen is verloren door wat haar is overkomen.

Met betrekking tot de persoon van de verdachte heeft de rechtbank kennisgenomen van het op naam van de verdachte staand Uittreksel Justitiële Documentatie van 23 december 2021, waaruit blijkt dat de verdachte niet eerder voor soortgelijke delicten is veroordeeld.

De rechtbank slaat verder acht op het psychologisch rapport van S. Sterk (psycholoog), gedateerd 3 maart 2022. Uit dit rapport blijkt dat er bij de verdachte geen psychische problematiek is geconstateerd. De psycholoog adviseert de rechtbank om de verdachte volledig toerekeningsvatbaar te achten. Met de conclusie van dit rapport kan de rechtbank zich verenigen.

De Reclassering Nederland heeft in haar rapport van 9 maart 2022 gemeld het risico op recidive en op letselschade gemiddeld in te schatten, omdat de verdachte geen inzicht in eigen gedrag en geen goede copingsvaardigheden heeft. Daarom acht de reclassering het nodig de verdachte te laten behandelen door De Waag om hem inzicht in zijn gedrag te laten verkrijgen en om zijn probleemoplossende vermogen en zelfbeheersingsvaardigheden te vergroten. De reclassering meldt dat indien een voorwaardelijke straf niet in beeld zou zijn, de behandeling ook kan plaatsvinden tijdens detentie.

De rechtbank is van oordeel dat, gezien de ernst van het door de verdachte gepleegde feit, geen andere straf gepast is dan een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van na te noemen aanzienlijke duur. Tenuitvoerlegging van de op te leggen gevangenisstraf zal volledig plaatsvinden binnen de penitentiaire inrichting, tot het moment dat aan de verdachte voorwaardelijke invrijheidstelling wordt verleend als bedoeld in artikel 6:2:10 van het Wetboek van Strafvordering (Sv).