Uitspraken

Grondslag van de vordering

Bij gelijktijdig gewezen vonnis van deze rechtbank van 28 september 2022 is [betrokkene] in de zaak met bovengenoemd parketnummer veroordeeld, waarbij - in de kern - is bewezenverklaard dat hij in de periode van 26 oktober 2006 tot en met 29 maart 2018 als ambtenaar van de gemeente Bergen (NH) en/of de Werkorganisatie BUCH zich schuldig heeft gemaakt aan passieve ambtelijke omkoping.

Op grond van deze veroordeling kan [betrokkene] worden verplicht de Staat een bedrag te betalen ter ontneming van wederrechtelijk voordeel, verkregen door middel van of uit de baten van het ingevolge dat vonnis bewezen verklaarde strafbare feit.

De ontnemingsrapportage

De rechtbank heeft kennis genomen van het op 8 januari 2019 door verbalisanten [verbalisant 1] en [verbalisant 2] op ambtseed opgestelde proces-verbaal van bevindingen, waarin een berekening is gemaakt van het wederrechtelijk verkregen voordeel.2 Dit rapport zal hierna worden aangehaald als de ontnemingsrapportage. De rechtbank heeft bovendien de beschikking gehad over het volledige dossier van de strafzaak.

De beoordeling

In de ontnemingsrapportage is het wederrechtelijk voordeel berekend aan de hand van de hoofdsom van de door [betrokkene] afgesloten hypothecaire geldlening (€ 165.000,-) en de door hem in de periode van 1 november 2006 tot en met 31 december 2018 verschuldigde rentebedragen uitgaande van een rentepercentage van 4,72%, zijnde de gemiddelde hypotheekrente in 2006 voor een hypotheek met een rentevaste periode van meer dan tien jaar (€ 92.113,60). Op het aldus verkregen totaalbedrag van € 257.113,60 zijn de drie aflossingen die [betrokkene] heeft gedaan en de noodzakelijke kosten voor het opmaken en laten registreren van de hypotheekakte, te weten € 195.369,- respectievelijk € 800,-, in mindering gebracht. Volgens de ontnemingsrapportage bedraagt het wederrechtelijk verkregen voordeel dan € 60.944,60, zijnde de door [betrokkene] bespaarde kosten door het aangaan van de hypothecaire geldlening bij [vennootschap]

De rechtbank is echter van oordeel dat het op geld waardeerbare wederrechtelijk voordeel voor [betrokkene] erin heeft bestaan dat hij in 2006 een hypothecaire geldlening heeft afgesloten tegen een voordeliger dan wel een lager rentepercentage dan het rentepercentage dat [betrokkene] destijds bij een reguliere financiële instelling voor hypothecaire leningen met een rentevaste periode van meer dan 10 jaar verschuldigd zou zijn geweest, zoals in het strafvonnis is bewezen verklaard. Het voordeel bestaat in dat geval uit het verschil tussen de rente die over het geleende geldbedrag zou moeten worden betaald indien [betrokkene] de lening bij een reguliere geldverstrekker zou hebben afgesloten en de rente die [betrokkene] daadwerkelijk heeft betaald.

Voor de bepaling van het rentepercentage voor de door [betrokkene] op 1 november 2016 afgesloten hypothecaire geldlening bij [vennootschap] indien hij deze bij een reguliere financiële instelling zou hebben afgesloten, sluit de rechtbank aan bij het rentepercentage voor de hypothecaire geldlening die [betrokkene] op gelijke datum bij Bouwfonds Hypotheken heeft afgesloten. [betrokkene] heeft ter zitting verklaard dat voor laatstgenoemde hypotheek een rentepercentage van 4,55% gold.

Gelet op de aanvullende overeenkomst van geldlening van 20 mei 20143 is [betrokkene] voor de gehele looptijd van de hypothecaire geldlening bij [vennootschap] een rentepercentage van 2% overeengekomen en dat is ook door hem aan rente betaald.

Aldus bestond het wederrechtelijk verkregen voordeel voor [betrokkene] uit een bedrag ter grootte van (4,55% - 2% =) 2,55% van de uitstaande hoofdsom. Aan de hand van dat uitgangspunt zal de rechtbank hierna de hoogte van het wederrechtelijk verkregen voordeel schatten.